Opruim- en verkooptips voor mensen met weinig energie – deel 2




Na mijn vorige blogpost over opruim- en verkooptips voor mensen met weinig energie, kom ik nu met deel 2. Het is duidelijk een onderwerp waar ik nog héél veel over kan vertellen; meer dan genoeg voor een tweede informatieve blogpost. 


In deze blogpost ga ik in op de praktische stappen die je kunt doen om jouw items te verkopen. Met name de stappen die er zijn in de voorbereiding. Ik heb alle handelingen en keuzes zoveel mogelijk opgeknipt in kleine stapjes. Elk deelstapje kun je doen wanneer je er de energie voor hebt. Zo werk je stap voor stap aan je doel om items te verkopen. 


Het niet zonder meer spullen weg willen geven heeft vaak te maken met het gevoel dat er niet in jouw behoeften is voorzien. Het item of de waarde waar het item voor staat, vertegenwoordigt jouw behoefte en dan voelt het niet goed om het zomaar weg te geven. 

Daarom is het goed om te zorgen voor een betere balans tussen jouw behoeftes en de behoeftes van anderen. 


Ik weet dat veel mensen worstelen met het gevoel dat ze iets goeds moeten doen voor een ander. Vanuit het idee: wie goed doet, goed ontmoet. En: als jij het niet meer nodig hebt, geef het dan aan een ander die het wel kan gebruiken. Door hoe je in het leven staat of door hoe je grootgebracht bent, kun je in conflict raken met jouw behoeftes en de nood van een ander. 

Maar er is ook zoiets als: al te goed is buurmans gek. 

Wat ik je graag wil laten ervaren is dat je door geld te vragen voor een item je een ander niets tekort doet. Ook door iets te verkopen doe je alsnog iets goeds voor een ander. De ander kan iets kopen voor een veel lager bedrag dan een nieuw artikel én heeft de vrije keus om de prijs te accepteren of niet. Het geven en ontvangen is beter in balans wanneer jij er zelf ook iets voor terugkrijgt.



Je kunt het verkoopproces in hele kleine stukjes opdelen. Een koper hoeft niet te weten dat jij er twee weken of langer over doet voordat het op Markplaats (MP) staat. Telkens wanneer je tijd of energie hebt doe je een stap uit het hele proces. 


Ik moet hier wel bij zeggen dat ik vrijwel alleen van Marktplaats en Facebook gebruik maak. Vinted gebruik ik niet, omdat 1) hierop vooral veel kleine items worden aangeboden en ik liever niet aan verzenden doe 2) de opbrengst krijg je niet rechtstreeks op je rekening, maar komt op een soort tegoed te staan (waarvan Vinted natuurlijk hoopt dat je er vervolgens weer iets op Vinted voor gaat kopen). Maar wie weet komt er een tijd dat ik ook dat platform beter leer kennen. 


Het voorbereidingsproces voor verkoop bestaat globaal uit de volgende stappen (en dat is voor elk platform hetzelfde):

 

  • bepalen wat je wilt gaan verkopen
  • controleer of het compleet is; handleiding aanwezig, alle onderdelen aanwezig, eventueel de originele doos. 
  • controleer of het schoon en heel is. Als het kan, vlekken verwijderen en repareren wat je kunt repareren. Dit vergroot enorm de verkoopwaarde. Mensen vallen snel over een krasje of een los schroefje, stickerresten, of kale verf of een losse naad. Zorg dat dit in ieder geval geen struikelblok is bij de verkoop. 
  • bepaal de prijs; wat is jouw artikel eigenlijk waard? Kijk op MP waarvoor vergelijkbare items verkocht worden. Zoek ook de huidige nieuwprijs op. 
  • maak goede foto’s en veel foto’s. Bij daglicht en als het kan met een neutrale achtergrond. Wil je een (kinder)fiets verkopen? Zet ‘m dan niet op de foto tussen alle andere fietsen in je garage, maar zet ‘m bijvoorbeeld op de foto voor de dichte garagedeur (als je dan in de advertentie zet ‘heeft altijd binnen gestaan’ dan is het meteen geloofwaardig). 
  • bepaal voor jezelf of je het item wilt versturen of laten afhalen. En als je het wilt versturen, bedenk dan alvast hoe je dit goed kunt verpakken. Heb je een goede, stevige envelop. Heb je een goed formaat doos? Heb je vulmateriaal? Heb je tape om de doos dicht te plakken? Denk ook na over welke verzendopties je wilt accepteren. Is er een DHL servicepunt bij je in de buurt? En een PostNL punt? Welke ligt voor jou op een logische route, zodat je er niet speciaal voor hoeft om te rijden?
  • Maak een advertentie. Kies een titel waarin je de merknaam, maat, type verwerkt. 
  • In de beschrijving herhaal ik nogmaals alle gegevens uit de titel (want mensen lezen snel ergens overheen). Ik maak een redelijk bondige omschrijving, maar wel volledig en vaak iets van een persoonlijke touch. (waar gekocht, lievelingsspeelgoed van de kinderen, ooit cadeau gekregen, maar nooit mee gespeeld. Miskoop. Niet mijn smaak. Een grappige toon maakt de tekst persoonlijker). Mankementen benoem ik ook altijd en zet dit ook op de foto. 
  • Reageren. Het is niet altijd nodig om onmiddellijk te reageren, maar doe het wel zo snel mogelijk. Soms zie ik dat er een reactie is binnengekomen, maar kan ik het gewoon niet opbrengen om te reageren en de correspondentie te starten. Dat heeft niks met die persoon te maken, of het bod, of de vraag die gesteld wordt, maar heeft meer te maken met hoe ik me op dat moment voel. Soms heb ik er gewoon geen energie voor. Snel reageren wordt wel gewaardeerd, maar je hoeft echt niet per omgaande te reageren. Zorg wel dat je dit binnen redelijke tijd doet, binnen een dag of twee.


Reageren wil overigens niet zeggen dat je altijd meteen het bod moet accepteren of een tegenbod moet doen. 

Handigheidjes om jezelf wat meer bedenktijd te geven: bedank iemand voor zijn bod. Zeg dat je eigenlijk een ander bedrag in je hoofd had en doe een vrij hoog tegenbod. Dat zorgt voor correspondentie over en weer en geeft jou bedenktijd en krijg je een beetje een gevoel bij de bieder. 

Je kunt ook een vraag stellen: Heb je vervoer om het op te halen? Heb je nog vragen over dit item? Heb je gezien dat er een onderdeel ontbreekt/er een kras op zit/dit of dat gerepareerd moet worden? Dat brengt het gesprek op gang. 


Soms heb je te lang gewacht met reageren. Of soms heb je de reactie gewoon niet gezien. Reageer dan toch even kort met iets neutraals. Even kort excuus voor het late reageren, en dan iets simpels als ik was in beslag genomen door mijn werk en de kinderen, ik was ziek, ik heb je antwoord over het hoofd gezien (het hoeft niet tot in detail, als het globaal maar de waarheid is).


Een heel belangrijke stap in het verkopen wanneer je weinig energie hebt is: 

Hou zoveel mogelijk zelf de regie.  

Jij bepaalt voor welk bedrag het item verkocht wordt. Niet de verkoper. 


Dus: niet ingaan op reacties in de strekking ‘dan ben jij er maar vanaf’. Tenzij je dat wel wilt. Zorg dat je van te voren duidelijke afspraak hebt over het bedrag; sommige mensen willen aan de deur nog weer onderhandelen, dat zet jou altijd in een lastige positie, dus probeer dit te voorkomen. 

Onthou: de verkoop is geen gunst wat je verleent. Je hoeft je nergens voor de verantwoorden. Iets uitleggen of jouw eigen afwegingen vertellen kan wel helpen, maar je hoeft niet een bod te accepteren waar je zelf niet achter staat. En wanneer je merkt dat de reacties op je advertentie teveel worden of dat ze op niks uitlopen, dan haal je de advertentie er weer af en las je een break in. 


Gaandeweg word je er behendiger in. Na verloop van tijd heb je ook steeds minder spullen om te verkopen. Je huis is leger geworden en je bent vast veel zorgvuldiger geworden in wat je koopt. Toch is er altijd wel iets wat het verkopen waard is. Spullen komen en spullen gaan nu eenmaal in een huishouden. Ook wanneer je eenmaal je eerste gewenste spaarbedrag gehaald hebt, zul je merken dat je er vaker voor kiest om iets weg te geven of naar de kringloop te brengen; omdat dit minder belastend voor je is. 



Het accent ligt in deze blogpost op het verkopen van spullen, maar als je hierin toch (weer) vastloop, probeer het dan eens over een andere boeg te gooien. Doe tóch eens wat tegen je gevoel indruist: geef toch iets weg wat je eigenlijk had willen verkopen. Gewoon, om het eens te ervaren hoe dat voor jou uitpakt. Als blijkt dat de opluchting over het wegdoen van het item groter is dan wroeging over gemist geld, dan is dat een ervaring voor de toekomst. Als het andersom is, evengoed een ervaring voor de toekomst. In het laatste geval weet je dan dat je toch even moet doorzetten en langer wachten op de juiste koper. 



Ik hoop dat je weer iets aan mijn tips hebt en wens je veel succes met het werken aan je doelen. Als je ergens advies bij nodig hebt, laat me maar weten. 


Warme groet, 

Anita


Ongeveer een keer per maand verstuur ik een nieuwsbrief met inspiratie en bemoediging voor iedereen die op zoek is naar een opgeruimder, eenvoudiger en zinvoller leven. Spreekt dit je aan, dan ben je van harte welkom om je via deze link in te schrijven. 

2

Opruim- en verkooptips voor mensen met weinig energie – deel 1



Een rare paradox is het eigenlijk: je voelt je overweldigd door je spullen, taken en verantwoordelijkheden en tegelijk heb je de fut niet om het aan te pakken, want je wilt niet alles klakkeloos in de kliko gooien of naar de kringloop brengen. 


Wijze raad is er volop te krijgen.
Je buurvrouw zegt: ik geef tegenwoordig alles weg, nooit ergens spijt van gehad. 


Maar voor jou voelt dat niet als een oplossing. 


Je vindt het zonde om goeie spullen zomaar weg te geven. Je hebt tenslotte dromen en aspiraties waarvoor je graag wilt sparen. (Een andere fiets, zwemles voor de kinderen, een nieuw matras, een weekend weg, aflossen op de hypotheek, sparen voor je pensioen, die eerste belegging kunnen doen). Wat ook voor jou telt: je wilt dat bruikbare spullen op de goeie plek terecht komen. Omdat je milieubewust en duurzaam wilt opruimen. Misschien omdat je zelf heel zuinig bent geweest om deze spullen te kunnen kopen. Of omdat je er juist zoveel plezier van hebt gehad en je dat plezier ook aan een ander gunt. Wat je reden ook is, ik hoor het van bijna alle opruimers: zodra je bewuster omgaat met de spullen die je wegdoet en de spullen die je koopt, ga je meer oog krijgen voor de herkomst ervan. Welke materialen zijn gebruikt, wie heeft het gemaakt, waar komt het vandaan, wat is de impact op de natuur? Daardoor wil je graag dat je spullen op de juiste plek terechtkomen. Op een manier dat het voor jou ook iets oplevert. 


Maar, spullen uitzoeken, verkoopklaar maken, mailen om de deal te maken, opsturen, wachten tot het gehaald wordt….pff dat kost je wel elke keer energie en je merkt dat je de boel maar weer aan de kant schuift. Dan kun je het gevoel krijg dat je klem komt te zitten. De wens voor een opgeruimder huis, maar de berg werk blokkeert je. 


Dit is een herkenbare spagaat. Overweldiging slaat toe en werkt verlammend. 


Zou er niet een tussenweg te vinden zijn tussen die twee uitersten van rücksichtslos wegdoen en alles zorgvuldig verkopen?


Dat is mogelijk. Het is mogelijk om meer ruimte voor jezelf te maken. Wees heel geduldig en mild naar jezelf en pak het in kleine stapjes aan. 


Ik denk dat ik in de afgelopen 10+ jaar alle afwegingen en humeuren en stemmingen van het verkoopspectrum wel heb meegemaakt. Van bloedfanatiek tot aan ikhebertabakvan. Het is goed om je te realiseren dat de ene aanpak de andere niet hoeft uit te sluiten. En ook dat wat een tijdlang als de goeie aanpak voelt, na verloop van tijd niet meer bij je past. Misschien komt er een tijd dat je alles weggeeft. Misschien komt er een tijd dat je juist beter let op wat iets waard is. Alles is goed. Alles komt en gaat in fases. Dat vind ik altijd een troost. 


Hier mijn opsomming van wat ik in de loop der jaren geleerd heb: 

10

Hoe ik (het meeste) van mijn boeken weg deed

 



Sinds ik ben gaan opruimen heb ik al vaak gedacht: dat kan ik niet! Dat lukt me niet! Onmogelijk!
Om later te ontdekken dat het onmogelijke voor mij toch wel degelijk mogelijk was. 


Als je me een paar jaar geleden had gevraagd of ik ook mijn boeken ging opruimen, dan had ik gezegd: nooit!


Uiteindelijk ging toch het grootste deel van mijn/onze boeken weg. Zelfs de hele boekenkast ging weg. 





Dol op boeken en lezen en toch bijna alles wegdoen?

Ik ben dól op boeken en op lezen. Ik hou van alles rondom boeken. Ik hou van schrijven. Ik hou van heel de sfeer van boeken. Films die zich afspelen in boekenwinkels of bibliotheken. Ik hou van de gezellige boekenafbeeldingen op pinterest. Ik hou van lezen over schrijvers, werkkamers, bureaus en leeshoeken. Daar ligt het niet aan. Maar ik heb ontdekt dat in mijn eigen huis een boekenkast teveel onrust voor me geeft. 


Toen we in ons huis kwamen wonen wilden we een grote boekenkast in de woonkamer, met al onze 'schatten' erin. Maar in de loop der jaren merkte ik dat het te rommelig voor me werd. Eerst dacht ik dat het kwam door de boeken die erbij gelegd werden, maar waar niet echt plek meer voor was. Of dat het kwam door de ornamenten ertussen. Of door de post die er 'tijdelijk' neergelegd werd. Later dacht ik dat het aan al het andere lag, zoals het wasgoed, de verzorging kinderen, verantwoordelijkheden, eten koken, huisdieren) Ik dacht, als ik dát eerst op orde heb, dan komt het met de boeken wel weer goed'. 


Gaandeweg merkte ik dat het de boekenkast vooral visueel te rommelig voor me is. Al die verschillende kleuren. Mijn aandacht werd er telkens door getrokken: ik zag een boek en onwillekeurig las ik de titel. Boeken die ik al gelezen had: 'o dat was zo'n mooi boek' - 'heb ik gelezen, maar weet niet meer hoe het ging'. Of titels die ik nog wilde lezen. 'o ja, die wil ik écht nog een keer gaan lezen'. Telkens gingen mijn ogen er naartoe en of ik nou wilde of niet, ik las elke keer weer de titels. 


Het dagelijkse leven gaf me al genoeg prikkels, ik hoefde daar niet nog meer prikkels van boeken bij, op de momenten dat ik met iets anders bezig was. 



Vervolgstap: de boekenkast verhuisde naar zolder

Zodoende verhuisde de boekenkast naar de bovenste verdieping. Daar had ik in mijn hoofd ook hele mooie plaatjes bij. Van die heerlijke zolders met boeken die mijn fantasie prikkelden. In de praktijk was het een verschuiving van het probleem. 


Ongeveer twee jaar geleden werd onze bovenste verdieping anders ingericht. Er werd een extra kamer getimmerd en meubels moesten verplaatst worden. De enige plek waar mijn antieke kledingkast kon staan was tegen de muur van de boekenkast.  


Ik ging nog een keer de relatie tot mijn boeken herzien. Waarom bewaarde ik eigenlijk alles wat ik gekocht en gelezen had? Alleen maar om die herinnering te koesteren of om tegen visite te kunnen zeggen 'die heb ik ook nog in de kast'?


Het was belangrijker voor me dat de verhalen weer in omloop werden gebracht. Een boek moet leven, moet gelezen worden, moet begrepen worden, moet verteld worden. Zodat anderen er ook iets van kunnen leren of ontspanning uit kunnen halen zoals ik dat heb gedaan. 


Als ik de antieke kledingkast en de boekenkast op de weegschaal legde, dan was uiteindelijk de kledingkast me dierbaarder. 


De knoop werd doorgehakt en het gros van de boeken ging weg. Inclusief een vrijwel de hele collectie tijdloze DVD's. 


Het deel wat er nog over is, staat achter dichte deuren en dat is visueel veel rustiger voor mij. 


Holistisch opruimen is een heel bijzondere ontdekkingsreis. Dat wat je eerst voor onmogelijk hield, blijkt toch mogelijk. Mijn liefde voor boeken en lezen is niet minder geworden door mijn boeken weg te doen. Net als dat mijn liefde voor handwerken niet minder is geworden door het wegdoen van tassen vol stoffen. Dat wat wezenlijk is voor jou, dat blijft. Ook als jij het materiële item niet meer hebt. 



 

Wat is een goeie bestemming voor jouw overtollige boeken: 

- Kringloopwinkel
- Minibieb
- Heb je iemand op het oog die graag een bepaald boek wil lezen, bied het dan rechtstreeks aan
- Verkopen via Marktplaats, boekwinkeltjes.nl, via boekenbalie.nl of via (lokale) facebookgroepen
- Doneren aan Books4Life
- Doneren aan schoolbibliotheek
- Als je boek er nog ongelezen uitziet, dan kun je het prima cadeau geven (als je durft). 


Ik weet dat het wegdoen van boeken voor boekenliefhebbers een no-go is, dan kun je allicht kijken of je een selectie kunt maken tussen de speciale boeken (bijvoorbeeld eerste uitgaves, of verzamelingen, of gesigneerde exemplaren, of out of print boeken) en tussen gangbaar verkrijgbare boeken. Welke zijn voor jou essentieel en welke minder noodzakelijk. 


Ongeveer een keer per maand verstuur ik een nieuwsbrief met inspiratie en bemoediging voor iedereen die op zoek is naar een opgeruimder, eenvoudiger en zinvoller leven. Spreekt dit je aan, dan ben je van harte welkom om je via deze link in te schrijven. 


Warme groet, 
Anita

5

30 x minimaliseren in de badkamer






In navolging van mijn vorige lijst 30 keer minimaliseren in de keuken, heb ik nu een lijst samengesteld van 30 keer minimaliseren in de badkamer. 


Het zijn 30 keer items die ik zelf geminimaliseerd heb in de loop der jaren. Vooral in het eerste jaar van mijn opruimreis heb meerdere blogposts geschreven over hoe ik de badkamer aanpakte. Alle blogposts van het eerste jaar opruimen, heb ik gebundeld in een pdf. Als je het leuk vindt, dan kun je het hier downloaden en lezen. 

Ik begin mijn lijst met de gangbare items, die iedereen wel in zijn badkamer heeft en waar je regelmatig doorheen moet. 

1. Thuiszorgmiddelen die over datum zijn. Denk aan neusspray, hoestdrank, crème, zalf. 
2. Lege tubes, shampoo flessen, douchegelflessen, lege verpakkingen van wattenstaafjes, maandverband, scheermesjes. Ook aangebroken verpakkingen van haarverf kunnen weg. 
3. Alle shampoo’s, douchegels, handcrème, bodylotion die je niet (meer) bevallen. De shampoo kun je nog opmaken in de toiletpot. Doe als FlyLady en drup elke dag wat in de toiletpot, schoonborstelen en doorspoelen. 
4. Make up, mascara, oogschaduw, eyeliner dat over datum is, geklonterd of waar je op uitgekeken bent.
5. Oude verbandmiddelen; afgeknipte pleisters, afgeknipte verbandrollen, klemmen voor verbandrollen, steriele gaasjes die ver over datum zijn. 

5

Collectief Minimalisme






Opruimen leidt tot onverwachte nieuwe inzichten. Je gaat verbanden zien die je eerst nog niet zag. Eerst over je eigen handelen. Over je struikelblokken. Over je eigen gevoel voor wat zinvol is. Over waar je valkuilen liggen. 

Naarmate je meer en meer opruimt, verandert je houding ten opzichte van alles om je heen. Eerst je relatie met spullen. Dan de relatie met jezelf. De relatie met je naasten. Relatie tot alles. Je neemt je vriendenkring onder de loep. Je koopgedrag. Het gedrag van de overheden en autoriteiten.

Je gaat niet alleen je eigen leven beter begrijpen, maar je gaat ook zien wat jouw handelen doet met je leefomgeving. Alle meuk die je kocht is ergens op deze wereld geproduceerd. Meestal in lage lonen landen. Door mensen in niet zo toffe omstandigheden. En dan voelt het opeens wel heel respectloos als je ziet hoeveel wegwerpartikelen er door je handen gaan. Je wordt je bewuster van hoe jouw eten geproduceerd wordt en hoe de aarde wordt uitgeput en vervuild. Op de een of andere manier is het dan jouw korte geneugten niet meer waard. Ik hoor en lees het van eigenlijk alle mensen die eenvoudiger, opgeruimder en minimalistischer leven; zij willen een duurzamer leven. 


Collectief Minimalisme

De laatste tijd komt telkens de term Collectief Minimalisme bij me op. 
Er is denk ik een verschuiving nodig van wat we op individueel niveau kunnen doen, naar een gezamenlijk - collectief - doel. 

Met opruimen en minimaliseren beginnen we in eerst instantie voor onszelf. Omdat we onze spullen als ballast ervaren. In je eentje kun je al heel veel minderen. Eerst denk je dat je zaken écht niet kunt missen, maar gaandeweg kom je erachter dat je meer kunt missen dan je dacht. Ik had bijvoorbeeld nóóit kunnen denken dat ik mijn boeken en boekenkast weg zou doen. Boeken, die gaven me altijd zoveel plezier. Ik hoefde maar een foto of een film te zien van huizen met boekenkasten en dan werd ik er al blij van. Mijn hart maakte een sprongetje bij de werkkamers van auteurs en al die schrijfinspiratie om hen heen. Maar in de praktijk werd mijn boekenverzameling mij een last. Al die boeken van anderen bleken niks toe te voegen aan mijn fantasie. Ik bleek er best goed zonder te kunnen en nog steeds onuitputtelijke fantasie te hebben. 

Waar je in je eigen leven kunt opruimen is een heel belangrijk begin. Veel mensen zijn bezig om te minderen. Zonder de individuele inzet komt er ook geen collectief. Toch, hoe frappant is het dat er zóveel over global warming, smeltende ijskappen, stikstofuitstoot en klimaatdoelen wordt gesproken, maar dat over de hele linie alles nog steeds op groei is ingericht

Ook duurzaamheid is een commercieel concept geworden. Hoeveel zonnepanelen, warmtepompen, elektrische auto’s, papieren rietjes, apps tegen voedselverspilling, kleding van biologisch katoen moet er nog geproduceerd worden voordat we door hebben dat duurzaamheid gewoon een vorm van consumentisme is geworden? 

Wat als onze consumptiegedreven en op groei gerichte samenleving een trauma-reactie is? Een collectieve trauma reactie. Wij willen nooit meer tekortkomen. Maar door de westerse expansiedrift komen andere landen in de knel. Of eigenlijk denk ik nog liever: het zijn niet de landen die in de knel komen, maar dat deel van moeder aarde. Waardevolle delfstoffen die voor inferieure of luxe-artikelen of zelfs wegwerpartikelen gebruikt worden. En ons afval? Ons afval komt overal terecht. Alles wat ooit geproduceerd wordt, wordt uiteindelijk afval.



Relational Life Therapy. 


Onlangs las ik het boek Wij (Us) van dr. Terrence (Terry) Real*. Ik las het omdat ik meer wilde weten over hoe je in een lange relatie elkaar kunt blijven vinden, ondanks de ballast die je allebei meedraagt. En ook omdat ik opvallend veel las over (echt)scheidingen, waarbij de stellen eigenlijk niet zo goed konden duiden waarom ze uit elkaar wilden. ‘De koek is op’. ‘We leven als broer en zus’. Of juist dat de ene partij heel stellig was en het voor de andere partij als donderslag bij heldere hemel kwam. Dat allemaal bij elkaar zette me aan het denken en aan het zoeken naar antwoorden. Ik had het gevoel dat er een les voor ons allemaal in zat. 

Hoe wonderlijk was het dan om te lezen hoe Terry Real in zijn boek het verband legt tussen liefdesrelaties en global relaties. Hij schrijft over het belang van het herstellen van de onderlinge relatie. Niet alleen richten op de relatie met onszelf. Hij noemt het Relational Life Therapy. Verplaats de focus van het individu-gerichte denken, naar het collectieve. Naar het herstellen van dat wat ons ongezien allemaal verbindt. In de eerste plaats de band met onszelf, maar met als doel om het gemakkelijker te maken voor anderen om te herstellen. Dus niet uit individualisme. In groepen, waar steun is, daarin is herstel vele malen makkelijker, dan afgesneden van ‘de rest’. 

“We leven in een anti-relationele, narcistische maatschappij, en de kapitalistische competitie (als de een wint, verliest de ander) is daar eeuwenlang de essentie van geweest.”

Er moet een verschuiving komen. De aarde is er voor jou! Niet in de zin om jezelf iets toe te eigenen, maar in de zin dat je mag ontvangen wat de aarde geeft. Niet meer nemen dan wat je nodig hebt én iets ervoor teruggeven. Net zoals dat je je partner niet kunt toe-eigenen, maar dat je mag ontvangen wat hij/zij te geven heeft. 

De laatste tijd probeer ik voorbeelden te verzamelen van waar collectief minimalisme veranderingen ten goede kan brengen. Of waar ik al een glimp van collectief minimalisme zie verschijnen. Het is nog een work in progress, hopelijk volgen er meer voorbeelden. 

Bijvoorbeeld: Ik lees regelmatig ervaringen van mensen die spullen gekocht hebben via Vinted en niet gekregen hebben wat hen beloofd is. ‘Kan ik hier nog iets aan doen?’ Is dan de vraag. 
En dan gaat het bijvoorbeeld om een pakket kinderkleding van €10. Een deel van de tips gaan erover dat je het moet melden, dat het bedrog is, dat als je het meldt de verkoper het geld niet krijgt. Maar waar hebben we het nu eigenlijk over? Je was in eerste instantie niet van plan om het volle pond te betalen, je dacht een voordeeltje gevonden te hebben en dan blijkt het tegen te vallen. Het valt €10 tegen. Is het echt nodig om op je strepen te staan en die €10 terug zien te krijgen?

Ik zie hier gelukkig wel een kentering; steeds vaker komen op deze vragen reacties als: neem je verlies. Weer wat van geleerd, volgende keer beter opletten. 

Het leven zit nu eenmaal niet zo in elkaar dat je voor alles genoegdoening krijgt. Je goed laten voorlichten als consument is beslist een goeie zaak. Maar je kunt niet het onmogelijke verwachten. 

Misschien is dit uiteindelijk nog niet eens een goed voorbeeld, maar ik ben ook nog wat zoekende hierin. Ik wil er wel mee aangeven dat ik denk dat het nodig is om steeds meer bewuster te worden van wat het betekent als we alles gecompenseerd willen krijgen. Ik denk dat we als mensheid een gezamenlijk andere houding nodig hebben ten opzichte van hoe we het gewend waren. Ons vaker afvragen: wat voegt het toe? Wat voegt het toe als ik tientallen keer over en weer mail om genoegdoening te krijgen voor €10? Is de aarde ermee gediend? Als het niet voor onszelf is, dan wel voor de generaties na ons. 

“Leer je kinderen wat harmonie, disharmonie en herstel is, ook al hebben je eigen ouders dat waarschijnlijk niet gedaan. Bewapen ze met vaardigheden, rust ze uit met kennis.”


Tot zo ver mijn gedachtes over een zoiets ongrijpbaars als het collectief. Mijn dank is groot dat je dit met geduld hebt willen lezen. 

Warme groet, 
Anita


*de link naar het boek van Terrence Real is een affiliatelink. Mocht je hier iets bestellen, dan ontvang ik een kleine vergoeding. Het stelt mij in staat om verder te lezen en te verdiepen. 

Als je je inschrijft voor mijn nieuwsbrief, dan ontvang je ongeveer 1 keer per maand een mail met inspiratie en bemoediging. 






3

Recept voor bananenbrood


Wie zichzelf gaat aanleren om eenvoudiger te leven en het pad van Zelf Maken bewandelt, die komt al snel uit bij het zelfgemaakte bananenbrood. Geroemd om zijn eenvoud. Geprezen om zijn kwaliteit om restjes te verwerken. Kortom, de trots van elke beginner én ervaren thuisbakker. 


Het was al heel lang geleden dat ik een bananenbrood maakte. Want ik vond het stiekem altijd zo'n gedoe, met al die verschillende 'beetjes van dit en restjes van dat'. En ik koop wel bananen, maar niet altijd en er blijven bijna nooit bananen in de kast liggen. Bananen zijn nogal in trek hier in huis. 

Je kunt hele rijpe bananen trouwens ook goed invriezen; schil eraf, overlangs doorsnijden en plat in een ziplock zakje invriezen. Heel geschikt voor een smoothie. Of bananenbrood. 


Hier is trouwens mijn lijst met producten die je kunt invriezen


Onlangs lunchte ik met mijn groepje van de antroposofische patientenkring en iemand had een zelfgebakken bananenbrood meegebracht. Iedereen vroeg hoe ze het gebakken had en welk recept ze gebruikte. Daardoor raakte ik weer in de stemming om weer zelf een bananenbrood te bakken. Ik gebruikte het recept voor een healthy bananenbraad van Pauline's keuken als basis en paste zoals gewoonlijk weer iets aan. Zaak om het snel op te schrijven, voordat ik het vergeet. 


Ingrediënten:

  • 3 rijpe bananen, gemiddeld formaat
  • 3 eieren, kamertemperatuur
  • 3 à 4 (medjoul) dadels
  • 100 gr amandelmeel
  • 50 gr boekweitmeel
  • 30 gr kokosrasp (kokos neemt vocht op, dus prima geschikt voor een bananenbrood)
  • handvol gewelde rozijnen (van te voren een handvol rozijnen in een kommetje heet water laten wellen. Voor gebruik afgieten en afdrogen). 
  • ca. 75 gr. hazelnoten en/of walnoten
  • 2 theel. bakpoeder
  • snufje zout
  • koekkruiden of spekkoekkruiden

Zo maak je het brood:  

  • Pureer de bananen en de in stukjes gesneden dadels (zonder pit) met een staafmixer tot een gladde substantie. 
  • Voeg één voor één de eieren toe en klop ze met een garde door het beslag.
  • Spatel dan de amandelmeel en boekweitmeel erdoor. Meng ook het bakpoeder, de koekkruiden en snuf zout door het beslag. 
  • Hak de noten in stukjes en spatel deze ook door het beslag. 
  • Meng tot slot de kokosrasp erdoor. 
  • Verwarm de oven voor op 175 graden (hetelucht).
  • Vet een cakevorm of broodvorm in met boter. Ik zet altijd het cakeblik met een beetje boter in de oven die aan het voorverwarmen is. Na een paar minuten haal je het blik er uit en is de boter zacht genoeg om te kwasten.  OF: bekleed de binnenkant van je bakblik met bakpapier. 
  • Bak het bananenbrood in ongeveer 45 minuten. 
  • Test of je cake gaar is door met een lange satéprikker of dunne breinaald in het midden van je cake te prikken. Komt je prikker of naald er schoon uit, dan is je cake gaar. Anders nog even terug in de oven. 
  • Als je bananenbrood klaar is, dan even laten afkoelen in de vorm en dan op een rooster verder laten afkoelen. 

Bananenbrood is niet heel lang houdbaar. Door de natte ingrediënten komt er snel schimmel op. Je kunt de helft invriezen, of binnen een paar dagen de cake opeten. 

In het verleden heb ik meerdere zelfgemaakte etenswaren beschreven. Klik gerust verder door op het label 'Zelf Maken' te klikken (te vinden bovenaan dit artikel). 

Een heel fijn weekend!


Warme groet, 
Anita



    4

    Winteren en opruimen



    Het is alweer een tijd geleden sinds mijn laatste blog. Vanaf de Kerstvakantie heb ik veel aandacht besteed aan innerlijk werk. Ik groef en liep vast en ik groef verder. Ik rustte en reflecteerde. Ik kreeg inzichten en liep ook weer vast. Ik verbond nieuwe punten met elkaar en voelde weer hoop. Het was (en is) een periode van Winteren. *


    “Winteren is een periode van kou. Het is een braakliggende fase in je leven waarin je afgesneden bent van de wereld, je afgewezen voelt, buitenspel gezet, belemmerd in je vooruitgang, of gedwongen in de rol van buitenstaander. Misschien vloeit het voort uit ziekte, of een ingrijpende gebeurtenis als een overlijden of de geboorte van een kind; misschien komt het door een krenking of een mislukking. Misschien bevind je je in een overgangsperiode en ben je tijdelijk tussen twee wereld gevallen. Sommige winters besluipen ons trager […], sommige winters zijn ontstellend onverwachts […]. Hoe het zich ook aandient, winteren is meestal onvrijwillig, eenzaam en intens pijnlijk.”

    Uit: Winteren van Katherine May


    In de beginjaren van mijn zoektocht naar een eenvoudiger, opgeruimder, minimalistischer leven, konden zulke winterse periodes (voor zover ik me daar aan over kon geven) somber maken en voelde het eerder alsof ik weer terug bij af was, maar wat ik inmiddels geleerd heb is dat je met elk seizoen, elke goeie periode, maar ook elke taaie periode steeds dieper groeit in jezelf.


    Een hoop spullen

    In de tussentijd hebben spullen zich opgehoopt in mijn werkkamer. Slingers nog van de verjaardag in oktober van de dochters, deels gesorteerde Lego en Playmobil. Kleding voor de verkoop, dan nog een grote categorie ‘allerlei’. Maar vooral veel notitieboeken en -schriften. Ideeën om over te schrijven, snel genoteerd op een los vel. Aantekeningen van meditatiebijeenkomsten of van trainingen. Tijdschriften met interessante artikelen. Schetsen en tekeningen. Huishoudadministratie, wachtwoorden en inlogcodes. Van de afgelopen jaren. Eigenlijk is het één grote backlog aan werk. 





    Ik ben begonnen om te sorteren, wegdoen, opbergen. Ik wil met name minderen in mijn aantekeningen, vooral de losse vellen zijn natuurlijk hopeloos. Ik heb namelijk meer aantekeningen dan ik ooit in een leven kan uitwerken. En ik weet inmiddels dat wat er op de briefjes staat telkens opnieuw uit mijn pen komt, elke keer vanuit een andere invalshoek. Dus ik hoef niet bang te zijn om het te vergeten. 


    Maandag 19 februari start een nieuwe ronde van het Voorjaarsopruimtraject. Ik heb er hele mooie nieuwe opdrachten aan toegevoegd. 


    Ik ben alvast begonnen met opruimen, omdat ik me belast voelde door alle spullen in mijn werkkamer. Het gaat erg mondjesmaat, niet in de laatste plaats omdat dochters hun kamers veranderd hebben en er intussen een uit elkaar geschroefd bed, bodem en matras op mijn werkkamer bij is gekomen, dus het voelt een beetje hopeloos op dit moment. Wanneer het Voorjaarsopruimtraject start, dan hoop ik meer toegewijde tijd aan opruimen te besteden. 


    Wat ik tot nu toe gedaan heb: 


    - ik heb nogal de gewoonte om documenten die ik snel moet downloaden uit de mail op mijn desktop te parkeren. Met name op het werk doe ik dat. Dan moet er een handtekening in, of gegevens aangevuld worden en dan sla ik het snel op, verwerk het en stuur weer terug.  Vervolgens blijft het maar staan op mijn desktop en weet ik niet meer precies wat de status ervan is. De afgelopen weken heb ik bijna elke dag een document van mijn desktop opgeruimd, op de juiste plek bewaard of weggegooid. 

    - op mijn privé pc heb ik ook een volle map met downloads. Van deze map heb ik elke dag iets weggegooid of op de juist plek opgeborgen. 

    - de stoffen slinger die ik maakte voor mijn dochters van sentimentele kleding heb ik afgemaakt. Er moesten nog een paar vlagpunten aan genaaid worden, veel minder dan in mijn herinnering, dus de klus viel mee (een goeie les van het opruimen, die ik nog wel eens vergeet). Ook heb ik losse naden van handdoeken en washandjes dichtgenaaid. 

    - ik heb een lijst met alle accounts en wachtwoorden. Aangezien je tegenwoordig voor elke scheet en boer online een account moet aanmaken is dat een lange lijst geworden. Maar er zijn best veel die niet meer actueel zijn. Webwinkels waar ik of de kinderen niet meer bestellen. Of platforms waar op de basisschool voor ingelogd moest worden. 

    - op mijn naaibureau heb ik een dienblad met ‘allerlei’. Hierin gaan alle kleine onderdelen die ik bij het opruimen tegenkom. Kleine stukjes lego, kralen, knikkers, munten, haarspelden, naaigerei, linten. Dat werd inmiddels zóveel, teveel om uit te zoeken, dat ik voor mijn visuele rust, alles in een doos gedaan heb, zodat ik in ieder geval weer een leeg dienblad heb (en zonder dat ik het van plan was heb ik alsnog items weggedaan of bij elkaar gelegd). 

    - van een slapende spaarrekening heb ik de inloggegevens opgevraagd en weer geactiveerd. 


    Nog meer tips en suggesties en bemoediging: 


    Wat ik in het verleden gedaan heb: 

    - mijn huishoudadministratie lag op verschillende plekken in huis; in de keukenlade, op mijn bureau, in een krat, in een ordner. Gaandeweg heb ik alles bij elkaar gebracht. Alles ouder dan 7 jaar heb ik vernietigd, behalve polissen en akten. 

    - hele jaargangen ontvangen kerstkaarten had ik bewaard, soms met het idee om ze te recyclen en soms zonder vooropgezet plan in de kast gelegd. Alle gekregen kerstkaarten deed ik weg. 

    - we hadden een hele grote boekenkast. Die stond eerst in de woonkamer, maar ik vond dat op een gegeven moment visueel te rommelig. De kast en de boeken verhuisden naar zolder. Hoewel ik een boekenkast prachtig vind en lezen heerlijk is en het bezit van boeken me blij maakt, werd het teveel. De gehele boekenkast is weg en ik denk 80% (ik denk wel 300 boeken) van de boeken is ook weg gegaan. 

    - al op de basisschool leerde ik mezelf naaien met de naaimachine. Hoewel ik dol ben op mooie stoffen en in alles iets bruikbaars zie, heb ik hele tassen vol coupons weggedaan. Ik had meer dan ik ooit zou kunnen verwerken. 


    Ik ben nog steeds een beetje aan het winteren. Ik hou het een beetje bij de basistaken. Mijn baan in loondienst, huishouden, gezin. Eén sociale activiteit per week; afspreken met een vriendin of een oude bekende, maar ook mijn meditatiegroep of mijn antroposofische groep. Iets wat echt helemaal voor mij is en voedend voor mij is. Voor de rest veel introspectie en rust. 


    foto via web (volgens mij etsy)


    Tot slot nog even een huishoudelijk punt. Voor het versturen van de nieuwsbrief en de Opruimtrajecten maak ik gebruik van het verzendprogramma LaPosta. Daar gebruikte ik mijn gmail adres voor, maar dat kan niet meer omdat grote providers (gmail, AOL, yahoo etc) iets veranderd hebben in hun voorwaarden. De enige oplossing was om een emailadres aan te maken bij een provider, waar ik ook een bijpassende website zou hebben. Nu wilde het dat ik al een tijdje erover dacht dat het misschien tijd voor me werd om over te stappen van een blog naar een website. Dit had ik niet heel hoog op de prioriteitenlijst, maar nu door omstandigheden heb ik dit toch maar geregeld. Ik drukte veel te voorbarig op de knop ‘publiceren’ en nu zie je een website met AI gegenereerde tekst. Ik was verbaasd over hoe passend deze teksten zijn. Het enige woord dat ik nooit zou gebruiken is mindset, maar verder had ik het allemaal zelf geschreven kunnen hebben. De website heb ik OpgeruimdRichtingWijzer genoemd en het komende jaar ga ik dat verder vullen met mijn echt eigen teksten en foto’s. 


    Maar wat ik wilde zeggen: als je mijn nieuwsbrief ontvangt, kijk dan ook even in je spambox. Door de recente veranderingen gebeurt het nog wel eens dat het daarin terecht komt. Hopelijk gaat het vanaf nu weer goed, met het nieuwe mailadres vanaf @opgeruimdrichtingwijzer. 


    Fijn om even weer met jullie bij te praten <3


    Warme groet, Anita


    *de link naar het boek Winteren is een affiliate link. Het boek heb ik zelf gekocht. Mocht je daar iets bestellen, dan ontvang ik hiervan een kleine commissie. Dat helpt me om te investeren in nieuwe leesinspiratie of trainingen. 


    1

    Hoe belangrijk het werken met trauma's voor mij is (geweest)



    Ik werd vanochtend heel vroeg wakker. Te vroeg. Het was eigenlijk eerder midden in de nacht. Gisteravond waren we feestelijk uit eten geweest met familie en ik had meer gegeten dan ik normaal doe en het soort eten was ongewoon voor mij. In de nacht was mijn spijsvertering op volle toeren bezig om het weer uit mijn lijf te werken. Ik zweette als een otter. Waar ik vervolgens wakker van werd. 


    Ik probeerde weer in slaap te vallen en dat lukte voor een uurtje ongeveer, waarna ik weer wakker werd. Ik probeerde zo stil mogelijk te blijven liggen, om de echtgenoot niet wakker te maken. Toen kwamen de gedachten. Herinneringen aan ingrijpende gebeurtenissen van vroeger. Over wat ik destijds anders had moeten doen. Over wat ik destijds had kunnen zeggen. Ik fantaseerde een versie van mezelf die dingen durfde te zeggen, die de versie van toen niet kon. Ik fantaseerde een versie van mezelf die dingen durfde te doen, die de versie van toen niet durfde, omdat het zich geremd voelde. Op een gegeven moment werden de gedachten teveel en dreigde het gepieker te worden. Ik besloot op te staan en aan de dag te beginnen. Eerst in stilte ontbijten en dan in stilte dit stukje schrijven. 


    Wat in me opkwam terwijl ik in bed lag en aan al die gebeurtenissen dacht, was hoe belangrijk traumawerk voor me is geweest de afgelopen jaren. Vroeger dacht ik dat trauma’s niet op mij sloegen, ik had niet te maken gehad met jeugdzorg, of met plotselinge dood van een ouder, ook geen gescheiden ouders en ook geen misbruik. De ervaringsverhalen van anderen, die sloegen allemaal niet op mij. Dus kon ik geen trauma hebben, redeneerde ik. De dingen waar ik mee zat, dat zou wel mijn karakter zijn, te zwak, te lief, zoals ik regelmatig te horen kreeg. Vanaf het moment dat ik ging opruimen, en nog sterker, vanaf het moment dat ik de opleiding spirituele psychologie ging volgen, merkte ik dat er het misschien toch niet mijn karakter is. 


    Toen ik vervolgens steeds meer en steeds vaker iets las of keek van sprekers als Marc Wolyn of Gabor Mate of Diane Poole Heller, Terry Real, Thomas Hübl, zag ik steeds duidelijker dat er heel veel gradaties zijn in trauma’s. Je kunt levenslang last hebben van opgroeien in een liefdeloos pleeggezin én je kunt levenslang last hebben van een leraar die jou te nietszeggend vindt om serieus te nemen. 


    Dat is de essentie van trauma; de gebeurtenis is voorbij maar jij blijft denken, handelen en je gedragen alsof dat moment nog steeds bestaat. Je schiet in dezelfde patronen. Verdedigen van wat bedreigd wordt. Uit de weg gaan van wat te groot is om te omvatten. 


    De momenten als kind waarin je niet gezien werd. Publiekelijk terechtgewezen werd. Waar je uitgelachen werd. Waar je geen lof kreeg maar afkeuring op iets waar jij trots op was. Waar je tegengehouden werd en je niet wist hoe je moest ontsnappen. Waar je het pispaaltje was van de leraar. Waar je nog te jong was om woorden te geven aan je onmacht, angst of woede. Dat alles heeft een grote invloed om hoe je jezelf verder ontwikkelt. 



    Ontwikkelingstrauma

    Wat je miste als kind was hoe je er mee om moest gaan. Je hebt niet geleerd hoe je je op een gezonde manier kunt kalmeren. Je hebt niet geleerd hoe je op een liefdevolle, maar stellige manier voor jezelf kunt opkomen. Je vond het niet bij je ouders en opvoeders, niet op school, niet bij je vrienden of bij collega’s. Delen van jezelf zijn niet naar volwassenheid ontwikkeld. 


    Vanaf het moment dat ik me realiseerde; wacht eens, trauma’s slaan ook op mij!, toen leerde ik mezelf beter kennen. Ik vond herkenning in de teksten en lezingen en ik dacht: hier kan ik mee aan het werk, hier kan ik van leren, dit kan ik gebruiken voor mijn eigen herstel en ook voor de opdrachten in de opruimtrajecten.  


    Ik verwerk in mijn blogposts altijd iets van de lessen over ontwikkelingstrauma, omdat ontwikkelingstrauma’s een grote invloed hebben op hoe je met de buitenwereld omgaat. Hoe je je hecht aan mensen en hoe je je hecht aan spullen. In de opruimtrajecten leer ik je ook hoe je er zelf mee aan de slag kunt. 


    Wanneer je je eigen ontwikkelingstrauma’s gaat onderzoeken, doe dat dan met mildheid en een zachte nieuwsgierigheid. Dat wat je gaat ontdekken is telkens een opening naar het volgende. Een mooie oefening is om de kleur zachtroze op je hartgebied te visualiseren. De rozenkwarts heeft deze roze zachtheid. Ook een hele fijne steen om bij je te dragen om die zachtheid dichtbij te voelen. 


    Warme groet, 

    Anita


    Wil je de maandelijkse inspiratie mail ontvangen? Aanmelden kan hier. (gratis)




    2

    Voorjaarsopruimtraject 2024 ~ start 19 februari




    Langzaamaan laat het voorjaar zich zien. Onder de grond begint er iets te kiemen. Het is allemaal nog heel pril en teer, maar het is al voelbaar. Je merkt het aan het groeiende daglicht. Je merkt het aan de bloembollen die al boven de grond uit steken. De natuur ontwaakt. 


    Hoe wil jij ontwaken? Wat mag er in jou wakker worden?


    Als we slapen dan zijn we op dat moment in een tussenwereld, we zijn voor een paar uur ons bewustzijn verloren en zijn in dromenland. In dromenland zijn we voor even op een magische plek waar de sfeer ons vaak antwoorden geeft op vragen die we niet hadden kunnen formuleren als we wakker zijn. Wanneer we de volgende ochtend wakker worden, dan kunnen we de draad weer oppakken. We zetten onze voeten weer op de aarde en we staan op. 


    Elke wisseling van de seizoenen heeft in zichzelf een natuurlijk proces van afbreken en opbouwen. Daardoor is elke seizoenswisseling geschikt om extra op te ruimen, maar opruimen in het voorjaar heeft toch wel net die extra energie. Een frisse start maken. Opnieuw beginnen of wellicht de draad oppakken waar je ‘m verloren was.



    Het centrale thema van Voorjaarsopruimtraject 2024 is: 


    Zuivering. 


    Wat voelt zuiver voor jou. Nu, op dit moment. Waar zitten jouw kwaliteiten en talenten. Waar wil je je van ontdoen? Wat voelt puur voor jou?


    De dagelijkse opdrachten zullen allemaal rond dit hoofdthema opgebouwd worden. 

    Het traject bevat 30 opdrachten voor 30 dagen (5 weken) en loopt van 

    19 februari tot en met 23 maart


    Deze 30 dagen vallen binnen de 40 dagen Vastentijd. 


    In dit traject ontvang je elke ochtend een mail met een inspirerende, verdiepende opdracht, om je te laten onderzoeken welk deel van je huis je wilt zuiveren. Je zult merken dat het opruimen in huis weerspiegelt in je eigen (innerlijk) leven en zo ga je ook daar opruimen en zuiveren. 

    Naast de onderzoekende opdrachten geef ik ook heel veel praktische suggesties om op te ruimen. 





    Elke week belicht ik een ander aspect van het holistisch opruimen. Wat mag er gezuiverd worden; in je spullen, in je voeding, in je mentale welzijn, in je fysieke welzijn, in je sociale relaties, in je financien. Ik laat je op een onderzoekende manier je eigen huis en je leven zuiveren van datgene wat nu - op dit moment - niet meer bij je past. 


    Ik vind veel inspiratie in de natuur en van het wisselen van de seizoenen. Je zult ook een vleugje antroposofie in mijn teksten terugvinden. En ik maak dankbaar gebruik van alles wat ik geleerd heb in de opleiding Spirituele Psychologie. 


    Voorbeelden van opdrachten uit eerdere edities (toen nog opruimbingo's genoemd) zijn: 

    Najaarsopruimbingo Sta je nog in het midden van je eigen leven?

    Zomeropruimbingo grenzen stellen


    Net als met de vorige opruimedities, zijn de dagelijkse opdrachten bedoeld om je aan te moedigen. Kijk hoe je de opdrachten kunt vertalen naar je eigen leven, wat kom je bij jezelf tegen, terwijl je opruimt. Alles doe je in de beslotenheid van je eigen huis. Ik ben er om je te begeleiden als je ergens in vastloopt. Voor wie wil, is er een facebookgroep om mijlpalen of worstelingen te delen. Je mag de opdrachten zo strikt of los toepassen als goed voor jou voelt. 


    Zoals je ziet, heb ik de naam veranderd van opruimbingo's naar opruimtraject. Dit dekt beter de lading van wat je kunt verwachten. Er is nog steeds een bingokaart te downloaden en ik geef nog steeds elke dag een getal, maar de nadruk ligt vooral op de verdiepende opdrachten die je dagelijks ontvangt. De ervaring leert dat voor de deelnemers deze opdrachten grote waarde hebben. De bingokaart is een speelse en vaak ook creatieve manier om vorderingen bij te houden, maar niet het doel van het traject om de kaart vol te krijgen. Je kunt het traject volgen op een manier die goed voelt voor jou, vertaal het naar jouw eigen huis en jouw eigen leven. Alles hierin is goed. 


    Nog een keer op een rij: 

    💦  startdatum 19 februari 2024

    💦  einddatum 23 maart 2024

    💦  30 dagen

    💦  elke dag een onderzoekende opdracht om je huis en je leven te zuiveren

    💦  veel inspirerende en bemoedigende quotes

    💦  gesproken geleide meditaties 

    💦  geen mail op zondag, zodat er rust wordt ingebouwd

    💦  een verdiepend traject waar je de onderliggende redenen voor het bewaren van je spullen leert kennen

    💦  ik ben beschikbaar voor begeleiding wanneer je vastloopt of wanneer je van gedachten wilt wisselen

    💦  deelname is €35 (nieuwe prijs vanaf 2024)



    Lijkt het je leuk om (weer) mee te doen? 



    Ik ontmoet je graag bij het voorjaarsopruimtraject. 


    Aanmelden kan via de button hieronder. 


    Warme groet,
    Anita







    6

    Wat ik de afgelopen tijd kocht

    foto via Canva.com


    Na diverse blogposts over besparen en zuiniger leven, bedacht ik dat ik wel eens iets wilde schrijven over wat ik dan wél koop. Hoewel ik heel veel spaarzame gewoontes heb, is het natuurlijk niet zo dat ik helemaal niks koop. Het is ook niet zo dat ik nooit iets (te) duurs koop, of dat ik nooit een miskoop doe, of iets koop wat ik niet perse nodig heb. Wel koop ik veel gerichter, laat ik me niet snel meer door mijn eigen enthousiasme meeslepen en ben ik veel terughoudender geworden. 


    Een vrij lange periode heb ik behoorlijk zuinig geleefd, dat gaf me financiële rust. Het uiteindelijke doel was om een goede buffer op te bouwen en blijvend meer bestedingsruimte overhouden. Dat is gelukt. 


    Zuinig leven is nog steeds iets waar ik naar terugkeer, omdat ik mezelf een prettiger mens vind als ik bewust met mijn geld omga, maar ik kan in periodes losser zijn met geld. In het begin gaf dat me het gevoel dat ik afdwaalde van mijn missie, en soms was dat ook zo, maar ik leer steeds beter om onderscheid te maken tussen echt afdwalen en tussen iets kopen wat voldoet aan een behoefte. 


    Kortom, welke producten ik koop, moet ook passen bij de waarden hoe ik wil leven. 


    Sinds ik opgeruimder, minimalistischer, eenvoudiger leef ben ik bijvoorbeeld meer overgestapt op natuurlijke producten. Dat kan gaan om (biologische/onbespoten) basis ingrediënten zodat ik from scratch kan koken, het kan gaan om natuurlijke stoffen (wol, zijde, linnen, katoen i.p.v. polyester mix, fleece) het kan gaan om zuivere verzorgingsproducten of om natuurlijke geneesmiddelen. 


    De les die ik gehaald heb uit de afgelopen jaren is dat het gros van wat er te koop is in supermarkten, drogisterijen, kledingwinkels, meubelwinkels, een negatief effect heeft op onze leefomgeving en op onszelf. Vermijden is het toverwoord geworden, want uitbannen is als individu bijna onbegonnen werk. Dat vind ik wel eens lastig aan deze tijd; er komt zoveel op de consument af (bewerkt voedsel, medicijnen, energy drinks, synthetische stoffen, synthetische geuren) dat je meer bezig bent met vermijden dan dat je echt gericht op zoek kunt naar het artikel wat je wél wilt hebben. 


    Nu naar wat ik zoal kocht de afgelopen maanden (eind 2023): 

    6

    Wat doet een rode strik om een afvoerpijp?







    In de nieuwsbrief van vorige week vertelde ik over hoe ik onlangs een filmpje zag op instagram van een feng shui expert die een rode strik om haar afvoerpijp heeft. 


    Feng shui gaat uit van het principe dat energie wegstroomt uit je huis via afvoerpijpen. Daarom hou je de deur naar de badkamer dicht of de wc bril naar beneden. Maar zelfs als je die gewoontes hebt aangewend merk je dat er ongemerkt goeie energie weglekt uit je huis. Je bent voor je gevoel aan het dweilen met de kraan open. Telkens druk bezig, maar het resultaat lijkt telkens weinig zichtbaar te worden. Je hebt al zóveel opgeruimd, maar toch blijven er spullen in je huis komen die ongewenst plek innemen. Of je merkt dat je toch nog te vaak miskopen doet. Of dat uitgaven telkens duurder uit blijken te vallen. 

    Rood wordt in feng shui in verband gebracht met fortuin. Voorspoed. In het kader van mijn thema voor 2024 'Wat is mijn waarde', heb ik een rode strik om mijn afvoerpijp in de keuken gedaan en ook eentje in de badkamer. De plastic opbergkoker rechts op de foto voor plastic zakken heb ik ook gelijk maar eruit gehaald. Die gebruik ik nauwelijks meer. Plastic tassen bewaar ik tegenwoordig in de trapkast. 

    Ik heb in de loop der jaren meerdere boeken over feng shui gelezen en hier en daar voeg ik elementen toe in mijn huis. Ik probeer er vooral op te letten dat de flow van het huis lekker loopt. Er moet een bepaalde logica zitten in de indeling van de ruimtes en waar ik het voor gebruik.  

    Wanneer je huis rommelig is, met teveel spullen, oud zeer, onverwerkte thema's, dan voel je dat er geen flow zit in je huis. Energie hoopt zich op en wordt steeds dichter en nadrukkelijker. Door deze stukken met aandacht en in kleine beetjes op te ruimen, gaat de energie weer stromen. 

    Door aandachtig bezig te zijn met opruimen ontwikkel je een hele andere kijk op je keuzes uit het verleden. Ik hoor bijna altijd van de andere opruimers dat ze het steeds belangrijker gaan vinden dat hun spullen goed gebruikt worden, van goeie materialen zijn gemaakt of zo weinig mogelijk milieuschade opleveren. Je krijgt een hele andere kijk op waarde. 

    Ik heb een paar voorbeelden bij elkaar gezocht waarin ik anders ben gaan denken over de waarde van mijn spullen, of van mijn tijd of van mijzelf. 

    2

    Stille maan ~ januari




    De volle maan van januari is Stille Maan. 
    Ook wel Wolfmaan, Oude Maan. Het is de eerste maan na Yule.  


    De zon begint meer kracht te krijgen, maar de winter is nog lang niet voorbij. Het duurt nog even voordat er weer voedzaam eten te vinden is. In oude tijden vroeg men om kracht en bescherming om deze periode door te komen. Er is al een flinke deuk geslagen in de reserves van de oogst van het vorig seizoen. Maar nieuw voedsel moet nog even op zich laten wachten. 


    Zo is het ook met wat er in jouzelf nog aan reserves is. En wat er aan het ontkiemen is. 


    Door de feestelijke stemming van de jaarwisseling en de frisse zin voor het nieuw jaar is het makkelijk om opgezweept te worden door voornemens en goede intenties die je van anderen hoort.  




    Als je meer met de seizoenen gaat leven zul je merken dat in januari de natuur nog niet veel verandert. In de natuur groeien plannen nog langzaam, onder de grond in het duister. In de natuur begint 1 januari niet met een vliegende start. Om je goeie intenties voor het nieuwe jaar niet te snel te laten uitdoven is het goed om niet te hard van stapel te lopen. 


    2

    Nieuwjaarswens 2024



    Elk jaar maak ik voor mezelf een nieuwjaarswens. Je zou het ook een voornemen kunnen noemen, maar voornemens hebben de neiging om te vrijblijvend te zijn. En ze zijn vaak gericht op iets aan jezelf waar je ontevreden over bent. Een wens uitspreken voor jezelf heeft een andere lading. Een wens werkt  vervullend. 

    Zo’n nieuwjaarswens is een boodschap aan mezelf, een thema wat ik het hele jaar mee wil nemen. Die wens is niet alleen voor mezelf, maar ook universeel. 


    Dit jaar is de boodschap voor mezelf:


    Wat is mijn waarde?



    Dit is een thema waar ik de laatste tijd steeds meer over nadenk. 

    Welke waarde(n) voeg ik toe aan de wereld? Wat is mijn inzet, mijn aandacht of mijn kennis waard? De nieuwjaarwens gaat ook over: mag ik zeggen ‘ik ben het waard’?



    Mijn leven vereenvoudigen heeft me op veel vlakken opgeleverd wat ik zocht; een opgeruimder huis, een financiële buffer, niet meer leven op de automatische piloot. Maar er zijn nog innerlijke ruimtes die onvervuld zijn. Waarde en geld en tijd zijn vaak gevoelige onderwerpen, iets waar een ander snel een mening over heeft. De dingen hoeven niet op een weegschaal, maar als de weegschaal altijd naar dezelfde kant gaat, kun je dan nog spreken van een weegschaal? 


    Ik deel een stukje uit de mini-bingo Twaalf Heilige Nachten waarin we een reis langs de sterrenbeelden maakten. Het komt uit de mail van de 6e dag (oudjaarsdag) en gaat over het sterrenbeeld Weegschaal. 


    Het gebied van de Weegschaal is verbonden met de geestelijke wereld van Beweging.


    Het zonnestelsel is voortdurend in beweging. Planeten draaien om elkaar heen in een bepaald patroon. Ze hebben elkaar ook nodig en houden elkaar in evenwicht. Ze functioneren eigenlijk als een gesloten systeem. Elk onderdeel heeft zijn eigen unieke bijdrage aan het geheel.


    Het komende jaar wil ik meer leven vanuit mijn hart, vervulling zoeken van binnenuit en niet teveel kijken naar hoe anderen doen wat ik ook zou willen doen. 


    Afgelopen jaar ging mijn nieuwjaarswens over ‘achterover leunen’. Wat ik vorig jaar geschreven heb, voelt nog steeds actueel. Ik had bij wijze van spreken de hele blogpost opnieuw kunnen gebruiken. Mijn nieuwe wens sluit hier voor mijn gevoel naadloos op aan. Het komend jaar neem ik de waarde-vraag met me mee. Het gaat een zoektocht worden en waarschijnlijk zal ik verder uit mijn comfort zone moeten gaan, zoals met alles wat ik tot nu toe deed is het een kwestie van nieuwsgierig op onderzoek gaan. 


    Het komende jaar hoop ik weer veel te kunnen schrijven en met jullie te delen. De opruimbingo's ga ik  ook dit jaar weer geven. Ik ben er heel dankbaar voor hoe enthousiast de bingo's ontvangen worden. Hopelijk lukt het me om nog veel meer moois te maken. 


    Warme groet en voor iedereen een gezegend, gezond en geinspireerd 2024. 


    Anita



    0