Dure hobby

Met het afvinken van mijn grote stapel handwerkideeën, heb ik al weer het hele spectrum aan emoties doorlopen die ik ook had bij het een-kastje-per-dag project.
Van: er is geen beginnen aan, het schiet niet op, het resultaat is ook maar mwah. Tot: het vuur van fanatisme weer in me voelen, alles opzij willen zetten en aan een stuk door alle ideeën afmaken, achterom kijken en denken 'heb ik dit allemaal al gedaan?'.
Het verrast me opnieuw wat het effect is van het gezegde elke dag een draadje is een hemdsmouw in een jaar.

Het eerstvolgende project is het naaien van een adventkalender. Deze kocht ik twee jaar (!) geleden, toen ik op zoek was naar de juiste breinaalden en bij Quiltatelier Cordi terecht kwam. In Groningen blijkbaar al 30 jaar een begrip, maar dat begrip was mij geheel ontgaan.
Waaaah, wat een prachtige winkel. Een walhalla aan stoffen, kleuren, wol, garen, breinaalden en dus een adventkalender.
Gekocht, maar nooit mee aan de slag gegaan. Want eigenlijk had ik het pakket niet in een keer compleet gekocht. Er moest ook nog een stofje op de achterkant en vlies tussen en genaaid met een mooie gouddraad.
Die laatste spullen kocht ik vorige week. De voorbeeldadvent kalender hing zelfs nog in de winkel.
Ik had de 20 euro afgerekend en opeens dacht ik: wat een gekkenwerk eigenlijk. Die adventlap was 10 euro, nu nog eens 20 euro erbij: 30 euro voor een bevlieging.

Ik vond het opeens een beetje van de zotte.





Veel handwerkideeen probeer ik weliswaar met materialen te maken die ik al in huis heb, maar voor het heksenkostuum heb ik een bezem gekocht (1,25) en een hoed (3,99) en lint en voering gekocht (zal iets van 8 euro geweest zijn). En voor het spokenkostuum heb ik een laken gekregen, maar ik heb er ook vilt voor gekocht en een kartelschaar. Dat was bij elkaar ook ca. 15 euro.

Zo wordt het opeens een dure hobby.

Ter plekke besloot ik dat ik nog kritischer ga kijken naar wat ik nog moet aanschaffen voor de handwerkideeën en dat het kan betekenen dat ik sommige ideeën maar moet laten varen.


De kant die ik op wil met mijn handwerkhobby is niet alleen dat ik de achterstand heb weggewerkt (net als met het opruimen van mijn kastjes) maar vooral dat ik daarna de ruimte in mijn hoofd en de tijd heb om spontaan iets op te pakken. Nu remmen al die ideeën die er nog liggen me af, net zoals de hoeveelheid rommelige kastjes in huis me afremde.

Ik heb heel veel interesses en kan van heel veel dingen enthousiast worden, maar het wordt tijd om mijn interessegebied wat te vernauwen, zodat ik de dingen die ik doe met meer aandacht kan doen.

Zijn dat wijze woorden of wat?

6

De herfstvakantie in sneltreinvaart

De vakantie is voorbijgevlógen. 

Gelukkig hebben we de foto's nog om me de dagen te herinneren. 

Het spookje Ellie keek naar Caspar het vriendelijke spookje
(het verkleedpak wordt nog aangepast, want Ellie durft 'm alleen maar aan als ze naar Caspar of Laban kijkt.)


Gingen we naar de openingsfilm Zarafa op het Cinekid Filmfestival





Meer lezen over herfstvakantie's? Deze is van 2016. 


Gemma en papa vonden papa's ring weer terug.
De echtgenoot is meer dan 17 kg afgevallen, waardoor zijn ring was afgegleden
zonder dat hij het gemerkt had. 


Er werd bloedserieus verjaardagstaarten gebakken. 


en voorbereidingen getroffen voor schooltraktaties.


Zat ik op de vooravond van de verjaardag van de meiden verwoede pogingen te doen om die [*#@] mieren in hun mierenboerderij te krijgen. 
Ook zocht ik me een ongeluk naar hun cadeau. Iets te goed opgeborgen...
Vond het gelukkig vlak voor het slapengaan, anders had ik niet lekker geslapen. 



Stalden we de cadeautjes uit. 



En gingen er de volgende dag gelijk mee aan de slag. 


Ik zag twee trotse meiden op hun nieuwe fiets zonder probleem wegzoeven. 


Gingen we naar K3 en lieten we ons in de merchandise trap lopen. 


Knutselden en bakten we ons ongans voor de schooltraktaties.


utter chaos in the kitchen


Maar het resultaat mag er zijn. 
34 vlinderzakjes met aardbeien en druiven. 
Een feest voor het oog, maar niet voor de portemonnee.
Lieve mensen, dit is de duurste traktatie die je maar kunt bedenken. 
Dat zegt pinterest er dan niet bij hè.



En 34 poepiesjieke rosewater cupcakes, met een dotje jam in het midden en gedecoreerd met roosjes. 
Ik moest nog een extra partij bakken, want we hadden er iets teveel van voorgeproefd. 

Het recept voor de rozenwater cupcakes vind je hier





Gekkenwerk, zo'n herfstvakantie!


Hou je van seizoenstafels? Deze is van de herfst.

Warme groet,
Anita
12

Spookpak maken van oud laken






Het maken van verkleedkleren wil ik geheim wil houden voor de kinderen totdat het af is. Dat betekent dat ik het in de avonduren moet doen of op momenten dat ik thuis ben en zij op school zitten. Daardoor moet ik het werk over een langere tijd verspreiden. Hierna zoek ik een project dat ik niet geheim hoef te houden, dat geeft me ook weer wat rust.

Het afwerken van al mijn handwerkideeën is een doel op zich, maar ik probeer mezelf ook steeds vragen te stellen over waarom ik een bepaald idee wil uitvoeren. Eigenlijk gaat het voor mij zelden om het eindresultaat. Dat klinkt gek, want waarom zou je het dan doen? De pret zit er voor mij in dat er een idee in mijn hoofd ontstaat, in gedachten zie ik het voor me, en dat ik wil proberen of ik dat beeld kan uitvoeren.
Ik vergelijk het met het leggen van legpuzzels. Ik kan daar uren plezier aan hebben, fanatiek op zoek naar dat ene puzzelstukje, maar zodra de puzzel klaar is kan ik 'm zo weer in de doos schuiven. Een ander vindt dat dan jammer van al die uren werk, maar ook bij het legpuzzelen zit de lol 'm niet in het eindresultaat.

Wel probeer ik of ik mijn plannen wat meer kan intomen. Kan ik kiezen voor een iets minder ingewikkelde methode, zonder dat ik ontevreden word over het eindresultaat?

Bij het spookkostuum heb ik een paar dingen eenvoudiger uitgevoerd.


Dit is de basis. Een dubbelgevouwen eenpersoonslaken. De applicatie van het grijze spook heb ik hier nog met zwart vilten ogen en mond. Dat heb ik weggelaten. In plaats daarvan heb ik de ogen en mond uitgeknipt zodat de witte ondergrond zichtbaar is. 
Dat scheelde me weer het apart appliqueren van de ogen en mond. 
Ik gebruikte hiervoor dubbelzijdig plakfolie. 


In het midden van het laken zat een gaatje. Ik kon van de nood een deugd maken: daar komt de mond. 
Ik wacht nog even met het uitknippen van de gaten tot de kinderen 'm gepast hebben. 

Klik hier voor een kostuumidee voor roodkapje of Heidi. 



Op het laken zit een ingeborduurd patroon (klik op de foto om te vergroten). Dat heb ik maar laten zitten. Het zou teveel werk zijn om dat te omzeilen. 

Ik heb de mouwen niet ingekort. Mogelijk blijken ze te lang, maar nu is de zoom de zelfkant van het laken en rafelt daardoor niet. 
Als ik het inkort, moet ik een zoom maken en dat is weer extra werk. 

Ik heb links en rechts de stof aan de goede kant doorgestikt en vervolgens de vierkanten er uit geknipt met een kartelschaar. Zo hoef ik niet te zigzaggen en het staat ook wel leuk bij een spokenpak. 





Warme groet, 
Anita


Materialen die je kunt gebruiken (affiliate links):
een katoenen laken. 
stofschaar
vilt

====================================================================

In 2012 begon in mijn leven te vereenvoudigen door het opruimen van mijn huis. 


Mijn belevenissen over opruimen en minimaliseren, over eenvoudiger leven ben ik bij gaan houden op dit blog. Hier lees je mijn terugblik. Omdat ik het een enorm leerzaam proces vond - en nog steeds vind - ben ik blijven bloggen en vertellen over hoe je op een praktische manier meer richting aan je leven kunt geven en veerkrachtiger wordt en een groter gevoel van zingeving krijgt. 

Heb je behoefte aan begeleiding, dan kun je contact voor een e-mail consult. 

Wil je op de hoogte blijven, meld je dan aan voor mijn maandelijkse nieuwsbrief. Elke maand deel ik mijn gedachtes, meditaties of tips die passen bij het seizoen. 

2

Wondere Web Wereld: hoe claim ik mijn bloglovin account



In 2012 begon ik met dit blog. Ik puzzelde en dobbelde helemaal zelf uit hoe ik zo'n blog kon maken, zonder de hulp van de echtgenoot. En ik ben er trots op dat me dat gelukt is. 

En tjonge wat is dat bloggen leuk! Ik vind het zo gezellig hier in blogland, met al die aardige dames en af en toe een man.

Maar de digitale wereld staat niet stil en nu moet ik 'bij blijven'. En daar haak ik meestal af. Bijblijven? Het was toch goed zoals het was?
Ik heb een blog, ik heb een facebookaccount, da's al heel wat. Wie weet wat er allemaal nog meer bij komt.

Een tijd terug had ik de bloglovin button toegevoegd en ik heb mijn leeslijst ook in bloglovin staan, hoewel ik vaak heimwee krijg naar de blogger leeslijst.
Maar het knaagde....ik had het gevoel dat ik niet meer 'bij' was, dus deed ik nog eens een poging om bloglovin te doorgronden. Want hoe kon ik nou zien wie mij allemaal via bloglovin volgen??
En toen zag ik de knop 'claim your blog'. Wat daar mee te doen?
Ik zocht en vond een tutorial (en werd daar ook maar gelijk volger). En ging aan de slag. Zie hieronder het resultaat:

Follow my blog with Bloglovin

Warme groet, 
Anita

==================================================================

In 2012 begon in mijn leven te vereenvoudigen door het opruimen van mijn huis. 


Mijn belevenissen over opruimen en minimaliseren, over eenvoudiger leven ben ik bij gaan houden op dit blog. Hier lees je mijn terugblik. Omdat ik het een enorm leerzaam proces vond - en nog steeds vind - ben ik blijven bloggen en vertellen over hoe je op een praktische manier meer richting aan je leven kunt geven en veerkrachtiger wordt en een groter gevoel van zingeving krijgt. 

Heb je behoefte aan begeleiding, dan kun je contact voor een e-mail consult. 

Wil je op de hoogte blijven, meld je dan aan voor mijn maandelijkse nieuwsbrief. Elke maand deel ik mijn gedachtes, meditaties of tips die passen bij het seizoen. 

7