Mini-opruimbingo Twaalf Heilige Nachten

 

De eerste keer dat ik hoorde over de Twaalf Heilige Nachten stond ik versteld van de magie ervan. 

Twaalf nachten, die als het ware een blik vooruitwerpen. Zoals de lichtbanen van koplampen in een pikkedonkere omgeving. 

Heel graag wil ik je met deze magische periode kennis laten maken. Al een half jaar loop ik met het idee rond om een kleine opruimbingo te koppelen aan de Twaalf Heilige nachten. Geen intensieve bingo, zoals de andere seizoenen, maar kleiner. Want deze tijd van het jaar vraagt om inkeer. 

Maar, de tijd verstreek en de dagelijkse dingen vroegen mijn aandacht en ik dacht het komt er niet meer van dit jaar, maar nu de Heilige nachtentijd dichterbij komt, begint het toch te kriebelen en heb ik spontaan besloten dat ik toch een bingo ga organiseren. Heel erg last minute, je zult vast wat schoonheidsfoutjes tegenkomen in de teksten. 

Tijdens de 12 heilige nachten zijn de sluiers naar het hemelse dun. Als je er meer mee bezig gaat, wanneer je ’s avonds de gordijnen dichttrekt of nog een rondje met de hond gaat lopen, wanneer je naar bed gaat, en hoe het verschil maakt met welke intentie je gaat slapen. Dan voel je hoe je onderdeel bent van die cycli. Je kunt tijdens je dromen een beetje opgaan in die sluiers. 

12 Sterrenbeelden

Tijdens de 12 heilige nachten is de sterrenhemel nadrukkelijker aanwezig en het leek me leuk om een opruimbingo te organiseren aan de hand van 12 sterrenbeelden. Een van de deelnemers aan de najaarsbingo zei dat het woord opruimbingo eigenlijk de lading niet dekt, dat het meer opruim-yoga is. Voor de 12 heilige nachten is de term opruimbingo nóg minder passend dan voor de andere seizoenen, maar een ander woord is nog niet in me opgekomen, daarom noem ik het heel simpel:

  mini-opruimbingo.  

Deze mini-opruimbingo is kort (en het is stiekem helemaal geen bingo, want er is geen kaart en elke dag hebben we hetzelfde getal - maar for the sake of it noem ik het toch een bingo) en een hele laagdrempelige manier om kennis te maken met de twaalf heilig nachten. Het is ook een kennismaking met een opruimbingo. 

De nadruk ligt niet op de aantallen. Ik vraag je om niet meer dan één item per dag weg te doen. Als je er de ruimte voor voelt, dan mag je meer weg doen, maar haal je niet teveel werk op de hals. Om het symbolisch te houden, adviseer ik een maximum van 12 items per dag. 

De sterren zullen ons begeleiden tijdens deze reis door de 12 nachten. Ik vond hiervoor inspiratie in het boek De twaalf heilige nachten en de geestelijke hiërarchieën van Sergej O. Prokoheff

Hoe ziet deze mini-bingo er uit?

In het kort: 

12 dagen een email met een onderzoekende opdracht voor de dag

Elke email bevat een korte inleiding over het sterrenbeeld van de dag en een paar onderzoekende vragen, waar je op kunt reflecteren. 

start: 26 december

eind: 6 januari

Ben je benieuwd naar de magie van de Twaalf Heilige Nachten? Ben je op zoek naar meer verdieping in deze tijd van het jaar? Heb je altijd al een keer mee willen doen aan een van mijn opruimbingo's, maar twijfelde je of het wat voor je is? Dan geeft deze mini-bingo een kans om van de sfeer te proeven. Ook als je al vaker mee hebt gedaan, dan ben je van harte uitgenodigd om mee te doen en de dag te beginnen met een inspirerende tekst. 

Er zijn geen kosten aan verbonden. 

Door je in te schrijven voor deze mini-bingo schrijf je je ook in voor mijn maandelijkse inspiratiemail. 

Ik nodig je van harte uit om deze reis door de Twaalf Heilige Nachten te maken. 

* I N S C H R I J V I N G   G E S L O T E N *

Warme groet, 

Anita

1

Ervaringen van deelnemers aan de Najaarsopruimbingo 2023

 

Ruim een week geleden sloten de deelnemers en ik de Najaarsopruimbingo af. Wat was het een bijzonder mooie bingo! Elke ronde heeft natuurlijk zijn eigen unieke sfeer, en ik heb van elke bingo genoten, maar het lijkt wel of de uitwerking elke keer sterker wordt. Sommige deelnemers deden voor de tweede of derde keer mee. 

Wat een verrijking!

Wat een verrijking was deze bingo weer! De ervaringen, het vertrouwen, de openheid en de ruimte die er komt voor de deelnemers! Een van de deelneemsters schrijft dat het woord ‘opruimbingo’ eigenlijk te simpel is voor wat het daadwerkelijk is. En dat is wel waar merk ik; het opruimen aan de hand van mijn opruimbingo’s is meer dan de aantallen bij elkaar zoeken en een vakje inkleuren. De opdrachten die ik geef, geven verdieping. Ook als je misschien een week of twee niet toekomt aan het opruimen, dan geeft alleen het lezen van de dagelijkse mails al meer inzichten. Aan de hand van de opdrachten leid ik je in de richting waar je naar op zoek bent. 

Ik deel graag een paar ervaringen van de deelnemers: 

1

Herkenbare lessen uit het boek Fuck die studieschuld

template via Canva.com

Een van de aspecten van Holistisch Opruimen waar ik over schrijf is besparen. 

Of, in brede zin: financiële bewustwording. 

Van alle 6 manieren om richting aan je leven te geven (opruimen, besparen, zelf maken, ritme hervinden, natuur, zelfzorg) blijft het onderdeel besparen / financiële bewustwording mijn grootste uitdaging. Al die andere onderdelen heb ik op een heel natuurlijke manier kunnen opnemen in mijn leven. Die onderdelen zijn weliswaar niet altijd even makkelijk, maar het contact ermee kan ik vrij snel herstellen. Maar aan financiële bewustwording kleeft nog steeds een stuk tegenzin. 

Maar boeken of blogs lezen over dit onderwerp vind ik wél altijd leuk. En dat is ook wat waard tenslotte. 

Onlangs las ik Fuck die studieschuld van Maaike Wind. 

Ik had zelf geen studieschuld, ik volgde een mbo opleiding en mijn ouders hebben bijgedragen wat nodig was. Maar mijn echtgenoot had wel een studieschuld toen wij elkaar leerden kennen. Tenslotte is niet elke levenswandel hetzelfde. En je hoeft geen studieschuld te hebben om de financiële lessen uit dit boek te begrijpen en te herkennen. 

Maaike besloot om tegen de heersende opvattingen - ‘een studieschuld is de beste schuld die je kunt hebben’ - haar eigen schuld van meer dan 55.000 euro versneld af te lossen. 

Ik volgde Maaike de afgelopen jaren op instagram. Haar berichten waren altijd prettig om te lezen en haar vastberadenheid was inspirerend. Na een paar jaar bloggen en aflossen  publiceerde ze Fuck die studieschuld over haar weg naar een financiele vrijheid. Op de achterkant wordt het boek een ‘financiële coming of age’ genoemd en dat vind ik een hele mooie term. Dit boek bevat zeker heel veel praktische voorbeelden, maar het is vooral een verhalend boek over hoe het bij haar allemaal gekomen is en hoe ze een andere koers nam. 

Ik las het boek met veel herkenning. 

Ik zet een paar herkenbare lessen op een rij: 

3

Wat is Spirituele Psychologie?

In mijn blogposts en in de opdrachten van de opruimbingo’s maak ik niet alleen gebruik van mijn eigen ervaringen, maar maak ik ook ruim gebruik van wat ik leerde in de (7-jarige) opleiding Spirituele Psychologie. 

Wat is dat eigenlijk, spirituele psychologie?

De hedendaagse reguliere psychologie richt zich vooral op praten. Gesprekstherapie. Theoretisch begrijpen met het hoofd. Hoe kunnen we omgaan met onze gedachten en onze emoties en waar we last van hebben, op zo’n manier dat we ons weer prettiger voelen. Dit kan zeker tot inzichten leiden, maar gaat vooral over begrijpen met het hoofd. 

Spirituele psychologie leert je begrijpen op een gevoelsniveau. Soms kun je nóg zoveel gesprekken gehad hebben met een psycholoog en kun je de trucs toepassen die je geleerd worden, kun je de theorie begrijpen waarom je hormonen zus of zo werken, krijg je inzichtelijk welke gedragingen er horen bij vecht-vlucht-vries modus, maar blijf je toch nog achter met een onbenoembaar gevoel over het ‘waarom’. De diepere waarom-vraag. De diepere vraag over wat specifiek jouw ervaringen, omstandigheden, gevoelens jou te leren hebben, blijven onbeantwoord. 

Spirituele psychologie houdt zich bezig met het diepere begrijpen. SP leert je (naast verhalende theorie) ervaren dat er iets is dat groter is dan onszelf. Een bron van essentie waar we allemaal uit mogen putten en waar we ook allemaal aan bijdragen. Meditatie is een manier om het contact met deze bron te vergroten. Door er meditaties en oefeningen bij te doen komt er een begrip over jezelf en over de wereld zoals je dat nog nooit met je hoofd hebt ervaren. Er ontstaat een dieper weten. 

De opleiding heb ik afgerond, maar ik volg nog steeds regelmatig trainingen bij de School voor Spirituele Psychologie. Doordat je jezelf steeds beter leert kennen, komt er ook telkens een stuk waar je meer over wilt weten. Je leert ook veel andere deelnemers kennen en dan is het altijd leuk om elkaar weer te zien. Sinds een jaar hebben we met een groepje mensen die de opleiding gevolgd hebben, een meditatiegroep gestart. Elke maand komen we op een zaterdag bij elkaar en doen we twee meditaties uit de opleiding. Ik verheug me echt op deze zaterdagen.  

Door de gesprekken die ik heb met anderen van de opleiding, valt het me op hoe iedereen spreekt over dezelfde ervaringen. Ervaringen die ik ook terug lees bij deelnemers aan de opruimbingo’s. En van alle spirituele boeken die ik gelezen heb, alle grote en kleine sprekers die ik over dit onderwerp geluisterd heb; ze spreken allemaal over vergelijkbare ervaringen. 

1. De aanleiding voor de zoektocht naar het grotere ‘waarom’ is een specifiek moment. Een moment waarop je voelt ‘ik kan niet meer verder zoals het was’. Zoals je leefde, zoals je dacht, zoals je handelde, dat gaat opeens niet meer. Je voelt dat het anders moet. Vanaf dat moment gaat de reis naar binnen beginnen. 

2. Iedereen noemt dat ze een groter begrip van en voor de wereld hebben gekregen. Ze zijn niet meer zo gericht op het eigen individu. Er komt meer begrip voor anderen, meer begrip voor wat je zelf bijdraagt aan het grotere plaatje. Het holistische gevoel wordt vergroot. 

3. Er komt veel meer compassie. Compassie voor zichzelf. En compassie voor de ander.

4. Ik hoor vrijwel iedereen zeggen: ik kan (en wil) nooit meer terug naar hoe ik was. Er is alleen nog maar een weg voorwaarts. Naar meer inzichten. Naar meer ervaren. Meer holistisch begrijpen. Niemand wil weer terug naar hoe ze eerst in de wereld stonden. 

Ik blijf je graag vertellen over hoe je jezelf beter kunt leren begrijpen. 

De buitenwereld is groot, maar onze binnenwereld is oneindig. 

Warme groet, 

Anita

==========================================================================

Ervaar je herkenning in een van mijn blogposts? Ervaar je ook spullen als ballast? Wil je wel verandering, maar blijf je steeds op hetzelfde uitkomen? Je bent hierin niet alleen. Er is een oneindige diepte in jezelf te ontdekken, door je huis en je leven holistisch op te ruimen. Hoe meer je opruimt, hoe meer je zingeving en richting in je leven hervindt. Ik kan je verder helpen in je ontwikkeling, waardoor je voorbij komt aan oude patronen. 

Dat kan op een van de volgende manieren: 

- ontvang de maandelijkse inspiratie mail; Aanmelden kan hier. (gratis)
- Vraag hier het verslag op van Hoe ik een Jaar lang mijn huis opruimde  (gratis - je schrijft je ook meteen in voor mijn nieuwsbrief). 

- neem deel aan een van de seizoensopruimbingo's (voorjaar, zomer, najaar, winter - 12 heilige nachten).  €15. Hierin begeleid ik je 30 dagen lang bij het opruimen van je huis. Hou mijn blog in de gaten voor nieuwe startdata. 

2

Samhain en feestdagen rondom inkeer

Samhain is een van de Keltische jaarfeesten. Voor de Kelten begon het nieuwjaar op 1 november. Voor hen begon het leven vanuit de duisternis. Vergelijkbaar met de geboorte van de mens. We zijn allemaal in ons eigen licht geboren. Vanuit het duister van de baarmoeder, worden we geboren in het licht. In ons eigen licht, onze eigen kwaliteiten. Al vóór de geboorte kiezen we onze ouders uit. Al generaties van tevoren. Die keus is nooit toevallig, het is altijd bedoeld om iets van onze kwaliteiten toe te voegen aan deze wereld. 

Deze tijd van het jaar is een mooie ondersteuning om te onderzoeken waar je vandaan komt. Wat is je bron. Waar liggen je roots. Je kunt onderzoeken welke voorkeuren je had als kind. Je kunt je ook verder verdiepen in de lijnen van je voorouders. Vaak kom je verrassende overeenkomsten tegen. 

Samhain is een melancholische tijd. Een tijd van terugblikken. De sluiers tussen het aardse en het hemelse zijn dun. Je kunt een sterker contact voelen naar overledenen. Door terugblikken, herinneren, eren, haal je alshetware de tijd van ‘daar’ naar ‘hier’. Het verleden wordt heden. Het krijgt tijd en ruimte. Als je in deze tijd van het jaar bezig gaat met opruimen, dan helpt Samhain je bij het maken van keuzes. 

Het is ook een tijd waarin je voelt dat je vooruit wilt. Dat is waar de ruimte zit om op te ruimen. Welke items passen niet meer in het web van je leven dat je wilt weven. Welke emoties heb je genoeg doorleefd dat ze niet meer zo zwaar zijn om te dragen. Kijk naar wat je in het licht kunt zetten van het nieuwe. 

Deze tijd van het jaar – in de aanloop naar Samhain -  is een geschikte tijd om biografieën te lezen. Over levens uit vervlogen tijden. Welke aspecten spreken je aan? Waarin zie je dat de wereld nauwelijks veranderd is? Het lezen van een oude roman is ook leuk. Of het bezoeken van een openluchtmuseum; om te ervaren hoe er in de tijd van onze voorouders geleefd werd. 

Onlangs las ik het boekje Ik ben er gewoon nog.
Schrijfster Nicolette van Nieuwenhuizen-Dijkstra heeft in dit boekje de boodschappen van het overleden jongetje Tygo opgeschreven. Als je geïnteresseerd bent in het leven na te dood (en vóór de geboorte) en je hebt belangstelling voor engelen, dan is dit boek heel beeldend en toegankelijk. De schrijfster gebruikt voor het alomtegenwoordige, het woord 'God'. Als je kriegel wordt van de term 'God' dan moet je dit boek laten liggen. Ik vond het een erg hartverwarmend boek. 

Warme groet, 

Anita

Voor de spontane beslissers: 30 oktober start ik weer met een opruimbingo. 

De insteek van mijn opruimbingo’s is: het praktische met het spirituele verbinden. We gaan lekker fysiek in de weer in ons huis, maar terwijl we bezig zijn met kasten uitpakken, uitzoeken en weer inpakken, met ritjes naar de kringloop of de stortplaats, zijn we ook bezig met innerlijk werk. Door items vast te pakken, voelen wat het voor ons betekent, door keuzes te maken, werken we aan onze groei. 

Meer informatie vind je in deze blogpost. 

2

Voorbeeld uit de opruimbingo: Sta je nog in het midden van je eigen leven?

Op maandag 30 oktober start ik weer een opruimbingo. De laatste weken stonden in het teken van de voorbereidingen. De opdrachten zijn voor het grootste deel hetzelfde aan die van vorig jaar, maar tegelijk dat ik dit schrijf, moet ik mezelf al corrigeren, want ik heb alle opdrachten van de 4e week vervangen voor nieuwe opdrachten die ik beter vind passen bij de sfeer van dit jaar. Ook de overige opdrachten heb ik herlezen en zo nodig herzien. Daarnaast zijn er twee nieuwe meditaties en een flink aantal nieuwe inspirerende quotes. 

Toen ik de opdrachten van vorig jaar weer herlas kwam ik weer helemaal in de sfeer. Alleen al de opdrachten herlezen en aanpassen aan 2023 gaf me zóveel plezier! Ik realiseerde me nog weer eens te meer hoe belangrijk het is om met je eigen ballast aan de slag te gaan. Niet alleen voor jouw eigen huis, maar ook voor het collectieve. Wat je in je eigen huis op kleine schaal kunt doen, daar profiteert ook het grotere geheel van. 

Hieronder een voorbeeld van een van de opdrachten: 

Naarmate we ouder worden stapelen de gebeurtenissen in ons leven zich op. We dragen niet alleen de herinnering mee, maar vaak ook de fysieke spullen. Alles wat we meemaken in ons leven vormt ons, maar je kunt op een punt komen waarin je het gevoel hebt dat je verstrikt bent geraakt in alles. In keuzes die je zelf hebt gemaakt (of juist niet hebt gemaakt), in wat je overkomen is. Dan zie je niet meer helder welke wensen precies jouw eigen wensen zijn en welke wensen van anderen zijn.

Wat kunnen we leren van een spin? Een spin zit altijd in het midden van zijn eigen web. Lange draden naar alle windstreken en daartussen dwarsdraden voor de verbinding. Hoe sta jij in het web van jouw leven en jouw huis? Jaren geleden was ik eens bij een vriendin en haar partner in huis. In zijn werkkamer waar mijn logeerbed was stonden studieboeken over marketing. Ik vroeg hem er later geïnteresseerd naar, maar tot mijn verrassing wuifde hij het hele onderwerp weg, want het bleek dat hij weliswaar wel zijn studie in dat onderwerp had gevolgd, maar dat hij helemaal geen belangstelling meer had voor het onderwerp en zijn werk in een andere richting was gaan zoeken. Dat moment heb ik altijd onthouden, dat mensen spullen bewaren van een versie van zichzelf die ze eigenlijk niet meer willen zijn.

Met dat in mijn achterhoofd, heb ik veel keuzes gemaakt over mijn spullen uit het verleden. En ook over spullen die voor mijn toekomstige zelf zijn. 

Als ik in het midden van mijn spullen sta, sta ik dan in het midden van mijn eigen leven? Of kleven er spullen aan die niks wezenlijks over mijzelf zeggen.

Kijk eens of jij nog spullen hebt die weliswaar je levensloop markeren, maar niet meer wezenlijk voor je voelen. Is het echt nodig om boeken en lesmateriaal van een oude (onafgemaakte) studie te bewaren of volstaat het om er iets kleins van te bewaren? Bewaar je administratie met het achterliggende idee dat je het ooit moet kunnen laten zien om iets te bewijzen? Heb je veel (dure) crea materialen waarmee je al jaren van plan bent om iets te doen, maar wat gewoon niet gebeurt. Dat kan verschillende redenen hebben; het lijkt je weliswaar leuk, maar die specifieke hobbyvorm is niet wezenlijk genoeg voor je en blijf je bij je oude vertrouwde voorkeuren. Maar het kan ook een ander signaal voor je hebben. Het is interessant om dat voor jezelf na te gaan. Misschien heb je nog veel materiaal van werk of een bedrijf wat je ooit uitvoerde, maar heb je nu ander werk gevonden. 

Welke spullen horen nog in je leven van nu en welke passen daar niet meer bij?

Wil je ook ademruimte voor jezelf creëren, wil je ballast kwijt en meer begrip krijgen over je eigen patronen? Je bent van harte welkom om je aan te sluiten. 

De aankondiging van de opruimbingo is hier te lezen. 
Deelname is €15

Je kunt je ook meteen aanmelden via onderstaande velden. 

Warme groet

Anita

0

Keuzes maken

 

Foto: canva.com

Opruimen vraagt om continue keuzes maken. Ik heb in al die jaren van opruimen ontelbare keuzes gemaakt. De ene keer ging het me makkelijk af, maar vaak genoeg voelde het onmogelijk. Die bierviltjes die je niet gebruikt, maar die je herinneren aan een geliefd familielid. Die zieltogende plant die je écht wel weer tot leven gaat wekken. Deze keer echt! Sentimenteel kinderspeelgoed van je kind(eren); je ziet het zo voor je hoe ze er mee door de kamer renden, studieboeken die je als naslag wilt houden, want stel dat iemand je ergens naar vraagt en je wilt het opzoeken. Foto’s; welke doe je weg en welke bewaar je. Het zijn niet de makkelijkste keuzes.

 

Opruimen is meer dan spullen weg doen. Er gaat een hele wereld aan emoties achter schuil. Ooit begon ik met opruimen met het gevoel dat ik mijn leven wilde vereenvoudigen. Terugvinden van wat ik ooit belangrijk had gevonden in het leven, maar waar ik geen contact meer mee kon maken. Ik had in mijn leven tot dan toe vooral keuzes gemaakt op de automatische piloot, wat sociaal gewenst was en waarvan ik dacht dat het ook iets voor mij was.

Vooral zorgzame, dienstbare mensen vinden het lastig om te bepalen wanneer ze een keus maken voor zichzelf. Ze stellen vaak de zorg aan de ander voorop. Lastig, omdat het jou (als zorgzaam mens) óók plezier geeft om iets voor een ander te doen, en dat voelt echt als een keus voor jezelf. Dat maakt het voor zorgzame mensen minder makkelijk om te ervaren wanneer ze iets doen wat ze echt zelf willen.

Wanneer je het idee hebt dat je hierin meer balans kunt gebruiken, wanneer iemand je vraagt wat jij graag wilt en je weet eigenlijk niet meer zo goed wat dat is, dan kun je de volgende eenvoudige oefening proberen. De oefening is bedoeld om je het verschil te laten ervaren tussen wat jijzelf het liefst wilt en tussen wat jij graag doet voor een ander. Experimenteer er mee. Misschien ga je er een beetje in doorslaan, maar dat is niet erg, het gaat erom dat je het gevoelscontact verbetert.

 

 

Beoefen de kunst van kiezen voor jezelf:

 

🍀 eerst zelf je kleren aan trekken en doe daarna je kinderen in de kleren.

🍀  valt er eten te verdelen? Pak dan eerst het deel dat jou het lekkerst lijkt.

🍀  wordt er in de groep (collega’s, vrienden, familie) gevraagd naar een mening (over datum voor afspreken, over locatie voor afspreken, of cadeau kopen) geef dan meteen jouw mening of suggestie idee. In plaats van afwachten wat de rest zegt.

🍀 wanneer er weer salaris/uitkering binnenkomt, maak dan eerst een bedrag over naar je (gezamenlijke) spaarrekening en ga daarna rekeningen betalen of budgetten bepalen.

🍀 begin de dag met wat jij liefst zou doen, al is het maar een kwartier, en ga daarna verder met plicht en taak.

Het gaat puur om het oefenen, om je vertrouwd te maken met het voelen van de verschillen. Je hoeft het niet blijvend op deze manier te doen, je kunt het ook weer loslaten. Waarschijnlijk voelt het als van het ene uiterste in het andere gaan, uiteindelijk kom je wel in het midden uit. 

Creating an environment that matches our deepest aspirations

enables us consciously to orchestrate the existing link between

our inner and outer selves.

~ dominique loreau

Warme groet, 

Anita

Maandag 30 oktober start de Najaarsopruimbingo. 
Aan de hand van 30 opdrachten ga je op een onderzoekende manier je huis en je leven opruimen. 

2

30 x minimaliseren in de keuken

De keuken vind ik altijd een dankbare ruimte om op te ruimen. Omdat de keuken dagelijks gebruikt wordt is er een continue stroom van spullen die erin komen en die eruit gaan. Daardoor blijft er altijd wel iets achter wat je vergeet en wel weg kan. 

Ik heb in de loop der jaren al heel veel uit mijn keuken verwijderd. Sommige items waren door de tijd ingehaald, zoals drinkbekers voor de kinderen, of hun flessenwarmer. Dat zijn de items die hun gebruikstijd hebben gehad. Net als de vergeten groentes. Of die manie dat je alle dagen appelstroop op je brood wilde.  

Terugkerend opruimen doe ik ook met mijn kruiden en specerijen. Of thee wat ik niet lekker vind (als compost over de tuin strooien). Verwijderen wat niet meer gebruikt wordt en wat niet meer fris is. Net zoals ik door mijn lade met meel en granen heen ga. Ik zorg dat ik zo weinig mogelijk eten hoef weg te gooien, maar er is alsnog altijd wel iets wat in ongebruik is geraakt. Dit soort opruimen is terugkerend. Voor deze blogpost tel ik die items nu even niet mee. De ruimte die je voor jezelf maakt zit in de items die je niet vervangt door een ander item. 

1

Najaarsopruimbingo editie 2023 ~ start 30 oktober

Op 30 oktober start ik weer met de Najaarsopruimbingo. (de ingangsdatum was eerst 1 nov, maar heb ik vervroegd - dit klopt beter met de seizoenen en mijn eigen gevoel). 

30 dagen lang opruimen in ons huis en in ons (innerlijk) leven. 

Als je (weer) mee wilt doen, dan kun je je hier aanmelden. 

Hoe werkt dat ook al weer, zo'n opruimbingo?

Het idee van de opruimbingo is dat we gezamenlijk online starten op 30 oktober. Vanaf die dag gaan we 30 dagen lang ons huis opruimen. Je ontvangt van mij elke dag een mail met een bingogetal. Dat getal is het aantal items dat we die dag gaan opruimen. Op een bingokaart kun je je score bijhouden. Dit jaar heb ik een herfstblad voor jullie gemaakt. Op zondag stuur ik geen mail, om een beetje rust in te bouwen. 

Met de bingokaart en de getallen ga je op een speelse manier aan het opruimen. In de begeleidende opdrachten geef ik je praktische suggesties voor wat je kunt opruimen, maar ook onderzoekende opdrachten, waarmee je meer de diepte in gaat over welke richting je wilt geven aan je leven. De opdrachten worden aangevuld met voorbeelden uit mijn eigen ervaring, een inspirerende quote, een grappige afbeelding of een ingesproken meditatie. 

Thema

Deze najaarsbingo is ongeveer hetzelfde als de editie van vorig jaar, maar er zitten een aantal nieuwe opdrachten in en nieuwe meditaties. 

Het overkoepelende thema van de najaarsopruimbingo is: Terug naar je bron

We gaan o.a. werken met het (her)vinden van onze kwaliteiten en het vinden van balans tussen behouden en afbreken. Onderzoekende vragen die voorbij zullen komen zijn; 

Welk web heb je geweven? Sta je nog in het centrum van je eigen leven? Wat wil je het komende jaar opbouwen? Waar is jouw balans tussen behouden en afbreken. 

Zelfzorg

Omdat het najaar een tijd is waarin we meer binnenshuis zijn en ook nog eens intensief met opruimen aan de slag gaan, leek het me goed om ook aandacht aan zelfzorg te besteden. Zelfzorg is een van de 6 manieren waarop je meer richting aan je leven kunt geven. Gedurende de opruimbingo geef ik kleine suggesties waarop je aandacht kunt besteden aan zelfzorg. Dat kan gaan over fysieke zorg, zoals voldoende slaap, maar kan ook gaan over mentale zorg, zoals de sociale contacten die je hebt. 

De insteek van mijn opruimbingo’s is: het praktische met het spirituele verbinden. We gaan lekker fysiek in de weer in ons huis, maar terwijl we bezig zijn met kasten uitpakken, uitzoeken en weer inpakken, met ritjes naar de kringloop of de stortplaats, zijn we ook bezig met innerlijk werk. Door items vast te pakken, voelen wat het voor ons betekent, door keuzes te maken, werken we aan onze groei. 

Kortom, er valt weer genoeg te ontdekken en op te ruimen in deze tijd van het jaar!

Ben je ook op zoek naar meer rust en meer ruimte voor jezelf? Kun je wel een zetje gebruiken om uit de startblokken te komen? Gezamenlijk werken - vanuit de privacy van je eigen huis - is een grote stimulans. Je bent van harte welkom. 

Deelname aan de najaarsopruimbingo bedraagt €15

Aanmelden kan door hier te klikken. Of door de velden hieronder in te vullen. 

Warme groet, 

Anita

2

De timer zetten

Een van de onderwerpen die ik behandel in de 7 manieren om richting aan je leven te geven is: (her)vinden van je eigen ritme. 

Vooral in het begin van je opruimzoektocht – en ook nog in de loop der jaren – komt het gevoel van overweldigd zijn naar voren. Het gevoel vast te lopen in dingen. Je blijft maar hard aan het werk, maar je hebt het idee dat je helemaal niet vooruit komt in het leven. Dan is het moeilijker om bij je eigen gevoel voor ritme te komen. 

Wat ik heel veel heb gedaan en nog steeds toepas is het zetten van een timer: puur klokken hoelang een taak duurt. Hoeveel tijd kost iets wérkelijk. 

Hiermee krijg ik inzicht in hoeveel tijd iets daadwerkelijk kost. Omdat we ons er vaak in vergissen. 

Vooral als je aan het begin staat van je opruimtraject en op zoek gaat naar wat voor jou belangrijk is in het leven, dan voel je je overbelast en overweldigd. In die fase weet je niet zo goed meer wat voor jou eigenlijk belangrijk is. 

Wat vind ik nou wel leuk, wat vind ik niet leuk? 

Aaaargh! Ik vind alles leuk! Ik vind niks leuk!

2

Kun je herinneringen maken?

Als je gaat minderen op spullen heb je vast wel eens gelezen of gehoord dat je in plaats van spullen cumuleren, je beter ‘herinneringen kunt maken’. Het vaakst wordt het gebruikt als het over gezin en kinderen gaat. 

Volgens mij is die gedachte een dwaalspoor. Het is niet minimalistischer om in plaats van spullen (speelgoed, kleding, accessoires) te kopen, uitstapjes te maken of verre reizen te maken. Het is niet goedkoper dan veel spullen kopen. Het is ook niet minder milieubelastend. Hoe uniek en bijzonder reizen en dagjes uit ook zijn, het blijft een vorm van overmatig consumentisme, ook al hou je er geen spullen aan over. Hoewel, als je met kinderen een uitstapje maakt, dan hou je er vaak best veel spullen aan over. 

Ik ben er niet om te zeggen dat je geen dagjes uit mag doen of geen reizen mag maken. Alleen, de boodschap ‘herinneringen maken’ wekt een verkeerde suggestie als je op zoek bent naar een eenvoudiger en zinvoller leven. Het zet je op een dwaalspoor. Omdat je verstrikt kunt raken in het idee dat je zo’n leven moet najagen. En dat is nog steeds een opgelegd idee. Net als dat het leven met bepaalde spullen ons aangepraat wordt door de buitenwereld, wordt ook herinneringen maken ons aangepraat. 

Het begrip ‘maken van herinneringen’ is verwarrend. Ik hou van woorden, daar ligt mijn gevoeligheid, daarom heb ik ook plezier in schrijven, en daarom wil ik noemen dat je geen herinneringen kunt ‘maken’. Je kunt niet in het moment iets maken, tegelijk beleven én er op voorhand voor zorgen dat het een blijvende herinnering wordt. 

Graag willen we voor onze kinderen idealen uit onze eigen jeugd reproduceren. We gunnen ze net zulke fijne herinneringen, onbezorgdheid, liefde, plezier, lange zomers, gezellige warme kerstdagen. Alles wat fijn was aan jouw jeugd wil je reproduceren voor je eigen kinderen. Of we willen corrigeren wat we in onze eigen jeugd gemist hebben. Een afwezige ouder, een ongeorganiseerd huishouden, een gebrek aan familiebanden. Een tekort aan feestelijkheid.  

Het gekke met herinnering is: je maakt ze niet, ze ontstaan. 

Uit mijn eigen ervaring: 

Als de zomervakantie begint heb ik altijd een hele sterke behoefte om erop uit te gaan. Iets te ondernemen wat we normaal niet doen. De vakantie inluiden! Het begin van de zomervakantie vind ik gewoon heel erg feestelijk. Word er zelf heel erg vrolijk van. Ik weet niet waarom, maar dat gevoel komt elk jaar opzetten. Een paar jaar geleden plande ik een weekend naar Wildlands. Met een overnachting in een hotel daar in de buurt. En weet je wat dochter Gemma zich van dat weekend herinnert: dat ze een kaiserbroodje in het hotel had bij het ontbijt en dat haar tand eruit ging. 

Ik bedoel maar: zulke herinneringen kan ik niet ‘maken’. Ook niet verzinnen. Ze ontstaan. 

Zowel bij het kopen van spullen (voor onze kinderen) als bij het ondernemen van bijzondere reizen of uitstapjes; beide keren zijn we teveel bezig met het maakbare. Teveel met uiterlijke vorm. Een overdaad aan spullen is niet wezenlijk anders dan een overdaad aan belevenissen. 

We vergeten dat het leven wordt geleefd vanuit onszelf. Dichterbij onszelf. Het leven is wat er op dat moment is. Als je er teveel bij na gaat denken, dan ben je teveel bezig met het maakbare, het stuurbare. Meer leven vanuit je kwaliteiten en waarden, geeft een vervullend leven. Daar hoef je geen herinneringen bij te ‘maken’. 

Het gevoel om herinneringen te willen maken (in plaats van veel spullen aanschaffen) heeft vaak te maken met een onvervuld verlangen. Spullen waren een tijd het vulmiddel voor dat verlangen, maar nu je hebt ontdekt dat ze vooral een ballast vormen, ga je nadenken over wat je daarvoor in de plaats wilt. Herinneringen maken klinkt dan heel aanlokkelijk. Vooral als er idyllische plaatjes bij geplaatst worden. En toch kunnen al die leuke uitjes je net zo onvervuld laten voelen als alle materiële spullen die je gehad hebt. Of het een overdaad aan ervaringen, belevingen zijn of spullen, daar zit geen wezenlijk verschil in. Beide worden geconsumeerd.

Spullen of reizen, het een is niet beter dan het ander. Waarschijnlijk zul je veel moeten laveren tussen wat voor jou overmatig is. Ik heb zelf ervaren dat het gevoel erbij precies hetzelfde is. Het gevoel wat minder spullen me oplevert, is hetzelfde gevoel wat minder uitstapjes me oplevert. Je gaat steeds meer vervulling vinden vanuit jezelf. 

Het leven kan alleen achterwaarts begrepen worden, maar het moet voorwaarts worden geleefd.
~ Sören Kierkegaard. 

Warme groet, 

Anita

==========================================================================

Ervaar je herkenning in een van mijn blogposts? Ervaar je ook spullen als ballast? Wil je wel verandering, maar blijf je steeds op hetzelfde uitkomen? Je bent hierin niet alleen. Er is een oneindige diepte in jezelf te ontdekken, door je huis en je leven holistisch op te ruimen. Hoe meer je opruimt, hoe meer je zingeving en richting in je leven hervindt. Ik kan je verder helpen in je ontwikkeling, waardoor je voorbij komt aan oude patronen. 

Dat kan op een van de volgende manieren: 

- met artikelen op mijn blog (gratis) - kom regelmatig terug voor nieuwe artikelen of meld je aan voor een maandelijkse inspiratie mail; passend bij het seizoen of waar ik op dat moment mee bezig ben. Aanmelden kan hier. (gratis)
- in 2012 ruimde ik een jaar lang mijn huis op, Elke Dag Een Kastje. Vraag hier het verzamel-pdf op en lees alle blogposts van toen. (gratis - je schrijft je ook meteen in voor mijn nieuwsbrief). Als je al staat ingeschreven voor mijn nieuwsbrief, dan vind je dit document onderaan in de mediatheek van de nieuwsbrief

- deelname aan een van de seizoensopruimbingo's (voorjaar, zomer, najaar, winter - 12 heilige nachten).  €15. Hierin begeleid ik je 30 dagen lang bij het opruimen van je huis. Hou mijn blog in de gaten voor nieuwe startdata. 
zomer
voorjaar
najaar

- luister naar een gesproken geleide meditatie (gratis). 
korte meditatie van 10 minuten waarbij we een driehoek om ons heen plaatsen. Klik hier om te beluisteren. 

6

De lange weg van opruimen

Soms begin je aan iets, zonder dat je een duidelijk omlijnd idee hebt waar je uit gaat komen.

Het opruimen van mijn huis bleek nog maar het begin van een weg naar meer diepgang in het leven, naar meer zingeving en meer richting. Je denkt dat het de spullen zijn die je in de weg liggen, om vervolgens te ontdekken wat daar onder ligt en wat dáár weer onder ligt. 

Je komt van alles tegen bij jezelf. Eerst het meest actuele, vaak een crisispunt waardoor je aan het opruimen gaat. Voorbeelden van crisispunten: verhuizing, verbroken relatie, stressvolle zwangerschap en/of bevalling, ontslag, overlijden van een dierbare. 

3

Opruimen is helend

 

Een completer mens

De weg van opruimen ervaar ik als helend. 

Voedend. 

Bevrijdend. 

 

Ik voel me een completer mens naarmate ik door meerdere lagen heen ga. Alle facetten die er maar kunnen bestaan in mezelf, mag ik ont-dekken. Onderzoeken. Ondervinden. 
In mijn tempo. Volgens mijn waarden. 

Ik zeg wel eens dat opruimen de goedkoopste vorm van therapie is. Je gaat overbodige spullen verkopen en je koop veel minder spullen terug. En ondertussen leer je jezelf kennen. Win-win. 

Opruimen is een vorm van traumaverwerking.
Vroeger dacht ik bij trauma aan heftige dingen, zoals misbruik, verwaarlozing, een ernstige ramp (zoals de brand in Volendam, of de MH17). Maar uiteindelijk ontkomt niemand aan een trauma. Vaak is er in onze vroege jeugd al iets geweest dat vormend voor ons is geweest. 

Ik had ook zo mijn dingen, maar daar moest ik het maar niet over hebben, want een ander had het veel erger. Toen ik ging opruimen, merkte ik dat trauma veel genuanceerder is. Dat het zich ook niet altijd eenduidig laat zien, of herkenbaar is. 

Bij mijn zwangerschap en bevalling heb ik grote angst gekend, die ik bij het opruimen de hele tijd gevoeld heb, maar ik merkte ook dat die angst niet nieuw was. Gaandeweg ging ik zien waar ik nog meer aangepast gedrag (om te overleven) had ontwikkeld. 

Het werken aan je trauma's en je manieren van hechting - ook hechting aan spullen - is oneindig interessant en leerzaam. Ook pijnlijk, dat vooral, maar ook helend. 

Een paar voorbeelden van gedrag waarvan je misschien niet meteen door hebt dat het een reactie is op een trauma:

- overmatig werken
- overmatig serieus zijn
- emoties die sterk fluctueren; opeens steekt woede de kop op
- jezelf afsluiten en zwijgen
- continue op zoek zijn naar verbinding
- in de behoeftes van anderen voorzien is je tweede natuur
- slapeloosheid
- afleiding zoeken (in eten, snoep, alcohol, social media, gaming, gokken)

Vrijwel alle trauma's zijn terug te leiden op een ontregeld zenuwstelsel. Wees lief en vooral geduldig met je zenuwstelsel. Onderzoek welke spullen, gewoontes en sociale relaties je geen goed doen voor je herstel. Wees mild in de lessen die je leert en sta open voor je eigen rol in de dingen des levens. 

"Trauma resides in the nervous system, not in the event itself."
~ Diane Poole Heller

Warme groet, 
Anita

==========================================================================

Ervaar je herkenning in een van mijn blogposts? Ervaar je ook spullen als ballast? Wil je wel verandering, maar blijf je steeds op hetzelfde uitkomen? Je bent hierin niet alleen. Er is een oneindige diepte in jezelf te ontdekken, door je huis en je leven holistisch op te ruimen. Hoe meer je opruimt, hoe meer je zingeving en richting in je leven hervindt. Ik kan je verder helpen in je ontwikkeling, waardoor je voorbij komt aan oude patronen. 

Dat kan op een van de volgende manieren: 

- met artikelen op mijn blog (gratis) - kom regelmatig terug voor nieuwe artikelen of meld je aan voor een maandelijkse inspiratie mail; passend bij het seizoen of waar ik op dat moment mee bezig ben. Aanmelden kan hier. (gratis)
- in 2012 ruimde ik een jaar lang mijn huis op, Elke Dag Een Kastje. Vraag hier het verzamel-pdf op en lees alle blogposts van toen. (gratis - je schrijft je ook meteen in voor mijn nieuwsbrief). Als je al staat ingeschreven voor mijn nieuwsbrief, dan vind je dit document onderaan in de mediatheek van de nieuwsbrief

- deelname aan een van de seizoensopruimbingo's (voorjaar, zomer, najaar, winter - 12 heilige nachten).  €15. Hierin begeleid ik je 30 dagen lang bij het opruimen van je huis. Hou mijn blog in de gaten voor nieuwe startdata. 
zomer
voorjaar
najaar

- luister naar een gesproken geleide meditatie (gratis). 
korte meditatie van 10 minuten waarbij we een driehoek om ons heen plaatsen. Klik hier om te beluisteren. 
 

1

Kamperen en eenvoud

Mijn zomer was heerlijk. Maar goed, ik ben snel enthousiast. Ook snel tevreden. En soms niet. In ieder geval veel tevredener dan hoe ik vroeger was, dan kon ik me irriteren aan slecht weer. Of aan andere dingen die verkeerd liepen (maar buiten mijn macht lagen). Maar sinds ik eenvoudiger leef gebeurt me dat nog nauwelijks. Dat is een onverwachte bijwerking van eenvoudiger leven. Het heeft geen zin om je iets aan te trekken van het weer, want het weer trekt zich ook niks van jou aan. (Overigens: Het Weer is iets anders dan het Klimaat. Over de staat van het klimaat mag je je zeker wel iets aantrekken). 

Voor mijn dochters duurde het lang voordat we echt op vakantie konden. Ze zijn 14 en vallen soms een beetje tussen wal en schip wat tijdsinvulling betreft. Te oud om nog echt te spelen en te jong om een goeie invulling te vinden voor zóveel vrije dagen. Vooral als vriendinnen op vakantie zijn. Om ze af en toe uit hun zone te trekken heb ik ze klusjes laten doen. Ramen wassen. Kozijnen wassen. Boodschapjes. Wat ik ook geïntroduceerd heb is ze elke week een dag te laten koken. Ik blijf in de buurt, zodat ze mijn hulp kunnen vragen als ze dat nodig hebben. Natuurlijk is het voor mij heerlijk om twee dagen minder per week te koken, maar het is vooral om mijn dochters zelfredzaamheid te leren. 

Naar Normandië

Ook dit jaar gingen we weer kamperen. Door omstandigheden konden we niet met onze eigen camperbus weg – er moet groot onderhoud gedaan worden, waardoor er nu geen geldige APK op zit. Als oplossing voor deze zomer hebben we een camper gehuurd. 

We zijn twee weken naar Normandië geweest. Wat een prachtige regio! Ik was er nog niet eerder geweest. De tuinen van Monet bezocht (erg toeristisch, maar alsnog heel charmant), ’s avonds aan de Seine zitten en sterrenkijken. Langs de kust gereden. Dolfijnen zien zwemmen. Pingpong spelen met dochter. De echtgenoot en ik gingen fietsen. Omaha Beach bezocht – daar waar de geallieerden Frankrijk binnenkwamen, wat het einde van WOII markeerde. Gezamenlijk gewerkt aan diamond painting (we maakten deze tortelduiven). Uitstapjes naar het strand en naar dorpen. Veel kletsen met elkaar. Gewoon tijd doorbrengen met elkaar. 

Het is een traditie geworden dat ik na de zomervakantie een stuk schrijf over mijn inzichten tijdens het kamperen. 

Deze uit 2022 - De aantrekkingskracht van kamperen
Deze uit 2021 - soms wou ik dat ik op een camping woonde
Deze uit 2017 - kamperen is een werkwoord
Deze uit 2018 - Het leven op de camping

Minder voorzieningen, minder gedoe. 

Dit jaar bleven mijn gedachten haken bij mijn observatie dat hoe minder voorzieningen een camping heeft, hoe minder gedoe er is op de camping. 

Deze observatie was niet nieuw, maar dit keer werd het een thema. Je kunt dit thema herkennen bij het opruimen en leven met minder. Iedereen die veel heeft opgeruimd (spullen, gewoontes, sociale contacten, verplichtingen) herkent het: hoe minder van alles, hoe minder gedoe. 

Op de camping met de minste voorzieningen (geen zwembad, geen animatie, geen grote speeltuin, geen springkussen, geen kampwinkel, geen restaurant) daar was de sfeer het prettigst. Ongedwongen. Vriendelijk. De basisvoorzieningen waren er allemaal: sanitairgebouw, gebouw met wasmachine en droger, er was een receptie met de meest basic artikelen, plus lokale producten zoals honing en een boerderij uit de buurt kwam elke dag verse groentes uit eigen tuin brengen. Geld in een blik en klaar was de deal. Er waren twee pingpongtafels en er was een schommel. Ik heb van geen enkel kind op de camping een wanklank gehoord. 

De sfeer was vriendelijk, ongedwongen en iedereen groette elkaar. Er waren kleine gesprekjes met willekeurige andere gasten. Kinderen krijgen een helpende hand toegestoken van een volwassene bij het afwassen. Gereedschap dat uitgewisseld wordt. 

Restboodschappen die weggegeven worden aan gasten die nog blijven. 

Afval dat opgepakt wordt – ook als het niet van jezelf is. 

Voorzieningen worden schoon achter gelaten. 

Door niet te voorzien in allerlei behoeftes, wordt het gezamenlijke gestimuleerd. Het klinkt tegenstrijdig, maar zo werkt het blijkbaar wel. De zelfredzaamheid wordt geactiveerd. Het zelfoplossend vermogen. Er wordt niet meteen naar ‘het gezag’ gerend om een probleem op te lossen. Er ontstaat een gevoel van ‘we gebruiken dit gezamenlijk, dus gaan we er zo respectvol mogelijk mee om'. Ik denk omdat iedereen duidelijker het gezamenlijk belang voelt. 

Zo’n camping als ik hierboven beschrijf raakt in de minderheid. De huidige trend is: méér voorzieningen. Minder tentplaatsen. Meer chalets. Het is natuurlijk ook waar de campinggast om vraagt. En schoon sanitair. En een zwembad. En animatie. En een kampwinkel. En een restaurant o.i.d. En eigen sanitair. En een chalet. En een minigolfbaan. En fietsenverhuur. Het is En En En. 

Het klinkt zo heerlijk: zóveel voorzieningen. Niemand zal zich vervelen! Voor elk wat wils. Maar er zit wel een keerzijde aan. Het gaat ten koste van de rust. Er moet meer onderhouden worden, want er kan ook meer stuk gaan. Er moet meer schoongemaakt worden. Er is meer personeel nodig. Er zijn meer grondstoffen nodig. En dan wordt alles duurder. Waar dan weer over geklaagd kan worden. 

Mijn gedachten waaierden uit naar tot onze samenleving. Het voorzieningenniveau in Nederland is heel hoog. Maar wat levert het op? Ik denk dat de samenleving erbij gebaat is met minder voorzieningen. Er is een term die telkens in mijn hoofd rondrolt: collectief minimalisme. Hoeveel meer zou de samenleving van ons voelen als we minder voorzieningen hadden?

Hier onder nog een paar foto’s. 

Warme groet, 

Anita

==========================================================================

Ervaar je herkenning in een van mijn blogposts? Ervaar je ook spullen als ballast? Wil je wel verandering, maar blijf je steeds op hetzelfde uitkomen? Je bent hierin niet alleen. Er is een oneindige diepte in jezelf te ontdekken, door je huis en je leven holistisch op te ruimen. Hoe meer je opruimt, hoe meer je zingeving en richting in je leven hervindt. Ik kan je verder helpen in je zoektocht, waardoor je voorbij komt aan oude patronen. 

Dat kan op een van de volgende manieren: 

- met artikelen op mijn blog (gratis) - kom regelmatig terug voor nieuwe artikelen of meld je aan voor een maandelijkse inspiratie mail; passend bij het seizoen of waar ik op dat moment mee bezig ben. Aanmelden kan hier. (gratis)
- in 2012 ruimde ik een jaar lang mijn huis op, Elke Dag Een Kastje. Vraag hier het verzamel-pdf op en lees alle blogposts van toen. (gratis - je schrijft je ook meteen in voor mijn nieuwsbrief). Als je al staat ingeschreven voor mijn nieuwsbrief, dan vind je dit document onderaan in de mediatheek van de nieuwsbrief

- deelname aan een van de seizoensopruimbingo's (voorjaar, zomer, najaar, winter - 12 heilige nachten).  €15. Hierin begeleid ik je 30 dagen lang bij het opruimen van je huis. Hou mijn blog in de gaten voor nieuwe startdata. 
zomer
voorjaar
najaar

- luister naar een gesproken geleide meditatie (gratis). 
korte meditatie van 10 minuten waarbij we een driehoek om ons heen plaatsen. Klik hier om te beluisteren. 
 

4

Minimalistisch reizen

foto via www

Hierboven een foto van de Bright Angel Lodge in National Park Grand Canyon. Het is de centrale hal, met een grote haard. Ik weet vrij zeker dat ik er zelf ook een foto van heb, maar die kon ik niet vinden, dus dan maar deze van het web. 

Het verhaal bij deze foto is als volgt: In 2004 bedachten de echtgenoot en ik dat we een reis naar Amerika wilden maken. Dat we een hike wilden doen door de Grand Canyon. We wilden Amerika intensiever verkennen, vooral de natuur. Het leek ons verstandig om dit niet in ons eentje te doen, aangezien we niet goed bekend zijn met de omstandigheden in de wilde natuur. Wanneer is het warm, wanneer koud, welke dieren zijn er. Ook heb je een vergunning nodig om zo’n hike te doen. 

In die tijd was het zoeken op internet nog echt Zoeken, met een hoofdletter, maar we vonden een bedrijf dat guided hikes verzorgde. In kleine groepjes onder begeleiding van een gids. Ik reserveerde en had denk ik wat summier mailcontact. Ik herinner me dat hun slogan was ‘leave your wallet on the rim’. Nee, je laat niet letterlijk je portemonnee achter op de rand van de GC, maar het gaf aan dat alles zou verzorgd worden. Tent, uitrusting, eten, drinken. We hoefden alleen onze eigen persoonlijke spullen mee te nemen. Met de waarschuwing erbij; neem zo weinig mogelijk mee, want de uitrusting werd wel verdeeld en moest wel de hele tocht mee naar beneden gesjouwd en ook weer omhoog. 

Ik heb dus zitten zoeken naar die ene foto, die er volgens mij moet zijn. Een foto van de ontmoetingsplek waar de echtgenoot of ik zit te wachten met een plastic tas. In de lobby van de Bright Angel Lodge. Een gewone plastic tas, waar spullen voor ons beiden in zat. Een paar schone onderbroeken. Tandenborstel, tandpasta. Schoon t-shirt. Schone sokken. En dan was er ook nog ruimte over in de tas. Precies genoeg voor twee overnachtingen. We moesten wachten bij de haard van de Bright Angel Lodge. Heel vroeg in de ochtend. Om 5 uur ofzo. Er was helemaal niemand! O dan bekruipt wel even het gevoel dat je opgelicht bent. Er waren geen andere mensen, geen andere deelnemers. Hoezo groepsreis?! Maar ik dwaal af. Het ging over minimalistisch reizen. 

Opeens kwam er een man binnenlopen. Een beetje behoedzaam kwam hij op ons af. Een vrij dunne man, geen gram vet teveel. Je dacht, hij houdt zo’n tocht nooit vol, moet deze man een rugzak dragen? Maar niets bleek minder waar. Hij was zo sterk als een spijker. En wij waren de enige twee in de groep omdat het het weekend van 4th of July was en dan doen Amerikanen andere dingen dan zichzelf uitputten in de Grand Canyon. 

Maar terug naar die tas. Hij kijkt naar ons twee en naar onze plastic tas. En hij vraagt of dat alles is wat we meenemen. Voor ons samen?

Geschrokken kijken we hem aan. Is het niet goed? Zijn we wat vergeten?

- Nee nee. Integendeel. Hartstikke goed. Hij is er alleen een beetje stil van omdat de meeste mensen veel meer meenemen. 

Dat was de meest minimalistische trip die ik in mijn leven heb gemaakt. Wat bagage betreft. Daarna heb ik nooit weer zo minimalistisch gereisd. Ik vertel dit niet om te koketteren met hoe minimalistisch ik toen wel niet was. Maar het heeft me wel kennis laten maken met het absolute minimum. Wat laat je achter als je alles op je eigen rug moet dragen? Wat is dan voor jou beslist noodzakelijk? Het absolute minimum. 

Het is goed om zoiets een keer mee te maken. Dat je denkt ‘het is onmogelijk, dit kan ik niet’, maar dat het toch gewoon mogelijk is. Niet perse gemakkelijk; zo’n tocht is een ware beproeving. Maar het is wel mogelijk. En je bent niet de enige. Anderen lukt het ook. 

Zo minimalistisch als toen, dat doe ik niet op een doorsnee vakantie. De hike door de Grand Canyon was een uitzonderlijke reis en ook maar voor korte duur. Maar ik ben wel veel doelgerichter, eenvoudiger, en minimalistischer geworden met het inpakken van mijn koffer. Daar voel ik me prettiger bij. Vroeger ging er echt teveel mee. Vaak wist ik dat zelfs van te voren wel, maar stopte ik het toch in de koffer. Zolang de koffer dicht kon, was er geen probleem, redeneerde ik. 

Als ik met een vriendin naar Spanje of Italië ging dan gingen altijd extra rokken of jurken mee in de koffer, omdat ik graag ’s avonds iets leuks wilde dragen als we uit eten gingen. En niet elke keer hetzelfde. En éen bepaalde jurk bewaarde ik dan speciaal voor de laatste avond. Ook pakte ik altijd een extra broek in (naast de broeken die ik al ingepakt had), want tja, je krijgt sneller vlekken in je kleren als je op vakantie bent en die ene broek staat leuk bij dat ene shirt, maar niet bij dat andere, dus dan maar beter beide broeken en beide shirts meenemen. Resultaat: je draagt alleen de meest favoriete kleding en de rest gaat ongedragen mee terug. 

Een paar voorbeelden van beslissingen die ik maak waardoor ik minimalistischer kan reizen: 

- ik kies kleding die ik kan combineren. Mix and match. 

- ik kies schoenen die bij alle kleding passen. Wandelschoenen doe ik aan tijdens de reis (behalve als we met de auto gaan, dan gaan die los in de kofferbak). 

- vroeger nam ik mini flesjes shampoo e.d. mee, maar ik heb ontdekt dat dat geen echte zoden aan de dijk zet en het is voor mij extra werk vooraf en achteraf, dus ik neem de gewone flessen mee. Shampoo delen de meiden en ik. 

- realistisch zijn over hoeveel ik denk te gaan lezen. Neem ik echt nog dat tweede (derde) boek mee? Een e-reader is een compact alternatief. 

- handwerken is overal leuk, maar neem een eenvoudig project mee, niet iets waarbij je met veel verschillende bollen garen moet werken of waar je veel patroon moet lezen. 

- deze keer liet ik mijn spijkerbroek thuis. Deze neemt veel ruimte in de koffer in en eigenlijk draag ik niet zo graag spijkerbroeken meer. Ik heb makkelijke leuke soepele katoenen broeken die beter geschikt zijn. Passen overal bij, zitten lekker en zijn ook zo weer droog als ze gewassen moeten worden of nat worden van de regen. 

Er zijn altijd kledingstukken bij die ongebruikt weer uit de koffer komen. Zo ging ik onlangs met mijn dochters op city trip naar Trelleborg en nam een zomerjurk mee, die ik niet heb gedragen. Of net niet warm genoeg of onpraktisch voor de activiteit van die dag. Ook heb ik mijn zwemkleding niet aan gehad, maar beide zou ik niet achteraf thuis hebben gelaten. Dat hou je toch, dat niet alles gedragen wordt. 

Naarmate je simpeler en eenvoudiger gaat leven, dan merk je dat je die levenshouding overal met je mee naartoe neemt. Niet alleen in je eigen huis, maar ook wanneer je in een andere omgeving bent. 

Warme groet, 

Anita

==========================================================================

Ervaar je herkenning in een van mijn blogposts? Ervaar je ook spullen als ballast? Wil je wel verandering, maar blijf je steeds op hetzelfde uitkomen? Je bent hierin niet alleen. Er is een oneindige diepte in jezelf te ontdekken, door je huis en je leven holistisch op te ruimen. Hoe meer je opruimt, hoe meer je zingeving en richting in je leven hervindt. Ik kan je verder helpen in je ontwikkeling, waardoor je voorbij komt aan oude patronen. 

Dat kan op een van de volgende manieren: 

- met artikelen op mijn blog (gratis) - kom regelmatig terug voor nieuwe artikelen of meld je aan voor een maandelijkse inspiratie mail; passend bij het seizoen of waar ik op dat moment mee bezig ben. Aanmelden kan hier. (gratis)
- in 2012 ruimde ik een jaar lang mijn huis op, Elke Dag Een Kastje. Vraag hier het verzamel-pdf op en lees alle blogposts van toen. (gratis - je schrijft je ook meteen in voor mijn nieuwsbrief). Als je al staat ingeschreven voor mijn nieuwsbrief, dan vind je dit document onderaan in de mediatheek van de nieuwsbrief

- deelname aan een van de seizoensopruimbingo's (voorjaar, zomer, najaar, winter - 12 heilige nachten).  €15. Hierin begeleid ik je 30 dagen lang bij het opruimen van je huis. Hou mijn blog in de gaten voor nieuwe startdata. 
zomer
voorjaar
najaar

- luister naar een gesproken geleide meditatie (gratis). 
korte meditatie van 10 minuten waarbij we een driehoek om ons heen plaatsen. Klik hier om te beluisteren. 

1

De imperfecties van je huis

foto via canva.com

Bezig zijn met opruimen en je huis en je leven inrichten op een manier waar jij blij van wordt, kan ook wel eens gaan neigen naar perfectioneren. We bladeren door woontijdschriften of scrollen door pinterest en zien het ene na het andere aantrekkelijke plaatje. Het dagdromen over een prachtig huis op een ideale plek kan beginnen!

Dat maakt de relatie met ons eigen huis soms wat alsof je er nét niet helemaal van kan genieten. Want het formaat van onze woonkamer vinden we onhandig, de keuken te klein, de tuin ligt op het noorden, we wonen aan een drukke straat, de badkamer heeft geen ramen, de wc is te klein, de trap is onhandig geplaatst. Zo is er altijd wel iets wat niet perfect is, waar aan geschaafd kan worden. En het kan ook zorgen voor een stil verzet tegen je eigen huis. Dan ga je een beetje mopperig worden op die deuren die onhandig draaien, op die muur die altijd koud is, op dat raam dat alleen maar open wil bij een bepaalde buitentemperatuur. 

In plaats van dagdromen over een ander huis, een perfecter huis, een idealer huis....sta eens stil en vraag je af: zou je net zoveel zorg en attente aandacht kunnen geven aan je niet-zo-perfecte huis als aan dat gedroomde huis? Kun je met al zijn imperfecties óók blij worden van je eigen huis? Houden van je huis als een eigenzinnig huisdier, met onhandige layout, koude gang, onhandig geplaatste wastafel. Kun je ook blij wonen in een huis die je niet helemaal naar je hand hebt kunnen zetten? 

Warme groet, 

Anita

Wil je elke maand een nieuwsbrief/inspiratiemail met gedachtes van dat moment, passend bij het seizoen ontvangen? Klik hier om je aan te melden <--> 

4

Te lang vasthouden aan iets dat ongezond voor ons is.

Je kent vast wel de piramide van reduce, reuse, recycle.

De laatste in het rijtje is: replace, maar wordt vaak overgeslagen. Een rijtje van 3 opsommen is veel natuurlijker. Als je veel spullen hebt opgeruimd, dan kies je vaker voor kwalitatief betere producten. Duurzamer. Milieuvriendelijker. Diervriendelijker. Mensvriendelijker. Het vervangen van items gaat vaak gaandeweg. Je hoeft niet in een keer al je synthetische kleding weg te doen en nieuwe kleding van biokatoen of linnen te kopen. Je hoeft ook niet in een keer al je plastic bewaardozen te vervangen voor glazen versies. Dit kan stap voor stap. Wanneer iets kapot is, of versleten, dan kies je voor een beter artikel.

Een van de dingen die ik al jaren wil vervangen is mijn oude hapjespan. Een anti-aanbakpan, volgens mij ooit een keer in een kerstpakket gekregen. Heel handig, want lichtgewicht en makkelijk voor het opwarmen van kliekjes.

Maar de anti-aanbaklaag is beschadigd en de steel gaat steeds losser zitten, en inmiddels heb ik de schroef van de steel al zo vaak aangedraaid, dat deze geen goeie grip meer heeft voor een schroevendraaier.

Tijdens de afgelopen zomerbingo had ik het vervangen van deze pan als prioriteit gesteld. Al zó vaak heb ik mijn gedachten erover laten gaan, over wat ik een goeie vervanger zou vinden. Telkens kwam ik niet tot een beslissing waar ik tevreden mee was. Maar nu vond ik dat ik echt een knoop moest doorhakken, want een beschadigde antiaanbakpan is ongezond. Uiteindelijk bedacht ik dat een gietijzeren pan bij Dille en Kamille een goeie keus zou zijn. Gietijzer is een natuurlijk materiaal. Geen Teflon, PFAS, PFOA, hormoonverstorende en andere schadelijke stoffen zoals BPA, schadelijke weekmakers (incl. ftalaten), formaldehyde, PVC en zware metalen.

Ik heb al heel veel items en producten die slecht zijn voor de gezondheid uit huis verwijderd.

Ik kies het liefst voor biologisch, onbespoten en lokaal. Ik vermijd verzorgingsproducten met SLS, en hormoonverstorende ingrediënten. Ik kies voor zo puur mogelijke producten.

Ik weét dat een beschadigde teflonlaag ongezond is en tóch heeft het tot nu geduurd voordat ik deze pan heb vervangen.

Waarom ik dit zo lang heb uitgesteld kan ik niet duidelijk zeggen, behalve dan dat ik het zo’n makkelijke pan vond en dat nieuwe pannen duur zijn en dat ik er iets makkelijks voor terug wilde. Toen de oude hapjespan eenmaal in de kliko lag, dacht ik eraan hoe bijzonder het is dat ik op zoveel vlakken zo zorgvuldig ben op mijn gezondheid en dat van mijn gezin en dat ik weet dat een beschadigde hapjespan schadelijk is voor de gezondheid, maar toch zo lang heb gewacht met vervangen van deze pan.

En ik dacht in brede zin: hoe wonderlijk is dat soms, dat we wel wéten dat iets ongezond voor ons is, maar dat we er desondanks zoveel moeite mee hebben om los te laten. Omdat we er nu eenmaal aan gewend zijn. Omdat we ons niet voor kunnen stellen wat ervoor in de plaats moet komen. Omdat we geen (gezondheids)klachten ervaren. We er moeite mee hebben om een bruikbaar item weg te gooien.

Wanneer het item eenmaal weg is, voelt dat zóveel beter!

Niet alleen op het vlak van spullen houden we soms te lang vast aan iets wat ongezond voor ons is (omdat het ons een schuldgevoel geeft, omdat het verwijtend naar ons kijkt vanuit die doos, omdat het drukt op een pijnlijke plek), maar ook houden we te lang vast aan ongezonde gewoontes; te laat naar bed, teveel eten, teveel mopperen, teveel drinken.

Kijk wat je kunt vervangen.

Welke ongezonde gewoontes kun je vervangen door gezonde gewoontes? Welke producten. Welke spullen. Welke sociale contacten.

Warme groet, 

Anita

Wil je elke maand een nieuwsbrief/inspiratiemail met gedachtes van dat moment, passend bij het seizoen ontvangen? Klik hier om je aan te melden <--> 

1