Alles wat je nodig hebt is er al

 

Aan het eind van het schooljaar organiseerde ik met een groep ouders een alternatief voor het afgelaste groep 8 kamp (vanwege Corona). Wat geweldig was het om voor onze groep 8 kinderen een afsluiter te bedenken, eentje waarmee ze ondanks die gekke omstandigheden toch een memorabel afscheid hadden.

 

Voor die festiviteiten hadden we uiteraard spullen nodig en het viel me op hoe wij als consument geprogrammeerd zijn om datgene wat we nodig hebben te kopen in een winkel. Of online te bestellen. Kopen is vrijwel het eerste waar we aan denken.
Nu ik al een flink aantal jaren anders ben gaan denken over consumeren, zijn de alternatieven voor mij inmiddels een logischer keus. Wat ligt er nog in de kast wat ik kan gebruiken? Wat kan geleend worden? Wat kunnen we zelf maken? Wat is tweedehands beschikbaar?

Vroeger was dat voor mij ook anders en ook nu heb ik nog wel momenten dat ik zonder teveel nadenken iets nieuws heb gekocht. Achteraf bedenk ik dat ik het best tweedehands had kunnen zoeken (of dat ik er ook best zonder had gekund).

 

Dat consumentisme is ons jarenlang ingeprent. Door advertenties, reclames en opvattingen van anderen (tweedehands is vies, een ander doet het niet voor niks weg, nieuw kost geen druif, we werken er toch voor). We laten ons meeslepen door de enorme beschikbaarheid van al die (goedkope wegwerp) artikelen en door een ideaalbeeld van hoe – in dit geval - een feest er uit moet zien (en bij een ideaalbeeld horen ideale spullen). We denken ook in ‘te veel’. Te veel eten, te veel activiteiten, te veel slingers, te veel franje, te veel extra’s.

 

Zolang het budget maar toereikend is, is onze eerste gedachte ‘kunnen we het kopen’?

Toch zijn er talloze alternatieven.

Binnen je eigen huishouden is het iets makkelijker om uit dat consumentisme te stappen, maar ook binnen een groep (in dit geval was het een feestcommissie, maar het geldt ook binnen een vriendengroep of op het werk). Heb je spullen nodig? Vraag er om binnen de eigen groep en er is altijd wel iemand die iets beschikbaar heeft. Kijk of je iets kan regelen via de personeelsvereniging of via dorpsvereniging. Vraag het op de facebookgroep van je wijk of dorp.

 

Alles wat we nodig hebben aan spullen is er al.

Het is een van de dingen die ik heb geleerd door eenvoudiger en zuiniger te leven; je kunt het zo gek niet bekenden of het is tweedehands te krijgen of het is te leen. Met alles wat er tot nu toe wereldwijd al is geproduceerd, kunnen we denk ik wel 10 jaar vooruit. Uiteraard moet er ook wel nieuwe aanwas komen, maar echt niet op het tempo waarmee er nu geproduceerd wordt. Alles wat je nodig hebt is al een keer gemaakt en is al in omloop.

 

Alles wat we nodig hebben is er al in de natuur
Als je bedenkt dat om de producten te maken die we kopen in de winkel, grondstoffen uit de natuur nodig zijn, dan duizelt het je. Enerzijds wordt de wereld uitgeput van haar bronnen. Maar anderzijds laat het volgens mij tegelijk zie hoe ontzettend RIJK en GUL de natuur is. Wat ik geleerd heb door zuiniger te leven is zuiniger worden op de bron. De natuur voorziet ons zo ontzettend rijkelijk met van alles en nog wat. Kruiden, hout, goud, edelstenen, wind, compost, regen, zuurstof. Als je eenmaal oog krijgt voor die eenheid van de natuur, dan ervaar je hoe weinig anders je nodig hebt, dan wil je alleen maar deel uitmaken van die natuur.

 

Alles wat we nodig hebben is er al in onszelf
Het geldt ook voor onze verlangens en ons innerlijk leven. Dit is een van de grootste lessen die ik tijdens het mediteren heb geleerd. Wij zijn erop gespitst om telkens uit te reiken naar iets buiten onszelf (bezit; accessoires voor ons huis, reizen, een groter huis, een baan met meer aanzien, meer inkomen). Je kunt hierin volledig vastlopen en alleen maar een onbevredigender en leger gevoel krijgen. Ervaren wat er leeft in onszelf, geeft een groter gevoel aan vervulling. Hoe meer je hiermee bezig bent, hoe meer je ontdekt dat alles wat je nodig hebt, al in jezelf besloten ligt. Een ander hoeft het jou niet te geven. Je hebt geen toestemming nodig van een ander (ouders, partner, vrienden) om je hartsverlangen te volgen.

 

De wereld buiten ons is groot, maar onze innerlijke wereld is oneindig.

 

Warme groet,

Anita

 

 

 

16

Nachtmeditatie: dit is mijn plek

Afgelopen weekend ging ik op een geweldig avontuur: ik bracht de nacht door onder de sterrenhemel. In de open lucht.

Ik zag de aankondiging van deze nachtmeditatie die mijn meditatiedocente op fb plaatste en zoiets wilde ik zo graag een keer meemaken! Zo dicht bij de natuur was ik al jaren niet geweest.

Lichtvervuiling

Nederland is een van de meest met licht vervuilde landen ter wereld. ’s Nachts verlichten doen we voor (een gevoel van) veiligheid, maar wanneer er een teveel aan verlichting is, dan wordt het lichtvervuiling. Echt donkere gebieden in Nederland zijn er nog maar weinig te vinden. Als je in een landelijk gebied woont heb je nog kans om ’s nachts flink wat sterren te zien, maar in een stedelijk gebied is dat al een stuk minder. Al dat kunstmatig licht ’s nachts heeft een ongunstige invloed op de natuur en ook op de mens.

De gebieden met geen tot minimale kunstmatig licht heten Dark Sky gebieden. Er zijn maar twee officiële dark sky gebieden in Nederland. De ene is in het Lauwersmeer gebied. De andere op Terschelling, De Boschplaat. Als je een overnachting zoekt in de buurt van Dark Sky Lauwersmeer, dan zou je kunnen kijken bij natuurhuisje.nl op Kollumerpomp. Er is ook een natuurcamping.

Bedenkingen

Het leek me geweldig om zo’n nacht in de natuur te zijn. Tegelijk maakte het hele idee om zonder veel beschutting in de openlucht door te brengen mij stikzenuwachtig. Raak ik niet in paniek midden in de nacht? Krijg ik het koud? Gaat het regenen? Heb ik teveel spullen mee? Heb ik te weinig spullen mee? Kan ik wel slapen?
Allemaal bedenkingen.
Dergelijke remmende bedenkingen had ik al langere tijd bij mezelf opgemerkt, ook in het leven van alledag. Dan wil ik heel graag het een, maar doe ik het andere. Dat ‘andere’ is natuurlijk vooral Plicht en Taak. Telkens is er iets wat ik tegen mezelf zeg, waardoor ik toch de voorrang geef aan dat wat moet en schuif ik dat-wat-ik-wil voor me uit. Het is als blijven lopen op de gebaande paden en voorbij gaan aan de zijwegen waar je heimelijk nieuwsgierig naar bent.

Met deze nachtmeditatie wilde ik onderzoeken of ik voorbij kon komen aan mijn eigen bedenkingen. Extra bijzonder tijdens deze nacht waren een aantal natuurverschijnselen. Komeet neowise was te zien, de kans om lichtende nachtwolken te zien was groot en we gingen de nacht doorbrengen in het tweede dark sky gebied van Nederland, Lauwersmeer. Lichtende nachtwolken zijn wolken die licht reflecteren van de zon die net onder de horizon staat. Die wolken drijven veel hoger dan normale bewolking. Bij de juiste weersomstandigheden – de meeste kans hierop is in de maanden mei, juni en juli – ontstaan er ijsdeeltjes. Doordat het in deze maanden van het jaar net niet helemaal donker wordt, krijg je weerkaatsing van de zon op de ijsdeeltjes. Overigens hebben we die nacht geen lichtende nachtwolken gezien.

Wel was komeet neowise met het blote oog te zien als een grote heldere ster met een sluier achter zich aan. Vanuit spiritueel oogpunt kondigt een komeet een grote verandering aan. Dat kan een verandering in jezelf zijn, maar ook een collectieve verandering. Het hoeft niet perse een aangename of welkome verandering te zijn, maar wel een aanzienlijke. Dit natuurverschijnsel konden we gebruiken tijdens de meditaties die we deden, om te onderzoeken waar in onszelf raakvlakken zijn met deze verandering.

Dit is mijn plek

Het thema van de nacht was ‘dit is mijn plek’. We deden meditaties rond dit thema en soms vergat je het thema voor even om het later weer te herinneren. Ik heb op mijn matje in het gras liggen staren naar de sterrenhemel, onder een slaapzak, een deken en plastic. Vaak deed ik mijn ogen dicht, om de indrukken te doseren en me niet bedolven te voelen. Talloze sterren heb ik gezien. Ik zag de Melkweg, die ik voor het laatst had gezien in 2004 tijdens een tocht naar de bodem van de Grand Canyon. Er trokken boze ‘blaffende’ reeën langs ons in het holst van de nacht, iedereen uit de groep heeft ze gehoord, maar niemand heeft ze gezien. Met het verstrijken van elk uur vond ik weer een nieuw antwoord op iets waar ik mee worstelde. De nacht wordt gezien als het vrouwelijke, de donkerte waaruit iets ‘geboren’ kan worden. De dag wordt alshetware telkens opnieuw geboren uit de nacht. We zagen de vuurtorens van Ameland, Schiermonnikoog en Borkum. We zagen de zon opkomen, felroze achter de wolken. Talloze indrukken doe je op tijdens zo’n nacht. Waar ik me over verwonderde was dat de nachtwereld een wereld op zich is. Terwijl ik normaal gesproken in mijn bed lig, voltrekt zich een hele wereld waar ik geen weet van heb!

Ik heb ontdekt dat een nacht in de natuur je snel heel veel leert over je eigen ritme. Over welke momenten van de dag (in dit geval de nacht) voor jou prettig voelen en welke niet. Ik voelde me rond middernacht echt een dweil, totaal niet energiek. Toen het ochtend werd en de lucht lichter werd en ik al weer wat wolken voor de sterren zag verschijnen, toen voelde ik me weer monter; klaar voor de dag! Hier op het blog heb ik al een paar keer geschreven over het (her)vinden van je eigen ritme.

Lees hier De tijd vlied voorbij
Lees hier Meer leven met de seizoenen
Lees hier Ritme, routine of discipline

Dichter bij je eigen natuur

Door tijd in de natuur door te brengen kom je dichter bij je eigen natuur. Je voelt je meer verbonden met de wereld om je heen en daardoor meer met jezelf. De antwoorden op de vragen die je op dat moment hebt, de issues die er bij je spelen, komen makkelijker naar voren als je de tijd neemt in de natuur.

Wat een geweldig bijzondere ervaring was deze nachtmeditatie! Een beetje trots op mezelf ben ik wel, dat ik het gedaan heb, ondanks mijn zenuwen. Ik heb nu eens een keer dat zijpad genomen, waar ik normaal aan voorbij liep. Toen ik rond half 7 weer thuis kwam en begroet werd door de logeerhond, kwam opeens weer het thema bij me op 'dit is mijn plek. Ik kan me soms flink overweldigd voelen door alles wat er in het huishouden op me af komt, maar nu voelde ik me echt blij met mijn huis. Dit is mijn plek.

Op 1 augustus a.s. is er nog een nachtmeditatie. Als je interesse hebt, laat het me even weten, dan geef ik je meer details. Ik vind het een aanrader in ieder geval!

Warme groet,
Anita

Fotocredit: allereerste foto is van Pauli van Engelen, overige foto's zijn mijn eigen foto's.

5