Seizoenstafel : herfst

Ik ben dol op de herfst. Het liefst zou ik heel veel lange wandelingen in de natuur maken. 's Morgens vroeg vertrekken als de ochtenddauw nog niet opgetrokken is...
Maar ja, plicht en taak roepen me.
Je zou denken dat de herfst niet veel te bieden heeft: de moestuin is over het hoogtepunt heen, blaadjes vallen van de bomen, bloemen zijn uitgebloeid, dieren trekken zich terug. Toch valt er nog zoveel te beleven in de herfst. De rijke kleurschakeringen van de bladeren. De wilde wingerd die rood kleurt. De druif die ondanks het koude voorjaar toch nog lekkere druiven geeft. Het zachte mos. Vogels die alvast weer gevoerd mogen worden.
Dat de wind aantrekt is een teken dat je je appels en peren moet oogsten.

Ook op cultureel gebied heb ik al weer heel wat gezien waar ik enthousiast van word. Maar de tijd, oh de tijd!

Of het komt omdat ik zo van de herfst hou, ik weet het niet, maar deze seizoenstafel vind ik de mooiste tot nu toe.
In het kader van het afwerken van mijn handwerklijstje heb ik een spinnenweb gehaakt en met dubbelzijdig tape in het raamkozijn geplakt. Het patroon vond ik bij Garnstudio. Haken heb ik al een hele tijd niet gedaan, maar ik heb het sinds kort weer aan mijn hobby's toegevoegd. Niet dat ik nog meer hobby's nodig had...

de kabouter heeft rozenbottels geoogst.
op de voorgrond een transparant lampionnetje,
je weet wel, van die oranje. deze is vast van vorig jaar in de tuin blijven liggen

Ook is de hele familie creatief geweest met strijkkralen. Het is een eigen verzinsel, meest van Michel. Ik heb het van dichtbij op de foto gezet, voor het geval iemand het na wil maken. Even kralen tellen dus..

spin in het web

5

Het belang van mooie plaatjes

Ken je dat, dat mooie foto's op blogs en tijdschriften je aandacht trekken? Dat je denkt: dat wil ik ook kunnen maken, zo wil ik het ook in huis.
Ergens weet je wel; het is maar styling, dat huis ziet er echt niet elke dag zo sereen uit, bij dat naaiwerk staan de scheve naadjes niet op de foto, dat bord eten is wel mooi opgemaakt, maar zo komt het bij mij niet uit de oven!
Toch voel ik het belang van mooie foto's. Iets moois zet aan tot iets moois, iets lelijks slaat de inspiratie dood.

Ik probeer zaken zo eerlijk mogelijk te schetsen, maar ik probeer het ook zo neer te zetten dat het bij een ander iets teweegbrengt. Iets waardoor iemand net op het goeie moment geraakt wordt.
Nou ben ik helemaal niet zo'n goede fotograaf, en ik heb heel wat rommelige kastjes en hoekjes laten zien, maar toch probeerde ik wel de boel charmant op de foto te zetten, al was het alleen maar bij de na-foto.


Een mooie omgeving is minstens zo inspirerend als een mooi plaatje.

Het vakantiehuisje waar we deze zomer zaten was voor mij een heel inspirerende plek. Het huis was logisch ingedeeld, de kamers hadden een mooie 'flow'. De kleuren klopten en de spullen klopten. Het voelde als een huis dat van mij had kunnen zijn. Met het verschil dat de eigenaren van het vakantiehuis meer schilderijen durfden op te hangen en meer van de ornamenten waren.
Wat ze ook hadden was een kleedje over een dressoir. Dat was weliswaar uit nood geboren, omdat het bovenblad lelijk was, maar ik vond het effect heel huiselijk.

En dat was het idee dat mij inspireerde tot het maken van een kleedje voor de ladekast op de slaapkamer.

Zie je dat ik mijn best gedaan heb om het mooi op de foto te zetten ;-)

3

Een cape voor Heidi of Roodkapje

In de vakantie las ik niet zoveel, maar gebruikte ik de rustige uurtjes om te breien. In een breiboek van Bergere de France had ik een rode cape met capuchon gezien. De enige associatie die ik er bij had was: roodkapje. Ik kan mij niet voorstellen dat een kind daarmee naar school zou willen. Daarmee was wel het idee geboren om het als verkleedkleding te gaan maken.
Daarnaast is Ellie ook nog eens dol op Heidi en laat Heidi nou ook een rode cape hebben!

Ik viel ook erg op de steek. Het effect ziet er spectaculair uit, maar zoals met wel meer breisteken, was ook deze niet meer dan een variatie op 1 recht, 1 averecht. Je breit een naald recht en de volgende naald 1 st. av. en 1 st. r waarbij je de rechte steekt achter insteekt.
Ik gebruikte een dubbele draad van rood garen van de Wibra (1 euro per bol!!) en had er een stuk of 8 nodig. Ik ben een plichtsgetrouw mensen en wijk niet zo snel af van voorschriften (een recept of een patroon), maar deze keer heb ik mezelf vermand. Als ik het voorgeschreven garen had gebruikt was ik minstens 35 euro kwijt geweest. Een kleine overwinning voor mezelf :-)

Vandaag zette ik er de knopen aan. Ik haakte lusjes erbij, hoewel in het patroon staat dat je het door het breiwerk kunt steken. (oh oh al weer afgeweken...) Voor kleuterhandjes leek me dat vragen om problemen. :-)

In de zijnaad zit een opening voor de armen,
maar die gebruikt Ellie niet 'want dat heeft Heidi ook niet'.

8

De laatste Moestuin Maandag met recept voor rucola pesto

Ik werd er zo enthousiast van, van al die blogs met Moestuin Maandag. 

Zo enthousiast dat ik er zelf ook mee begon, maar al snel bleek dat ik het gewoon geen leuk onderwerp vond om over te bloggen. Blijkbaar heb ik geen grote drang om mijn moestuin uitwerkingen op mijn blog te delen. Weer wat ontdekt. 

Er over lézen bij anderen en mijn eigen kweeksels opeten, ja, dáár word ik nog wel steeds blij van :-).

Wel heb ik nog een paar leuke foto's in de digitale kast liggen, die ik nog graag met jullie deel. Eentje is van de rucola die omgetoverd is tot pesto en de andere is van een kleuterrok vol cherrie tomaatjes. Blijkbaar is voor mij de moestuin in combinatie met koken en kinderen leuker om te delen :-). 

Hoe maakte ik de rucola pesto ?

Pluk je rucola plantjes kaal. (ca. 75 gram)

doe dit in de keukenmachine (of een vijzelschaal), doe er twee knoflookteentjes bij, 

rasp 50 gram parmezaanse kaas (of een ander pittig hard kaasje), giet er 6 eetlepels olijfolie bij, vergeet niet er 30 gram pijnboompitten bij te doen

en druk op 'start'.

Smullen maar. Jammer dat het zo snel op is. 

Niks zo leuk als werken met kinderen in de moestuin. Een rok vol tomaatjes. Heerlijk!

7

De lappenmand

De een na de ander belandt hier in de lappenmand met heel vervelende klachten van keelpijn en koorts.
Eerst Gemma vier dagen, daarna ikzelf vier dagen en nu zit Ellie in de eerste koortsdag. En dan zijn Gemma en ik nog niet eens weer helemaal beter!
Het is bijna ongelooflijk hoe snel de opgedane vakantie energie weer uit je kan lopen.

Wel heb ik nu de voordelen ontdekt van al die noeste arbeid aan het opruimen van kastjes en het aanbrengen van routine in het huishouden: met een paar ingrepen ben ik weer aardig bij en ook voor Michel was het niet zo moeilijk om de boel draaiende te houden.
Vroeger kwamen al snel weer de gedachtes van 'oh, wat een wérk' en 'pff, wat een rotzooi', 'er is geen beginnen aan' naar boven, maar deze keer waren die gedachtes snel verdwenen, áls ze al waren verschenen.
Voor iedereen die dus denkt dat het bij haarzelf (hemzelf) toch nooit op orde komt is dit misschien een steuntje in de rug. Het kost tijd en toewijding, maar uiteindelijk geeft het de rust die je zoekt.
En dat er altijd plekken in huis zullen zijn waar spullen blijven kleven is niet erg, er wordt tenslotte geleefd in een huis.

En ik ben heerlijk verzorgd door manlief en kinders. Van mijn lieve meisjes kreeg ik glaasjes water, keelpilletjes, allerlei kleine schatten, heel veel tekeningen en als zij weg gingen en ik alleen in bed achter bleef kreeg ik een magische haarborstel toegestopt. Allemaal zodat ik mij weer beter voelde. En dat hielp.

Mijn 30 dagen ruimen sluit ik bij deze af.
Ik had al weer ideeën voor nog meer 30 dagen;  30 dagen handwerken, 30 dagen lunchtrommel ideeën, 30 dagen mediteren.
Maar dat is te ver vooruit gepland en ik weet dat die lange termijnplanning me al snel tegen gaat staan. Het schept meteen al weer zoveel verplichtingen.
Wat het meest bij me naar voren springt is dat ik teveel half afgemaakte handwerkjes heb, of teveel voornemens voor handwerkjes. Ik heb bijvoorbeeld heel veel ideeën voor verkleedkleding. En al die ideeën en half afgemaakte werkjes beginnen te drukken. Op mijn schouders. En ik heb niet zulke brede schouders. Dus heb ik besloten om de komende tijd zoveel mogelijk hiervan af te maken. En op dit blog te delen.

Zit ik dus toch weer in de lappenmand :-)

4