De 12 heilige nachten en het droomlied van Olav Åsteson




Twee jaar geleden las ik voor het eerst over de twaalf heilige nachten en sindsdien hou ik in die periode mijn dromen bij. De periode van de twaalf heilige nachten begint op kerstnacht (24/25 december) en eindigt na de nacht van 5 op 6 januari, op de ochtend van Driekoningen.

Deze periode wordt omschreven als een tijd van verwondering en geestelijke groei. Het is een periode waarin je veel kunt dromen. De dromen van de nacht geven een voorspelling van de komende twaalf maanden. De droom van nacht nummer 1 correspondeert met januari van het nieuwe jaar. De droom van nacht 2 met februari van het nieuwe jaar enz. Maar ik heb ook gelezen over tellingen ook waarbij de eerste nacht de maand september van het volgende jaar voorspelt.

Ik ben altijd al een dromer geweest, heel verhalend en met heel veel symboliek. Die symboliek leerde ik met de jaren steeds beter herkennen en duiden. Toch zijn de dromen van de twaalf heilige nachten nog weer van een andere orde. Het eerste jaar dat ik ze opschreef zou ik het bijna als iets uitputtends beschrijven. Het was heel intens om er mee bezig te zijn, mijn dromen leken ook alle kanten op te vliegen. Het tweede jaar werd het al anders. Wat het extra boeiend maakte was dat ik na een jaar ook mijn oude dromen terug kon lezen en de voorspellingen die er in zaten kwamen inderdaad overeen. Dat geeft toch een heel ander idee over de maakbaarheid van het leven, als er al een soort pad voor je is gebaand.


Dit gaat mijn derde reeks twaalf heilige nachten worden. Aan de hand van het boekje De 12 heilige nachten van uitgeverij Christofoor ga ik er deze keer nog iets uitgebreider bij stil staan. Dit exemplaar kreeg ik kosteloos thuisgestuurd. De vorige jaren zorgde ik dat ik ongestoord mijn dromen op kon schrijven nadat ik opstond. Om mijn dromen beter te kunnen onthouden probeer ik nog even in de sluimertoestand te blijven op het moment dat je merkt dat je wakker wordt. Tijdens die sluimertoestand zet ik mijn droombeelden weer even op een rij. Meestal kan ik het in omgekeerde volgorde wel terughalen. Vaak heb ik meerdere dromen op een nacht. Als ik echt uit mijn slaap gehaald wordt omdat bijvoorbeeld een van de kinderen me wat komt vragen, of ik gewekt wordt door de wekker, dan vervliegt mijn droom vrijwel meteen.

Wanneer je op de hoogte wilt blijven van mijn artikelen, aanvullende meditaties of recepten wilt ontvangen, dan kun je je aanmelden voor mijn maandelijkse nieuwsbrief. 


Aan de slag met je dromen tijdens de twaalf heilige nachten. 

  • er zijn mensen die zeggen dat ze nooit dromen. Er zijn ook mensen die zeggen dat ze hun dromen niet onthouden. Toch merk ik dat als ik me alleen maar voorneem om op mijn dromen te letten, niet alleen de dromen sterker worden, maar ze ook beter bij je blijven 'hangen'. 
  • leg een schrift of een schetsboek klaar om je dromen in op te schrijven of te tekenen.
  • schrijf op de eerste avond op wat jouw thema wordt. Dit thema geldt voor alle twaalf nachten. Suggesties voor thema's: 12 films, 12 boeken, 12 sterrenbeelden, 12 apostelen, 12 bomen, 12 landen. Iets wat jouw interesse heeft. 
  • elke avond, voordat je gaat slapen, ga je iets schrijven of tekenen over het betreffende onderwerp van die dag. 
  • de droom van de nacht geeft je een antwoord, die je vervolgens ook weer opschrijft. Delen en er over praten wordt aangeraden. Dat laatste is op voorhand niet zo mijn ding, maar dat ga ik ervaren. 

Wie was Olav Åsteson?

Het droomlied van Olav Asteson zijn verzen die generaties lang zijn doorverteld. Omstreeks 1850 werd het opgetekend. Olav was een koningszoon, Olav II. Zijn moeder heette Aste, wat 'de generatiestroom waarin nog de helderziendheid leeft.' Dat zijn in ieder geval de historische aanknopingspunten (heel kort door de bocht, in het boekje is er meer over te lezen). Er is ook nog een geestelijk aanknopingspunt. Rudolf Steiner wees er op dat de naam Olav Asteson, net als die van Koning Arthur, ook gezien kan worden als mysterienaam die door meerdere generaties werd gedragen. Dan zou het verhaal van de verzen veel ouder zijn dan de versie die uiteindelijk is opgeschreven. 

In het boekje is zowel de vertaling te lezen als de oorspronkelijke Noorse tekst. Op elke bladzijde naast de tekst staan organische zwartwit prenten. De 12 heilige nachten is interessant om te lezen als je wat dieper wilt ingaan op wat de twaalf heilige nachten behelst. 

Fijne dromen gewenst!

Warme groet
Anita



3

Ben ik aan het minimaliseren of gewoon aan het opruimen?



Er zijn al weer twee weken voorbij gegaan dat ik een nieuwe blogpost schreef. Als er zoveel tijd tussen zit merk ik altijd dat het wat stroef en roestig voelt om weer te beginnen. In mijn hoofd ben ik er wel mee bezig, maak allerlei aantekeningen, maar daadwerkelijk een tekst schrijven, daar draai ik omheen.

Ik was de laatste tijd vooral bezig met mijn baan buitenshuis, Sinterklaasfeest, regeldingen. Je weet wel, van die vele dagelijkse dingen die een mens bezig kunnen houden. Dochter Gemma werkte aan haar streetdance optreden. Zo bijzonder om je kind bezig te zien buiten de omgeving van thuis. Je ziet een heel ander kind. We hebben genoten van haar optreden! Maar wel iets waar je zo een hele zaterdag mee in de weer bent. Ik was veel minder actief op sociale media. Ik miste het wel, maar het is zoals het is. Ik voel me minder opgebrand dan een tijd terug (als je je mijn eerdere bericht nog herinnert).

Ook was ik heel veel aan het opruimen. Aangestoken door een opruimgroep op facebook. Sommige mensen zitten in het stadium waarin ik een paar jaar geleden zat en de herkenning vliegt je om de oren! Het proces van het opruimen blijft me boeien. Nog altijd vind ik het de goedkoopste manier om jezelf beter te leren kennen.

Al jaren ben ik in de weer met onze zolder en nu heb echt besloten dat de zolderkamer vrijgemaakt moet worden voor een rustgevende meditatieruimte. Als in: een gevoelsbesluit genomen. Niet een rationeel besluit. De meditatieruimte moet zodanig worden dat ik er ook mensen kan ontvangen, voor als ik mijn praktijk aan huis niet alleen online wil hebben, maar ook in het echt. Er gingen flink wat dozen en tassen naar de kringloop. Meest spul wat er – ongevraagd – recent is binnengekomen. Maar toch kwam ik ook nog spullen tegen die ik in een eerdere opruimronde heb laten liggen. Ik kwam ook spullen tegen waarvan ik niet wist dat ik het op die plek had bewaard. Een tas met slabbetjes bijvoorbeeld lag in een kast. In de tas zat ook een keukendoek, waarvan ik me al steeds afgevraagd waar die gebleven was. Raar om de originele kleur te zien en niet de verwassen bijpassende theedoek die ik in tussentijd gebruikt heb.


Werk aan de knieschotten op zolder. 

Toch, er gaat minder spul het huis uit dan voorheen. Omdat er minder binnenkomt. De spullen die ik opruim zijn een ander soort spullen dan die ik in het begin opruimde. Nu gaat het meer om ‘doorloop-spullen’. Jassen van de kinderen te klein? Er komen nieuwe en de oude gaan weg. Nieuwe schoenen? Oude weg. Als het nodig is, bewaar ik het als reserve, maar vooral met schoenen is er wel een paar wandelschoenen of laarzen als reserve. Het gaat om spullen die ik heb gebruikt, waar ik plezier van gehad heb, maar die nu niet meer nodig zijn. Dat geeft een heel ander gevoel dan steeds maar oude ballast sorteren en uitzoeken.

Op netflix ontdekte ik de serie Consumed. Ik was geloof ik weer de laatste in mijn consuminderkring die deze serie ontdekte :-D. Zelfs mijn bespaarbuddy zonder netflix kende de serie! Wanneer ik de kans kreeg, keek ik daar een aflevering van. Ben helaas al door de afleveringen heen. Zo ontzettend leerzaam om deze mensen te volgen! Die onderliggende redenen waardoor mensen in de knoop komen met hun spullen vind ik eindeloos boeiend. De aanpak van opruimcoach Jill Pollack spreekt me wel aan. Dat de eigenaren zelf alle spullen moeten inpakken, dat ze een tijd in een vrijwel leeg huis moeten wonen (interessant vond ik hoe een van de mannen die altijd het huis ontweek omdat hij het zo’n rommel vond, opeens niet goed wist wat hij moest doen in een leeg huis. Als alles leeg is, wat komt er dan voor terug?) en dat ze na twee weken 75% van de spullen die naar de opslag waren gegaan weg moeten doen. Die twee weken zonder spullen bracht letterlijk een afstand tot hun bezittingen. Dat maakt het vaak makkelijker om spullen weg te doen. De worstelingen van deze mensen zijn zo universeel. Ik herkende er allerlei processen van mezelf in. Dat er twee huishoudens bij waren met een tweeling, dat raakte wel een gevoelige snaar. Ik wilde daar nooit zoveel woorden aan vuil maken, maar mijn leven werd echt moeilijker op orde te houden met de komst van onze tweeling.

Ook dacht ik veel na over het concept minimalisme. Wat is het verschil met opruimen? Sommige klussen zijn immers terugkerend: de administratie opschonen, de voorraadkasten nalopen op houdbaarheidsdata, het zelfzorgkastje uitzoeken (welke pillen, zalfjes, capsules kunnen weg), kledingkasten uitdunnen. Ik vond mezelf nooit een typische minimalist. Ik heb geen huis met hoofdkleur wit, ik heb nog steeds een tv, ik heb geen lege werkbladen en ik heb meer pannen dan strikt noodzakelijk zou zijn. Toch volg ik meestal de gedachtengang van minimalisten. Ik koop niet iets ‘gewoon omdat het kan’, ik durf best een verzekering te schrappen, ik hecht minder aan spullen. Opruimen is dagelijks, maandelijks en elk seizoen. Ook minimalisten moeten opruimen. Het verschil zit ‘m er denk ik in dat minimalisme gaat over de stappen die je zet nadat je je huis hebt opgeruimd: wil je minder werk hebben van je administratie, dan kijk je of je abonnementen op kunt zeggen, minder kopen = minder geldtransacties = meer overzicht. Wil je niet steeds dezelfde wirwar van speelgoed van je kinderen opruimen, dan haal je de helft van het speelgoed weg (=de helft minder werk). Wil je geen overvolle mailbox meer, dan meld je je af voor nieuwsbrieven. Pas dan ga je echt verandering brengen in je huis en in je leven.

In mijn hernieuwde passie voor opruimen en minimaliseren kwam ik twee leuk blogs tegen: Simple, on purpose gaat eigenlijk precies over die lastige nuance tussen minimaliseren en opruimen. En The Ash Log kan heel goed de processen achter het minimaliseren beschrijven. Ik bedoelde eigenlijk de blog van Mia Danielle. Maar goed, opruimen is één ding, huishoudelijk werk is een tweede. Doordat ik veel wisselende uren heb gewerkt is het huishouden echt wel achterstallig. Ik bedacht me dat ik ook wel wat meer om mezelf mag gaan denken, even beter voor mezelf zorgen. Niet eerder zag ik zo de connectie tussen de zorg voor je huis en de zorg voor jezelf, hoewel ik er wel vaker over geschreven heb. Tot aan de Kerstvakantie probeer ik elke dag iets voor mezelf te doen. Een bad nemen, of een voetmassage of een meditatieoefening, zulke dingen.

Wat ik verder nog deed was een aanmeldformulier voor een nieuwsbrief op mijn blog zetten. Dat had wat voeten in de aarde omdat ik het natuurlijk weer net anders wilde als de aangeboden widget van mijn sjabloon. Dus mailde ik mijn hulplijn AC Webdesign – mijn achternicht en oud-collega – en heb het nu toch naar tevredenheid voor elkaar gekregen. Natuurlijk hoop ik dat je je aanmeldt voor mijn maandelijkse nieuwsbrief!

Warme groet,
Anita





13