De laatste tijd kom ik meerdere artikelen tegen over het vinden van geluk. Over hoe je gelukkig kunt worden. Over hoe je je ware zelf kunt vinden, hoe je voor jezelf kunt kiezen. Programma's en trainingen over wat je moet doen (en laten) om eindelijk dat gedroomde geluk te vinden.
De strekking van zo'n programma snijdt vaak wel hout, maar op de een of andere manier klopt het voor mij niet. Het geluk wordt als doel gesteld, als iets waar je naartoe kunt werken, iets wat je kunt bereiken als je bepaalde stappen doet, een plan volgt of opdrachten doet. Bijna zoals bij een dieet of een fitnesstrainingsprogramma. Maar werkt dat wel? Is dat de weg naar geluk? En trouwens, wil ik dat wel, elk moment van de dag gelukkig zijn?
Bij geluk denk ik aan vrolijk dartelende mensen, die blij zijn en onbezorgd door het leven gaan. Als je ongelukkig bent dan is dat zeker iets waar je naar snakt, naar onbezorgdheid, naar blijheid. Het klinkt mooi, maar het klinkt ook hol en inhoudsloos. De hele tijd blij en onbezorgd. Dat klinkt voor mij helemaal niet reëel.
Een van de grootste lessen die ik heb ervaren van het mediteren is dat we in de Westerse landen gewend zijn om geluk buiten onszelf te zoeken. We zoeken het bij andere mensen, in een getraind lichaam, in geld en bezit, in cosmetische ingrepen. Als ik zus heb....als ik zo ben ....dan....ja dan word ik gelukkig. Het is een misvatting om het buiten jezelf te zoeken. Als je je richt op wat er al in jezelf aanwezig is aan kwaliteiten en voorkeuren en je op zoek gaat in jezelf naar wat jou drijft, waar je plezier aan beleeft, wat je makkelijk afgaat, wat je als kind graag deed, dan vind je een veel groter gevoel van vervulling en zingeving dan wanneer je geluk buiten jezelf zoekt.
Lees hier mijn artikel: 6 praktische manieren om meer richting aan je leven te geven.
Lees hier mijn artikel: 6 praktische manieren om meer richting aan je leven te geven.
Ik voel mezelf veel gelukkiger dan 5 of 6 jaar geleden. Ik doe meer van wat ik het liefste doe, volg meer mijn eigen natuur, leef bewuster, heb meer financiële vrijheid gekregen en ervaar dat mijn leven meer betekenis heeft gekregen. Toch loop ik niet de hele dag te dartelen en te stralen van geluk. Nog steeds heb ik zorgen, frustraties, verdriet, tegenslagen. Maar door meer te leven zoals bij mij past, merk ik dat ik ook de andere - ongelukkiger - gebeurtenissen van het leven er gewoon bij vind horen. En daar ga ik ook doorheen op een manier zoals bij mij past. Gelukkige momenten duren niet eeuwig, maar ongelukkige ook niet. Denk maar aan bloeiende bloemen. Bloeiende bloemen vinden we prachtig, maar zij kunnen alleen maar bloeien doordat ze regen hebben gehad en in het najaar daarvoor zijn afgestorven.
Misschien zit het ware geluk wel in het besef dat geluk en tegenslag twee zijden zijn van dezelfde medaille. Daar waar geluk is, is ook verdriet. Het een is er nooit zonder het ander. Dat maakt ons tot complete mensen.
Op mijn maankalender las ik een toepasselijke tekst, die precies verwoordde waar ik over na dacht.
'Vierentwintig uur per dag gelukkig zijn komt zelden voor. Huilen, lachen, schreeuwen, op en neer springen van boosheid en frustratie zijn eigenlijk allemaal gezonde gewoonten. Kinderen doen dat veel beter dan volwassenen. Onzuivere energie die wordt geproduceerd door een slecht humeur wordt op een gezonde wijze afgevoerd als je even flink moppert en daarna, hopelijk, om jezelf kunt lachen.'
Warme groet