3 dingen die je nooit meer nieuw zou hoeven kopen

Vroeger kwam ik vooral bij de kringloop om antiek te zoeken. Wat ik antiek noemde tenminste. Vooral oude sierspullen; een antiek kastje, tafeltje, vaas, dat soort dingen. In de hoop iets van enorme waarde in handen te hebben. Geen idee of dat gelukt is trouwens.

Tegenwoordig gebruik ik de kringloop voor allerhande huishoudelijke artikelen. In plaats van nieuw te kopen, probeer ik of ik het tweedehands kan vinden. Beter voor mijn portemonnee en beter voor het milieu.

Als je vaker bij de kringloop komt, dan gaan je dingen opvallen. Wat ooit een trend was in huis - zoals de chocolate fondue - is nu in grote getale te vinden in de kringloop. Je ziet ook meteen welk kerstpakket niet zo in de smaak viel. Sommige artikelen zijn schaars, maar er zijn ook artikelen in overvloed.

Zo kwam ik tot de conclusie dat er zeker 3 artikelen zijn die je nooit meer nieuw zou hoeven kopen. Nooit is een groot woord natuurlijk, maar in ieder geval de komende jaren. Ik geloof dat de wereld voorlopig genoeg van deze spullen op voorraad heeft. Als wij ze nu massaal een paar jaar niet nieuw kopen, dan lijkt me dat wij een hele goeie daad doen :-).

Ik heb een top drie samengesteld;

1. Kandelaars en kaarsenhouders

Kringlopen bieden kaarsenhouders in alle soorten, maten en kleuren aan. Daar is altijd wel eentje bij die precies past bij jouw kaarsenvoorkeur. Waarschijnlijk heb je toch al genoeg kaarsenhouders in huis van al die verjaardags- en Sinterklaascadeaus en kerstpakketten. Maar mocht je toch net een andere zoeken dan je in huis hebt, kijk dan eerst bij de kringloop.

Tussen alle houders die ik had, bleek dat ik geen lage kaarsenhouders had. Ik kocht vorig jaar deze twee glazen bij de kringloop. Ik geloof de ene 50 cent en de andere een euro. De kaarsen maakte ik bij een uitstapje met de kinderen naar kaarsenmakerij Wilhelmus. Heel erg leuk trouwens om te doen.

2. Vazen en bloempotten

Planten groeien, planten gaan dood. Het ene moment is het modern om geen planten meer in huis te hebben, het andere moment is de urban jungle weer terug in de huiskamer. Nieuwe bloempotten zijn afschuwelijk duur. En dat terwijl er elke dag nieuwe aanvoer is bij de kringloop. Want zo'n bloembakje van de bloemist is leuk om te krijgen, maar de sierappels verrotten op den duur en de pompoenen lopen ook weg in het voorjaar. En wat hou je over: juist, een schaal. Die meestal naar de kringloop gaat. Als je bedenkt dat er elke dag een huishouden is die de bloempotten naar de kringloop brengt, dan is er bijna geen reden om een nieuwe te kopen.

Een vaas voor elk soort boeket. Strak en recht voor de tulpen, wijd voor de veldboeketten. Ik heb ze in soorten en maten. Er zijn vazen bij die ik uiteindelijk nooit gebruik (meestal de gekregen vazen met een bloemwerk er in) en naar de kringloop breng. En er zijn vazen die ik nog niet had en die haal ik op bij de kringloop. Er er altijd ruime keuze en je hebt voor een prikkie een geschikte vaas.

een grotere bloempot gekocht omdat mijn 20 jaar oude plant aan een groter 'huis' toe was.

schalen genoeg bij de kringloop om een bloemstuk in te maken.
 

In het voorjaar en de zomer pluk ik bloemen uit eigen tuin. Dat zijn geen grote boeketten, gewoon kleine kleurige vrolijke bloemetjes. Dit model vaas had ik nog niet en kocht ik bij de kringloop. 1 euro per stuk als ik me niet vergis. 

3. Fotolijstjes

Nog een goed voorbeeld zijn fotolijstjes. Ik weet dat je ze voor een habbekrats kunt kopen bij diverse wegwerpwinkels, maar waarom zou je nog weer nieuwe lijstjes toevoegen aan de grote berg die er al te vinden is bij de kringloop. Leuk om een van die trendy spreuken in te doen en als cadeautje te geven (dan kan de ontvanger 'm weer naar de kringloop brengen ;-)), leuk voor jezelf of leuk voor kinderen om te versieren. Wat ik ook wel doe is een foto van de kinderen met een vriendinnetje afdrukken, in een lijstje doen en dat geven op het verjaardagsfeestje van het betreffende vriendinnetje.

assortiment bij de plaatselijke kringloop

Ik hoop dat ik je op ideeën heb gebracht. Nu ben ik wel benieuwd of jullie items hebben die je niet meer nieuw koopt, maar alleen nog tweedehands. Ik lees het graag bij de reacties.

Fijne week.
Anita

16

Zelf maken: kruidenzout

Heel veel producten die kant-en-klaar in de winkel worden aangeboden zijn heel simpel om zelf te maken. Daar verbaas ik me elke keer weer over. Ook over hoe ik het vanzelfsprekend vind dat de fabriek het heeft gemaakt. Heel lang heb ik gedacht dat fabrieken het beter konden dan ikzelf, dat het vast een heel ingewikkeld productieproces zou zijn om het zelf te maken. Maar dat is bij lang niet alle producten zo. Bij bladerdeeg wel. Daar waag ik me niet aan, die koop ik kant-en-klaar.

Maar kruidenzout is iets wat je heel makkelijk zelf kunt maken. Zo weet je precies wat er in zit, je kunt het maken zoals jij het zelf het lekkerst vindt en je kunt zelf bepalen hoeveel geld je er aan uitgeeft.

In een leuk potje met een kaartje er aan is het ook nog eens een charmant cadeautje.

Natuurlijk kun je een prima leven hebben zonder ooit kruidenzout in je bezit te hebben gehad, maar als je toch al het hele alfabet aan kruiden in huis hebt omdat je zelf bouillon of soep bent gaan koken, zelf je curry pasta's bent gaan maken, zelf je nasi-kruiden hebt gehusseld, dan kun je er ook prima kruidenzout mee maken.

Dit heb je nodig om kruidenzout te maken

De basis is 250 gr. grof zout (zeezout of himalayazout).
Daaraan kun je allerlei kruiden toevoegen. Je kunt alle kruiden toevoegen of weglaten wat je niet in huis hebt of waar je niet van houdt.

Zoals:
2 eetlepels peterselie
2 theel. uienpoeder
2 theel. knoflookpoeder
1 theel. oregano
1 theel. dille
1 theel. basilicum
1 theel. salie
1 theel. rozemarijn
1 theel. zwarte peper

Alle kruiden zijn gedroogd uiteraard.

Deze ingrediënten doe je met elkaar in een keukenmachine en pulseert het door elkaar, zodat de zoutkorrels fijner worden en de kruiden er mooi door mixen. Giet over in een potje dat goed afgesloten kan worden, zodat het zout geen vocht kan aantrekken.

Kruidenzout kun je gebruiken om vlees te kruiden, in soep, op gepofte aardappel, over groentes uit de oven, over je pasta of salade.

Leuk voor jezelf, maar ook heel leuk om als cadeautje te geven. Ik verwerkte het in een mand voor vrienden waar we gingen barbecuen. Met kruidenplantjes, flesjes olijfolie of azijn en een leuk mandje er om heen. Deze mand komt van de Tuinland (afgeprijsd), maar je kunt bij de kringloop ook te kust en te keur voor mandjes, kratjes of dienbladen. Denk creatief.

Kruidige groet

Anita

=========================================================================

In 2012 begon in mijn leven te vereenvoudigen door het opruimen van mijn huis. 

Mijn belevenissen over opruimen en minimaliseren, over eenvoudiger leven ben ik bij gaan houden op dit blog. Omdat ik het een enorm leerzaam proces vond - en nog steeds vind - ben ik blijven bloggen en vertellen over hoe je op een praktische manier meer richting aan je leven kunt geven en veerkrachtiger wordt en een groter gevoel van zingeving krijgt. 

Wil je op de hoogte blijven, dan vind ik het leuk wanneer je je aanmeldt voor mijn maandelijkse nieuwsbrief. 

8

Herfst: laat het los

Ik ben in een wat eigenaardige stemming deze week. Misschien al sinds we terug zijn van vakantie. Alles moet weg namelijk!

Het is net of ik nu pas begrijp wat opruimen is. Of het is gewoon weer een diepere laag van besef, dat is ook heel goed mogelijk. Of het is De Overgang waar ik in zit, waarbij ik me bij steeds grotere vlagen van nergens of niemand iets aantrek. Nog aannemelijker.

Stapels papier de deur uit. Tassen en kliko’s vol! Al twee keer naar de kringloop een partij spullen gebracht. En het opvallende was dat het vrijwel alleen maar om spullen ging die wij zelf zomaar een keer gekregen hadden. Omdat ik ‘ja, dankjewel’ zei of omdat we het ergens gratis bij kregen, voordat ik 'nee' kon zeggen. En ik bedacht: het spul komt makkelijker het huis binnen, dan dat je het er weer uit krijgt!

Heb mijn kledingkast uitgezocht en dat terwijl ik dacht dat er niks meer te ruimen viel. Hup naar de kringloop of ruilwinkel. Ik ga het ook niet meer te koop aanbieden, zelfs niet dat ene mooie rokje, het is me allemaal teveel moeite voor een geringe opbrengt.
Ik heb massa's verkocht via MP de laatste jaren. Op het hoogtepunt, toen ik spaarde voor onze keukenrenovatie, kreeg ik aan het eind van het jaar van MP een overzicht: ik had voor €4000 verkocht. Ik sleet echt alles aan mensen. Ze kwamen de deur niet uit voordat ze een kindershirtje van €0,50 hadden gekocht. (ik moet nog wel eens aan die arme vrouw denken).
Ik was toegewijd om meer geld over te houden, heb er enorm veel tijd in gestoken. Van sommige acties vraag ik me nu wel af of het de beste besteding van mijn tijd was (zoals een shirtje van 50 ct) het gaat ten slotte ook altijd weer ergens anders ten koste van. Meestal was dat mijn tijd, mijn rust of de kinderen.

Dus nu vind ik het wel even best. De tijd die er in gaat zitten is het me nu even niet waard. Bovendien
heb ik nog amper waardevolle spullen. En ik merk dat ik het zelfs niet erg meer vind om kleding die ik voor de kinderen nieuw gekocht heb en gedragen is, gratis door te geven aan een ander of aan de kringloop. Veel plezier ermee. Hebben wij ook gehad.

Ik had nog een computer die best €25 zou kunnen opleveren. Heb ‘m drie keer verkocht en werd tot drie keer toe niet opgehaald. Toen vond ik het wel genoeg. Ook kringloop.
De keukenkasten uitgedund, ongemerkt komen daar spullen in waar je zelf niet om gevraagd hebt. Weg ermee.

Op social media hou ik vaker mijn mond dicht, want ik wilde dan toch vaak weer weten of er iemand was die weer op mijn reactie had gereageerd.  Ik besteed mijn tijd gerichter aan de stukken die ik wel wil schrijven.

Ik was zat van een paar kamerplanten, maar vond het sneu om ze weg te doen want de man had ze gekocht en een levende plant in de kliko gooien krijg ik niet over mijn hart. Dus die zijn ook naar de kringloop verhuisd. Ik heb ze vergeving gevraagd en een goed leven gewenst.

Na die planten zei mijn man dat hij ook nog wel wat kon noemen waar hij zat van was! De lampen. Snap ik. Twee staande lampen, 10 jaar geleden als ‘tijdelijk’ gekocht voor €6 per stuk ofzo bij de ikea en nu staan ze er nog. En een oude staande lamp van mij die volgens de man stroom vreet en waarvan het leeslampje het nog nooit gedaan heeft. Tenminste niet sinds de man bij mij is.
Ik zei: zoek maar wat uit op internet.
Kon me allemaal even niks schelen, ook de prijs niet. Hoewel, op het laatst wel hoor. Hij zocht wat uit, ik bekeek het van een afstand zei ‘best’ en ‘bestel maar’. Hij zei ‘er is een serie van: staande, wand en tafel’.
‘Vin’k ook goed,’ zei ik. ‘Bestel maar.’
De man wist niet hoe hij het had. Hij zal wel gedacht hebben : snel bestellen voordat het moment weer voorbij is ☺
Zo’n soort bui dus.

Ik heb zelfs van de week serieus overwogen om ons huis te verkopen en een grotere verderop in de straat weer te kopen. Ons huis moet net zo opgeknapt worden als dat andere huis. Net als daar moet ook hier de tuin opgeknapt, de slaapkamers vernieuwd en de zolder afgewerkt worden. Konden we net zo goed dat geld en die tijd in een ander huis steken waar meer tuin is, waar meer plek is voor een eethoek, een grotere oprit, al plek op zolder voor een healingpraktijk en een bijkeuken waar je via inpandige garage in kunt komen. Maar dat idee ga ik toch maar niet serieus oppakken. Teveel gedoe.
Nogmaals: zo’n soort bui dus.

Want. De herfst komt er aan! Het is tijd om zaken te laten verwaaien. Dingen los te laten die je niet mee wilt nemen de winter in. De vruchten oogsten, conserveren en consumeren. Al het overtollige kan weg!

Herfstige, opstandige groet ;-)
Anita

Ongeveer een keer per maand verstuur ik een nieuwsbrief met inspiratie en bemoediging voor iedereen die op zoek is naar een opgeruimder, eenvoudiger en zinvoller leven. Spreekt dit je aan, dan ben je van harte welkom om je via deze link in te schrijven. 

12

Wacht maar tot ze ouder worden

Vaak genoeg heb ik het gelezen of horen zeggen; de ‘wacht maar tot ze ouder worden’-reacties als je vertelt dat je minder zoet en snoep wilt voor je kinderen, minder prikkels, minder tv/schermtijd, minder luxe kleding, minder spullen, minder wegwerp.
De vriendelijke glimlach van de ouder met grotere kinderen. De glimlach die wil zeggen dat je streven nobel is, maar gedoemd te mislukken. Want…wacht maar tot ze ouder worden!

Want als ze ouder worden, dan vinden ze de kinderboerderij saai, dan willen ze kant-en-klaar eten, want dat is ‘echt’ eten, dan willen ze chips en hippe repen chocola met een mooie verpakking maar weinig chocola, dan willen ze filmpjes kijken en verder niks, dan willen ze niet meer gezien worden met een verantwoorde drinkbeker. Nee, dan willen ze een pakje Wicky! Of liever nog: cola of een energy drank. Net als de andere kinderen. Dan willen ze geen kneuterig kinderfeestje thuis meer, maar een feest met Entertainment – betaalde entertainment. Nu willen ze nog wel tweedehands sneakers en tweedehandskleding, maar er komt vast een moment dat ze overpriced sneakers willen en elke maand een nieuw shirtje van de H&M. Dat is zo ongeveer de tendens van de reacties van ouders met grotere kinderen. Al dan niet hardop uitgesproken.

Ik kan niet zeggen dat het helemaal on-waar is. Onze dochters worden ook ouder en lusten op een terras opeens alleen maar cola en fristi. Als ik een maand lang zelf koekjes bak – zonder conserveermiddelen en zo mogelijk zonder suiker – dan zijn het de lekkerste koekjes van de wereld, maar daarna vragen ze toch weer om ‘echte’ koekjes. Als we in een vakantiehuisje of op de camping zitten dan hoor ik ze nooit over het ontbreken van tv, maar zodra we thuis zijn dan verdwijnen ze naar hun kamer met de ipad.

Ik heb er altijd op gelet wat ik onze kinderen (en onszelf trouwens ook) te eten gaf – je weet wel: weinig suiker, verantwoorde snacks, weinig tarwe producten, maar je geeft die kinders een keer snoep en ze zijn voorgoed verpest.

Verzet

Dus ja, vanuit die benadering lijkt het een strijd die bij voorbaat verloren is, maar ik heb me er altijd tegen verzet om het dan maar helemaal niet aan te beginnen. Dat het zo werkt bij kinderen toont naar mijn idee alleen maar aan hoe verslavend het effect van suiker is en hoe groot de aantrekkingskracht van tv en tablet en hoe krachtig marketing is. Dat kinderen zo beïnvloedbaar zijn, maakt naar mijn idee het belang nòg groter om er wèl aan te beginnen. Elk jaar dat je je kind van deze afleidingen weg hebt kunnen houden is er eentje gewonnen.

Ouders (moeders) zouden teveel doorslaan is de kritiek van nu. We moeten weer gewoon gaan eten en gewoon gaan opvoeden. Dat positieve opvoeden en natuurlijk ouderschap levert zacht kinderen op. Vaccinatie moet verplicht worden en met die grote hoeveelheden zeep in billendoekjes zal het in de praktijk ook wel meevallen en als het kindje dan uitslag krijgt, dan komt het vast ergens anders van. En ach, een keer snoepen moet toch kunnen, dat hoort er toch bij (in het weekend, op verjaardagsfeestjes, Sint Maarten, Sinterklaas, Kerst ach eigenlijk alle dagen van de week). E-nummers zijn toch door de EU goedgekeurd, dus hoe kwalijk kan het zijn? En kunnen we nu ook al geen plastic meer gebruiken met BPA, ja jee, dan kan je helemaal niks meer!

Concessies

Ik moet in de opvoeding soms concessies doen aan mijn eigen opvattingen. Soms moet ik de strijd opgeven. Of nieuwe wegen zoeken. Onze kinderen ontwikkelen hun eigen voorkeuren, hun eigen smaak en zij moeten de wereld tenslotte op hun manier ontdekken.

Maar het gedrag van mijn kinderen laat me elke keer weer zien dat teveel zoetigheid verslavend werkt, de eetlust bederft en allergieën in de hand werkt. Ik zie elke keer weer hoe ze blij een gratis dingetje van een supermarkt in ontvangst nemen, maar het nooit echt koesteren. Ik heb heel wat armbandjes, sleutelhangers, stuiterballen, ballonnen, kleurplaten, choco paashazen en choco Kerstmannen weggegooid, simpelweg omdat het hun aandacht al snel weer verloor en ze de chocola niet eens opaten.

De tv is een dankbaar apparaat om even kinderen te parkeren als je zelf eens een keer coherent wilt nadenken of ongestoord wilt koken, maar ik zie elke keer weer aan het gedrag van mijn kinderen dat ze er lamlendig van worden. Ook valt me elke keer weer op dat in een (pret)park waar allerlei entertainment is er opeens allemaal eisen worden gesteld en geklaag komt over wie wat wel en wat niet wil, maar als de voorzieningen nul zijn (zoals in het bos) dan zijn ze tevreden. Bovendien neemt in de vrije natuur de lucht en de bomen spanningen en boosheid weg en in een speelhal cumuleert dat tot ergernissen.

Daarom hoop ik dat er elke keer weer een generatie opstaat die zich hard maakt voor het welzijn van zijn kind. Want je hebt mensen nodig die doorslaan, die overdrijven en extreem de andere kant op leven, om zo op een beter gemiddelde uit te komen. Net weer een beetje beter dan de generatie daarvoor.

25

Kamperen is een werkwoord

Vorig jaar kochten we een tent. Om flexibeler te zijn in de keuze waar we overnachten. Thuis heeft veel te bieden als je eenvoudiger leeft, maar we wilden ook wel eens weg. Last-minute hotels, B&B's of appartementen zijn soms wel voordelig, maar niet altijd op de plek waar wij willen overnachten. Een overnachting boeken met kinderen erbij heeft ook zo zijn beperkingen in het aanbod. Het was een vrij wild en impulsief idee om een tent te kopen, maar ik heb er nog geen moment spijt van gehad!

Overigens is kamperen niet per definitie goedkoop. €10 per persoon per nacht is niet ongewoon. Maar dat drukt geenszins de pret, want daar krijg je ook veel voorzieningen voor!

Eerst was ons maximum aantal nachten 3. Gewoon omdat de man en ik vrij slecht slapen op een luchtbed. In een slaapzak. Maar deze zomer hebben we maar liefst 4 nachten achtereen op een camping gestaan. Overigens vrijwel alle nachten slecht geslapen (hele nacht regen, hele nacht storm, weer een nacht regen, hele nacht koud), maar ik blijf onverminderd enthousiast over kamperen.

Er blijft wel een tegenstrijdigheid in dat kamperen. Je verruilt de luxe van een centraal verwarmd huis voor een tochtige vochtige tent. Je loopt krom, omdat je eigenlijk net niet helemaal rechtop kunt staan in de tent en je weet meteen hoe de plaggehutbewoners in Drente zich voelden en waarom ze een bochel hadden :-).
Je bent de hele tijd bezig met je hut. Je haalt water op, doet de afwas, veegt de tent aan, haalt boodschappen, loopt naar de wc, gaat eens een keer douchen, doet een wasje, maakt een praatje met de buren, zet een potje thee op je primus, controleert de haringen, zorgt dat er geen regen in je tent kan lopen of ongedierte je gezin op kan eten, denkt na over wat je volgend jaar allemaal beter gaat doen, controleert om de haverklap je proviand. Maalt niet om wat zand in je eten en schoon is een relatief begrip. Echt, het is een dagtaak, dat kamperen! Sommigen zeggen het tenslotte ook: kamperen is een werkwoord.

Toch...het heeft iets. Je zet de tent op en je hebt een instant-vakantiegevoel. Iedereen lijkt zich vrijer te voelen, de kinderen klagen nergens over, vragen nergens om, gaan lekker zelf naar het zwembad voor uren vertier, of zoeken de beschutting van hun cabine als het regent en vermaken zich met hun boekjes en knutselspul (pas op dat je niet met de schaar in het luchtbed prikt!) en de woorden 'wat zal ik doen' of 'ik verveel me' zijn compleet vergeten.

Je voelt de natuur veel dichter om je heen. De vogeltjes die kwetteren, de harde wind die aan de haringen rukt en de grond doet trillen, hoe makkelijker het wordt om contact te leggen met mensen, hoe je samen spullen deelt en heel eenvoudig iets voor een ander te doen, door bijvoorbeeld en pan uit te lenen. Op deze manier het leven terugbrengen tot deze basis, dat boeit me momenteel heel erg. Dus zolang wij nog weer redelijk uit de plooi komen na een paar nachten, dan hoop ik dat ik er volgend jaar ook weer van kan genieten.

Paar foto's voor de leuk.

Ook op je kampeerspullen kun je veel besparen. De tent, slaapzakken en luchtbedden kochten we nieuw (wel afgeprijsd), maar er is heel veel mogelijk op tweedehands gebied. Stoelen en opklap picknickbank, primus, koelbox, voetpomp en vast nog meer dingen die me nu niet te binnen schieten, kochten we tweedehands. Het opklapbare krukje op de eerste foto kocht ik op de valreep, als je een dakkoffer hebt, is een krukje wel handig als je 'm in en uit wilt pakken :-). Dit opvouwbare krukje vind ik ideaal, want neemt weinig ruimte in, maar is wel stevig.  

Vanaf de camping zo te natuur in lopen....

Mijn meisje voelt zich helemaal gelukkig met haar voeten in het water, zoals ze zelf zegt. 

Hi!

We gingen ook nog naar een vakantiehuisje in het Noorden van Denemarken. Want zoals gezegd: slapen in een tent heeft voor ons zo zijn maximum. Wat een geweldig park was dit! Bijna absurd zoveel als er te doen was, maar allemaal op z'n Deens, dus 'hier zijn de voorzieningen, het is aan jou om ze te gebruiken'. Zonder animatie-team dus. In het huisje hebben we heerlijk geslapen, maar ik moet wel zeggen dat ik het buitenleven in het begin wel miste. Op een of andere manier ga je toch al sneller binnen zitten als het huis muren heeft. Maar wat een prachtige plek! De duinen, de duindoorn, theeroos, bossen, de zee. Ik had er de hele winter wel willen zitten! De hele winter? Bedoel je niet de zomer? Nee, ik bedoel de winter. Lijkt me geweldig, de zee, de wind, het verstoken zijn van alles en iedereen. 

Mijn andere meisje voelt zich helemaal gelukkig in de buurt van dieren. 

Het lijkt de sahara wel. 

Maar het is de vuurtoren van Lønstrop. De wind heeft vat gekregen op de duinen en langzaam schuift het duin op. De bijgebouwen zijn al verdwenen. Op een paar jaar verdwijnt deze vuurtoren in zee. 

Het Noordelijkste puntje. Skagen. Waar de twee zeeën botsen. Skagerak en Kattegat. 

Domestic life in het vakantiehuisje. 

Ik werkte dit jaar voor het eerst met een afgepast budget. Vooraf had ik het te besteden bedrag op de boodschappen rekening gezet en daar zouden we het mee moeten doen. Tussendoor hield ik de uitgaven in de gaven via de app van de bank en paste zo ons maximum dagbedrag aan. Dat fluctueerde soms omdat er ook getankt moest worden van het dagbedrag en de overnachtingen van de camping er ook nog af moesten. Ben niet helemaal binnen budget gebleven, maar niet ver over. We zijn erg weinig uit eten geweest of op terrasjes gezeten en ik moet zeggen dat ik het helemaal niet gemist heb. Ik vind het prima als mij eten voorgeschoteld wordt, maar dan moet het wel lekkerder zijn dan wat ik zelf kook :-).

De vakantie is weer voorbij. Het school- en werkleven komt weer in zicht. Mijn zee-meisje heeft heel veel zin in school. Zij houdt van het schoolwerk en het schoolritme. Mijn dieren-meisje heeft ook wel weer zin, maar zou het niet erg vinden als de vakantie nog wat langer duurde. Ik heb deze week twee dagen gewerkt en de echtgenoot begint volgende week weer. Ik ben als mijn dieren-meisje; ik heb geen tegenzin, maar sta ook niet te trappelen. Ik zou het niet erg vinden als de vakantie nog langer duurde.

Lieve groet,
Anita

14