De 12 heilige nachten en het droomlied van Olav Åsteson

Twee jaar geleden las ik voor het eerst over de twaalf heilige nachten en sindsdien hou ik in die periode mijn dromen bij. De periode van de twaalf heilige nachten begint op kerstnacht (24/25 december) en eindigt na de nacht van 5 op 6 januari, op de ochtend van Driekoningen.

Deze periode wordt omschreven als een tijd van verwondering en geestelijke groei. Het is een periode waarin je veel kunt dromen. De dromen van de nacht geven een voorspelling van de komende twaalf maanden. De droom van nacht nummer 1 correspondeert met januari van het nieuwe jaar. De droom van nacht 2 met februari van het nieuwe jaar enz. Maar ik heb ook gelezen over tellingen ook waarbij de eerste nacht de maand september van het volgende jaar voorspelt.

Ik ben altijd al een dromer geweest, heel verhalend en met heel veel symboliek. Die symboliek leerde ik met de jaren steeds beter herkennen en duiden. Toch zijn de dromen van de twaalf heilige nachten nog weer van een andere orde. Het eerste jaar dat ik ze opschreef zou ik het bijna als iets uitputtends beschrijven. Het was heel intens om er mee bezig te zijn, mijn dromen leken ook alle kanten op te vliegen. Het tweede jaar werd het al anders. Wat het extra boeiend maakte was dat ik na een jaar ook mijn oude dromen terug kon lezen en de voorspellingen die er in zaten kwamen inderdaad overeen. Dat geeft toch een heel ander idee over de maakbaarheid van het leven, als er al een soort pad voor je is gebaand.

Lees hier wat ik eerder schreef over de twaalf heilige nachten. 

Dit gaat mijn derde reeks twaalf heilige nachten worden. Aan de hand van het boekje De 12 heilige nachten van uitgeverij Christofoor ga ik er deze keer nog iets uitgebreider bij stil staan. Dit exemplaar kreeg ik kosteloos thuisgestuurd. De vorige jaren zorgde ik dat ik ongestoord mijn dromen op kon schrijven nadat ik opstond. Om mijn dromen beter te kunnen onthouden probeer ik nog even in de sluimertoestand te blijven op het moment dat je merkt dat je wakker wordt. Tijdens die sluimertoestand zet ik mijn droombeelden weer even op een rij. Meestal kan ik het in omgekeerde volgorde wel terughalen. Vaak heb ik meerdere dromen op een nacht. Als ik echt uit mijn slaap gehaald wordt omdat bijvoorbeeld een van de kinderen me wat komt vragen, of ik gewekt wordt door de wekker, dan vervliegt mijn droom vrijwel meteen.

Wanneer je op de hoogte wilt blijven van mijn artikelen, aanvullende meditaties of recepten wilt ontvangen, dan kun je je aanmelden voor mijn maandelijkse nieuwsbrief. 

Aan de slag met je dromen tijdens de twaalf heilige nachten. 

• er zijn mensen die zeggen dat ze nooit dromen. Er zijn ook mensen die zeggen dat ze hun dromen niet onthouden. Toch merk ik dat als ik me alleen maar voorneem om op mijn dromen te letten, niet alleen de dromen sterker worden, maar ze ook beter bij je blijven 'hangen'. 
• leg een schrift of een schetsboek klaar om je dromen in op te schrijven of te tekenen.
• schrijf op de eerste avond op wat jouw thema wordt. Dit thema geldt voor alle twaalf nachten. Suggesties voor thema's: 12 films, 12 boeken, 12 sterrenbeelden, 12 apostelen, 12 bomen, 12 landen. Iets wat jouw interesse heeft. 
• elke avond, voordat je gaat slapen, ga je iets schrijven of tekenen over het betreffende onderwerp van die dag. 
• de droom van de nacht geeft je een antwoord, die je vervolgens ook weer opschrijft. Delen en er over praten wordt aangeraden. Dat laatste is op voorhand niet zo mijn ding, maar dat ga ik ervaren. 

Wie was Olav Åsteson?

Het droomlied van Olav Asteson zijn verzen die generaties lang zijn doorverteld. Omstreeks 1850 werd het opgetekend. Olav was een koningszoon, Olav II. Zijn moeder heette Aste, wat 'de generatiestroom waarin nog de helderziendheid leeft.' Dat zijn in ieder geval de historische aanknopingspunten (heel kort door de bocht, in het boekje is er meer over te lezen). Er is ook nog een geestelijk aanknopingspunt. Rudolf Steiner wees er op dat de naam Olav Asteson, net als die van Koning Arthur, ook gezien kan worden als mysterienaam die door meerdere generaties werd gedragen. Dan zou het verhaal van de verzen veel ouder zijn dan de versie die uiteindelijk is opgeschreven. 

In het boekje is zowel de vertaling te lezen als de oorspronkelijke Noorse tekst. Op elke bladzijde naast de tekst staan organische zwartwit prenten. De 12 heilige nachten is interessant om te lezen als je wat dieper wilt ingaan op wat de twaalf heilige nachten behelst. 

Fijne dromen gewenst!

Warme groet

Anita

3

Ben ik aan het minimaliseren of gewoon aan het opruimen?

Er zijn al weer twee weken voorbij gegaan dat ik een nieuwe blogpost schreef. Als er zoveel tijd tussen zit merk ik altijd dat het wat stroef en roestig voelt om weer te beginnen. In mijn hoofd ben ik er wel mee bezig, maak allerlei aantekeningen, maar daadwerkelijk een tekst schrijven, daar draai ik omheen.

Ik was de laatste tijd vooral bezig met mijn baan buitenshuis, Sinterklaasfeest, regeldingen. Je weet wel, van die vele dagelijkse dingen die een mens bezig kunnen houden. Dochter Gemma werkte aan haar streetdance optreden. Zo bijzonder om je kind bezig te zien buiten de omgeving van thuis. Je ziet een heel ander kind. We hebben genoten van haar optreden! Maar wel iets waar je zo een hele zaterdag mee in de weer bent. Ik was veel minder actief op sociale media. Ik miste het wel, maar het is zoals het is. Ik voel me minder opgebrand dan een tijd terug (als je je mijn eerdere bericht nog herinnert).

Ook was ik heel veel aan het opruimen. Aangestoken door een opruimgroep op facebook. Sommige mensen zitten in het stadium waarin ik een paar jaar geleden zat en de herkenning vliegt je om de oren! Het proces van het opruimen blijft me boeien. Nog altijd vind ik het de goedkoopste manier om jezelf beter te leren kennen.

Al jaren ben ik in de weer met onze zolder en nu heb echt besloten dat de zolderkamer vrijgemaakt moet worden voor een rustgevende meditatieruimte. Als in: een gevoelsbesluit genomen. Niet een rationeel besluit. De meditatieruimte moet zodanig worden dat ik er ook mensen kan ontvangen, voor als ik mijn praktijk aan huis niet alleen online wil hebben, maar ook in het echt. Er gingen flink wat dozen en tassen naar de kringloop. Meest spul wat er – ongevraagd – recent is binnengekomen. Maar toch kwam ik ook nog spullen tegen die ik in een eerdere opruimronde heb laten liggen. Ik kwam ook spullen tegen waarvan ik niet wist dat ik het op die plek had bewaard. Een tas met slabbetjes bijvoorbeeld lag in een kast. In de tas zat ook een keukendoek, waarvan ik me al steeds afgevraagd waar die gebleven was. Raar om de originele kleur te zien en niet de verwassen bijpassende theedoek die ik in tussentijd gebruikt heb.

Werk aan de knieschotten op zolder. 

Toch, er gaat minder spul het huis uit dan voorheen. Omdat er minder binnenkomt. De spullen die ik opruim zijn een ander soort spullen dan die ik in het begin opruimde. Nu gaat het meer om ‘doorloop-spullen’. Jassen van de kinderen te klein? Er komen nieuwe en de oude gaan weg. Nieuwe schoenen? Oude weg. Als het nodig is, bewaar ik het als reserve, maar vooral met schoenen is er wel een paar wandelschoenen of laarzen als reserve. Het gaat om spullen die ik heb gebruikt, waar ik plezier van gehad heb, maar die nu niet meer nodig zijn. Dat geeft een heel ander gevoel dan steeds maar oude ballast sorteren en uitzoeken.

Op netflix ontdekte ik de serie Consumed. Ik was geloof ik weer de laatste in mijn consuminderkring die deze serie ontdekte :-D. Zelfs mijn bespaarbuddy zonder netflix kende de serie! Wanneer ik de kans kreeg, keek ik daar een aflevering van. Ben helaas al door de afleveringen heen. Zo ontzettend leerzaam om deze mensen te volgen! Die onderliggende redenen waardoor mensen in de knoop komen met hun spullen vind ik eindeloos boeiend. De aanpak van opruimcoach Jill Pollack spreekt me wel aan. Dat de eigenaren zelf alle spullen moeten inpakken, dat ze een tijd in een vrijwel leeg huis moeten wonen (interessant vond ik hoe een van de mannen die altijd het huis ontweek omdat hij het zo’n rommel vond, opeens niet goed wist wat hij moest doen in een leeg huis. Als alles leeg is, wat komt er dan voor terug?) en dat ze na twee weken 75% van de spullen die naar de opslag waren gegaan weg moeten doen. Die twee weken zonder spullen bracht letterlijk een afstand tot hun bezittingen. Dat maakt het vaak makkelijker om spullen weg te doen. De worstelingen van deze mensen zijn zo universeel. Ik herkende er allerlei processen van mezelf in. Dat er twee huishoudens bij waren met een tweeling, dat raakte wel een gevoelige snaar. Ik wilde daar nooit zoveel woorden aan vuil maken, maar mijn leven werd echt moeilijker op orde te houden met de komst van onze tweeling.

Ook dacht ik veel na over het concept minimalisme. Wat is het verschil met opruimen? Sommige klussen zijn immers terugkerend: de administratie opschonen, de voorraadkasten nalopen op houdbaarheidsdata, het zelfzorgkastje uitzoeken (welke pillen, zalfjes, capsules kunnen weg), kledingkasten uitdunnen. Ik vond mezelf nooit een typische minimalist. Ik heb geen huis met hoofdkleur wit, ik heb nog steeds een tv, ik heb geen lege werkbladen en ik heb meer pannen dan strikt noodzakelijk zou zijn. Toch volg ik meestal de gedachtengang van minimalisten. Ik koop niet iets ‘gewoon omdat het kan’, ik durf best een verzekering te schrappen, ik hecht minder aan spullen. Opruimen is dagelijks, maandelijks en elk seizoen. Ook minimalisten moeten opruimen. Het verschil zit ‘m er denk ik in dat minimalisme gaat over de stappen die je zet nadat je je huis hebt opgeruimd: wil je minder werk hebben van je administratie, dan kijk je of je abonnementen op kunt zeggen, minder kopen = minder geldtransacties = meer overzicht. Wil je niet steeds dezelfde wirwar van speelgoed van je kinderen opruimen, dan haal je de helft van het speelgoed weg (=de helft minder werk). Wil je geen overvolle mailbox meer, dan meld je je af voor nieuwsbrieven. Pas dan ga je echt verandering brengen in je huis en in je leven.

In mijn hernieuwde passie voor opruimen en minimaliseren kwam ik twee leuk blogs tegen: Simple, on purpose gaat eigenlijk precies over die lastige nuance tussen minimaliseren en opruimen. En The Ash Log kan heel goed de processen achter het minimaliseren beschrijven. Ik bedoelde eigenlijk de blog van Mia Danielle. Maar goed, opruimen is één ding, huishoudelijk werk is een tweede. Doordat ik veel wisselende uren heb gewerkt is het huishouden echt wel achterstallig. Ik bedacht me dat ik ook wel wat meer om mezelf mag gaan denken, even beter voor mezelf zorgen. Niet eerder zag ik zo de connectie tussen de zorg voor je huis en de zorg voor jezelf, hoewel ik er wel vaker over geschreven heb. Tot aan de Kerstvakantie probeer ik elke dag iets voor mezelf te doen. Een bad nemen, of een voetmassage of een meditatieoefening, zulke dingen.

Wat ik verder nog deed was een aanmeldformulier voor een nieuwsbrief op mijn blog zetten. Dat had wat voeten in de aarde omdat ik het natuurlijk weer net anders wilde als de aangeboden widget van mijn sjabloon. Dus mailde ik mijn hulplijn AC Webdesign – mijn achternicht en oud-collega – en heb het nu toch naar tevredenheid voor elkaar gekregen. Natuurlijk hoop ik dat je je aanmeldt voor mijn maandelijkse nieuwsbrief!

Warme groet,
Anita

13

Zelf maken: pepernoten

De Sinterklaaspurist zal zeggen: dit zijn geen pepernoten, maar kruidnoten. Maar ik denk dat de meeste mensen het woord pepernoten gebruiken. Ik in ieder geval wel.

Er zijn natuurlijk vele plekken op het web waar je kunt vinden hoe je pepernoten kunt maken, dus echt zin heeft het niet dat ik het hier ook nog een keer opschrijf. Maar ik gebruik mijn blog vaak zelf om recepten terug te zoeken en hoewel dit recept er wel op moet staan, kon ik het zelf niet terugvinden. Niet echt handig natuurlijk. Gelukkig had ik het ook nog ergens op de pc staan.

Het is superleuk om samen te maken met de kinderen en ze smaken echt vele malen lekkerder dan de kant-en-klaar pepernoten. Naarmate de kinderen ouder worden kunnen ze steeds meer dingen zelf doen van het bakproces. Onze meiden maakten ze andere jaren wel samen met mijn moeder. (Oh, nu zie ik opeens dat het linkje gewoon in de tekst staan van deze oude blogpost. Gewoon overheen gelezen tsss).

Wat heb je nodig om pepernoten te maken: 

100 gr. zelfrijzend bakmeel
50 gr. donkerbruine basterdsuiker
1 koffielepel speculaas- of koekkruiden
1 mespunt zout
40 gr. koude roomboter
2 à 3 eetlepels melk

Zo maak je pepernoten: 

Doe bovenstaande ingrediënten in een kom.
Snijd de roomboter in stukjes.
Kneed er met de hand een deeg van. Als het te plakkerig is, voeg dan wat bakmeel toe.
Maak knikkers van het deeg en leg de bolletjes op een bakplaat met bakpapier (of siliconen bakmat).
Het is niet nodig om de deegbolletjes plat te drukken.
Verwarm de oven voor op 175 C.
Plaats de bakplaat in het midden van de oven en bak de pepernoten in ca. 20 minuten gaar.

Warme groet,
Anita

12

Terugkijken is minstens zo belangrijk als vooruit kijken

De laatste tijd had ik opvallend veel (online) gesprekken die gingen over plannen die niet leken te lukken, doelen die maar steeds buiten bereik leken te liggen, vertwijfeling en falen. Vandaag nog zag ik op instagram 'wapenfeiten' op het gebied van falen. En elke keer hoorde ik mezelf zeggen tegen die anderen om vooral niet te vergeten wat er al bereikt was. Omdat terugkijken minstens zo belangrijk is al vooruit kijken. Dankbaar zijn. Want daar las en sprak ik ook heel veel over, dankbaarheid.

Ik realiseerde me dat ik zelf ook wel eens meer mag richten op waar ik dankbaar voor ben. Want soms geef je anderen een advies dat je eigenlijk zelf ook heel goed kunt gebruiken.

Want ik herken het; de vertwijfeling en het gevoel te falen in het vormgeven van je doelen en wensen.

Na al die jaren opruimen, minimaliseren, mediteren en besparen heb ik nog steeds geen goedlopende schoonmaakroutine - of, als we dan toch helemaal eerlijk zijn; ik heb helemaal geen routine. Ik maak vaker niet schoon dan wel. Misschien heb ik zelfs wel geen discipline. Na al die jaren verwaarloos ik nog steeds mijn planten, staan er al weetniethoelang stekjes in de vensterbank om opgepot te worden, worstel ik na al die jaren nog steeds met dezelfde spullen, ben ik nog steeds bezig om meer financiële ruimte te krijgen, droom ik nog steeds van stoppen met de baan buitenshuis, mediteer ik alleen als mijn hoofd eigenlijk al in de knoop geraakt is, heb ik nog immer allerlei ideeën voor mijn blogpraktijk, maar ben ik nog immer traag met de uitvoering, stel ik nog steeds uit en raak ik nog steeds verlamd door onzekerheid. Man, je zou er levensmoe van kunnen worden.

Daarom ging ik eens bij langs welke van mijn wensen en doelen ik al wel gerealiseerd heb, omdat door terug te kijken je ook dankbaar kunt zijn:

* ik werk dichter bij huis en hoef ik niet meer die 7 km. te fietsen in de winter
* we hebben de financiële buffer die ik voor ogen had. Nog niet de buffer die het uiteindelijk moet worden, maar toch, dat eerste doel heb ik wel gehaald
* van mijn lijstje spaardoelen kan ik behoorlijk wat afstrepen. Zonnepanelen, check. Verduisterende gordijnen, check. Tuinhuis/tuin/atelier, wordt aan gewerkt. Wandelschoenen, check. Zomervakantie, check. Bestekcassette, faal. Slaapkamer, heb net deze week een nieuw dekbed en kussens besteld, dus wordt aan gewerkt. Elektrische fiets, ik besloot na (over)rijp beraad voor een tweedehands te gaan, check.
* ik heb een iets minder belastende baan, met gedeelde verantwoordelijkheid i.p.v. een solofunctie (of ik in deze functie kan blijven is overigens nog niet zeker)
* er komt geen praktijkruimte in de tuin, maar in plaats daarvan werk ik er aan om de zolder daarvoor in te richten. Dus al met al zo slecht nog niet.
* we hebben een tweede auto, zodat ik wat flexibeler ben
* ik ga vaker zomaar naar mijn moeder
* ik heb vrijwilligerswerk voor schoolbibliotheek en een beroepsnetwerk geschrapt, om a) een burn out te voorkomen en b) me niet zo versnipperd te voelen en me te richten op wat dichter bij mijn hart ligt (schrijven en werken over spirituele groei)

blij met m'n nieuwe tweedehands fiets

De zwaarte leert ons iets. Maar dankbaarheid leert ons ook iets. Als je de zwaarte voelt, het falen, het gevoel van opgeven, dan kom je in contact met het lijden van het leven. Dat hoef je niet meteen weg te poetsen met allerlei leuks, daar mag je gerust bij stil staan, want soms is het leven gewoon zwaar en lastig. Als je je zo voelt, sta er dan bij stil en ga na waar in je lijf je die zwaarte voelt.

Maar, het leven is ook zo zwaar als de zwaarte die je er zelf aan geeft. Wanneer je oog kunt hebben voor waar je dankbaar voor bent, de dingen die je leven minder zwaar maken, dan kun je ook de lichtheid van het leven ervaren.

Warme groet,
Anita

5

Hoe maak je maanwater?

Elke volle maan heeft zijn eigen specifieke energie. Energie die past bij de maan van dat seizoen. Dat vind ik zo mooi aan het leven met de maan; dat je je elke keer in een andere fase bevindt en je je gevoelens kunt spiegelen in de maan. Of de maan houdt jou een spiegel voor. Het is maar net van welke kant je het bekijkt ;-).

Die volle maan energie is zo ontzettend krachtig, dat je er op aarde 'last' van kunt hebben. De mens bestaat tenslotte voor 70% uit water, dus als de maan de getijden kan beïnvloeden, dan heeft het zeker ook invloed op de mens. Helemaal als je meer in het ritme van de seizoenen leeft, dan word je steeds ontvankelijker voor de maanenergie.

Je hebt vast wel eens gehoord van maanwater. Maar wat is dat nou precies en wat kun je er mee?
Wanneer je water oplaadt in het licht van de maan, dan 'vang' je als het ware die krachtige energie in een potje. Vervolgens kun je dat water opdrinken om jezelf helemaal te vullen met die specifieke energie. Je kunt er ook je plantjes water mee geven of aan je huisdier geven als je denkt dat zij die energie kunnen gebruiken.

Hoe maak je maanwater?

Je hebt er helemaal niet veel bijzonders voor nodig: een schone pot of schone fles - met deksel of dop. Dit vul je met kraanwater of bronwater en je zet het 2 (of 1 of 3 dagen, komt niet zo heel nauw) vóór volle maan buiten. De dag na volle maan haal je het weer binnen.
Als je het helemaal goed wilt doen, dan haal je je potje(s) dagelijks voor zonsopkomst weer binnen, want anders heb je eerder zonnewater als maanwater.

Als je edelstenen hebt, dan kun je die ook opladen bij volle maan. Voor de meeste edelstenen geldt dat ze regelmatig onder de kraan afgespoeld moeten worden. Dan zijn ze weer geneutraliseerd. Vervolgens kun je ze weer opladen bij het licht van de maan.

Als je edelstenen in een pot of fles water buiten zet, dan raad ik het niet aan om dat water op te drinken, vanwege eventuele metalen. Water wat je wilt opdrinken echt in een aparte fles of pot doen.

Je kunt dit ritueel uitbreiden met een meditatie of een affirmatie. Het doen van een vergevingsritueel werkt ook heel louterend. Bijvoorbeeld uit het boek Leven met de maan van Yasmin Boland.

De lamp op de foto is een maanlamp - een ledlamp op een houten standaard - en was een verjaardagscadeau van mijn echtgenoot <3.

Warme groet,
Anita

4

De wintergarderobe weer aangevuld

Met het ongekend zachte herfstweer van een paar weken geleden zou je bijna vergeten dat er nog zoiets als een winter bestaat, maar die gaat onherroepelijk komen. En dan kun je maar beter voorbereid zijn. Dus ben ik bezig geweest om de wintergarderobe voor man en kinderen en voor mezelf weer aangevuld te krijgen.

Besparen is vooruitzien

Als ik niet wil dat de kosten voor de wintergarderobe de pan uitrijzen, dan moet ik tijdig beginnen met inventariseren en winkels en aanbiedingen in de gaten houden. Eerst kijk ik wat er nog in de kasten ligt. De kinderen waren dringend aan nieuwe broeken toe, want dat wat na de zomervakantie weer uit de kast kwam deed denken alsof we met hoog water te maken hadden. De kledingstukken die te klein zijn geworden haal ik uit de kast, evenals de spullen waarvan ik zeker weet dat het niet meer gedragen gaat worden. Dit gaat naar de kledingruilwinkel, naar de kringloop of ik geef het rechtstreeks aan anderen.

Sportkleding is ook altijd iets om in de gaten te houden na de zomervakantie. Daar kunnen ze na een zomervakantie soms zo uitgegroeid zijn. Vooral schoenen die alleen op school gedragen worden, worden nogal eens vergeten. Zit je kind met kromme tenen in de schoenen. Dochter Gemma had een nieuw turnpakje nodig. Ik heb nog geïnformeerd bij andere moeders of zij iets hadden waar hun dochter uitgegroeid was, maar dat lukte niet. Bovendien houdt Gemma niet heel erg van tweedehands. Dus die bestelde ik nieuw.

Maar het loont wel om vroegtijdig te beginnen met zoeken.

Hoe doe ik dat:

• ik hou de aanbiedingen in de gaten van mijn voorkeurswinkels
• ik bezoek regelmatig de kringloop (een briefje in je portemonnee met wat je zoekt is een handig geheugensteuntje) 
• ik hou faceboek groepen in de gaten
• ik vraag aan deze of gene. 
• ik bezoek de kledingruilwinkel (=je levert een x aantal items in en krijgt daarvoor punten. Vervolgens zoek je iets uit van je gading en wissel je je punten in) 

Door te inventariseren weet je wat je hebt en wat er nog ontbreekt en dan overvalt het je niet als het weer opeens omslaat. Want die regen of sneeuw komt dan toch altijd onverwacht en dan moet je snel een paar regenlaarzen hebben of sneeuwlaarzen, mutsen, handschoenen, sneeuwpakken, warm ondergoed. En dan ben jij niet de enige die ze nodig heeft. En als de vraag hoog is, is de prijs ook hoog.

Een mix van nieuw en tweedehands

Tweedehands spullen kopen is een effectieve manier om de kosten laag te houden. Het vergt wel inzet en wat handigheid. Het is altijd een mix van tweedehands en nieuw wat er in huis komt. Toen de meiden kleiner waren had ik veel meer tweedehands, maar nu ze in grotere maten zitten is tweedehands wat lastiger. Deels omdat het aanbod veel kleiner is en deels omdat ze - met name Gemma - graag zelf iets uit willen kiezen en dat is makkelijker in een winkel. Ongeveer twee keer per jaar ga ik met ze naar de (dorps)kledingwinkel hier in de buurt, dan leven ze zich helemaal uit. Dat ik daarmee een kleine zelfstandige steun is voor mij niet onbelangrijk. Bij de kledingruilwinkel vind ik ook nog wel eens wat; o.a. een drietal broeken voor de meiden. Tot nu toe is alleen de spijkerbroek gebruikt. Als de rest niet gedragen wordt, breng ik dat weer terug. Dat is het voordeel van zo'n ruilwinkel. Beter zo, dan dat ik nieuwe broeken heb gekocht die niet in de smaak vallen.

Laarzen is ook zoiets waarvan je moet zorgen dat je die voor je kinderen in de goeie maat hebt. Want voordat jij na de zomer zelf weer in het schoolritme zit, komt de school al weer met de schooltuintjes en dan blijkt dat je kind z'n regenlaarzen niet meer past. Ik struinde wat op MP, keek bij de kringloop, maar kwam er niet uit. Niks in hun maat.
Ik had bedacht dat ik gevoerde waterdichte laarzen voor ze wilde dit keer, zodat ze ze ook kunnen gebruiken als sneeuwlaarzen. Dan hoef ik niet dubbel en dat scheelt weer twee paar laarzen in de kast. Na lang zoeken kwam ik betaalbare gevoerde laarzen van Dunlop tegen.
Overigens ontdekte ik dat maat 36 een lastige maat is voor een kind. Laarzen e.d. houden in kinderversie vaak op bij maat 35. Maat 36 damesmaat kan wel, maar je ziet toch dat het model er niet op berekend is. Maar goed, ik hoor de kinderen niet klagen. Die lopen er het liefst elke dag op. Ik vind ze een vondst!

In mijn zendingsdrang om vaker ecologisch verantwoord, biodynamisch, rechtsdraaiende fair fashion te kopen, besloot ik eenzijdig dat de man biokatoenen onderbroeken moest hebben. Een tijd terug kocht ik al twee van Comazo om te testen. Die waren inmiddels goedgekeurd en ik bestelde er nog wat bij. Ze zijn behoorlijk duur, maar ik vind het een fijn idee dat er minder/weinig/geen chemicaliën bij zijn gebruikt. De oude onderbroeken met gaten gooide ik weg. Eigenlijk moeten er ook nieuwe hemden bij, maar die zitten dan weer net niet in het assortiment van Greenjump.
Voor sokken voor de man ging ik ook zoeken naar een biovariant, maar die zoektocht gaf ik op en liet hem maar weer gewoon een nieuwe partij halen bij de WE. Een stuk goedkoper. Een mens moet keuzes maken tenslotte.

Eerder schreef ik al een keer dat dochter Ellie vreselijke uitslag kan krijgen van nieuw ondergoed. Ik had een hele tijd terug al een keer een review gelezen bij Marstyle over ondergoed van Sanetta. Sanetta is een Duits merk dat gespecialiseerd is in ondermode en nachtmode van ökokatoen. Ondanks de prijs besloot ik het er toch maar eens op te wagen en ik ben niet teleurgesteld. Ellie krijgt er geen uitslag van, terwijl ik het niet eens voorgewassen heb. De pasvorm vind ik echt supergoed, want daar was ik met het ondergoed van H&M en C&A en Wibra ook al niet enthousiast over. Dochter Gemma is echt helemaal fan van haar Sanetta hipster slips. De pasvorm is goed, het katoen is van dikke kwaliteit, hemden zijn lekker lang en de uitvoeringen zijn modern maar niet tuttig. En niet onbelangrijk: ze hebben meisjeshemden zonder spaghettibandjes! Mijn meiden willen dus pertinent geen hemden met spaghettibandjes. En dan kan de hema wel heel leuk zeggen dat ze hun ondergoed niet meer labelen met girls en boys, maar met kids, maar de uitvoeringen zijn nog steeds verdeeld in jongens en meisjesmodellen. En altijd spaghettibandjes voor de meiden. Nou heb ik sowieso een frustratie met het ondergoed van de hema. Daar moet ik nog een leuke foto van hebben: 3 x hemden in maat 128 en allemaal van verschillende grootte.....Als ik de foto kan vinden voeg ik 'm toe. Ken je lache...
Maar goed, helemaal blij dus met het spul van Sanetta. Ik heb er nog een tweede ronde bijbesteld.

Voor mezelf slaagde ik wonderwel een paar keer heel goed voor kleding. Een shirt en een vest gratis bij de ruilwinkel. En later nog een leuk vest en top bij de kringloop voor totaal €6. Een broek erbij zou nog wel fijn zijn en nieuwe pantoffels. Oeps, helemaal winterklaar ben ik dus nog niet :-).

Fijn weekend!

Warme groet,
Anita

3

Help! Ik krijg bezoek en mijn huis is een chaos!

De aankondiging van bezoek of logees bezorgt veel mensen een gevoel van lichte paniek. In een van de opruimgroepen waar ik in zit op fb kwam zo'n noodkreet voorbij. De beste vriendin van de vraagstelster zou over een paar weken voor het eerst bij haar thuis komen, maar haar huis was verschrikkelijk en ze schaamde zich er voor, zei ze. De doodsteek voor haar was de was, maar het hielp ook niet echt dat er regelmatig vijf kinderen in de leeftijd van 9 tot 15 jaar over de vloer kwamen. Ze deed echt haar best, maar ze kreeg het niet voor elkaar. Wie kon haar helpen met De Gouden Tip?

Hoe pak je zo'n situatie aan? Zijn Gouden Tips wel de oplossing die je zoekt voor deze situatie? Of zijn er andere lessen die je er uit wilt halen?

Maak onderscheid tussen het oplossen van een acute situatie en het aanleren van nieuwe patronen

In een acute situatie helpt het niet om nieuwe huishoudschema's aan te leren, of om een kastje per dag je huis op te ruimen. Voor het aanleren van nieuwe patronen en het werken met schema's heb je meer tijd nodig, dat vergt veel oefening. Oude patronen zijn ook niet van de ene op de andere dag gekomen, nieuwe patronen hebben dezelfde tijd nodig om in te slijten. Een acute situatie vraagt om een acute oplossing.

Breng je huis optisch op orde met een snelle aanpak

Denk niet na over het maken van keuzes tussen bewaren of weggooien.
Ga geen tijd steken in het uitzoeken en verkopen van overtollige spullen.
Maak onderscheid tussen opruimen en schoonmaken.
Maak onderscheid tussen zichtbare rommel en rommel die achter deuren zit.
Richt je niet op de dagelijkse terugkerende taken. Zo kom je namelijk nooit door je achterstanden heen en blijf je hangen in oppervlakkigheden.

Hoe breng je je huis snel op orde voor bezoek

Richt je op de ruimtes waar je verwacht dat ze die gaan zien.
Focus op het opruimen, minder op schoonmaken.
De voordeur/gang/hal is het eerste wat mensen zien, dus zorg dat die netjes is. Kan je bezoek de jas kwijt aan de kapstok?
Heb je een garage, rommelkamer, schuur of zolder? Knikker daar alles in. Zie je later wel weer hoe je dat sorteert. Gebruik desnoods de kofferbak van je auto om spullen te verbergen.
Zorg ervoor dat in de woonkamer genoeg plekken zijn om op te zitten.
Zorg dat de wc schoon is.

Probeer om je niet te verontschuldigen voor eventuele rommel. Als je er wel wat over wilt zeggen, kun je iets vertellen over waaròm je die spullen hebt. Misschien was je aan het klussen maar viel de klus tegen en is het materiaal blijven staan, misschien ben je druk geweest met werken buitenshuis en had je geen tijd om het dagelijkse te doen, misschien had je zorgen en stond je hoofd er niet naar.

Je kunt je afvragen wat een juiste afspiegeling is van jouw leven: een opgeruimd huis of een huis waar overblijfsel te vinden zijn van jouw bezigheden?

Laat rommel onderdeel zijn van je leven.

Lees ook: 5 tips om je huis op orde te brengen

Opruimen in laagjes

Als er een ding is wat ik geleerd heb van opruimen en minimaliseren, dan is het dat er een hele sterke gelaagdheid in schuilt. Om aan te haken op het voorbeeld van de was; waarom krijg je het maar niet voor elkaar om de was bij te houden? Is dat omdat je zoveel was hebt, of is dat omdat je er teveel tijd aan besteedt. Of zou je er juist meer tijd en zorg aan willen besteden, maar kom je er niet aan toe en blijft het daardoor liggen? Of misschien vind je iets snel vies en gaat het daarom snel bij de was? Of heb je gewoon teveel kledingstukken per huisgenoot?

De was is een herkenbaar onderdeel van het huishouden. Heel veel mensen zuchten over de was. Dat gedeelde leed maakt het leed vaak wat dragelijker. Soms is er over klagen en herkenning vinden voldoende, maar soms wil je niet steeds in diezelfde frustratie terecht komen.

De was is een heel praktisch voorbeeld, maar er valt zóveel meer te leren over opruimen en over onze verhouding tot spullen. Want waarom maken we ons wel druk om hoe ons huis er uit ziet als er bezoek komt, maar doen we dat minder voor onszelf? Waarom is het hetzelfde onderdeel in je huishouden waarin je vastloopt (bijvoorbeeld de was)? Waarom hou je vast aan spullen voor hobby's die je al jaren niet meer uitvoert? Waarom parkeer je alles op zolder of in de kelder?

Al die vragen zijn ontzettend boeiend om aan jezelf te stellen. Maar daarvoor heb je meer tijd nodig, niet als je maar een paar weken of een paar dagen de tijd hebt voordat je bezoek komt. Ga eerst grof te werk en kijk daarna naar de onderliggende. Op mijn blog staan heel veel artikelen over opruimen en minimaliseren en als je er niet uit komt of wel wat ondersteuning kunt gebruiken, dan kun je me altijd mailen.

Warme groet,
Anita

10

Wat Sint Maarten ons leert over delen

eigen foto: gevelplateau Amiens

Het vieren van seizoensfeesten wordt steeds leuker wanneer je leert over de achterliggende betekenis.

Zo las ik meerdere stukken over het feest van Sint Maarten. Ik las over hoe de jonge Martinus met zijn legeronderdeel na een hele koude en zware tocht door de bergen bij de stad Amiens aankwam. Het was bijna donker en de stadspoorten zouden gaan sluiten. Martinus zag buiten de poort een arme bedelaar. Martinus had hem niets te geven, geen brood of aalmoes. Het enige dat hij kon geven was zijn mantel zodat de bedelaar beschermd zou zijn tegen de kou. Martinus gaf echter niet zijn hele mantel, maar hakte 'm met zijn zwaard in twee. Gaf de ene helft aan de bedelaar en hield de andere helft voor zichzelf.

Waarom gaf niet zijn hele mantel? Op het eerste gezicht lijkt het wat krenterig, om slechts de helft te geven en niet alles. Maar er schuilt een hele wijze les in het gebaar van Martinus. Hij gaf namelijk weg wat hij kon missen, maar zorgde ook dat hij zelf genoeg had.

lees ook: hoe je meer kunt leven met de seizoenen

In vroeger tijden gingen bedelaars langs de deuren voor een aalmoes, een lekkernij. Inmiddels is het een feest voor kinderen geworden, waarbij ze in ruil voor een liedje iets lekkers krijgen. Maar het aspect van delen zit er nog steeds in.

Wij leven nu in een tijd van overvloed, op veel vlakken zullen wij het niet voelen wanneer we iets weggeven. Toch denk ik dat het goed is om er bij stil te staan; hoeveel geef ik weg, geef ik meer weg dan ik kan missen of heb ik genoeg om te delen en hou ik genoeg over voor mezelf?

Ik las een mooi openhartig blog waarin de schrijfster vertelt over hoe zij haar handwerkjes weggeeft en iemand haar er op wees dat zij daar eigenlijk geld voor zou moeten vragen. Tot welk punt geef je iets weg (draag je iets uit) omdat je dat vanzelfsprekend vindt, omdat het vanuit je hart komt en vanaf welk punt voel je dat het gaat wringen?

lees ook: de diepere betekenis van het Sinterklaasfeest

Er zit ook nog een andere kant aan weggeven. Namelijk, is iemand echt geholpen met jouw gift. Geef jij zoveel dat je de ander alles uit handen neemt? Geef je zoveel dat je iemands zelfredzaamheid ondermijnt? De kunst is om precies zoveel weg te geven zodat een ander weer op weg geholpen is, zonder dat je iemand al het werk uit handen genomen hebt. En ook dat je genoeg voor jezelf overhoudt om opnieuw te laten groeien.

Fijne Sint Maarten

Warme groet
Anita

bewaar op pinterest voor later of om met anderen te delen

==================================================================

In 2012 begon in mijn leven te vereenvoudigen door het opruimen van mijn huis. 

Mijn belevenissen over opruimen en minimaliseren, over eenvoudiger leven ben ik bij gaan houden op dit blog. Hier lees je mijn terugblik. Omdat ik het een enorm leerzaam proces vond - en nog steeds vind - ben ik blijven bloggen en vertellen over hoe je op een praktische manier meer richting aan je leven kunt geven en veerkrachtiger wordt en een groter gevoel van zingeving krijgt. 

Heb je behoefte aan begeleiding, dan kun je contact voor een e-mail consult. 

Wil je op de hoogte blijven, meld je dan aan voor mijn maandelijkse nieuwsbrief. Elke maand deel ik mijn gedachtes, meditaties of tips die passen bij het seizoen. 

6

Meditatieoefening: breng je drukke hoofd tot rust

Er zijn heel veel dingen die we aan ons hoofd kunnen hebben. Lijstjes die afgewerkt moeten worden, vragen die aan ons gesteld worden, verantwoordelijkheden die we hebben, zorgen die we hebben, beslissingen die gemaakt moeten worden. Dat maakt het hoofd druk en vol. Ons innerlijke stemmetje begint dan actiever te worden en dat stemmetje is altijd vol kritiek. Over dat je iemand vergeten bent, iets vergeten bent, niet genoeg gedaan hebt, iets niet op tijd af had. Ik denk dat iedereen zijn innerlijke criticus wel herkent.

Die innerlijke criticus is soms best hard in zijn oordeel over jou. Je oordeelt hard over jezelf en juist zachter over de wereld buiten jezelf. Door die innerlijke criticus kom je in cirkels terecht en raak je het contact kwijt met wat je nog meer voelt.

Deze oefening helpt je om ook weer te horen wat er nog meer om je heen is, waardoor die innerlijke criticus even niet zo prominent aanwezig is. Want jij bent die criticus niet. Door je aandacht te verruimen ervaar je wat er nog meer is om je heen.

Ga ontspannen zitten of liggen. Neem even de tijd om rustig te ademen.
Ga met je aandacht naar je lijf. Waar houdt je lijf op?
Ga vervolgens met je aandacht naar de ruimte om je heen. Voelt het groot, voelt het klein. Zijn er geluiden die je aandacht trekken. Zijn die geluiden dichtbij of ver weg?
Ga met je aandacht naar je hoofd. Wat speelt zich daar af? Wat denk je? Hoe reageer je daar vervolgens op? Wat vind je daar van?
Ga met je aandacht naar je bekkengebied en kijk wat er gebeurt.
Ga weer met je aandacht naar de ruimte om je heen en kijk of er iets veranderd is.

Neem ongeveer 20 minuten de tijd voor deze meditatieoefening.

Fijne oefening gewenst.

Warme groet,
Anita

9

Zelf maken: bananen-dadelcake

Het was een treurige bedoening in mijn koelkast. Niet omdat hij leeg was, maar omdat het ene bakje kliekjes na het andere bakje met kliekjes weggegooid moest worden.

Dat moest anders, want zo kende ik mezelf niet!

Omdat de bananen in de kast ook tot smurrie dreigden te verworden verwerkte ik ze een deze bananen-dadelcake. Het is een heerlijk geurende cake, smeuïg luchtig, hoewel je dat met de donkere buitenkant niet zou verwachten. Heerlijk bij een kopje koffie of thee. Ik heb 'm inmiddels al een paar keer gemaakt en lukt altijd. Het recept komt uit Slechts 5 ingrediënten; slank, een kookboekenreeks waar ik al eens eerder over schreef.

Ingrediënten voor bananen-dadelcake:

250 gr ontpitte dadels, grof gesneden
2 zeer rijpe bananen
150 gr roomboter, op kamertemperatuur
2 eieren
1 dl melk
geraspte schil en sap van citroen (ik hou het meestal bij het sap uit een flesje, want ik heb meestal geen citroenen in huis)
1 dl water
100 gr fijne kristalsuiker
275 gr zelfrijzend bakmeel
1 tl baking soda

Hoe maak je de bananen-dadelcake:

Doe de dadels in een pannetje, samen met het citroensap en rasp. Doe er 1 dl water bij en breng het geheel aan de kook. Zet het vuur laag en laat alles 5 minuten sudderen, tot de dadels zachtgekookt zijn. Zet het vuur uit en prak de dadels met een vork tot een puree.

Prak de bananen in een kom fijn. Voeg de boter, suiker, eieren, melk, zelfrijzend bakmeel en baking soda toe. Mix alles tot een glad mengsel.

Vet een bakblik in met een inhoud van 1,5 liter. Ik gebruik een tulbandvorm. Bestuif de bakvorm met bloem. Je kunt 'm ook bekleden met bakpapier, maar dat vind ik zelf zo'n gepruts. Schep eenderde van het beslag in de vorm. Verdeel de helft van de dadelpuree erover. Strijk glad als het nodig is. Vervolgens weer eenderde deel beslag er overheen, gevolgd door de laatste helft van de dadelpuree. Tot slot het laatste beslag erover. Strijk glad als het nodig is.

Verwarm de oven voor op 160 C. Plaats de cake in het midden van de oven en bak 1 uur en 20 minuten. Je kunt controleren of de cake gaar is door een breinaald of sateprikker in de cake te steken. Je cake is gaar als de naald er schoon uit komt.
Laat de cake in het bakblik ca. 15 minuten afkoelen en stort hem daarna op een rooster om volledig te laten afkoelen.

Eet smakelijk!

Warme groet
Anita

Ik heb inmiddels een hele reeks Zelf Maken. Lees bijvoorbeeld ook hoe je zelf Turks brood maakt of kruidenboter.

3

Lees het leven dat je wilt leiden

Toen ik mijn leven anders ging inrichten, eenvoudiger, opgeruimder, groener en spaarzamer, begon ik zonder vastomlijnd plan. Ik las me een slag in de rondte, bij mensen waar ik herkenning vond, over onderwerpen die me bezig hielden en waar ik meer uitleg over wilde. Zo vond ik steun en erkenning, ik vond gelijkgestemden, belangrijke ingrediënten om te kunnen groeien en jezelf te ontwikkelen.

Dit najaar is een mooi moment om jezelf te vullen met alle onderwerpen waarin je je wilt ontwikkelen. Ook heel heilzaam als je in een periode zit waarin je het allemaal even niet zo goed meer weet. 😌

Ik heb mezelf een grote stapel met groei en ontwikkeling gegeven. Tweedehands boeken, nieuwe boeken of boeken van de bibliotheek. Allemaal onderwerpen waar ik in deze fase meer van wil weten, waar ik enthousiast over ben geraakt, of gewoon omdat ik het tegenkwam en nieuwsgierig was (zoals het boekje over urinetherapie; dat klinkt zó ongewoon, dat ik er juist meer van wil weten). Hilary Mantel reserveerde ik bij de bibliotheek nadat ik een interview had gelezen in het Volkskrant Magazine. Stiekem dacht ik dat ik het vast niks zou vinden, maar het blijk verrassend leuk. Haar schrijfstijl is grappig met een vleugje cynisme. Er zitten ook een paar boeken bij over het huishouden; een onderwerp dat me blijft boeien.

Dank jullie wel voor jullie reacties op mijn vorige blogpost. Jullie zijn allemaal zulke betrokken lezers, daar ben ik elke keer weer even stil van. Door te schrijven over wat me bezighoudt, gaat de druk van de ketel, kan ik wat afstand nemen en dat lucht mij altijd op. Het schept orde. Die orde zie ik niet altijd meteen, maar ik weet dat het wel komt. Ik heb alle reacties en adviezen goed gelezen en in me op genomen en ik voel me weer wat kalmer. Voel me weer meer 'op koers'. Door juist weer die eenvoudige dingen te gaan doen; zelf een cake bakken, opruimen, afmelden voor nieuwsbrieven, kom ik weer in beter vaarwater. Maar heel sterk voel ik me nog niet.

Meestal schrijf ik pas over een moeilijk onderwerp als ik er zelf al op heb kunnen reflecteren, dat voelt minder kwetsbaar, maar soms is er de noodzaak om er over te schrijven precies als je er middenin zit. Door hier over te schrijven geef ik weer wat terug zodat anderen er ook weer mee geholpen zijn, zoals ik dat ooit was. Had ik al gezegd dat ik me gezegend voel met zoveel betrokken lezers van mijn blog?

Lieve groet,
Anita

4

Zelf maken: sleedoorn jenever

Omdat ik tegenwoordig beter let op wat er in de bermen groeit viel mijn oog op deze bes. Een mooie blauwe bes, sommige met een grijze waas. De bessen hebben een vrij grote pit en de takken hebben grote stekels. Ik plaatste de foto in de kookgroep op facebook om te vragen of ik deze bes kon eten. Meteen werd er geroepen dat het de sleedoorn was en dat je er sloe gin mee kon maken.
Ik had er nog nooit van gehoord, maar ik leerde er snel meer over.

De sleedoorn krijgt in augustus vruchten, maar dan duurt het nog een maand of twee voordat de bessen eetbaar zijn. Het lekkerst zijn ze als er een nachtvorst overheen is gegaan, maar dan vinden de vogels ze ook op z'n lekkerst. De vorst kun je nabootsen door de bessen eerder te oogsten en dan in te vriezen voor latere verwerking. Ik zou dat aanraden als je ze überhaupt wilt oogsten, want ik heb er op gelet en letterlijk na de eerste nachtvorst hadden de vogels alle struiken volledig leeggegeten. De smaak van de bessen is te omschrijven als wrang of droog (slee), maar de smaak wordt beter na vorst (de vogels leveren het bewijs; die zijn ook niet gek). De pit is vrij groot, dus relatief weinig vruchtvlees. De bessen groeien direct aan de tak en takken hebben lange harde stekels.

Je kunt er jam mee maken, limonadesiroop of likeur.

Deze haalde ik uit de vriezer. Het effect van de vorst vind ik zo mooi. 

De jenever is heerlijk getrokken, want de fles staat al een jaar in de kast. De smaak is inderdaad wrang, maar wordt gecompenseerd door de kandijsuiker. Daardoor krijg je een spannende fruitig-zoete smaak. 

Hoe maak je sleedoornjenever?

Vul een fles voor 2/3 met sleedoornbessen en 1/3 kandijsuiker.
De rest opvullen met jenever (of gin). 

Een paar weken laten staan om te trekken en af en toe omschudden zodat de suiker oplost.

Proost!

De spirituele betekenis van de sleedoorn. De sleedoorn geeft je inzicht. Brengt licht in het hart en helpt je om je hart te luchten.

Bespaartip: beugelflessen zijn erg mooi, maar kunnen behoorlijk aan de prijs zijn. Ik haalde bij de Aldi beugelflessen met sangria.  Deze kosten maar een luttel bedrag, de sangria heb ik door de wc gespoeld, maar hield wel mooie flessen er aan over. 

Warme groet,
Anita

4

Zelf maken: appeltaartvulling

Elk jaar haal ik een flinke hoeveelheid appels van onze appelboom. Daar maak ik appelmoes van en doe dat in kleine en grote conservenpotten. De kleine voor tafelgebruik. De grote gebruik ik voor het maken van hete bliksem. Super makkelijk om in huis te hebben. Sommige jaren deed ik er geen suiker bij, maar sommige jaren ook wel. Net hoe de wind waait. 

Hoewel ik dol ben op appelmoes en hete bliksem vond ik het wel altijd zonde dat ik van die mooie appels alleen maar appelmoes ging maken. Zou het niet mooi zijn als we van onze appeloogst in februari bijvoorbeeld ook nog een appeltaart konden maken?

Ik had er nog nooit bij stil gestaan dat je de appeltaartvulling kunt inmaken in potten om later te gebruiken. Hoe ideaal is dat! 

Hoe maak je appeltaartvulling?

receptidee van IngridZijKookt

Neem een grote pan. 

Schil een hoeveelheid appels en snij deze in grove stukken. Doe de pan ongeveer voor 2/3 vol.

Schenk er een laag water onder. 

Doe er 200 gr. rozijnen bij,

200 gram suiker, 

2 eetlepels kaneel, 

sap en rasp van 1 citroen

Breng het langzaam aan de kook, schep ondertussen om. Belangrijk is dat de appelstukjes wel zacht mogen worden, maar niet papperig. Als de kaneel en de suiker maar ingetrokken zijn en de rozijnen vocht opgenomen hebben. 

Blijf erbij staan, omdat appels binnen no time tot puree zijn gekookt. 

Voor het inmaken heb je conservenpotten nodig. Ik gebruik altijd de potten waar onze lievelingspindakaas in heeft gezeten, omdat die een ideaal formaat hebben en een ruime opening. Maar grote conservenpotten van Hak kunnen ook heel goed of gekochte potten. 

Zorg dat de conservenpotten schoon zijn en gesteriliseerd. Ik gebruik een stoominzet van de Hema waar ik conservenpotten op de kop in zet. Deksels van de potten gaan er ook bij. Het water in de onderste pan breng ik aan de kook en de stoom maakt de potten steriel. 

Het vullen van de potten.

Doe de nog hete appeltaartvulling in de conservenpot. Zorg voor voldoende vocht erbij. (Potten op de foto hebben eigenlijk te weinig vocht.) Draai het deksel er op en zet op de kop neer. Zo trekt de pot vacuüm. Wanneer de pot wat is afgekoeld kun je 'm weer rechtop zetten. Tegenwoordig is er een stroming die zegt dat het niet meer nodig is om potten op de kop te zetten, maar bij die stroming hoor ik niet ;-). 

NB: doordat je de vulling heet in de potten doet, gaart het nog een beetje na, vandaar dat je de appels in de pan niet te gaar moet laten koken. 

Wanneer je in december of februari op een zondagmorgen wakker wordt en zin hebt om appeltaart bij de koffie te eten, dan draai je even een appeltaart deeg in elkaar, pakt een pot uit de kast, laat de vulling uitlekken in een vergiet (of zeef) en voilà, je appeltaart is klaar! Hoe feestelijk is dat?!

Warme appelige groet,

Anita 

bewaar voor later op pinterest. 

=======================================================================

Wil je op de hoogte blijven van nieuwe artikelen over holistisch opruimen (opruimen, besparen, zelf maken, ritme vinden, de natuur opzoeken, zelfzorg), meld je dan aan voor mijn maandelijkse nieuwsbrief. Elke maand deel ik mijn gedachtes, meditaties of tips die passen bij het seizoen. 

16

Chakra edelstenen en hun betekenis

Ongeveer twee jaar geleden ging ik een keer met dochter Gemma naar ouder-en kindyoga. Bij deze yogajuf (toen heette haar praktijk nog Kinderyogajuf). Gemma had wel interesse in de yoga die ik thuis deed en ik dacht dat zij er zelf ook bij gebaat kon zijn, want in die tijd was ze onrustig – haar hoofd was wel moe zei ze, maar haar lijf had nog zoveel energie. Dan hield ik haar voeten vast, met mijn middelvinger en ringvinger onder haar voet en dan stroomde de drukke energie uit haar hoofd via haar voeten naar buiten. Dat maakte haar rustig en dan viel ze in slaap.
Ze kon ook boos zijn op ons – ouders – , echt opgewonden was ze dan en praatte met harde stem. Toch kon ik zien dat het vooral onmacht was. Ze was te jong om al die emoties te benoemen en te begrijpen.

Hoewel ik dus wel kon zien waar haar behoeftes lagen – meer rust en regelmaat - lukte het mij niet om daarin helemaal te voorzien. Ik heb tenslotte ook zo mijn beperkingen en ook mijn behoeftes. In zulke gevallen heeft mama wat input van buitenaf nodig :-).  Deze ouder-kind yoga was voor mij ook even weer een steuntje in de rug. En we hadden even een-op-een tijd, Gemma en ik.

Er werd niet alleen yoga beoefend, maar er kwam ook een beetje meditatie bij kijken. Aan het eind van de les lagen we allemaal op ons matje op onze rug en begeleidde de docente ons met een visualisatie. Tijdens die visualisatie legde de docente bij iedereen een edelsteen op het voorhoofd. Op het voorhoofdchakra. Bij mij voelde dat steentje op mijn voorhoofd ijskoud aan. Koude energie wordt omschreven als spirituele energie. Het voorhoofdchakra staat voor helder zien, helder begrijpen en voor verbeeldingskracht.

Eerder schreef ik al dat alles energie is. Die energie stroomt ook door ons lichaam. Je ziet het in allerlei lichaamsgerichte therapieën terug. Zoals acupunctuur, voetreflex, healings en massage is ook een vorm van het herverdelen van energie. Die energieknooppunten worden ook wel chakra’s genoemd. Als je je voorstelt dat je onderdeel bent van een groter geheel, dat de mens een schakel is tussen het universum en de aarde, dan kun je je een betere voorstelling van maken hoe de mens als het ware een geleide is van die energie. Als die energie niet goed door je lijf kan stromen, raken er punten geblokkeerd. Die blokkades hebben altijd iets te maken met een thema uit je leven (kan actueel zijn, maar ook een terugkerend thema of een thema wat je weggestopt hebt) die correspondeert met de energie van dat chakra.

Lees voor de betekenis van de chakra’s het artikel dat ik schreef voor Inspirerend Leven.

Welke chakra stenen zijn er?

1. Rode Jaspis. 
Te gebruiken bij het wortel chakra
Helpt om te aarden. Geeft innerlijke harmonie.
Rode jaspis ontspant en verjaagt stress.

2. Rode aventurijn
Te gebruiken bij de hara/geslachtschakra/heiligbeenchakra
Het bevordert het doorzettingsvermogen. Helpt je om voor jezelf op te komen en vermindert de angst voor conflicten. Stimuleert het doorzettingsvermogen. Helpt om woede te kanaliseren.

3. Gele calciet
Te gebruiken bij het Zonnevlecht chakra
Symboliseert innerlijke zuivering en geestelijke groei.

4. Groene aventurijn
Te gebruiken bij het hartchakra
Werkt bindend en helend. Goed voor mensen die moeite hebben met aanraking. Ook goed voor vermoeide ogen.

5. Chalcedoon/angeliet
Te gebruiken bij het keelchakra
De beste steen voor de keel. Versterkt het zelfvertrouwen (om je uit te spreken).

6. Sodaliet
Te gebruiken bij het voorhoofdchakra
Werkt als een katalysator op inspiratie en creativiteit.

7. Amethyst
Te gebruiken bij het kroonchakra
Brengt het hoofd tot rust. Werkt kalmerend en ontspannend.

8. Bergkristal
Te gebruiken bij het droomchakra (ca. 20 cm boven de kruin)
De positieve energie helpt om psychische blokkades op te lossen. Maakt je sterk.


Het steentje (bergkristal) dat op ons voorhoofd werd gelegd mochten we houden. Dochter was daar zo blij mee, dat ik bedacht om haar met Sinterklaas (vorig jaar) een setje chakra stenen te geven. Af en toe koopt ze nu ook edelstenen van haar zakgeld. Laatst nog een amethist, omdat ze buikpijn had.
Het zakje met stenen kon ik nu even niet vinden, dus helaas geen foto uit mijn eigen collectie, maar van Nieuwetijdshop waar ik het zakje kocht. Als je facebook hebt en je hebt nieuwetijdshop in je tijdlijn dan wordt je elke keer getrakteerd op foto’s van mooie spullen en grappige teksten, zoals ‘My super power is holding on to junk for years and throwing it away a week before I need it'. Alleen die quotes zijn al een reden om ze te volgen.

Hoe kun je edelstenen inzitten bij het verzachten van blokkades?

1) Draag de steen bij je.
Dat kan in je broekzak zijn, maar ook aan een hanger om je hals.

2) Plaats de steen in de kamer waar je specifieke energie kunt gebruiken.
Bijvoorbeeld rozenkwarts in de slaapkamer voor een liefdevolle slaapkamer. Of amethyst in de werkkamer/bij de computer.

3) Doe een meditatie
Kies de edelsteen waar op dat moment je aandacht naartoe getrokken wordt. Als je liggende een meditatie doet, leg je de steeds op de corresponderende chakra. Meestal wordt het aanbevolen om de steen op de blote huid te leggen.

4) Visualiseer
Je kunt ook werken met de energie van de kleur die bij de steen hoort. Dan breng je in gedachten de kleur naar het chakra dat je aandacht wilt geven.

Reinigen van edelstenen

Je hoort edelstenen regelmatig te reinigen en weer op te laden. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat pas sinds kort weet. Of misschien maakte ik er eerder niet zo’n punt van. Elke steen vraagt zijn eigen reiniging, maar over het algemeen wordt afspoelen onder lauwwarm water het vaakst genoemd. De negatieve energieën spoel je zo uit de steen. In de twee-drie dagen voorafgaand aan volle maan kun je je steen in water leggen (buiten of voor het raam) om weer op te laden.

Ooit, op de middelbare school, deed ik een werkstuk over edelstenen voor aardrijkskunde. Toen had ik nog niet echt weet van de helende werking er van, maar ik had hele beelden in mijn hoofd over al die mooie kleuren. Het sprak toen in ieder geval ook al tot mijn verbeelding.

Ik ben wel benieuwd welke steen jou het mee aanspreekt.

Warme groet,
Anita

8