Slechts 5 ingredienten Vegetarisch

Winactie is gesloten

Op basis van een zoekopdracht (welke weet ik niet meer - het zijn er zoveel :-D ) vonden zowel de online boekenverkoper als de bibliotheek dat ik beslist ook boeken over koken met slechts 5 ingrediënten interessant moest vinden. Nou, als de zoekmachine dat voor mij uitgezocht heeft, zal het wel kloppen nietwaar ;-). Wie ben ik dan om dat in twijfel te trekken. Jamie Oliver sloeg ik over (die heeft ook eentje over 5 ingrediënten) om duistere niet nader te verklaren redenen, maar in plaats daarvan ging ik voor Slecht 5 ingrediënten - vegetarisch.

Dit is niet de cover van het boek, maar een foto-collage van de gerechten

die ik zelf maakte uit het boekje. 

Wat ben ik enthousiast over dit boekje! Ik heb nog nooit zoveel gerechten geprobeerd uit enig kookboek als uit dit handzame kookboekje alleen. Het bevat een keur aan eenvoudige, maar smaakvolle gerechten. Alles met simpele verse basisproducten en met maximaal 5 hoofdingrediënten.

Het boekje Slechts 5 ingrediënten vegetarisch is opgebouwd uit de hoofdstukken:
soepen en salades
doordeweekse maaltijden
gezonde keuzes
eten met vrienden
nagerechten

Voor de liefhebber vind je voor in het boek ook een weekplanner met een bijpassend boodschappenlijstje. Ik weet dat er heel veel mensen zijn die werken met een weekmenu. Een weekmenu helpt je om gericht boodschappen te halen en geen eten te laten verpieteren in de koelkast. Zelf werk ik niet met een weekmenu. Ik heb een biologisch groenteabonnement en ik maak gerechten met de groente die ik daar van krijg. Dat bekijk ik per dag of per twee dagen, maar ik kan er ook best mee wisselen omdat biologische groente lang houdbaar is. Sommige groente snij ik en vries ik in.

Door op deze manier te koken ben ik veel creatiever geworden met mijn gerechten. Maar het maakt me ook flexibeler. Ik probeer er voor te zorgen dat ik altijd prei, paprika en bleekselderij in de vriezer heb. Zo kan ik met de verse groente die ik krijg vrijwel altijd een maaltijd samen stellen.

Zo werkt het principe van het boekje Slechts 5 ingrediënten - vegetarisch ook, maar dan nog net een stapje beter en mega veel lekkerder. Mega lekker vega!

Niet alles in dit boek is een volwaardige maaltijd. Als je de hele dag op een bouwput gewerkt hebt, dan heb je waarschijnlijk niet genoeg aan deze gerechten, maar ik schat zo in dat er weinig vegetarische bouwvakkers zijn; voor kantoorlui zoals ik is dit ruim voldoende.

De gerechten uit dit boek vul je aan met aardappels, pasta of rijst. Daar kun je over vallen, net als over de items die je uit de voorraadkast gebruikt, zoals bloem, ui, olie, ei.  'Ja hé, zo kan ik ook met 5 ingrediënten koken!', maar daar val ik niet over. Daarvoor is dit boekje veel te leuk.

Wil je leren om creatief om te gaan met wat je in de (koel)kast hebt liggen? Leren om met 1 of 2 groentes een maaltijd te maken? Wil je vaker vegetarisch eten, maar kom je niet verder dan vleesvervangers? Dan is dit boekje echt een aanrader. De gerechten zijn simpel, goedkoop en als vanzelf wil je alleen maar de beste ingrediënten gebruiken. Niet vergeten om ook je voorraadkast goed gevuld te hebben!

Oh ja, en wat ik ook zo fijn vind aan de nagerechten in dit boekje: de meeste zijn zonder chocolade! Dat vind ik namelijk nog wel eens een domper van veel suikervrije of zelfgemaakte desserts; dat het zo vaak met chocolade is. In dit boekje bijvoorbeeld een aardbeien-lavendeltoetje. Of een karamelpuddinkje met kokosmelk.

Omdat ik zo enthousiast ben over dit boekje mailde ik de uitgever of ze misschien een exemplaar voor mij hadden om te houden en misschien ook eentje om weg te geven? Ze stuurden mij twee exemplaren, eentje Vegetarisch en eentje Slank. Oh, dilemma! Want die Slank versie wilde ik natuurlijk zelf ook eerst proberen en ik wilde juist graag de Vegetarisch met jullie delen! Dus heb ik er zelf eentje bij gekocht.

Ik geef dus 1 exemplaar van Slechts 5 ingrediënten Vegetarisch weg. Als je graag kans wilt maken, laat het dan in de reacties weten. Mij een mailtje sturen mag ook : anitasdagboek[@]gmail.com
Zaterdagochtend 11 november maak ik de winnaar bekend.

Je hoeft er verder niet zoveel voor te doen wat mij betreft. Het zou leuk zijn als je mij volgt op facebook of zo, maar het hoeft niet perse. Als je hier nieuw terecht komt en je wil mij volgen, dan kun je vooral berichten verwachten over onderwerpen als financiële bewustwording, meditatie, zelf maken, natuur en persoonlijke ontwikkeling.

De uitgever waar ik de boekjes van kreeg vind het vast ook wel leuk als je hun volgt op facebook. Er zijn meer boekjes in de serie Slechts 5 ingrediënten.

Wil je niet wachten op de uitslag en je wilt gelijk het boek bestellen? Dat kan via bol.com. Het boek kost maar een tientje. [affiliate link - als je hier bestelt krijg ik een kleine commissie. Het kost jou niks extra].

Hier onder een paar voorbeelden van wat ik uit het boek gemaakt heb:

Hier boven: gesmoorde prei met balsamico. Zo simpel! Zo smaakvol!

Hier boven: spaghetti, verse tomaten, mozzarella. Mozzarella kun je heel goed invriezen, samen met verse tomaten heb je zo weer iets lekkers op tafel. Ik doe er ook wel eens uitgebakken spekjes door. 

Hier boven: Griekse groenteschotel met drie kleuren paprika, (verse) tomaten en feta. 

Hier boven: rode bieten crumble met zachte geitenkaas. Ontzettend lekker!! Weer eens een andere manier om rode bieten klaar te maken. 

Dessert: meringeurol met abrikozen. 

Ik hou van een ander gerecht vaak eiwit over, wat ik invries. Maar ik had er nog nooit een goeie bestemming voor gevonden. Nu wel! Dit was mijn eerste poging om meringue te maken. Het is niet helemaal gelukt, maar ook niet mislukt. Erg smaakvol. 

25

Spaardoel #2 Verduisterende gordijnen

Kinderen weten eigenlijk helemaal niet wat ze willen hè.
Twee jaar lang kreeg ik klachten in het voorjaar en de zomer over dat het nog te licht was op haar kamer als ze ging slapen. Twee jaar lang werd er op mijn schuldgevoel ingespeeld dat ik niet hard genoeg spaarde om haar nieuwe gordijnen te kopen.
Maar dan is het eindelijk zo ver: Gemma en ik togen naar de winkel en zij mocht nieuwe gordijnen uitzoeken. Wat zegt 't wichtje? 'Ik vind die mooi, want die lijken op de gordijnen die ik al heb.'
Huh? Dus je vind jouw eigen gordijnen 't mooist?
Nou, dat verandert de zaak, want dan laat ik ze voeren met een verduisterende stof! Stuk goedkoper ook nog eens.
Binnen 10 minuten stonden wij weer buiten.

Het eindresultaat. Het is overdag, maar daar zie je binnen niks van. Heel goed verduisterd.

Heimelijk was ik wel blij dat ze de gordijnen nog steeds mooi vond, want ik vond ze namelijk zelf erg mooi. Het zijn gordijnen van De Ploeg (ik weet het, ik heb een dure smaak) en we kochten ze voor ons vorige huis. Maar ze zijn gewoon kwalitatief goed en tijdloos mooi.

Dus ik bracht de gordijnen naar de winkel en wachtte af tot ze gemaakt werden. Ik belde nog na omdat ik vergeten had om een gordijnrail erbij te bestellen. Niet zo'n standaard die je bij de bouwmarkt kunt kopen, maar een afgeronde rails, alleen bij stoffeerders te krijgen. Ja, kwam goed zei de gordijnenman.
Ik wachtte en wachtte. Belde er nog eens achteraan en toen waren de gordijnen klaar. Toppie! Netjes gemaakt en flink verduisterend. Alleen de rails was er niet. Daar moest de gordijnenman nog achteraan. Dus hingen de gordijnen aan de roede die er al hing. Kon ook, maar daardoor hingen de gordijnen lager, over de radiator en verder van de muur af, dus er scheen alsnog licht achterlangs.

Ik wachtte geduldig op een telefoontje over de rails. Belde er nog een keer achteraan. 'Komt goed!' Belde er nog een keer achteraan. En de weken verstreken. Tja, ik heb meer te doen.

De nota voor de gordijnen had ik overigens ook nog niet gehad. Ik ken de gordijnenman best goed. In 2011 hebben ze voor ons ook gordijnen geleverd en een pvc vloer gelegd. Dat was niet zo'n geweldige tijd, omdat we vreselijk veel problemen met de nieuw aangelegde vloerverwarming hebben gehad en vooral met de partijen (installateur zonder ruggengraat en een vloerverwarmingsmaffioso) die er bij betrokken waren. Het heeft ons duizenden euro's gekost om het weer goed te krijgen en ik word nog steeds kwaad als ik denk aan hoe onrechtvaardig wij zijn behandeld. Ik noem geen namen, want het zijn uiteindelijk altijd de monteurs e.d. die er de dupe van worden, terwijl het de bazen zijn die zich schandalig gedragen. Niks doen om het op te lossen en wij leefden maandenlang op een betonnen vloer. Verzekeraars gaven ook niet thuis trouwens. Als iemand zelf koffie over z'n laptop gooit dan wordt er nergens naar gevraagd maar meteen uitgekeerd, maar als leveranciers een vloerverwarming installeren die lek is, dan wijzen ze opeens heel snel naar elkaar. In ieder geval had ik in die tijd frequent contact met de gordijnenman.

Een paar maanden lang met de meubels in het midden van de kamer. 

Zo lag er het maandenlang bij. Leuk hè, met twee kleintjes. 

Na de zomervakantie vond ik dat ik wel genoeg had gewacht en ik had ook geen zin meer om er over te bellen. Ik ging naar een andere gordijnenzaak en bestelde daar een gordijnrails. Die was er binnen een week. En ja hoor, zul je zien: komt de gordijnenman voorrijden. 'volgende week dinsdag is 'ie er.' zegt ie. 'och sorry, zeg ik. Ik heb al een andere, het duurde me te lang.' Ik zei het maar eerlijk. Gaf niks, zei ie. Hij snapte het wel. Ik vroeg nog of hij vergoed wilde worden, ik had ze tenslotte besteld, zo ben ik wel. Nee hoefde niet zei hij.
'En dan nog de nota voor de gordijnen' zei hij. 'Die hoef je niet te betalen. Die krijg je van mij. Omdat jullie toen zo'n gedonder met de vloer gehad hebben.'
Ik wist even niet wat ik moest zeggen. Onverwacht herinnerd worden aan de rotfase, benam me even de woorden. Er was een stemmetje die zei 'ik moet nog heel veel gratis gordijnen van je krijgen om het recht te trekken.' Maar er was ook een stemmetje dat zei 'dit is vast karma dat er uiteindelijk weer iets goed bij mij terugkomt als je niet mensen gaat zwart maken.'

De echtgenoot schroefde de rails aan het plafond. Ik hing de gordijnen op en dochter werd onmiddellijk verdrietig, want ze vond het veel te donker en ze hield niet van veranderingen. Zoals het eerst was, zo was het goed, zei ze.....

8

Het leven thuis

Ik vertel heel weinig over mijn baan buitenshuis. Schrijf er ook weinig over. Niet dat er niks over te vertellen valt of dat ik er niks beleef, want er is genoeg interessants en spannends over te zeggen. Dat ik werk voor de eerste filosoof die de Spinoza-premie - de hoogste onderscheiding in de Nederlandse wetenschap - heeft gewonnen, doet het bijvoorbeeld heel goed op feestjes. Maar ik zeg dat bijna nooit en als ik het wel zeg, dan is het altijd met schroom. Ik vind het gewoon meestal niet interessant om over mijn werk te vertellen. Niks ten nadele van mijn collega's en mijn werk, maar ik praat liever over andere dingen.

Toch is het vaak het eerste wat mensen vragen 'wat doe je'. Of nog erger 'wat ben je'. (Mammalien schreef er een mooie blogpost over). En ik weet dan eigenlijk ook niks anders te zeggen dan dat ik als secretaresse werk. Om dat vervolgens nog een beetje weg te moffelen door te zeggen dat ik 'maar' 20 uur werk en dat ik vooral zorg voor mijn gezin. Dan is er dat stemmetje in mijn hoofd dat vertwijfeld roept 'waarom zeg je dan dat je secretaresse bent!' Het is gewoon een reflex, zo'n vraag. En het antwoord is ook een reflex. Net zoals wanneer iemand je vraagt 'hoe is het?' en je hoort jezelf zeggen 'goed' en je denkt bij jezelf 'waarom zeg ik dat terwijl ik me kloten voel?!' Tegenwoordig probeer ik uit of ik ook een ander antwoord kan geven, maar dat komt er vaak nog wat gekunsteld uit. Want wat doe ik dan in plaats van secretaresse zijn? Ga ik vertellen over wat ik allemaal gemaakt heb van de oogst appels van mijn eigen appelboom? Ga ik vertellen over hoe ik weer een leuk stukje heb getypt? Of over de uitdagingen van het grootbrengen van een tweeling en de perikelen die het geeft rond hun verjaardag? Ga ik vertellen over dat ik bezig ben geweest als vrijwilliger voor de schoolbibliotheek? Dan sterft een gesprek al vrij snel uit, omdat het lastiger zoeken is naar raakvlakken.
Nee, als ik vertel waar ik werk en wat ik doe is men snel tevreden en krijg ik enthousiaste tegenvragen.

Lees hier over mijn overpeinzingen over thuisblijfmoederschap of werken buitenshuis

Maar diep in mijn hart vind ik het leven thuis vele malen interessanter dan het leven buitenshuis. Als ik denk aan de laatste jaren met de kinderen, dan heb ik veel meer geleerd van het leven thuis, dan van mijn betaalde baan. Door het ritme van de kinderen te volgen, (her)ontdekte ik mijn eigen ritme. Ik leerde dat ik door grip op mijn financien te hebben, meer kon 'verdienen' dan door meer uren te werken. Door meer tijd en aandacht te besteden aan het eten en koken, leerde ik wat de basis is van alle eten. Ook van kant-en-klaar eten. Ik hoef maar naar mijn kinderen te kijken en ik weet het belang van rust, reinheid en regelmaat. Door naar mijn kinderen te kijken, leer ik meer over mezelf en over andere volwassenen. Ik merk dat ik daardoor sneller kan inschatten waarom volwassenen reageren zoals ze reageren. Uiteindelijk zit er in ieder van ons nog een kind en reageren we soms heel primair. Verklaart meteen waarom vergaderingen altijd verlopen zoals ze verlopen, met altijd die ene die het hoogste woord moet hebben en altijd die ander die niet aan bod komt. Altijd die ene die te laat komt en die ander die het er nooit mee eens is. Een betaalde baan buitenshuis, een hooggeplaatste functie, veel geld verdienen, dat is volgens mij niet het doel van het leven. Je gebruikt werk - betaald of onbetaald - om jezelf te ontwikkelen. Dat kan in een betaalde baan zijn, maar ook thuis.

Thuis is de basis van alles. De plek waar liefde voor jouw eigenheid wordt geweekt, de plek waar liefde voor dieren, liefde voor voeding, liefde voor zorg wordt ontwikkeld. Dat is de plek van waaruit ik de wereld inga, want het leven zelf is mijn loopbaan.

Warme groet,
Anita

24

Tree therapy

Ik probeer vaker de natuur in te gaan. Dat lukt nog niet zo vaak als ik zou willen, maar in ieder geval vaker dan voorheen. Ik kan wel eens jaloers worden op mensen die ergens wonen waar je vanuit huis zo een natuurgebied in kunt lopen. De bossen in of de duinen in. Waar ik woon moet ik er toch eerst een stukje voor fietsen of rijden. En niet alle natuurgebieden staan mij aan. Ik hou van een stuk bos of heide dat oud is. Dat verschil kan ik namelijk voelen. In een nieuw bos of natuurgebied hangt een andere energie. Ik hou er van als het ouder is, dan is het bos en de energie al wat gezapig. Dat geeft me rust.

Ik heb sinds kort een klein natuurgebied ontdekt, niet zo ver rijden, waar ik regelmatiger terug kom. Dat bevalt me wel, door vaker terug te komen leren we elkaar een beetje kennen. Het bos en ik.

Ik (her)ontdek de natuur, het buitenleven, steeds meer. Door de moon challenge, door natuurmeditaties. Door tijd in de natuur door te brengen leer ik mijn eigen innerlijk leven steeds beter kennen en begrijpen. Wat ik gemerkt heb is dat de natuur - het buitenleven - geduldig is, zonder oordeel en er altijd is om je op te vangen. Luister met aandacht naar de wind, naar ruisende bladeren, naar krakend takken en je hoofd wordt helder. Als vanzelf komen antwoorden op vragen die je hebt bovendrijven. Ontwikkel een gevoel voor wat bomen, dieren, planten nodig hebben en je ontwikkelt als vanzelf het gevoel voor wat je zelf nodig hebt. Niet alleen wat je nodig hebt, maar ook wat je kunt geven. De natuur moeten we koesteren. Zodat de natuur ons kan koesteren.

Binnenkort start de derde moon challenge van Yvonne Vrijhof. Aan de andere twee challenges heb ik ook meegedaan en ik heb me ook voor deze derde aangemeld. Ik besteedde best wat tijd aan de challenges, op het fanatieke af (zoals ik wel met meer dingen gedaan heb), nu voel ik dat ik het rustiger op me af kan laten komen. Alsof ik mag gaan oogsten waarvoor ik zo hard gewerkt heb.

Om Yvonne's activiteiten te steunen kocht ik haar boek Hoofd in de wolken, voeten in de aarde. Ook heb ik een donatie gedaan. Dat vond ik wel het minste wat ik kon doen, aangezien zij de moon challenge gratis deelt. Er gaat tenslotte veel tijd in dit soort initiatieven zitten. En ik heb er veel van opgestoken, dus mag daar wel wat tegenover staan.

In het boek Hoofd in de wolken, voeten in de aarde neemt Yvonne je een jaar lang mee op wandelingen door de natuur. Ze vertelt over welke inzichten de natuur haar geven, de antwoorden die de eik, de beuk of de maan haar geeft op dilemma's en vragen in het leven. Door over haar eigen ervaringen te vertellen ontdek je welke mogelijkheden er allemaal voor jou zijn. Echt heel mooi opgeschreven. Het is geen boek met achtergrondinformatie over de betekenis van bomen of een handleiding voor natuurrituelen, maar bedoeld om de liefde voor de natuur over te brengen. Dat is haar aardig goed gelukt!

Voor een kort rondje op zondag ga ik wel eens naar een natuurgebied dichterbij. Dat is een paar minuutjes fietsen. Ondanks dat het een klein oppervlak heeft, valt er toch elke keer weer wat voor mij te ontdekken. Vorige week liep ik er in mijn eentje voor wat tree therapy (zoals ik las bij Rosan van Roosachtig - zo'n mooie term vond ik het, dat ik vroeg of ik 'm mocht gebruiken) en toen viel mijn oog op één boom in bijzonder. Terwijl de stammen van de andere bomen in de schaduw stonden, scheen er zon op de stam van deze ene boom. Hij trok mijn aandacht en ik bedacht me dat ik 'm maar eens moest gaan knuffelen. Dat denk ik tegenwoordig wel eens. Andere mensen doen het ook. De meeste zijn ook nog normale mensen :-D. Maar toch keek ik wel om me heen of er geen mensen in aantocht waren. Zo vrij voel ik me nog niet.

Ik bestudeerde die boom eens beter en ik ontdekte dat hij dood was! Een hele gekke gewaarwording was dat. Niets leek er op dat hij dood was, als ik naar de stam keek zag ik niks bijzonders. Als ik omhoog keek zag ik overal groene bladeren. Maar toen ik langer keek en de stam volgde kon ik zien dat aan deze boom geen enkele zijtak meer zat en ook geen blad. Er liep een hele lange tak tot over het wandelpad naar de andere kant, maar er zat geen leven meer in.
Dat beeld van die dode boom, die zo verdekt stond opgesteld tussen de levende bomen boeide mij. Daar kan je zóveel symboliek uit halen. Dat ook wat afgestorven is, bij het leven hoort. Dat het leven doorgaat. Dat ieder wel iets in stand houdt wat eigenlijk al afgestorven is. Dat je kunt steunen op dat wat je omringt. Vond het prachtig. Als kind was dat soort symboliek voor mij vanzelfsprekend. Ik heb dat wat afgeleerd omdat er weinig draagvlak voor was. De natuur is oneindig geduldig en fluistert je de antwoorden in die je zoekt. De natuur geeft altijd een goed advies.

Het lijkt of de boom een bladerdak heeft, maar als je de stam volgt, dan zie je dat hij kaal is. 

aan de stam is niks vreemds te zien. 

Dag zon. Tot morgen. 

2

Spaardoel #1 bereikt: zonnepanelen

Daar liggen ze dan, onze zonnepanelen. Vorige week werden ze geplaatst. Het was wel een iets grotere klus dan we ons van te voren op hadden ingesteld, maar uiteindelijk verliep het allemaal vlot. Het is net als met een naaiklus, daar ben je ook meer tijd kwijt met patroon tekenen, knippen, rijgen, omzomen, dan met het naaien zelf. De trapkast moest leeg, spullen op zolder moesten opzij geschoven - oh nee, toch maar niet, we plaatsen de omvormer wel in de garage -  en toen de garage leegmaken. Dat laatste was niet zoveel werk. Tenminste, dat denk ik. Ik was er alleen het eerste half uur bij, de rest was de echtgenoot thuis. In ieder geval: het werk was in 1 dag geklaard en wij zijn heel blij met het resultaat. De echtgenoot heeft er een nieuwe hobby bij: kijken op de meter hoeveel de panelen opleveren :-). Zodra we de app hebben, kan hij op elk moment even kijken, hoeft 'ie niet steeds naar de garage.

Hele grappige foto vinden we dit, alsof we in een oerwoud wonen, maar de struiken van de buren staan er ook op :-).

Blij trouwens dat het niet een dag later gepland stond, want dan was het vast niet doorgegaan vanwege de oktoberstorm. De eerste stormtest hebben de panelen in ieder geval goed doorstaan. Heb je er opeens een zorg bij: help, waaien de panelen niet van het dak? Maar dat is niet gebeurd. Ze liggen er nog net zo vast op als een teek in de vacht van een hond.

Voor wie het interesseert: we hebben 16 panelen van het type Q-Cells QPeak Mono Black 290 WP en een omvormer van Solar Edge. De panelen zijn parallel aan elkaar geschakeld, wat betekent dat het niet uitmaakt wanneer 1 paneel in de schaduw ligt. De panelen die wel in de zon liggen, leveren dan wel optimaal stroom. Iets met optimizers. Een expert op het gebied van zonnepanelen ben ik niet geworden. Daar kan ik je niet echt veel over vertellen. Ben alleen maar goed in het sparen voor zonnepanelen, en misschien dat zelfs ook niet altijd.

de eerste stroom is opgewekt, daar worden wij ook opgewekt van hahaha

Ben er wel heel trots op dat het me gelukt is om dit spaardoel te halen! Al dat besparen lijkt nu toch zijn vruchten af te werpen. Systematisch kosten terugbrengen, zuiniger omgaan met eten, meer tweedehands i.p.v. nieuw, goedkopere uitstapjes, goedkopere cadeaus en vooral heel veel niet kopen.

Ik heb nu 4 van de 8 spaardoelen gehaald, dus dat gaat best goed. Of ik de andere nog haal dit jaar, dat betwijfel ik. Het tuinhuis was sowieso al niet realistisch en er is tussendoor ook geld naar andere aankopen - zoals nieuwe kamerlampen - gegaan. Maar die zou ik wel het allerliefst willen. We zullen zien hoe het loopt.

groeten Anita

Een vision board maken voor je spaardoelen
Behaalde spaardoel #4 wandelschoenen
Behaalde spaardoel #5 zomervakantie (niet specifiek over geblogd, maar ik spaarde het doelbedrag bij elkaar en we gingen op vakantie, dus 'check spaardoel' ;-)
Spaardoel #2 verduisterende gordijnen is ook behaald, maar daar heb ik nog niet over geschreven.

11

Zes praktische manieren om meer richting te geven aan je leven

Wat ooit begon als een verslag van mijn opruimproject Een kastje per dag werd een blog waarop ik mijn eigen persoonlijke ontwikkeling kon bijhouden. Korte (hoewel...kort is niet mijn sterkste kant) stukjes over mijn eigen groei, waarin ik altijd probeer de universele boodschap te zoeken. Mijn blog groeide met informerende en inspirerende artikelen. Mijn artikelen laten zich lezen als geschreven meditaties. 

Heel veel keer heb ik teruggebladerd in mijn eigen blogposts en op een gegeven moment ontdekte ik dat er een logische volgorde in die ontwikkeling zat. Het ene inzicht leidt automatisch naar het andere. Doordat ik systematisch mijn huis ging opruimen, ging ik me afvragen waarom die spullen in mijn huis terecht waren gekomen. Ik ging daardoor bewuster om met geld, werd bewuster van mijn afval, bewuster van hoe eten gemaakt wordt. Ik werd me er bewust van dat alles met alles in verbinding staat.

Al die logische stapjes heb ik uitgewerkt in 6 stappen. Het is de basis voor alles waar ik over schrijf.

Soms dacht ik wel eens: voor iemand die het leven eenvoudiger wil maken, schrijf ik over best veel onderwerpen! Dan vond ik dat ik me maar wat meer moest specialiseren. Maar dan is voor mij het hele verband weg. Voor mij heeft huishouden, duurzamer leven, financiële bewustwording en persoonlijke groei allemaal met elkaar te maken. Soms heb ik periodes dat ik liever over spirituele groei schrijf en dan weer een periode over financiën of eenvoudiger leven of het huishouden. Die 6 stappen zijn de basis van mijn hele blog. De zevende - onbenoemde - stap, is om alle zes stappen in elkaar over te laten vloeien. 

6 praktische manieren om richting te geven aan je leven. 

1. Opruimen en minimaliseren

Het opruimen van je huis is een heel praktische manier om met je leven aan de slag te gaan. Minimaliseer je huis. Ontdoe je huis van spullen die nu niet meer van nut zijn. Ik ruimde mijn huis een jaar lang kamer voor kamer op, kastje voor kastje, plank voor plank. In het begin leek het ondoenlijk met de zorg voor een tweeling onder de vier jaar, het normale huishouden en een parttime baan buitenshuis. Naarmate er ruimte en orde kwam in huis, ontstond er ruimte en orde in mijn hoofd.

Vragen die ik mezelf stelde waren: waar besteed ik mijn tijd aan en wil ik dat eigenlijk wel? Waar ligt oud zeer? Waarom hecht ik aan bepaalde spullen, terwijl ik er niets meer mee doe? Waarom koop ik altijd (kaarsen, servies, kleding, boeken…vul maar in) terwijl ik dat niet nodig heb? Waarom begin ik aan een hobby, maar maak ik het niet af? Door alle spullen door je handen te laten gaan, maak je er contact mee. Door alle hoeken van je huis op te ruimen, aan te raken met stofdoek,  dweil of vaatdoek, eigen je je huis toe. Je huis gaat leven en wordt een afspiegeling van jezelf.

2. Bezuinigen en budgetteren

Een volgende praktische manier om inzicht te krijgen in je voorkeuren en valkuilen is te gaan besparen en budgetteren. Waar geef je je geld aan uit? Hoe verhoudt zich dat tot andere uitgaven? Geef je evenveel geld uit aan kleding als aan de energierekening? En hoe voelt dat voor jou? Ben je uit eten geweest, maar vond je het eigenlijk niet echt lekker? Waar wil je je geld aan uitgeven? Wil je meer sparen, minder werken, een grote reis maken, overzeese familie bezoeken, een opleiding volgen of een eigen huis kopen? Net als met opruimen ga je schrappen in je uitgaven. Kijk welke uitgaven nog in jouw behoeften voorzien. Probeer uit wat het met je doet door aankopen uit te stellen. Blijft de behoefte bestaan of verandert deze of verdwijnt het misschien wel helemaal? Financiële bewustwording is een van de krachtigste methodes om zelf richting aan je leven te geven.

3. Leer om zelf iets te maken

Iets creëren met je handen geeft enorm veel voldoening. Met datgene wat je maakt geef je uitdrukking aan jezelf. Leer om zelf te koken, zonder pakjes en zakjes. Probeer om groenten of kruiden te verbouwen. Leer om zelf kleding te maken of herstellen, leer brood bakken of hoe je reparaties aan je auto kunt doen. Het geeft een enorm gevoel van zelfredzaamheid als je iets in je huishouden zelf kunt maken wat je anders zou kopen. Het geeft je het gevoel dat jij zelf vorm kunt geven aan je leefomgeving.

4. Ga op zoek naar je eigen ritme

De klok en de tijd bepalen onze dagindeling. Dat kan een heel onvrij gevoel geven. Daarnaast zorg de 24-uurs economie er ook nog eens voor dat we op elk moment van de dag ‘aan’ staan. Het is heel interessant om op zoek te gaan naar je eigen ritme. We bestaan voor 70% uit water en als je het op die manier bekijkt dein je dan mee op het ritme van jezelf of op het ritme van je omgeving? Dit kan zijn omdat je werk doet dat vanwege de werkuren niet bij je past, of vanwege de aard van het werk niet bij je past. Kijk ook eens naar je sociale ritme. Ben je van nature iemand die veel mensen om zich heen wil of is dat sociaal opgelegd. Door meer te leven met de seizoenen, kun je meer variatie ervaren in je leven.

5. Ga de natuur in

Door meer tijd buiten in de natuur door te brengen, kom je meer in contact met jouw eigen natuurlijkheid. Je gaat beter ervaren wat jouw kwaliteiten zijn. De zee met haar oneindig herhalende ritme van eb en vloed. De bomen die hun wortels verankerd hebben in de grond. De wind die je gepieker uiteen blaast. Als je het gevoel hebt dat je afgesneden bent van de rest van de wereld, dan laat de natuur je voelen dat je een met de wereld bent. De natuur is zonder oordeel, voor ieders kwaliteiten is er plek.

6. Ontwikkel zelfzorg

Gezondheid van lichaam en geest is een holistische aangelegenheid. Niet alleen de juiste medicatie of therapie, ook voeding, beweging, ontspanning, meditaties, je geld beheren, een paracetamol nemen, supplementen slikken, je huis schoon houden, voldoende nachtrust, bezigheden hebben waarin je floreert, al deze aspecten dragen bij aan het beteren van jouw zelfzorg. Naarmate je hierin meer ontwikkelt, ga je steeds meer in het middelpunt van jouw eigen leven staan. 

De zevende - onbenoemde - stap, is om alle zes stappen in elkaar over te laten vloeien.

Al deze zes manieren zijn laagdrempelig, goedkoop en helpen je om je leven te verrijken. Je kunt je er ook nog eens oneindig in verdiepen. Door over deze onderwerpen te schrijven, over wat ik zelf leer, hoop ik jou te kunnen ondersteunen in jouw eigen zoektocht. Je kunt mij ook vragen voor een online e-mail consult, ik begeleid je wanneer je zelf even vastloopt of wanneer je de behoefte hebt om even met een neutraal iemand van gedachten te wisselen. Ik leer je hoe je het weer zelf kunt doen. 

Warme groet,
Anita

======================================================================

In 2012 begon ik mijn leven te vereenvoudigen door het opruimen van mijn huis. 

Mijn belevenissen over opruimen en minimaliseren, over eenvoudiger leven ben ik bij gaan houden op dit blog. Omdat ik het een enorm leerzaam proces vond - en nog steeds vind - ben ik blijven bloggen en vertellen over hoe je op een praktische manier meer richting aan je leven kunt geven en veerkrachtiger wordt en een groter gevoel van zingeving krijgt. 

Wil je op de hoogte blijven, dan vind ik het leuk wanneer je je aanmeldt voor mijn maandelijkse nieuwsbrief. 

19