Alle verandering begint met een verruiming van het bewustzijn.
Ik zie mezelf nog zitten aan de keukentafel in 2011. De renovatie van onze benedenverdieping was net klaar.
Hoe het vóór de opknapbeurt was: de kurkvloer was versleten en de meeste apparaten van de keuken hadden het begeven. Bovendien was het werkoppervlak van de keuken te klein. Met een baby tweeling was ik steeds aan het schuiven met het steriliseer apparaat, flesjes, bekers, waterkoker en dan ook nog het oud papier en lege flessen.
Oh, wat verheugde ik me op een prachtige keuken, een huis met een nette vloer, nieuwe gordijnen, frisse muren…Nu ging er wel wat mis met de vloer en er ging vooral wat mis met het gedrag van de vloerenman, maar wat er ook mis ging was het gevoel van euforie toen het werk gedaan was.
Dat was het begin van bewustwording over het leven. Over mijn leven.
Vanaf dat moment begon ik me af te vragen wat ik eigenlijk allemaal nodig had in het leven. Ik had tenslotte alles wat ik dacht te willen (nieuwe keuken, nieuwe vloer, man, huis, kinderen, nieuwe keuken, een vast inkomen), maar waarom bleef ik dan zitten met een onvoldaan gevoel? Dat het leven meer in petto voor me moest hebben dan dit. Ik begon me af te vragen of ik niet tevredener zou zijn met minder. (Die man en kinderen wil ik trouwens graag houden hoor, als het aan mij ligt).
In die tijd heb ik het blog van eenvoudigleven van A tot Z gelezen.
Vrij snel daarna kwam ik op het blog eenkastjeperdag. De levensvreugde van eenvoudigleven sprak me aan, ook al kwamen onze levens niet met elkaar overeen, toch was er iets in Teunie’s (eenvoudig leven) manier van schrijven waarin ik me herkende. Ook in de stukjes van Nelleke (kastjeperdag) herkende ik mij. Eerst begon ik met opruimen en daarna met bloggen. Het bloggen was deels als verslaglegging voor mezelf, zodat ik terug kon kijken wat er veranderd was en deels omdat ik zoveel herkenning vond bij anderen. Ik merkte dat die herkenning wederzijds was, dat anderen bij mij herkenning vonden in de dingen die ze in hun eigen leven hadden op te ruimen.
Toen ik in 2012 begon aan de zevenjarige opleiding Spirituele Psychologie begonnen er steeds meer dingen op z'n plaats te vallen. De praktische kant van het opruimen vertaalde zich naar een groter begrip over mezelf en over de wereld om me heen.
Het opruimen van de kastjes doe ik niet meer elke dag, maar ik merk nog steeds het effect. Het opruimen raakt aan een diepere laag, dan alleen het zichtbare. Wanneer ik de hoeken van de plafonds stofnestvrij gemaakt heb, voelt de kamer groter, alsof er meer ruimte voor mij in huis is. Wanneer ik de ramen heb gewassen, lijkt het alsof mijn blik zich verruimt. Wanneer ik afscheid heb genomen van nooit afgemaakte projecten, voel ik me bevrijd van een verantwoordelijkheid. Wanneer ik die uitgebloeide bloemen weggooi, dan verbetert er iets in de sfeer.
Alle blogposts over het Een Kastje Per Dag project heb ik gebundeld in een pdf. Je kunt het hier gratis downloaden.
Op die manier gebruik ik het kastjesproject nog steeds als een hele praktische manier om dingen in beweging te zetten. Wanneer ik het gevoel heb dat ik ergens in vast loop, dan is het opruimen van een kastje een hele praktische manier om een ongewenst patroon te doorbreken.
Dat ik zoveel jaar later nog steeds kan schrijven over universele onderwerpen als het vinden van zingeving, is een dagelijks plezier. Met elke reactie die ik krijg van lezeressen en lezers (meestal lezeressen) veer ik even op. Met dit blog hoop ik die plek te zijn van verademing en herkenning waar ik zelf destijds zelf naar op zoek was.
Warme groet,
Anita
In 2012 begon in mijn leven te vereenvoudigen door het opruimen van mijn huis.
Mijn belevenissen over opruimen en minimaliseren, over eenvoudiger leven ben ik bij gaan houden op dit blog. Hier lees je mijn terugblik. Omdat ik het een enorm leerzaam proces vond - en nog steeds vind - ben ik blijven bloggen en vertellen over hoe je op een praktische manier meer richting aan je leven kunt geven en veerkrachtiger wordt en een groter gevoel van zingeving krijgt.
Wil je op de hoogte blijven, meld je dan aan voor mijn maandelijkse nieuwsbrief. Elke maand deel ik mijn gedachtes, meditaties of tips die passen bij het seizoen.
Wat mooi om te lezen Anita, en die eerste foto vind ik prachtig. Ik herken dat alles om je heen kan lijken te kloppen, maar dat het toch niet 'werkt' en dat het 'probleem' zo je dat zo kan noemen in jezelf zit. En dus ook de oplossing/verandering.
BeantwoordenVerwijderenEn wat prachtig hoe blogs daar bij jou dus zo hebben geholpen en een rol in hebben gespeeld!
VerwijderenJe hebt me aan het denken gezet Nicole, want het is inderdaad zo dat ik héél veel aan blogs heb gehad. Niet alleen wat betreft informatie, maar ook wat betreft community. Ik broed op een blogje hierover :-)
Verwijderen