In beweging komen



De donkere maanden zijn bijna voorbij. Aan de tijd van introspectie komt bijna een eind. En dat is te voelen. Tijdens de donkere maanden leef je meer in je innerlijke wereld en moet je zelf het licht brandend houden. Als je je dromen hebt bijgehouden van de 12 heilige nachten ben je extra gericht geweest op wat er in je binnenste leeft. Nu de dagen weer langer gaan worden past het niet meer om naar binnen te keren. Dan komt de drang om meer de buitenwereld in te gaan. Er komt een gevoel dat er wat moet veranderen.

Zin in verandering

Ik voelde dat ook. Ik vond dat navelstaren wel even genoeg en kreeg zin in verandering. Vond dat ik veel te vaak de auto pakte i.p.v. de fiets. Ik voelde me lusteloos en futloos, dus ging ik vaker voor gemak. Helemaal als ik op pad moest met de meiden, dan schiet het met de auto net even wat sneller op. En vaak combineer ik boodschappen in één ritje (supermarkt, sport/activiteit, schoenmaker, bibliotheek) die wel haalbaar zijn in één middag met de auto, maar niet op de fiets. Maar toch, ik vond dat het gemak vaker voorkwam dan ik wilde. Ik vond ook dat ik beter op mijn eten moest letten, zoals ik had gedaan toen ik radicaal mijn suikerinname schrapte. Mijn lijf liet me aan alle kanten weten dat dit goed voor me zou zijn. Yoga zou me ook goed doen, want ik ga steeds krommer lopen. En mediteren zou ook goed zijn voor de innerlijke knopen. Alleen of met een groepje. Dat groepje waar ik mee begonnen was, maar al weer gepauzeerd stond, te wachten op ‘het goeie moment’. Allemaal hartewensen en goede voornemens. Maar het was of ik niet uit de startblokken kwam.

Toverhazelaar

Toen zag ik het bericht van Natuurwijze over de toverhazelaar. Dat de toverhazelaar begint te ontluiken en je uitnodigt om in beweging te komen. En toen wist ik het opeens. Want als er een ding is dat ik geleerd heb in de afgelopen jaren van opruimen en minimaliseren (en al die andere onderwerpen die hier aan bod komen) is dat het juiste moment om te beginnen zich niet altijd klip en klaar laat zien. Je hoeft niet te wachten tot een vrije dag om te gaan opruimen. Of eerst een opbergsysteem aan te schaffen. De omstandigheden hoeven niet optimaal te zijn, soms moet je gewoon beginnen. Begin Ergens. Begin met een willekeurig kastje, doosje. Begin op een willekeurige dag. Begin met 2 minuten of begin met 10 minuten. Begin met het in kaart brengen van je financiën. Gewoon op de achterkant van een envelop, als je die toevallig bij de hand hebt. En begin telkens weer opnieuw als dat nodig is. Zet jezelf in beweging en er komt iets op gang. Misschien is het niet in een keer goed, maar door een stap te zetten heb je een herinnering gemaakt waardoor het de volgende keer weer makkelijker gaat. Je lijf onthoudt het als het ware.

In beweging komen

Ik had zin om in beweging te komen. Letterlijk. Ik stuurde een vriendin een appje of zij zin had om te wandelen. We spraken af op zaterdagochtend nog vóór half 9 omdat dat het enige moment was waarop we allebei konden. En we vonden het een geweldig idee! Soms moet je jezelf in beweging brengen. Ook al voelt dat aanvankelijk als tegennatuurlijk of met weerstand. Maar daarna gaan de sappen wel weer stromen.

De natuur is wat dat betreft elke keer weer leerzaam. Hoe langer ik leef met de seizoenen, hoe beter ik de dingen ga begrijpen. Het voorjaar is eigenlijk als opnieuw geboren worden. Die voorjaarsbollen in de grond die wurmen zich een weg naar boven. Dat valt ook niet mee, door al die lagen heen te werken. En een geboorte gaat ook altijd gepaard met een mate van weerstand. Het is een les uit de meditatie; precies daar waar het schuurt, waar de frictie zit, waar de weerstand zit, daar zit de grootste groei.

Warme groet,
Anita


Kruidenkaart van Marjanne Huising



13

Zelf maken: chocolademelk


Kant-en-klaar producten hebben een heel vreemd effect op de mensch. Ze wekken de suggestie dat er heel bijzondere ingrediënten in zitten die alleen in een fabriek, in de juiste samenstelling en onder de juiste condities gemaakt kunnen worden. Maar dat is in veel gevallen helemaal niet zo. 

Heel lange tijd dacht ik niet echt na over wat er in de producten zat die ik kocht. Met sommige producten was ik opgegroeid en nou ja, het lag in de winkel, dus het zou wel goed zijn. 

Toen ik een paar jaar geleden serieuzer ging kijken naar wat er allemaal in zo'n verpakking zit, bekroop mij een gevoel van onrust. Wilde ik dat allemaal in mijn lijf hebben?
Tegelijk ontdekte ik dat er meestal niet zoveel bijzonders is aan kant-en-klaar producten. Waar gaat het nou vaak om? Een pot pastasaus is uiteindelijk niet meer dan tomaten (als je wilt kun je die in pak of blik kopen) met kruiden, beetje knoflook en groenten naar keuze. Als je dat eenmaal doorziet, gaat er een wereld aan zelf-maak-eten voor je open. 

Instant choco mix is ook zo'n voorbeeld. Je kunt het ook heel simpel zelf maken. 

Afgelopen Kerstmis maakte ik voor onze meiden een pot instant chocomix als cadeautje onder de kerstboom. De mokken voor erbij kocht ik in de kringloop, samen voor €0,50. 

100 gr. cacaopoeder
100 gr. poedersuiker
snufje zout

Niet vergeten dat je ook melk nodig hebt!

Op de pot schreef ik hoe onze meiden zelf een beker chocolademelk kunnen maken: melk afmeten door het in de mok te gieten. Melk in een pannetje overgieten. Eetlepel chocomix erbij, roeren en verwarmen. Sindsdien staan ze regelmatig aan het fornuis om voor zichzelf een beker warme chocomelk te maken. 

Vroeger maakte ik het uit de losse pols, maar ik vind het makkelijker gemixt in een pot. 
Je kunt per keer chocolademelk maken, maar met een pot choco mix in huis is de suiker en cacao al gemixt en gewogen. 

In een pot past bovenstaande hoeveelheid. 

Warme groet in koude dagen
Anita








12

Ritme, routine en discipline


Toen ik begon met eenvoudiger leven, had ik geen vastomlijnd plan, maar wilde ik vooral Minder van Alles. Mijn dag en taken werden gedicteerd door het ritme van mijn kinderen, de verplichting van mijn werk, het werk van de echtgenoot en huishoudelijke en sociale bezigheden. Ik was vooral bezig met het ritme van anderen en had geen aansluiting meer met mijn eigen ritme.

Ritme

Dus ging ik op zoek naar wat mijn eigen ritme was. Zoals ik al zei had ik geen vastomlijnd plan, maar het opruimen en dingen weglaten was een goed begin. Vervolgens ging de zoektocht verder. Ik onderzocht waar ik naar verlangde en wat me daarin tegenhield. Ik verdiepte me in het ritme van de maan. Hield mijn slaappatroon bij. Ik ging het ritme van de seizoenen volgen. Hoe kon ik daar van leren? Ik ging mijn menstruatiecyclus nauwkeuriger bijhouden en zag vervolgens patronen in mijn gemoedstoestand. Ik zag steeds duidelijker hoe alles in mijn lijf zich in een bepaalde volgorde voltrok.

Mijn fascinatie voor ritme was eigenlijk al eerder begonnen met de geboorte van onze dochters. Ik was simpelweg geboeid door hoe pasgeboren kinderen, op de aarde zonder besef van tijd  - ze kunnen immers nog geen klok kijken - toch min of meer vanzelf het dag- en nachtritme aannamen. Ik vond het over het algemeen ook vrij makkelijk om het ritme in opgroeien van de kinderen te volgen. Het was zo heerlijk basaal, zo basic. Van leren eten, tot leren kruipen, tot leren kennen van het eigen lichaam door het vastpakken van de handjes. Dat alles in een bepaalde volgorde ontwikkelde fascineerde me en het maakte dat ik mijn eigen ritme (of het gebrek daaraan) ook duidelijker voelde.

In die tijd las ik veel over ritme en tijdsbeleving. O.a. ritme van Marli Huijer, waar uitgebreid ingegaan wordt op ons interne ritme. Wat leek me dat heerlijk om helemaal mijn eigen ritme te kunnen volgen! Daar fantaseerde ik graag over. Ik stelde mezelf de vraag: wat zou ik doen als ik inderdaad thuis was en ‘vrij’ om mijn dag in te delen? Onwillekeurig vroeg ik me af of ik het nog daadwerkelijk zou kunnen; doen wat uit mezelf komt. Ergens geduldig aan werken, zonder onderbrekingen. Of zou ik inmiddels zo geprogrammeerd zijn dat ik alleen maar wat doe omdat het nodig is of omdat een ander dat vraagt i.p.v. dat het uit eigen wil en uit eigen interesse komt? Zouden de dagen voorbij glijden met goeie voornemens en intenties, maar zou er in de praktijk niks uit mijn handen komen? Omdat het morgen ook nog kan? Of omdat er niemand op zit te wachten? Zouden mijn dagen rommelig en ongeorganiseerd worden?

--> Interessant leesvoer is over het circadiaan ritme. Dit is het biologisch ritme dat ook wel slaap-waakritme genoemd wordt.

Routine

Al snel realiseerde ik me dat een mens aan alleen het interne ritme niet genoeg heeft. De mens heeft een vorm van houvast nodig. Een kader waarin we doen wat we moeten doen. Het is niet voor niks dat er zo veel belangstelling is voor de ideale huishoudroutine. Al generaties lang en wereldwijd.

Routines geven houvast. Als je elke dag wakker wordt en je moet bedenken wat je ook al weer moest doen; opstaan, plassen, ontbijten, tanden poetsen etc. Dan zouden we kapot zijn aan het eind van elke dag. Je moet nu eenmaal bepaalde routines hebben. Handelingen die je doet zonder dat je er bij na denkt. Routines die simpelweg gedaan moeten worden. Jas aan de kapstok, was in de wasmand. Sleutels op dezelfde plaats. Wc schoonmaken. Deuren op slot draaien. Huisdieren te eten geven. Iedereen die deze routines niet heeft, weet hoeveel werk hij/zij zichzelf bezorgd.

In het boek Ritme beschrijft Marli Huijer de routines van monniken. Zij hadden tot op de 5 minuten een planning voor de dag. Niet alleen taken werden ingepland, maar ook vrije tijd.
Ik las een aantal boeken over Nederlandse vrouwen die als dienstmeisje in de huishouding werkten. Ook deze dagen en weken vulden zich met een strakke routine. Alles had een volgorde. Elke dag had zijn vaste terugkerende bezigheden. Velen van hen die op deze tijd terugkijken kunnen nog opsommen wat er op welke dag van de week gegeten werd.

Maar wat zorgt er nou voor dat je je ook houdt aan die routines? Elke dag FlyLady, elke dag wandelen in de buitenlucht, flossen, mediteren, diëten. En wanneer worden ritme en routine een stramien waar we vervolgens weer los van willen komen? Als we in vrijheid onze dag mogen invullen en ons eigen ritme mogen volgen, wie zegt ons dan nog dat we die routines moeten volhouden? Vervallen we tot ledigheid en ijdel tijdverdrijf?.

Discipline

Gaandeweg merkte ik dat er meer voor nodig is dan het innerlijke ritme of een routine om te leven in vrijheid. Namelijk discipline. Wat klinkt dat lekker tegenstrijdig. Vrijheid en discipline. Discipline is een woord waar we verre van willen blijven. Het staat voor ‘drillen’, ‘in het gareel houden’, voor ‘het onderwerpen van de wil’. Het staat voor autoriteiten die vóór jou bepalen. En da wille we nie.

Ook ik bleef uit de buurt van discipline. Mijn dag was al zoveel gevuld met plicht en taak dat ik juist naarstig op zoek was naar mijn vrijheden. Die vrijheden zocht en vond ik o.a. in besparen. Door me niet meer aan te laten praten dat ik iets nodig had, kreeg ik meer regie en dus meer vrijheid. Ik had geen lokkertje van 10% nodig om mijn mailadres te geven voor een nieuwsbrief, hoefde geen spaarkaart of een verzekering voor mijn fiets. Heel veel andere dingen had ik ook niet nodig.

Het was daarom best raar om te merken dat ik het nut inzag van discipline om daadwerkelijk mijn ritme te volgen en me vrijer te voelen. Dat schrijfster Marli Huijer na het boek Ritme een boek uitbracht over Discipline is ook niet geheel toevallig, zo denk ik.
Disciplinering is niet alleen nuttig voor de samenleving (het nut van het naleven van collectieve regels), maar ook voor onszelf. Wil je een gevoel van vrijheid ervaren, dan moet je jezelf beperken, inhouden. Je moet jezelf zodanig trainen dat je je aan je eigen normen en leefregels houdt. Dat je jezelf niet laat gaan. Jezelf inhoudt, een bepaalde strengheid naar jezelf hebt. Of het nu gaat om besparen, op tijd naar bed gaan, om te flossen, tijd voor jezelf te nemen, om toch zelf eten te koken ook al ligt de verleiding van afhaal op de loer, om geen implusaankopen meer te doen, belastingaangifte doen, lastige telefoontjes plegen, op tijd stoppen met werken, of om werk te doen wat je eigenlijk niet leuk vindt. Het helpt daarbij om een positieve grondhouding te ontwikkelen, waardoor je je de verplichtingen met meer gemak kunt doen.

Ritme of routine of discipline?

Is het ene nu beter dan het andere? Volgens mij is het niet zo dat een van de drie de enige juiste is. Ik denk dat je alle drie nodig hebt voor een goede balans. Als je teveel in de discipline gaat zitten dan raak je teveel verwijderd van het verlangen. Daarvoor heb je weer het innerlijk ritme nodig. Als je teveel routines hebt om de dingen gedaan te krijgen die je gedaan wilt hebben, dan raak je je vrijheid kwijt. Ook daarvoor heb je je ritme nodig om te herijken welke routines nog echt wezenlijk zijn voor jou. Vervolgens heb je wel de discipline nodig om jezelf ertoe te zetten om dat stapje terug te nemen en te luisteren naar wat je ook al weer van binnen wilde.

Van iedereen die ik gesproken heb over eenvoudig leven en van alles wat ik gelezen heb van anderen die eenvoudiger zijn gaan leven, was dat omdat ze een gevoel hadden dat ‘het anders moest’. Zoals het was werkte het niet meer. Soms heb je wel een goed beeld van hoe je wél wilt leven, maar vaak genoeg is dat beeld nog niet zo helder. Ga aan de slag met het kweken van wat discipline (maak elke week een boodschappenbriefje en doe dat met een glimlach – ook al heb je er een hekel aan), ontwikkel een routine (FlyLady is mijn nieuwe best friend) en ga op zoek naar jouw ritme (verdiep je eens in jaarfeesten). Misschien is het leven dat je voor ogen hebt alleen een zwak vlammetje. Werk gestaag naar dat vlammetje toe. Ga op onderzoek uit wat er voor dat vlammetje nodig is om te blijven branden.

Warme groet
Anita



10

Nieuwjaarswens 2020



Sinds een paar jaar begin ik het jaar met het maken van een wens voor mezelf. Deze wens is tegelijk een wens voor jullie.
Goede voornemens wil ik het niet noemen, tenminste niet op de bekende manier van 'afvallen', 'stoppen met roken', 'studie afmaken', 'meer sporten'. Maar nadenken over hoe ik het komend jaar in wil gaan, dat gebeurt evengoed. Of het nu bewust is of niet. Meestal ontstaat er als vanzelf iets uit de dromen van de twaalf heilige nachten.


wees verdraagzaam
blijf standvastig
kweek discipline
biedt weerstand
zorg voor alle moeders
ook voor moeder aarde
wees een moeder voor andere kinderen
laat los wat niet jouw verantwoordelijkheid is
herstel in ere wat hersteld moet worden
plant een zaadje voor de dag van morgen





Instagram Best Nine: 
van links naar rechts: kruidenkaartlegging, Harry Potter sjaal, op een berg in Noorwegen
In Noorwegen bij NoordseEenvoud, gefreubel met een sjabloon, therapeutisch vaatdoekjes breien
voor het eerst een meditatie-uur georganiseerd, onze blokhut in de tuin, verjaardag van onze dochters

6