Struinen door tuinen

...of zoals ze in mijn contreien zeggen : 'struunen deur tuunen'.

Gisteren hadden mijn moeder en ik een moeder-dochter uitje. Dat komt weinig voor, dus maakte dat het extra feestelijk was. Wij deden een fietsroute langs particuliere tuinen. Een initiatief van de dorpsbelangen waar mijn ouders wonen. Allemaal Libelle-vrouwen, een enkele man en een paar kinderen. Je ziet geen mens op de foto, maar er was veel belangstelling.

Het weer begon zo mooi, maar halverwege begon het te regenen en op het eind regende het flink.
Maar evengoed hebben wij genoten van al het moois dat we gezien hebben en de muziek die we gehoord hebben.

Tuin nr. 1

De beukenboom is net zo oud als de heg die je er achter ziet: 27 jaar.

Tuin nr. 2

De lupines zijn opgekweekt met zaad uit mijn moeders tuin. 

Tot verbazing van mijn moeder, want die van haar zijn paars!

Rode biet.....mijn rode bieten steken amper hun eerste blaadjes boven de grond uit :-(

Slaapmutsje

Zo handig dat mijn moeder al die vrouwen kent, nu kan ze terug gaan om een stekje of zaad te vragen...

Riep je mij?

Oh, nou dan wil ik wel even komen hoor.

Tuin nr. 3

Heel veel fruit in deze tuin.

Dat levert heel veel lekkers op. 

In deze tuin bracht de gastheer een eigen lied ten gehore. 'Wat ga je doen met de dag van vandaag'.

Wil je meer van troubadour Joost Drenthe horen, google dan zijn naam op youtube.

Tuin nr. 4

Een tuin omringd door bos. 

Een eigen bos hebben is uniek, maar was daardoor voor ons minder interessant.

Want waar is dan de tuin en waar zijn dan al die planten?!

Tuin nr. 5

Voor alle tuingasten was plek.

Kunst in het gras

Tegen deze tijd begon het echt hard te regenen en gingen wij naar huis. Bovendien waren mijn voeten ergens op de route aangevallen door muggen, dus het was mooi geweest. Gelukkig had mijn moeder een tube tantumgel in de tas. Toch fijn hè, op stap gaan met mensen die op alles voorbereid zijn.  

Fijne week!

7

Mijn 3 basisbehoeften om te floreren

Welke dingen in het leven zijn wezenlijk voor jou? Wat heb je nodig om te kunnen floreren?

Als ik begin met opsommen wat ik belangrijk vind in het leven, dan kom ik op een aardig rijtje: 

inspiratie, tijd voor mezelf, schrijven, buiten zijn, gezond en lekker eten, contact met gelijkgestemden, en ook stilte en mediteren. 

Als ik het nog wat nader bekijk, dan kan ik het terugbrengen tot 3 basisbehoeften

Goed beschouwd heb ik aan drie kernelementen genoeg. Drie elementen die in mijn basisbehoeften voorzien en mij in balans houden om al het andere te doen.

1. Voldoende slaap
Ik heb mijn nachtrust nodig. Het zorgt dat ik herstel van de indrukken van de dag. Dat mijn lichaam kan ontspannen. Geregeld verschijnen er artikelen over de noodzaak van slaap en hoe het gebrek aan slaap onze gezondheid negatief kan beïnvloeden. Voldoende slaap is geen luxe, maar een noodzaak om lijf en hoofd veerkrachtig te houden. 

2. Spiritualiteit
Spiritueel ben ik eigenlijk altijd geweest. Alleen wist ik niet zo goed hoe ik dat kon gebruiken in het dagelijks leven. Er was ook weinig belangstelling voor. Mijn interesses in de natuur werden weggezet als kinderlijk, onvolwassen en niet wetenschappelijk bewezen. En zo ging het leven verder en bewoog ik me wat in de main stream. 

Toen ik moeder werd in 2008, begon er al een verschuiving plaats te vinden. De echte verandering kwam in 2011 toen ik mijn huis begon op te ruimen [Lees hier hoe het allemaal begon] én ik aan de opleiding spirituele psychologie begon en leerde hoe te mediteren en te werken met energie. Ik zou niet nu niet meer terug kunnen naar mijn oude leven. 

Wanneer je antwoorden zoekt op vragen en je kunt ze door mediteren vinden in jezelf, dan voelt dat als een enorme rijkdom.


3. Creativiteit
Alles wat ik na punt 1 en 2 nog nodig heb is de ruimte om creatief te zijn. Als het lichaam uitgerust is, de energiebanen in het lichaam goed doorstroomd zijn, dan vloeit creativiteit als vanzelf. Wanneer ik een tijd niet heb kunnen schrijven, dan word ik humeurig. En wanneer ik een tijd niets heb kunnen handwerken, dan beginnen mijn handen te jeuken. Iets kunnen scheppen met je handen, heerlijk.....

Warme groet, 

Anita

==================================================================

In 2012 begon in mijn leven te vereenvoudigen door het opruimen van mijn huis. 

Mijn belevenissen over opruimen en minimaliseren, over eenvoudiger leven ben ik bij gaan houden op dit blog. Hier lees je mijn terugblik. Omdat ik het een enorm leerzaam proces vond - en nog steeds vind - ben ik blijven bloggen en vertellen over hoe je op een praktische manier meer richting aan je leven kunt geven en veerkrachtiger wordt en een groter gevoel van zingeving krijgt. 

Wil je op de hoogte blijven, meld je dan aan voor mijn maandelijkse nieuwsbrief. Elke maand deel ik mijn gedachtes, meditaties of tips die passen bij het seizoen. 

12

Gelezen: Marilyn French - Kinderen van de Liefde

Kinderen van de Liefde vertelt het leven van Jessamin in de jaren 60, 70, en 80. Het verhaal begint vanaf circa haar twaalfde jaar. Het verhaal volgt haar ontwikkeling en haar leven. Haar jeugd is de tijd van de hippies, de tijd van liefde-is-wat-de-wereld-kan- redden, als weerwoord tegen de oorlog tegen Vietnam. Dit gevoel uit haar jeugd speelt door het hele leven van Jess.

Kinderen van de Liefde heb ik niet gelezen, ik heb het verorberd!

Het is 10 jaar oud, maar is zo actueel als maar zijn kan. Het raakt aan de huidige hang naar zelfvoorzienend leven, de kritiek op de voedselindustrie en de landbouw, biologisch eten en over het (alleenstaand) moederschap. Een terugkerend thema in French’s boeken is de positie van vrouwen in de samenleving en hoe vrouwen direct of indirect buiten spel worden gezet. Ook een terugkerend thema is de relatie moeder-kind.

Ik ben een groot liefhebber van Marilyn French’ boeken. Zij weet op genuanceerde wijze het gevoelsleven van vrouwen neer te zetten en de grenzen waar zij tegen aanloopt.

Een paar voorbeelden: Jess werkt als serveerster in een diner. De manager wil ’s avonds geen vrouwen in de bediening, alleen mannen, want dat vindt hij sjieker. Aangezien er ’s avonds de meeste fooien worden gegeven, betekent dit dat de vrouwen deze inkomsten mislopen. Ter verduidelijking: in Amerika worden bestaat een deel van het salaris van bedienend personeel uit fooien. Op deze manier werden vrouwen benadeeld; zij kregen meer inkomsten.

In Kinderen van de Liefde beschrijft French met heel veel inlevingsvermogen hoe het gevoelsleven van Jess zich ontwikkelt in de loop der jaren. Hoe ze in haar tienerjaren boos is op haar moeder ‘ze weet ook niet precies waarom’, hoe ze in haar studententijd door een docent wordt afgeblaft wanneer ze uitleg wil over haar lage cijfer en ze van verontwaardiging volledig dichtslaat. Gaandeweg zie je dat haar beslissingen steeds zelfverzekerder worden. Dat haar keuzes niet alleen intuïtief zijn, maar dat ze ook uitleg durft te geven.

Kinderen van de liefde heb ik opgezógen. French sprak met mijn stem. Het raakte aan heel mijn eigen gevoelsleven. Het stelt vragen waar ik ze ook stel. Zelfvoorzienend leven, wat een heerlijk ideaal. Maar is het haalbaar of realistisch? Jess leeft drie jaar in een kleine agrarische commune. De communeleden werken alle dagen van het jaar, moeten alleen maar investeren, maar kunnen nauwelijks leven van de opbrengsten van het land. Dus is het wel zo ideaal?

Later gebruikt ze haar kennis en ervaring en voorliefde voor eten en koken om een restaurant te beginnen met biologisch en lokaal eten. In een tijd waarin dit uitzonderlijk  was.

Je zou Jessamin kunnen beschuldigen van naïviteit. Welke keuze maakt Jess nu werkelijk bewust? Geen enkele. Ze wil niet blijven op de universiteit. Ze wil in haar eigen onderhoud kunnen voorzien, maar haar mogelijkheden zijn beperkt. Ze raakt zwanger van een medebewoner in de commune. Hoe ze zijn rol als vader ziet weet ze niet, ze weet alleen maar dat ze niet met hem verder wil. Ze had poëzie willen schrijven, maar ze verdiept zich in biologische teelt. Alles lijkt haar te overkomen, ook het vinden van de liefde aan het eind. Ze maakt geen strategische keuzes.

Aanvankelijk verwonderde ik mij daar over, tot ik door kreeg dat dit een kernthema is van het boek. Het is een kernthema voor veel vrouwen. Wie maakt nou daadwerkelijk op elk punt in zijn leven strategische keuzes? Keuzes bestaan er meestal uit dat we iets niet willen. Het maakt Jess juist sympathiek. Ze jaagt geen grote dromen na. Zij leeft gewoon haar leven. Maakt keuzes en past deze gaandeweg aan als ze niet meer bij haar passen. Aan het eind van het boek trekt Jess de conclusie dat het niet gaat om het najagen van Grote Idealen die de wereldvrede moeten bewerkstelligen, maar dat het gaat om het vinden van je eigen vorm van geluk en dat dat je bijdrage aan het grotere geheel is geweest.

Het boek is alleen nog tweedehands verkrijgbaar, maar gezien de thematiek zou het boek zeker een herdruk verdienen! 

Inmiddels heb ik heel wat titels gelezen van Marilyn French, maar niet haar eerste boek. Het boek waarmee ze heel snel een miljoenenpubliek bereikte; Ruimte voor Vrouwen. Ook dit boek is alleen nog tweedehands verkrijgbaar. Ik vond er eentje via Markt plaats, bij mij in de stad. Op een koude voorjaarsdag fietste ik er heen en nu ligt het bij mij op het nachtkastje. Ik verheug me er al op om er in te beginnen. 

6

Mediteren in de natuur

Zondag ga ik een dag mediteren in de natuur. Mijn meditatiedocente organiseert een themadag en ik heb me opgegeven.
Ik verheug me er op, maar tegelijk ben ik een beetje nerveus.

Ik hou van de natuur, dat is altijd zo geweest. Door de komst van de kinderen in 2008 en door de meditatieopleiding waar ik in 2011 mee begon, word ik me steeds meer bewust van het ritme van de natuur. De natuur is geduldig en het ritme van de seizoenen geeft rust in al zijn voorspelbaarheid. Rust is wat ik nastreef.
En daar zit precies mijn ambivalentie; als de rust komt, komt er onrust.

Tijdens de vakantie in Zweden heb ik het al even mogen ervaren, die ambivalentie ten opzichte van de natuur. Het landelijke wonen, niet in een stijfgeïsoleerd huis, maar een huis waar je binnen nog merkt wat de temperatuur buiten is. Frisse buitenlucht, niet leven volgens de klok, 's avonds gaan slapen wanneer je moe bent (best vroeg omdat je de hele dag buiten bent geweest), wakker worden wanneer je uitgeslapen bent (wat best vroeg bleek te zijn). 's Avonds zat ik aan de keukentafel en las in een boek of schreef aan een verhaal. Ik kon me voorstellen dat wanneer ik hier woonde, ik opzij van het huis een groentetuin zou hebben.
Heerlijk, midden in de natuur. Leven volgens en met de seizoenen....Als je openstaat voor wat de natuur je te vertellen heeft, heb je niet veel anders meer nodig.

Maar na een paar avonden, kon ik me ook voorstellen dat ik me heel afgesloten zou voelen van, ja van wat precies? Van de wereld? Maar wilde ik me daar niet juist van afsluiten? Opeens voelde al die natuur erg beklemmend. Vanuit meditatief oogpunt is die onrust interessant om te onderzoeken.
Dus ik ben benieuwd hoe ik aanstaande zondag ga ervaren.

De dag heeft als thema de jeneverbes.
Ik ben me wat aan het inlezen over de betekenis van de jeneverbes. Dit is wat ik tot nu toe tegen ben gekomen:

In het verre verleden werd de jeneverbes beschouwd als een magisch kruid dat tegen kwade geesten en wilde dieren werd gebruikt. Vroeger werden takken met bessen in de ziekenkamer verbrand ten einde infecties te voorkomen.
Therapeutische werking: jeneverbesolie heeft een kalmerende, rustgevende en verfrissende werking. Jeneverbes werkt ontgiftend, bloedzuiverend, slijmoplossend, nuttig bij suikerziekte.
In de antieke oudheid werd het hout van de struik gebruikt om kledingkasten van te maken, omdat motten niet van jeneverbeshout houden.
Het is goed voor de spijsvertering.
En de jeneverbes wordt traditioneel gebruikt om 'gin' te parfumeren. Vandaar de naam voor 'jenever'.
Je ziet, er kan van alles gebeuren....

Wie weet, raak ik na een paar uur wel helemaal bedwelmd door de jeneverbes en kom ik dronken thuis...


Meditatie en innerlijke groei
Mens en gezondheid
Conny van der Riet

10

Levanders Lanthandel

Dit is het logje waar ik zaterdag over had willen schrijven. Zomaar een leuk tussendoortje, maar er kwam zaterdag een ander tussendoortje...

Vooraf aan de vakantie in Zweden had ik allemaal tips gekregen van Willy. Ze raadde Levanders Lanthandel aan en gaf er ook de openingtijden bij.

Het is een winkel met geschiedenis. In vroeger tijden voorzag het de wijde omtrek van alles wat voor het huishouden nodig was. Zeep, zand, soda, zout, kruiden, bonen, meel, fournituren maar vast ook gepekelde haring, ingemaakte eieren, augurken op zuur, touw en gereedschap.
De inrichting schijnt vrijwel onveranderd. Maar dat is vooral de indeling, de toonbank, de wanden. De schappen zijn nu gevuld met ambachtelijk gemaakt snoep, thee, koffie, honing, jam, veel cadeau ideeën. Tussen de koopwaar staan oude verpakkingen en nostalgische blikken. In de zijkamer kun je zitten voor een kopje thee met gebak.

Ik had gehoopt dat er een ruime voorraad was met degelijk huishoudelijke producten, zoals borstels, linnengoed, keukengerei, maar daarvan was er niet heel veel, of in ieder geval niet wat ik hoopte te vinden.
Evengoed vond ik genoeg voor mijn winkelmandje. Een heerlijk stuk zeep met echte lavendel, een geschenkverpakking met thee enzo voor onze buren die op de kat pasten. Pakje thee voor onszelf en een leuke nostalgische poster van spelende kinderen à la Astrid Lindgren (die nog een plekje aan de muur moet krijgen..) En we dronken er wat en aten er een lekker stuk taart.

Van de eigenaresse kreeg ik toestemming om foto's te maken.

8