Deze week zag ik...

Het was een paar dagen stil hier op mijn blog, maar de belevenissen offline gingen gewoon door. 
Vandaag doe ik mee met 'deze week zag ik...'. 
Dan heb ik jullie in korte tijd weer een beetje bijgepraat :-)




Volksfaden heeft elke vrijdag een weggeefactie. 
Dit won ik! Hello Tokyo stofjes. 
Heerlijke kleurtjes. 
Wat ik er van ga maken weet ik nog niet.  


Regelmatig moet ik in opdracht tekenen voor de meiden. 
'Mama, wil je een giraf tekenen?'
'Met zijn hoofd die kant op. En een meisjesgiraf erbij. Dat ze elkaar kussen.'
Ik vond de tekening heel leuk geworden, al zeg ik het zelf. 


Ik zag Nijntje in Museum De Buitenplaats in Eelde. 
Ik was nog nooit eerder in het museum geweest. Momenteel is er een tentoonstelling van het werk van Dick Bruna. Waaronder Nijntje.


Er waren hoekjes voor de kinderen, waar ze knutselopdrachten konden doen. 


Het was voor mij ook heel informatief. 
Zo had ik nooit eerder de link gelegd tussen Dick Bruna en de uitgever A.W. Bruna!
Dick is de zoon van A.W.
Het bekende zwarte beertje van de spannende pockets van de uitgever is ontworpen door ...
jawel : Dick Bruna. 




Ik zag de prachtige tuin van het museum. 


Ik zag voeten springen op stapstenen. 


Ik zag dat de post een doos met meer dan 500 bestelde foto's bracht. 


Er was een aanbieding van 5 cent per foto. 
Nu hoef ik er alleen nog maar baby albums van te maken....


Ik zag het voorjaar in een bakje. 


En ik zag een klein weggevertje!

Misschien wordt deze magnetische nijntjes boekenlegger van jou. 
Ik zag het liggen in de winkel van Museum de Buitenplaats en ik dacht meteen aan jullie, de lezers van mijn blog. 

Heb je wel zin in zo'n boekenlegger? Ik hoor het graag. Ergens volgende week zal ik een naam trekken uit de reacties. 

Fijn weekend. 



10

Valentijnsfeestje

Zo vierden wij gisteren Valentijnsdag. Geen cadeautjes voor elkaar. Niet uit eten, maar met z'n vieren een tafel met tapas.
Het was gezellig, ontspannen en...er werd goed gegeten. Ik denk dat alle warme maaltijden in het vervolg in hapklare brokken geserveerd moeten worden ;-)


Biologische stokbrood met gerookte zalm, romaatjes met een mozzarellabolletje, gebakken champignons, 
kaasstengels met sesamzaad en serranoham, plakjes chorizo, spianata en een driehoekje danish blue. 
Allemaal overheerlijke hapjes. Niet moeilijk om zelf te maken. Of om leuk op te dienen :-)


 Aangevuld met gevulde pepers, olijven assorti en geitenkaasjes met courgette van de delicattenzaak.
Schijfjes banaan om te dippen in gesmolten chocolade.


Voor Indy was er wat zalm, zodat er bij hem ook wat liefde door de maag ging. 


Als toetje een monchoutaart. 

Was elke dag maar Valentijnsdag. 

(Of zoals Gemma het noemt: ValenStijndag. 
Maar dat is een verspreking die vooral leuk is voor jongens die Stijn heten)

4

Huisvlijt

Heerlijk vind ik de zelf-doe trend die tegenwoordig leeft.
Het geeft enorm veel voldoening om iets zelf te maken. Iets uit mijn handen te zien ontstaan geeft me vreselijk veel plezier.
Of dat nu gaat om iets naaien, breien, ramen wassen of een gerecht koken. Heerlijk!

Dat zelfmaken gaat natuurlijk niet altijd goed, maar daar ga ik het vandaag niet over hebben.

Mijn zwager werd...




en wat geef je aan een man die 40 wordt en die alles al heeft?
Juist, iets zelfgemaakts!

Ik vond dat we aandacht moesten besteden aan de mijlpaal van 40. Hij houdt van dieren en de natuur en ik werd geïnspireerd door een ander blog (zie hier voor de inspiratie) voor het maken van een kartonnen 40, besmeerd met vet, pindakaas en bestrooid met vogelzaad.

Bij de X.enos kozen de meiden nog twee andere ornamenten, een vogel (hoe toepasselijk) en een hart (hoe toepasselijk).




Er werd vlijtig met pindakaas gesmeerd. 
Deze dag was er sneeuw gevallen en hadden de meiden eerst heerlijk in de sneeuw gespeeld. 


Zo kort geleden nog maar, maar het lijkt al weer een eeuwigheid.



En nog meer gesmeerd. 


Vogelzaad gestrooid en geplet. 



Zo simpel en toch zo origineel. 


Eindelijk kwamen de St. Jacobsschelpen die ik van een restaurant had gekregen van pas. 
De eigenaresse heeft ook een tweeling en vroeg of ik de schelpen wilde, want zij had daar met haar kinderen ook zoveel mee geknutseld. 
Ik zei enthousiast ja, maar kon vervolgens niet bedenken wat er mee te knutselen viel. 

Voor het maken van schelpvormige vetbollen zijn ze ideaal! 


Eerst huishoudfolie er in leggen. 
Daarna in een pan frituurvet smelten (ik gebruikte ossenwit), vervolgens pindakaas er in smelten. 
Pan van het vuur halen en vogelzaad er in strooien. 
Je kunt het het beste even laten staan, zodat het niet te heet is voordat je het in de vorm giet. 



Kijk eens...de vogeltje genieten er van. 


Laatst wilde ik beginnen met het breien van sokken, maar ik had niet de juiste pennen. Omdat ik zin had om weer iets te breien, zocht ik nog wat breikatoen op en zette steken op voor een vaatdoekje. Zo'n dankbaar werkje. Heerlijk om tussendoor te doen. Of tijdens het kijken naar Heer en Meester. Geweldige serie vind ik dat! Kijk er elke zaterdag weer naar uit. Mooie locaties, acteurs goed gecast, beetje humor er in.

Heer en Meester


gebreide vaatdoekjes
Op de foto zie je op de achtergrond nog restjes sneeuw liggen. 

Ik zei het al, dat zelf-maken is leuk. Maar soms blijven de plannen iets te lang liggen. 
Bij het groenteabonnement zat een pompoen. Dat was vast ergens in november. Ik heb het eerste deel van het Kleine huis op de prairie gelezen en daarin legt de moeder een wintervoorraad aan met o.a. pompoenen. Ik dacht: dat kan ik ook proberen. Tja, niet in een modern nieuwbouwhuis natuurlijk. 
Het ging best lang goed moet ik zeggen, maar toen ging het fout en toen ging het heel snel fout. Het rottingsproces ging behoorlijk snel. 

Toen viel mijn oog op een recept: snelle thaise pompoensoep. 
Snel, ja snel!

Met mijn ogen scande ik snel (!) de lijst met ingrediënten. 
Dit was het perfecte recept voor mijn restanten en overjarige ingrediënten. 
Er was nog een sinaasappel in de koelkast, die om een of andere reden steeds werd overgeslagen. 
Ik had nog (zelfgemaakte!) groentebouillon in de vriezer. 
Ui en knoflook had ik nog. 
Ik had ook nog een aangebroken potje currypasta. 
En nu kwam eindelijk dat blikje kokosmelk van pas.
Het enige dat ik er bij gekocht heb zijn de wortels.  


ingrediënten voor snelle thaise pompoensoep. 


En dan krijg je zo'n soepje. 
De tweede dag smaakte hij nog beter. 

Het recept vond ik op het blog 365 dagen koken en eten


Vorige zondag ben ik begonnen met de stapel strijkgoed die ik weg wil werken in het kader van mijn Drie Dingen op Dinsdag. 


Als lokkertje voor mezelf heb ik mijn breiwerk vast in het zicht gelegd. 
Het strijkwerk is nog niet klaar. 
Het breiwerk ook niet. 

Niet alles doe ik zelf. Vroeger plakte ik ook zelf mijn lekke band, maar dat doe ik nu ook niet meer. 
En ergens een deur in zetten, dat besteed ik ook uit. 

Deze week kregen we een achterdeur. Nu hoeven we niet altijd door de zware schuifpui de tuin in of naar de kliko en kunnen de kinderen ook de deur zelf bedienen. 
Heerlijk!



Tot slot nog een tip uit de keuken van Michel. 
Michel kookte deze week pasta met groente en gebruikte voor de saus een potje salsa-dip uit een kerstpakket. Smaakt net als pasta saus, er zit tenslotte ook voornamelijk tomaten in. Hij vond het een blogwaardige tip. 
Dat leverde een heerlijke maaltijd op. Zelfgemaakt, maar dus niet door mij :-)



Vanavond vieren we met elkaar Valentijn. We maken er een gezellige avond van met zelfgemaakte tapas. Wij dachten, we gaan niet uit eten, dit is veel goedkoper. NOT.

Maar wel zelfgemaakt ;-)
10

In balans

Het combineren van werk, gezin en huishouden vind ik vaak best lastig. Vooral wanneer een van de drie meer tijd vraagt dan normaal.
En ieder onderdeel vraagt onverdeelde aandacht. Dat is al een tegenstelling in zichzelf.

Soms vraagt een deel meer tijd en aandacht en dat gaat rechtstreeks ten koste van de andere delen. Ik probeer dat zoveel mogelijk te voorkomen. Het klinkt misschien strikt maar het geeft mij rust en overzicht wanneer ik werk en thuis zoveel mogelijk gescheiden houd.

Ik heb een lichte hang naar het kluizenaarschap en daarom neig ik er naar om dingen buitenshuis te ontwijken. Waarschijnlijk is het daarom toch beter dat ik buitenshuis werk, hoewel ik kan fantaseren over een kantoorloos en pc-loos leven.
Niks menselijks is mij vreemd.

Maar ik heb een fantastische werkgever - en dat is geen grap - die mij nog wel eens voor iets uitnodigt waar ik normaal gesproken nooit mee in aanraking zou komen. En dat is altijd goed voor de ontwikkeling van de mens. En dan is het goed om meer tijd in het deel 'werk' te steken.

Twee weken terug ging ik naar een kennismakingsworkshop 'hoe verhoog ik mijn gunfactor'.
Aansprekende titel nietwaar?
Een enthousiaste vrouw, Nelleke Mulder, vertelde over haar bedrijf waarbij ze mensen helpt bij het presenteren van zichzelf. De eerste zeven seconden zijn bepalend voor een eerste kennismaking.
Zij weet alles van die eerste zeven seconden.
Fascinerend vond ik het. Want ik wil helemaal niet een ander beoordelen op uiterlijk, presentatie, haardracht of ongepoetste schoenen. En ik wil al helemáál niet dat een ander mij in die eerste zeven seconden daarop beoordeelt.
Maar het gebeurt tòch.
En dat kan verklaren waarom je nooit verder komt in die sollicitatieronde terwijl je toch duidelijk de beste papieren hebt en het meest ervaren bent.

Nou ben ik niet van zins om op sollicitatiepad te gaan, maar ik ben wel bezig om mijn binnenkant meer in balans te brengen met mijn buitenkant.

Gistermiddag ging ik naar de vervolgworkshop. Wat zeg ik, workshop?!  Het was een compleet stijladvies!
Het was een echte vrouwenaangelegenheid.
We werden verwend met een kleuranalyse. Ik ben een zomertype.
We kregen stijladvies. Coltruien ga ik altijd uit de weg, maar die zouden me goed staan. Verrassend.
Mijn haar kon wel wat meer aandacht gebruiken. Of ik misschien kleine kinderen had? Haha.
Tot slot kreeg ik nog een beetje make up op.
Ik ging naar huis met een kleurenboekje en een hoofd vol richtlijnen. Ik ga weer met een heel nieuwe blik kleding kopen!

Ik realiseer me dat het snel kan lijken of ik alles perfect wil hebben. Mijn huis perfect op orde, financiën perfect op orde en het uiterlijk perfect op orde.
Maar dat is niet mijn zoektocht.
Er zijn in huis nog regelmatig hoekjes die rommelig zijn. Dat vind ik niet erg, die rommel is een afspiegeling van hoe wij als gezin leven. Die achterstallige rommel, die was dat niet. Zo is sinds het kastjeperdag mijn huis veel meer een afspiegeling geworden van hoe ik en wij als gezin in het leven staan. Spullen die ons dierbaar zijn. Plek voor de kinderen om vrij-uit te spelen. Ruimte om prettig te werken en ontspannen te zitten.
Zou het niet fijn zijn als ik mij kan laten zien zoals ik me voel? Zodat er meer balans ontstaat. Dat leek me een mooie vraag voor mezelf tijdens die workshop.

En in balans zijn is geen statisch gegeven. De balans is ook altijd in beweging. Soms slaat deze uit naar links, soms naar rechts, soms blijft het kalm in het midden.
De uitdaging is om de balans niet tè ver uit te laten slaan en niet te vaak achter elkaar, zodat er een meanderend midden kan ontstaan.

In balans

Een gebalanceerd weekend gewenst!




15

Drie Dingen op Dinsdag ~ de aftrap

Vandaag is de eerste dinsdag van de maand en dat is de dag om verslag te doen van mijn Drie Dingen op Dinsdag. Klik hier als je het bijbehorende logje wilt lezen.

Heb ik de Drie Dingen gehaald?
Ja, ik heb ze gehaald! En ik voel me opgelucht.
Januari was niet de makkelijkste maand voor mij. Over mijn - achteraf met de foto's erbij toch best leuke - belevenissen de afgelopen maand had ik gisteren willen schrijven, maar ik en mijn pen hebben zich het vuur uit de schenen geschreven om de laatste scene te schrijven van Moord in het Blair House. Man, wat spannend!
Nu de druk van de Drie Dingen er af is vraag ik me wel af of ze hebben bijgedragen aan de stress van de afgelopen maand. Ik voelde een grotere druk van mijn werk, maar mocht ik een patroon in de stress herkennen dan laat ik de Drie Dingen weer los.

Om even het geheugen op te frissen, hieronder de Drie Dingen:

1) de stapel kinderknutsels (weer eens) uitzoeken.

Kinderknutsels: het gaat om de bovenste plank. 


2) iets van mijn handwerklijstje maken.

adventlap (naaien)
kerstboomrok (naaien)
rok verkleinen (naaien)
breinaaldenrol (naaien)
rugtas (naaien)
handwerkmand (naaien)
poppendekbed rozenstof (naaien)
regenboogdeken voor poppenbed (breien of haken)
vest voor mezelf (breien)
groot speldenkussen met afvalbakje voor aan de naaimachine (naaien)
pipi schort 2 x (naaien)
heidi kostuum (naaien)
zeemeerminnen kostuum (naaien)
poppenslaapzak (naaien)
sokken (breien)

3) de laatste tien scènes schrijven van mijn boek.

En hoe verging het mij:
1) De kinderknutsels zijn opgeruimd. De onderste plank heb ik ook uitgezocht. Dat was extra. De kinderen herontdekken daardoor hun mooie knutselboeken, wat precies het doel is van het opruimen van kinderspeelgoed.
Ook heb ik de gewoonte aangenomen om meteen naam en datum op de tekeningen te schrijven die uit de schooltas komen. Deze tekeningen gaan in de 'uitzoekbak' van de papierla in de keuken, want niet alle tekeningen wil ik bewaren. Ik wil er naartoe werken dat alleen de te bewaren tekeningen op de bovenste plank komen te liggen.

Besteedde tijd: 2 uur



2) Tja, het handwerklijstje. Ik wilde beginnen met sokken voor mezelf, want het is af en toe best koud op de fiets en ik wil ook graag lekkere warme sokken wanneer ik in het voorjaar in de tuin aan het werk ga. En sowieso had ik zin om weer iets voor mezelf te maken :-).
Maar ik had niet de juiste maat pennen. Van Wolfje kreeg ik een goeie tip, maar ondertussen had mijn moeder me ook al gemaild dat ik geen nieuwe moest gaan kopen want zij had nog wel in haar handwerkmagazijn. Hoera voor (groot)moeders bewaarzin.

Maar ja, die pennen had ik nog niet en ik wilde toch met iets beginnen van mijn lijstje. Ik koos voor de rok. (Klik hier voor het bijbehorende verhaal). Deze rok kocht ik in een opruiming, twee jaar geleden, twee maten te groot, met het overmoedige idee om 'm kleiner te maken.
Nou, die rok heeft me alle hoeken van het emotie-spectrum laten zien! Van 'dat doe ik even', langs 'ik wil het niet verprutsen', via 'ik waag me er niet aan', naar 'dit lijkt beschamend makkelijk te zijn'. En dan nog een nieuwe route langs 'ik ga 'm uiteindelijk toch niet aantrekken', naar 'waar ben ik aan begonnen', 'ik doe dit nooit weer' en 'het wordt toch niet mooi' via 'het blijkt helemaal niet beschamend makkelijk, maar gruwelijk ingewikkeld met zo'n boord' naar het uiteindelijke 'het is gelukt, je ziet er niets van en hij is precies zo geworden als ik voor ogen had.'

Een ding weet ik wel zeker: kleding vermaken komt niet zo snel weer op mijn handwerklijstje. Dat is geen nadeel, want dan groeit mijn lijstje ook niet zo snel weer aan ;-).

Besteedde tijd: 3,5 uur

zijnaden zijn ingenomen. 

De kleur is een beetje flets geworden op de foto.
De kleur van het naaigaren was perfect!
Het boord er weer netjes opzetten was het meeste werk. 


Tot slot:
3) Toen ik doel nummer drie op schreef, heb ik mezelf wel een beetje uitgelachen. Tien scènes schrijven?! Wist ik wel hoeveel tijd daar zou kosten?!
Dus eigenlijk begon ik er aan met het idee dat ik het niet zou halen, maar dat vond ik niet erg, want elke pagina dichter bij mijn einddoel was al meegenomen.
Halverwege januari was ik redelijk ver en begon ik te geloven dat ik het zou kunnen halen. Ik ging rekenen met de vrije uren die ik had en hoeveel ik in die tijd zou kunnen schrijven. In theorie zou dat moeten kunnen. Maar ja, dat is theorie. De praktijk loopt altijd anders.
Toch heb ik het afgekregen, mede omdat ik zelf helemaal op ging in het verhaal en er zelf graag verder aan wilde schrijven. Zoals je als lezer niet kunt wachten om verder te lezen. Af en toe riep ik tegen Michel 'ik vind 't zoooo spannend!' en dat terwijl ik weet hoe het afloopt, haha!

Ik schrijf heel ouderwets met de hand; pen op papier, dan kan ik snel doorhalingen maken of een zin later nog weer gebruiken. De komende tijd ga ik alles overtypen en dan verschijnen er weer deeltjes op mijn blog. Vanavond de eerste! De eerste van het slot zeg maar.

Besteedde tijd: ca. 20 uur

Velletje na velletje volgeschreven. 




Drie Nieuwe Dingen op Dinsdag


Ik ga even uitrusten van mijn Drie Dingen van januari, maar toch heb ik al nagedacht over een nieuw drietal.

Het eerste is heel saai: iets van mijn handwerklijstje. Dat worden waarschijnlijk de sokken, want daar ben ik inmiddels mee begonnen.
Het tweede wordt het beddengoed strijken. Daarvan heb ik al een tijdje een wasmand vol staan.
Over het derde Ding heb ik wat langer na moeten denken. Niet iets al te tijdrovends. Februari is tenslotte een korte maand. Ik denk dat ik een kastje ga opruimen. Dat blijft voldoening geven.






17

Mmmmm....rozenwater cupcakes

Van deze cupcakes heb ik al heel wat gebakken. Dertig stuks voor de schooltraktatie van Ellie en vooraf een partij om het recept te proberen en voor de schooltraktaties had ik extra gemaakt. Zo veel zelfs dat cakejes die ik had achtergehouden voor onszelf vergeten achterbleven in de koelkast.
Zonde natuurlijk van deze verrukkelijke en elegante cakejes.

Het smaakt lekker mét decoratie, maar evenzo lekker zonder decoratie.

Het recept vind je hier als pdf.

Rozenwater cupcakes


Rozenwater cupcakes voordat ze in de oven gaan. 


5