Iedereen die opruimt of minimaliseert weet hoe ingewikkeld de relatie met je spullen kan zijn. Ik heb vaak genoeg items in handen gehad waar ik maar geen afstand van kon doen. Je kunt de logica van het weggooien wel beredeneren, maar je handen willen het niet loslaten. Je lijf laat je merken dat er meer aan de hand is dan wat je hoofd beredeneert.
Je kunt het niet loslaten, want .....je hebt er lang voor gespaard. Je bent er altijd heel zuinig op geweest. Je hebt het gekregen van je lieve oma. Je vindt maar zo geen nieuw exemplaar. Je schaamt je als je zou moeten zeggen dat je je auto niet meer kunt veroorloven. Je wilt dezelfde spullen en leefstijl als binnen je vriendenkring. Wat als je zonder komt te zitten?
