Sinterklaas en het geheim van de nacht





Iedereen in Nederland kent Sinterklaas. De oude man met de witte baard en de rode mijter die pakjes komt brengen voor kinderen. Altijd vergezeld van een of meerdere van zijn trouwe hulpjes, zwarte Piet.

Iedereen heeft ook een mening over Sinterklaas. En over zwarte Piet. En een mening over de discussie zelf. Maar wat is nu eigenlijk de betekenis van dit feest? Veel gestelde vragen zijn 'waar komt hij vandaan' en 'waar is het feest ontstaan?' Maar nóg interessanter vind ik het om te kijken waarom we juist dit feest op 5 december vieren. En waarom krijgen juist kinderen cadeaus en waarom komen die door de schoorsteen en waarom zijn de hulpjes zwart?

Het boekje Sinterklaas en het geheim van de nacht van Pieter van der Ree geeft een prachtige kijk op het Sinterklaasfeest. Ik las het omdat ik zocht naar de diepere betekenis van het Sinterklaasfeest en daar krijg je met dit boekje beslist antwoord op. Ik wilde weten waarom we dit feest vieren, wat de diepere gedachte achter dit feest is. Want er moet toch een reden zijn waarom we het Sinterklaasfeest vieren? Ik bedoel, er moet toch een oorsprong voor dit feest zijn? En dan bedoel ik niet dat de Sint een heilige was die uit Myra kwam.

Maar wat is de betekenis van al die terugkerende elementen van het Sinterklaasfeest; het verlanglijstje, de schoorsteen, het dak, de nacht, de maan, de vrijgevige heilige, de zwarte helpers. En waarom vieren we het in december? Ik geef de schuld aan de maan en het leven met de seizoenen dat ik daar nieuwsgierig naar ben. Je gaat verbanden zien die je eerder nog niet zag. Zo merk ik elk jaar duidelijker de bijzondere energie van deze tijd van het jaar. Pieter van der Ree legt het uit in beeldentaal, de taal van de verbeelding.

Stel je eens voor een tijd zonder straatverlichting, een tijd waarin alles donker is en mensen dichter bij de natuur leven. Dan is het misschien makkelijker voor te stellen hoe men deze donkere tijd ervoer. Want in deze tijd van het jaar zijn de sluiers naar het ‘hemelse’ dunner. Het contact tussen het aardse en het hogere is voelbaarder. Denk maar aan de geesten van het Halloweenfeest of aan Día de los muertos. Het zwart van de nacht stimuleert ons tot dieper nadenken en te focussen. Om onze diepste wensen te formuleren en kenbaar te maken.

Het Sinterklaasfeest is een verbeelding van het donker van de nacht. Bij het duister te rade gaan wat wij wensen en het ‘licht’ in de gedaante van Sinterklaas die de wens in vervulling laat gaan. Deze onderliggende emotie kan een verklaring zijn voor waarom we het feest nog steeds vieren, ondanks dat er gemor is over de verbeelding hiervan. Het boekje neemt je mee langs vieringen van andere tijden en andere landen. De overeenkomsten en de verschillen. Zo is er de Germaanse God Wodan die in de winter op zijn witte paard Sleipnir door de hemel reed en de mensen geschenken bracht. Bij het bepalen van die geschenken had hij hulp van twee zwarte raven die aan de schoorsteen luisterden naar de wensen van de bewoners. Als je dat leest, dan begrijp je eigenlijk al meteen dat het Sinterklaasfeest niet eenduidig is en niet terug te leiden tot één bron van oorsprong.



Jonge kinderen kunnen nog heel erg in beelden denken, zij bezitten nog de mogelijkheid tot magisch denken, zij denken nog niet rationeel zoals volwassenen dat doen. Dat maakt dat kinderen kunnen geloven dat de Sint op een boot uit Spanje naar Nederland vaart en pakjes door de schoorsteen gooit en met een paard over de daken rijdt. Zodra het kind het rationele denken ontwikkelt dan verdwijnt het magisch denken. Het is goed om je dat als volwassene te beseffen, dat een kind nog anders denkt. Of eigenlijk beleeft een kind vooral.

De auteur van het boekje is architect en bijzonder hoogleraar voor organische architectuur aan de Alanus Hochschule bij Bonn. In zijn zoektocht naar meer informatie over het Sinterklaasfeest viel hem al snel op hoe het huis een centrale plek innam bij de viering.
Het huis waarin we leven, het huis dat wij inrichten, het huis als beeld van onszelf. De haard – het hart van een huis, de offers die gebracht werden, de schoorsteen die fungeerde als kanaal naar de hemel. Wat Sinterklaas het kind eigenlijk leert is dat het zijn diepste wens mag formuleren. Het formuleren van wat je nodig hebt, dat is een prachtige les om jonge kinderen mee te geven voor de rest van hun leven.

Het boekje is maar 63 pagina’s dik, maar bevat een schat aan informatie en inzichten! Sinterklaas en het geheim van de nacht is voor iedereen die de diepere betekenis van het Sinterklaasfeest wil weten en levend wil houden en zijn/haar (klein)kinderen wil vertellen over de magie van het feest van de nacht.


Lieve groet,
Anita

De linkjes naar bol zijn affiliate links. Als je daar iets bestelt, dan krijg ik een kleine commissie. Het kost jou niets extra.

8

Tijd en geld



Hoe langer ik bezig ben met eenvoudiger, zuiniger, spaarzamer leven, hoe meer aspecten ik tegenkom van geld. Ik schreef al een keer over de geldlessen die ik geleerd heb.

Toen ik net begon met zuiniger leven was dat vooral om een eenvoudiger leven te hebben. Het liefst wilde ik ook geld overhouden, maar ik wilde vooral dat mijn leven overzichtelijker werd en het geld niet de baas over mij was. Maar dat ik weer degene was die bepaalde waar mijn geld naartoe ging. In de begintijd van besparen en consuminderen was het enige middel dat ik tot mijn beschikking had: tijd. Er waren geen klappers te maken op de hypotheek of met de verkoop van een tweede auto. Geen enorme besparingen door te switchen van zorgverzekering of het ontvangen van een vergeten belastingtoeslag. Het moest de kleine dingen komen.

Wat ik had was tijd. Mijn tijd was gratis en die zette ik in om te bezuinigen. Avonden achtereen was ik met de administratie bezig, maakte budgetten, ruimde op. In elk verloren moment maakte ik foto’s en advertenties van onze verkoopbare spullen. Ik zorgde er voor dat alle spullen goed schoon en glimmend op de foto stonden voor een optimale opbrengst – en dat werkte. Ik reorganiseerde de bankrekeningen, paste automatische overboekingen aan, zegde abonnementen op, controleerde of ze inderdaad waren opgezegd. Ik rekende tot achter de komma uit hoeveel we nodig hadden voor de boodschappen en ik wikte en woog als ik in de supermarkt was. Had ik mezelf al gestort op het zelf maken van babyvoeding, dan deed ik er nog een schepje bovenop door ook met de gezinsmaaltijd steeds creatiever te koken. Met meer echte producten en minder kant-en-klaar uit de winkel/fabriek. Ik breidde mijn repertoire steeds verder uit. Zoveel mogelijk met basisartikelen die ik al in huis had.

Als ik wat nodig had, dan zocht ik op MP de beste tweedehands koopjes en kiende het ophaal moment zo uit dat de kinderen er het minste last van hadden (tijdens slaapjes of ’s avonds). Soms stuurde ik de man om een boodschap als het met de auto gehaald moest worden. Als ik iets specifieks zocht dan hield ik dat wekenlang in de gaten op MP of bij de kringloop. Als er wat gratis weggegeven werd zei ik geen nee.

Cadeaus voor de kinderen scharrelde ik bij elkaar met uitgekiende prijzen, airmiles of met tweedehands spullen. Zo heb ik een aantal avonden achter elkaar op zolder twee driewielers staan poetsen zodat ze helemaal als nieuw leken. Verder werd ik ook steeds creatiever in het geven van zelfgemaakte cadeautjes. In het algemeen stelde ik vooral heel veel aankopen uit en zei heel vaak ‘nee’. Niet alleen tegen de gezinsleden, maar ook tegen mezelf.

Het gaf mij een machtig gevoel! Ik kon helemaal zelf invloed uitoefenen op waar mijn geld naartoe ging. Met toewijding, inzet en tijd kon ik geld ‘verdienen’. Ik kon zelf richting geven aan hoe ik wilde leven. Ik vond dat echt top! Als gezin hebben we daar heel veel van geprofiteerd.


Keerzijde

Nu ik dat een paar jaar gedaan heb, merk ik dat er een ander gevoel om de hoek komt kijken. Het zal er zeker mee te maken hebben dat de financiën er meer uit zien zoals ik het graag heb, maar het is ook een veranderd gevoel ten opzichte van de tijd die ik er in steek. Ja, ik kan van alles zelf maken, taarten, cadeaus, meubels. Ik kan als ik wil alles gratis of voor een fractie van de nieuwprijs bij elkaar scharrelen. Maar de keerzijde is dat het tijd kost. Het vergt planning en vooruitdenken. Maanden van te voren al spullen goedkoop bij elkaar zoeken voor kinderfeestjes, verjaardagen, vakanties, sport, voor Sinterklaas, kleding en schoeisel voor de aanstaande winter of de aanstaande zomer. Nog ’s avonds staan koken of bakken om een gezonde goedkope schoolsnack klaar te maken voor de volgende dag of om die groente die ik zo goedkoop heb ik ingeslagen snel te verwerken voordat het bederft. Hoewel ik er zoveel mogelijk voor zorgde dat ik mijn bespaarbezigheden buiten de kinderen om plande, toch ging het soms wel ten koste van mijn tijd met de kinderen. Dat is niet iets waar ik met plezier op terugkijk. Niet alles was het waard.

Ik merk dat ik nieuwe afwegingen maak. Ik ben wat losser met het toestaan van duurdere cadeaus. Of kant-en-klare cadeaus. Een ansicht uit de winkel, in plaats van een zelfgemaakte van materialen die ik nog in huis had liggen. Ik zit me niet meer te verbijten en te rekenen hoe ik het weer boekhoudkundig recht ga trekken als we een keer naar de snackbar gaan. Als mijn dochters op pizza’s van Domino’s willen trakteren op hun kinderfeestje dan ga ik niet meer op ze inpraten om toch een huisgemaakte te doen. De spullen die ik nu nog overbodig heb zijn allemaal incourant, versleten of hebben gewoon hun nut gehad voor ons. Ik ga dat niet meer allemaal oppoetsen, fotograferen en te koop aanbieden voor een paar euro. Die tijd is mij te kostbaar geworden. Het is nu een afweging waarbij mijn tijd even belangrijker is dan het geld. En gingen eerder alle meevallers naar de gezamenlijke gezinsdoelen, nu kies ik er vaker voor om een meevaller aan mijzelf te geven. Er is een behoefte  om er zelf de vruchten van te plukken. Ook kies ik er nu vaker voor om geld in te zetten om meer tijd over te houden. Eigenlijk kun je zeggen dat door zuiniger te leven, financiële bewustwording te ontwikkelen, ik mijzelf meer waard ben gaan vinden.

Hartelijke groet
Anita

Eerder schreef ik al eens over de keerzijde van hergebruik.

23

Drie keer rode biet anders en ook nog vegetarisch

Rode biet is een prachtige groente en lekker ook, maar ik kwam nooit veel verder dan het te koken en er plakjes van snijden en serveren met een gehaktbal en aardappelen. Niks mis mee, maar als je een paar keer in het seizoen rode biet in het bio groentepakket hebt gehad en de voorraad in de vriezer alleen maar aangroeit, dan wil een mens wel eens iets anders. En van koude biet in een salade hou ik niet zo.

Ik zocht en vond een paar hele verrassend lekkere manieren om rode biet te gebruiken.

Vegetarische bietenburger



Voor ca. 15 stuks
400 gr rode biet
2 wortels
1 sjalotje of kleine ui
2 eieren
1/2 eetl. aardappelzetmeel
1 tl kruidenzout
1-2 eetl. verse of gedroogde gehakte oregano
mespunt zwarte peper
1/2 theel. garam masala
kokosolie

Verwarm de oven voor op 150 @ C (zo begint elk recept, maar uit zuinigheidsoverwegingen doe ik dit nooit. Ik zet de oven meestal pas aan als ik alles al klaar heb, want ik kan nooit zo snel alles bereiden in die korte tijd dat de oven voorverwarmt en dan staat ie maar onnodig te stampen).

Schil de gekookte bieten en het sjalotje, schrap de wortels en rasp alles fijn. Doe in een kom. Breek de eieren erin en meng alles goed. Voeg het aardappelzetmeel en kruiden toe en roer goed door. Druk de bietenprut in een ring op een bord tot een hamburgervorm en dikte.
Verhit een koekenpan op matig vuur en smelt de kokosolie. Doe de hamburgers zonder ring in de pan. Draai pas om als de ene kant goed krokant is. Gebruik twee grote spatels om te voorkomen dat je hamburger breekt. Beide kanten ca. 3 minuten of zoveel meer als je nodig denkt. Leg de hamburgers op een bakplaat in de oven om nog na te garen. Of om ze warm te houden terwijl jij verder bakt met de burgers.

Deze burger kan prima ingevroren worden. Even een velletje bakpapier tussen de bieten leggen, zodat je ze ook afzonderlijk kunt laten ontdooien.

Salade op de foto is een avocado-mango salade met wat olijfolie, peper en zout en koriander.

Zowel het recept voor de bietenburgers als de salade komen uit het boek Ayurveda - koken voor de zintuigen van Janesh Vaidya

Crumble van bieten en geitenkaas



1 kg rode bieten
1/2 tl karwijzaad
1 el gehakte citroentijm, evt. extra voor garnering (maar als je dit niet hebt kan het ook zonder hoor)
40 gr. boter
200 gr. zachte geitenkaas
kleine uitjes
olijfolie
bloem
zout en peper

Boen de bieten (ik kookte ze voor - net niet helemaal gaar) schoon en snijd ze in dunne parten. Leg deze met de uitjes in een lage ovenschaal en besprenkel met olie. Bestrooi met karwijzaad, zout en peper. Bak alles in ongeveer een uur (kan korter als je de bieten hebt voorgekookt) in een voorverwarmde oven van 200 C totdat de bieten en ui gaar zijn. Schep ze tijdens het bakken een keer of twee om.

Doe intussen de bloem en citroentijm in een kom. Voeg boter toe en wrijf deze er met je vingers door tot het mengsel de consistentie heeft van fijne broodkruimels.

Verdeel de geitenkaas over de bieten en bestrooi alles dan met het kruidenmengsel. Zet het 25-30 min. in de oven, tot de bovenkant mooi bruin is. Bestrooi de crumble met tijm en serveer direct. Kan met rijst, pasta of aardappelen.

Deze crumble komt uit het kookboek Slechts 5 ingredienten vegetarisch, waar ik eerder deze week al over schreef.

Pasta met biet en kruiden 



4 pers.
375 gr penne
400 gr gekookte bieten
2 dl. creme fraiche of roomkaas
4 el gehakte bieslook
2 el gehakte dille
zout en peper

Kook de pasta volgens gebruiksaanwijzing.
Snijd de bieten in kleine blokjes en voeg deze op het laatst van de kooktijd toe aan de pasta.
Giet de pasta en biet goed af. Roer de creme fraiche (of roomkaas) en kruiden er door.
Breng op smaak met zout en peper.

Dit makkelijke pasta gerecht komt uit het kookboek Slechts 5 ingredienten vegetarisch.

Eet smakelijk en fijn weekend!

Anita


De linkjes naar de kookboeken zijn affiliate links. Wanneer je een bestelling plaatst krijg ik hiervan  een percentage. Het kost jou niets extra. 







8