Foto: pexels.com / Jessica Lewis
In mijn nieuwsbrief van afgelopen maart schreef ik over de begintijd waarin ik mijn leven vereenvoudigde. In eerste instantie door mijn huis op te ruimen, maar ook door mijn financiën te vereenvoudigen en door te besparen.
Ik wilde loskomen van het opgelegde consumentisme, me niet meer steeds bezighouden met vergaren van spullen, maar me richten op eenvoudiger dingen in het leven. Tijd met mijn kinderen, ruimte voor mijn eigen ontwikkeling, familie en andere mensen om me heen.
Ik leerde dat ik veel zuiniger kon leven dan ik voor mogelijk had gehouden. Het gaf me het gevoel terug dat ik weer zeggenschap kreeg over mijn eigen leven. Dat niet adverteerders, marketeers overheid om anderen mijn uitgaven (en behoeften) bepaalden, maar dat ik die ZELF kon bepalen.
Het Dave Ramsey-peil
Heel concreet betekende al dat opruimen, besparen en zelf maken dat we meer geld overhielden. Hoewel onze buffer nog lang niet op het peil is die Dave Ramsey adviseert (3-6 maanden van je maandinkomen), is het al veel beter dan hoe het vroeger was.Maar er gebeurde ook nog iets anders. Nog iets veel belangrijkers.
Ik werd minder nerveus.
Vroeger zou ik echt nerveus en angstig worden bij het idee dat ik mijn huis niet meer zou kunnen betalen of de gedachte iets kwijt te raken, ook als er geen reële dreiging was. Tegenwoordig ben ik daar veel zorgelozer over. Natuurlijk zou ik niet gedwongen ons huis willen verlaten en ik wil ook niet doen nonchalant over doen, maar ik zou het nu makkelijker los kunnen laten dan vroeger. Als het betekent dat ik daarmee mijzelf of mijn gezin door zwaar financieel weer heen zou trekken, dan zou ik al mijn huisraad en mijn huis verkopen als dat rust brengt.
Het is bezit, wat ik weer los kan laten als het nodig is. Het geeft een groot gevoel van vrijheid en flexibiliteit om te weten dat je los kunt laten.
Financiële flexibiliteit
De Corona crisis waarin we nu zitten treft iedereen. De een wordt heel hard getroffen en de ander merkt er nauwelijks iets van, maar het gaat ons allemaal aan.We maken ons zorgen. Zorgen om onszelf, onze (mentale) gezondheid, ons bedrijf of ons inkomen, om ouders, om kinderen. Heel veel is onzeker en onduidelijk, maar we kunnen niet anders dan telkens meebewegen op de situatie zoals deze nu is. Ik merk dat ik me doordat ik de afgelopen jaren zoveel aandacht aan mijn financiële ontwikkeling heb besteed, ik me mentaal beter bestand voel tegen al deze onzekerheden.
Besparen en geld overhouden, een buffer opbouwen geeft je letterlijk financiële flexibiliteit. Financiële flexibiliteit geeft je een gevoel van rust, ook in tijden van crisis. Bij baanverlies. Of bij gedeeltelijk arbeidsongeschiktheid. Of als je in een uitzichtloze baan zit en je er van droomt om een opleiding te volgen. Maar het geeft je ook een flexibele geest, waarin je vrijer bent om om te gaan met de tegenslagen van het leven. Wanneer je weet hoe je financien er uit zien, wanneer je weet hoe je kunt besparen, waar je koopjes haalt, hoe je je spullen kunt repareren, hoe je alternatieven kunt bedenken, geeft dit je het gevoel dat je zelf regie hebt. Het maakt ons minder afhankelijk.
We zijn geneigd om vast te houden aan wat we hebben, aan wat bekend is. We houden er zelfs aan vast als datgene of diegene ons helemaal geen prettig gevoel geeft. Die baan waar we ons naartoe slepen, die vrienden waarbij we ons minderwaardig voelen, dat abonnement op die sportschool waar we niet naartoe gaan, die partner waarbij we ons niet gehoord voelen, dat tijdschrift wat elke maand op de mat valt, maar die we amper lezen. We houden er aan vast omdat het gevoel dat het ons geeft bekend is. Het is vertrouwd. Sterker nog, we gaan soms zelfs even controleren of dat ongemakkelijke gevoel er nog is. Gaan we toch weer naar die sportschool, omdat we nou eenmaal betalen, om te voelen dat het inderdaad niks voor ons is of om te voelen ‘zie je wel, je moet je er gewoon even overheen zetten’. Als we niet goed overweg kunnen met onze leidinggevende gaan we toch weer proberen het van een andere kant te bekijken en ons best te doen.
Ik merk dat opruimen en besparen mij anders in het leven doet staan. Ik kan veel eten zelf maken en ik kan daardoor alternatieven bedenken. Als het brood op is, kan ik bedenken hoe we met havermout of muesli ontbijt kunnen maken. Als dat op is, kan ik groentesoep maken. Ik zit minder vast in mijn eigen neuroses over hoe iets moet of hoort te zijn. Ik weet ook dat ik met veel minder inkomen toe kan, als het nodig is. Omdat ik alle uitgaven wel een keer onder de loep genomen heb en geconcludeerd heb dat uiteindelijk niks essentieel is. Als het nodig is, dan kunnen we met minder leven.
Ter illustratie: ik las een gefrustreerde reactie van een moeder die baalde omdat de supermarkt maar twee pakken melk per klant verkocht vanwege Corona-maatregelen. Maar zij had een gezin van 3 kinderen en die dronken allemaal melk (ik heb het niet over babyvoeding). Nu moest ze elke dag naar de supermarkt om nieuwe melk te kopen. En ze moest zelfs naar meerdere supermarkten. Fanatiek ging ze op zoek naar welke supermarkt het meeste kans op voorraad had en op welk tijdstip ze het beste kon kopen. Ze kon alleen maar denken aan melk kopen en melk die mogelijk uitverkocht zou zijn. Stel nou dat deze moeder niet zo vastzat in het idee dat er perse melk gedronken moest worden? Stel dat je de vrijheid van creativiteit in je hoofd had om het over een andere boeg te gooien en haar kinderen iets anders te laten drinken?
Financiële flexibiliteit hield dus voor mij meer in dan meer geld in de buffer. Het bracht me ook een gevoel van vrijheid. Dat gevoel, meer vertrouwen, minder krampachtig, kwam niet in een keer. Het klinkt nu als een logisch geheel, maar dat geheel ontvouwde zich in kleine stappen. Meditatie heeft me daar zeker bij geholpen. Wat ik door praktisch bezig te zijn bij mezelf ontdekte toen ik ging opruimen en besparen leerde ik echt begrijpen in de meditatieopleiding.
Praktisch aan de slag
Dit is wat ik deed – en wat jij ook kunt doen:Ik ging mijn financiën in kaart brengen. Wat waren mijn uitgaven en inkomsten. Wat kon ik opzeggen. Welke verzekering had ik nodig en wat kon er goedkoper. Ik ging aankopen zo lang mogelijk uitstellen, ik kocht tweedehands in plaats van nieuw. Ik keek tussen de spullen die ik nog had wat ik kon gebruiken in de plaats van een nieuwe kopen voor wat zojuist kapot was gegaan.
Ik ging budgetten maken. Zei heel vaak nee tegen man en kinderen. Gaf de kinderen al heel jong zakgeld. Ik bedacht gratis uitstapjes en gratis vertier. Ik ging steeds meer zelf mijn eten maken. Omdat ik duidelijker voor ogen kreeg waarmee ik mezelf moest voeden. Gezond eten – geen bewerkt voedsel, kwaliteitsproducten, weinig suiker en snoep.
Ik maakte een plan en stelde doelen in een bepaalde volgorde: zorgen dat ik mijn verjaardagsgeld ook echt voor mezelf kan gebruiken. Kinderbijslag vrijspelen voor grotere opvoeddoelen en niet voor kinderkleding of -schoenen. Stel jezelf doelen in een bepaalde volgorde. Bijvoorbeeld eerst die €1000 sparen en daarna naar €5000.
Wees niet bang dat je te laat bent, geef jezelf niet de schuld dat je véél eerder had moeten beginnen, denk niet schuldbewust aan hoeveel buffer je had kunnen hebben als je al de afgelopen jaren zuinig was geweest. Denk aan wat je nu kunt doen. Begin nu. Zoek informatie, lees boeken, lees ervaringsverhalen. Maak jezelf wijzer.
Maya Angelou zei: 'Then when you know better, do better’.
Jezelf te onderwijzen, jezelf wijzer te maken, kun je ook doen door jezelf vragen te stellen:
Bijvoorbeeld:
Kan ik het met minder doen?
Welke zekerheid probeer ik te kopen met mijn verzekeringen?
Ik koop graag boeken/tassen/cadeaus/bloemen/schoenen/eten. Maar verlang ik werkelijk naar? Welk verlangen probeer ik te vervullen met het kopen van deze items?
Wie bepaalt waar ik wat aan uitgeef? Verdien ik genoeg? Geef ik veel weg?
Schuif ik beslissingen voor mij uit? En waarom?
Misschien dat deze corona crisis jou onrust bezorgt. Dat je het gevoel hebt dat je hier nog niet voldoende op voorbereid was. Misschien had je juist 2020 bestempeld als het jaar waarin je het allemaal eens goed op orde zou maken en voel je je nu overdonderd en weet je niet goed waar te beginnen. Weet dat elk begin een goed begin is. Met elke verandering die je doet, zet je een volgende in gang.
Warme groet,
Anita
