De aantrekkingskracht van kamperen




Het begint een traditie te worden, om na de zomerpauze een stuk te schrijven over wat me zo boeit aan kamperen. 

Eerdere artikelen zijn: 



De aantrekkingskracht van kamperen

Kamperen heeft altijd een enorme aantrekkingskracht op me gehad. Vanaf mijn achtste namen mijn ouders mijn broer en mij mee op vakantie. Voor henzelf hoefde vakantie niet zo, maar het kwam steeds meer in de mode en ze vonden dat ze mij en mijn broer die ervaring ook moesten geven. De eerste vakantie was in een eenvoudige stacaravan van familie. Dat vond ik al geweldig, maar ik keek wel verlangend naar de kampeerders in een tent. 

De eenvoud van kamperen

Ik hou van de eenvoud van kamperen. Nou ja, ik noem het eenvoud. Want net als in het dagelijks leven is eenvoudig leven zo simpel nog niet. Toch, ik hou van het bezig zijn met de dagelijkse handelingen, in samenwerking met de natuur.  Bij het opzetten van je kamp hou je rekening met de stand van de zon, je positie op het veld. Je kiest de juiste haring voor de grond waar je op staat. Je zorgt dat je spullen geen vocht aan kunnen trekken, want ook in zonnige gebieden kan het ’s nachts vochtig zijn. Ook leer je om de dingen te nemen zoals ze zijn. Ja, die vliegen zijn er. Ondanks je spray. Ja het is lastig als het regent op de dag van je vertrek. Dat het regent is niemands schuld. Het is wat het is. Door kamperen leer je vaardigheden waar je in het dagelijks leven ook mee te maken krijgt. Leren omgaan met kleine tegenslagen maakt je weerbaarder voor de grote tegenslagen. 

Op de camping lijken de dingen des levens meer vanzelf te gaan. Ze ontstaan uit een natuurlijk ritme en een natuurlijke voorkeur van mensen. Ieder heeft zijn eigen gewoontes en al die verschillen blijken heel normaal. Er is daardoor ook meer ruimte voor jouw eigen ritme. Op een camping kun je sterker gemeenschapszin ervaren. Spullen worden van elkaar geleend. Mensen delen snel nuttige informatie met je. Het ieder-voor-zich-gevoel dat veel mensen in het dagelijks leven ervaren, valt op een camping voor een groot deel weg.  

Ouders van jonge kinderen noemen allemaal hoe fijn hun kinderen op de camping spelen. Hoe makkelijk er vriendschappen worden gesloten. Als hooggevoelig mens zijn sociale contacten voor mij altijd wat moeizaam, ik blijf altijd een beetje onhandig. Toch ben ik allerminst antisociaal.  Op de camping kan ik onder de mensen zijn. Ik kan rond mijn tent bezig zijn en toch niet alleen zijn. Ik geniet van korte gesprekken bij bijvoorbeeld het afwassen. Zo voel ik me op een eenvoudige manier toch verbonden met mensen, zonder dat ik er actief op uit moet om contacten te leggen. 





Eten bepaalt het ritme van de dag
Wat ook opvalt op de camping is de nadruk die komt te liggen op het eten. Het zoeken naar plekken waar je je boodschappen kunt halen, het bestellen van het brood, het bereiden van eten. Het valt opeens op hoeveel tijd hiermee gemoeid gaat. Het doet ook wat met jezelf als je zo bezig bent met je eten. Het koken van water (nadat je het eerst gehaald hebt bij de watertap), het zetten van koffie (opschenken met een filter of maken met een percolator), het plannen van de volgorde van pannen op je een-of-twee pits brander. Het wordt gelijk duidelijk waarom er in zuidelijke landen tussen de middag warm gegeten wordt. Overigens is dit ook een traditionele gewoonte van de noordelijke Europese landen. De ochtend is het koelst, dus de beste periode om inspannend werk te doen. Eten koken boven een vuur, snijden, wassen, dit doe je het liefst op het koelste deel van de dag. De dag is ook al vroeg begonnen en dus heb je tussen de middag de meeste honger. En niet vergeten dat je overdag het voordeel van daglicht hebt. Kook je ’s avonds, dan zul je lamplicht erbij moeten gebruiken. Het is dus logischer om te koken bij natuurlijk licht. Als je meer oog krijgt voor dit soort processen, dan valt het idee dat zaken ouderwets zijn of achterhaald (zoals de commercie je graag voorhoudt) steeds meer in het niet. Zodra je de achterliggende natuurlijke redenen voor dagelijkse activiteiten ziet, kom je een stukje losser van commercie en opgelegde ideeën. Dat geeft een gevoel van vrijheid. Door meer tijd door te brengen dichtbij de natuur, kom je dichterbij je eigen natuur. 


De dingen van het leven zelf, worden het dagelijks werk dat we doen. 




Als kamperen niet je ding is

Niet iedereen houdt van kamperen, dat snap ik ook wel, ondanks mijn eigen enthousiasme en fascinatie. Mijn echtgenoot hoopt dat ik ermee wil stoppen, maar is er voor nu tevreden mee dat we sinds dit voorjaar een camperbus hebben. Dat geeft al iets meer comfort ten opzichte van een tent. 

Ook als kamperen niet je ding is, zie je waarschijnlijk wel de onderliggende natuurlijke processen die ik beschrijf. Ook als je niet van kamperen houdt, kun je onderzoeken of enkele elementen van het campingleven aan je leven kunt toevoegen. 

Bestel je nu veelal je benodigdheden online? Welke dingen zou je in je directe omgeving kunnen kopen? Bij welke lokale winkels, ondernemers, particulieren?
Leer de kinderen in je buurt beter kennen. Wie zou je een heitje-voor-een-karweitje kunnen laten doen? Niet omdat je het niet zelf kunt, maar om mee te werken aan het netwerk van je omgeving en een kind goed over zichzelf te laten voelen. 
Ruim iets op in je eigen leefomgeving, in plaats van er melding van te maken bij de gemeente. 
Werk samen met buurtgenoten aan een gezamenlijk (groente)tuin. 
Zoek juist ook contact met mensen van een andere leeftijd dan jijzelf. Vooral ouders met jonge kinderen gaan vaak om met andere gezinnen met jonge kinderen. Dat is leuk voor de kinderen, maar de ouders ervaren vaak weinig steun. Als moeder heb ik vaker steun ervaren van vrouwen die de kinderen al groter hadden en begripvoller konden reflecteren. 

Door kleine handelingen werk je aan het netwerk in je directe omgeving en ontstaat er meer van alles wat een camping zo aantrekkelijk maakt. 

Onze vakantieroute dit jaar was: via Duitsland naar Luxemburg, daarna naar de kust van Bretagne met een tussenovernachting in Chartres. Kust van Bretagne verkend, daarna weer huiswaarts via Amiens. Een mooi rondje door de landen rondom ons. 

Warme groet, Anita 



Ps: in het najaar geef ik weer een opruimbingo. Startdatum is 1 november, tijdens Samhain. Als je op de hoogte wilt blijven, meld je dan aan voor mijn nieuwsbrief. 



Geen opmerkingen

Wat fijn dat je meeleest. Reacties zijn welkom!