Moestuin Maandag ~ oogsten

Er is weinig gewerkt in de tuin de afgelopen periode. Allemaal wegens begrijpelijke redenen - werk, kinderen, school, aanstaande vakantie - maar toch had ik verwacht wel een uurtje hier of daar voor de tuin te hebben. Misschien had ik dat uurtje ook wel, maar had ik er dan net even geen zin in.
Maar ook zonder mijn inmenging groeit het spul door. De cherrytomaatjes vallen wat tegen, daar groeien maar een paar eetbare aan. Van de peulen hebben we veel plezier gehad. Een paar keer de jonge peulen geoogst, daarna laten hangen voor de doperwten. Voor mijn vakantie heb ik ze geoogst.

Het was even een werkje, maar het moest toch echt even gebeuren voordat we twee weken op vakantie zouden gaan. Let ook even op de nieuwe handgrepen van de pan :-). Dat is trouwens de enige pan die voorzien is van nieuwe grepen, voor de hapjespan had de winkel niets op voorraad.

Na de vakantie was het hoog tijd om de aardappels uit de grond te halen. Ik haal ze er maar per portie uit, want eenmaal boven de grond worden ze heel snel groen. Zaterdagavond laat laat heb ik de portie voor zondag nog gerooid en geschild, dit in verband met mijn nieuwe voornemen om de zondagsrust weer in te voeren (waarover later meer). De aardappels smaakten prima!

1

Genieten

Wanneer je je in een kringetje bevindt van gelijkgestemden, zou je maar zo kunnen denken dat iedereen buiten die kring ook zo denkt.
Maar dat is natuurlijk niet zo.
Soms word ik even wakker geschud door andersdenkenden. Dat echt niet iedereen bezig is met overbodige toevoegingen aan eten en dat anderen echt nog niet ervaren hebben wat teveel aan suiker allemaal met je doet. En dat anderen snoepen echt niet zo erg vinden.

Afgelopen week hielp ik mee op school en de kinderen kregen een snoepje, omdat het de laatste schooldag was. Juf had het zich even lastig gemaakt, want ze had net die dag aan de kinderen verteld dat suiker niet zo goed voor je is. Dus verscheidene brave kleuters benoemden dat even hardop. Eén meisje draaide zich naar mij en een andere hulpmoeder om, die naast me zat, om ook nog even wijs te zeggen dat er suiker in snoep zit en dat dat niet gezond is.
Waarop de andere hulpmoeder zei dat weliswaar suiker ongezond is en je het niet elke dag moet eten, maar dat je af en toe 'best mag genieten.'

Het was het zinnetje dat je best mag genieten, dat iets bij mij teweeg bracht. Ook ik had wel zin in een snoepje en koos iets uit waar ik wel zin in kon krijgen. Maar waren dat de enige momenten voor mij wanneer ik genoot? En meer nog: willen we onze kinderen leren dat snoepen gelijkstaat aan genieten?
Het voelde als een vreselijk ouderwetse gedachtengang, een achterhaalde opvatting.

De associatie dat snoep of 'stout' eten gelijk staat aan genieten ligt mijlenver achter me. Sterker nog, ik geloof niet dat ik toen ooit echt genoten heb van dat eten. Ik sla het doorsnee appeltaartje op het terras tegenwoordig meestal over. Toastjes met brie en kant-en-klaar smeersels kunnen mij niet meer bekoren. En we hebben net besloten dat we dit weekend de laatste keer kant-en-klaar huzarensalade hebben gekocht voor bij de barbecue. Er zitten teveel toevoegingen in.

Geniet ik minder nu ik dat allemaal oversla?
Integendeel! Ik geniet volop!
Meer en meer geniet ik er van om iets te koken van verse en afzonderlijke ingrediënten. Ik kijk wat ik in huis heb en maak daar wat van. Soms gebruik ik hele simpele ingrediënten en toch zeggen Michel en ik 's avonds aan tafel genietend tegen elkaar 'wat hebben we toch weer een koningsmaal'. De kinderen blijven onverminderd klagen, daar valt nog wat terrein te winnen. Maar ook zij snoepen mee van noten, van kaas van 10 jaar oud, van ambachtelijke worsten van lokaal vlees, van cherry tomaten en we zeggen op een willekeurige avond 'goh, wat hebben we toch veel lekkers in huis.'

Ik iedereen kan aanraden om suiker te minderen. Het heeft mij al zoveel opgeleverd. Minder last van eczeem, minder last van stemmingswisselingen, meer energie, minder vatbaar voor kwalen, minder last van hooikoorts. In die zin blijf ik mij verwonderen over de invloed van voeding op mijn gezondheid.

Hoewel ik van mening ben dat er geen enkele reden is om onszelf of onze kinderen zoveel te belonen met snoep en lekkernijen in de mate zoals we inmiddels gewend zijn om te doen (hoe vaak hoor je mensen op een terras niet tegen elkaar zeggen dat ze het 'verdiend' hebben) en hoewel ik me veel liever omring door gelijkgestemden, toch is het belangrijk dat ik zonder oordeel blijf luisteren naar andere opvattingen.

Dat gezegd hebbende wil ik toch afsluiten met een leus die past in mijn kringetje van gelijkgestemden, want hé, jullie komen tenslotte ook niet voor niks hier lezen.

Minder toevoegingen, meer genieten!

12

Drie Dingen op Dinsdag ~ Elsa en Anna's Frozen kostuum in de hoofdrol

Er is al weer een maand voorbij. Gedurende de weken van juni zag ik de laatste dag van de maand steeds dichterbij komen. Jammer dat 1 juli meteen de eerste dinsdag van de maand is ;-)
In eerste instantie had ik me geen doelen willen stellen voor juni, maar ik heb ze uiteindelijk toch voor mezelf gesteld.
Het liep een beetje zoals ik verwacht had. Het was een volle maand, chaotisch, stressig, teveel lopende zaken en een dipje aan het eind.

A quick recap:
Doel 1 en 2 zijn naaiprojecten. Daarover meer als het af is.
Doel 3: nieuwe handvatten aan een paar pannen laten zetten. Van een paar pannen zijn afgelopen maand handvatten afgebroken en dat moet toch binnenkort maar geregeld worden.

Doel nummer 3 is me niet gelukt. Deels wegens tijdgebrek, deels wegens teveel uitstellen en deels wegens slechte planning. Misschien lukt het me komende week nog.

Doel nummer 2 zijn 50 poppenluiers in wording. Bedoeld om deze zomer te verkopen op de vrijmarkt van Schiermonnikoog en zodoende mijn handwerkhobby te kunnen bekostigen (en te sparen voor een lockmachine).

Maar dat allemaal terzijde, want eigenlijk gaat het deze maand alleen maar om Doel nummer 1.
Met dit doel was ik trouwens al in mei begonnen.
Ik had het in mijn hoofd gehaald dat het geweldig leuk zou zijn wanneer ik voor de meiden een Elsa en Anna jurk zou maken zoals uit de film Frozen. Dat zouden ze dan op juffendag - wanneer alle kinderen verkleed naar school mogen - kunnen dragen.
Ik had jurken kunnen kopen, maar de enige die betaalbaar waren, vond ik goedkoop uitgevoerd. De originele Disneyjurken zijn al lang en breed uitverkocht en gaan voor 1000 dollar over de plank op e-bay. Eerlijk gezegd weet ik niet meer wat mijn exacte afwegingen waren om de jurken zelf te maken, dat idee was geboren en moest tot uitvoer gebracht worden.

Ik bestudeerde nauwgezet de disneyfoto's, zocht tussen de stoffen die ik had. Kocht er stoffen bij. Tekende een patroon aan de hand van een bestaande verkleedjurk. En ging aan de slag.
Ik ben heel trots op hoe het geworden is.
De tegenvaller is dat het juffenfeest dit jaar een thema heeft: water en vakantie.
O, well...
Ik heb tegen de meiden gezegd dat ze hun jurken aan mogen op de laatste schooldag, een dag na het juffenfeest.

Anna-jurk in folklore stijl

Bloemen uit andere stof geknipt er met de hand op genaaid. 

Elsa-jurk

Anna-cape

De cape is gevoerd met bloemenstof.
Uit deze stof heb ik de bloemen geknipt voor de applicaties.

Handschoenen voor de Elsa-jurk. Middelvinger gaat door het gaatje. 

Ik had de sluier willen sjabloneren met sneeuwvlokken, maar dat had niet het gewenste effect.
Plan twee is om in de zoom glitters te doen. Dan is de jurk helemaal af. 

Elsa en Anna op de schommel.

Elsa en Anna gaan verkleed als zichzelf naar school. 

Want - geloof het of niet - hun echte namen zijn Elsa en Anna.

Op dit blog noem ik ze Gemma en Ellie, zoals Michel en ik ze ook noemden toen ze nog in mijn buik zaten. 

12