Opruimen en het (her)vinden van je kwaliteiten


foto credits; pexels.com Tatiana Syrikova



Vroeger kon ik prima tegen rommel. Ik had altijd zóveel ideeën en hobby’s en ik werkte aan verschillende dingen en dan kwam ik weer iets anders tegen en begon ik daaraan. Ik vond het ook fijn om mijn spulletjes om me heen te hebben. Ze lagen me nooit in de weg. 


Maar na mijn zwangerschap en bevalling kon ik steeds minder goed tegen rommel of spullen. Alles wat er in mijn leven speelde was te overweldigend. Baan, huishouden, zorg voor de kinderen, sociaal leven. Alles om me heen schreeuwde om aandacht. Het was me gewoon allemaal teveel. Alles voelde als een Moeten. Als het niet de mensen waren die aan met trokken, dan waren het wel spullen, of  paperassen of verplichtingen die aan me trokken. Om nog een beetje orde in mijn hoofd en innerlijk leven te houden ging ik vooral veel vasthouden, zo had ik het gevoel enigszins controle te hebben. Maar vanbinnen schrijnt het steeds meer. Omdat er iets mist. En als er iets mist, ga je zoeken. 


Opruimen was mijn manier om orde te scheppen. 


Destijds vond ik online veel medestanders. Ik haakte aan bij een trend van die tijd om je huis een kastje per dag op te ruimen. De term minimalisme was nog niet zo gemeengoed, dat werd een paar jaar later pas breed gedragen. Consuminderen, dat was toen een gangbare term. Dat er veel meer andere (meest) vrouwen mee bezig waren, dat gaf me het gevoel dat ik niet de enige was die met dezelfde dingen worstelde. Ieder van ons had ook heel gewone huishoudens, met soms samengeraapte meubels en met volle wasmanden en met verharende huisdieren en kinderen met teveel speelgoed. 


Als je huis een chaos is, dan droom je weg bij de mooie plaatjes op pinterest en in woontijdschriften. Toch is niet het opgeruimde of gestylde huis het doel, maar het proces van ont-wikkelen, ont-rafelen, het is een opgravingsproces. Het her-ont-dekken van je kwaliteiten. Her-ont-dekken van je drijfveren. Datgene waar je van nature door wordt aangetrokken. 



Ieder mens wordt geboren met zijn of haar eigen kwaliteiten. 

Dat zijn de dingen waar we instinctief naartoe getrokken worden. Onze natuurlijke interesses. Als kind kan je dat heel goed ervaren: tot welk speelgoed word je aangetrokken. Is dat het constructiespeelgoed, of het creatieve speelgoed. Zijn het de boeken of de poppen. Ik wilde op de kleuterschool alleen maar in de huishoek spelen. Ik weet nog dat ik dat het allermooist vond. Daar voelde ik me senang. Totdat de juf vond dat ik ook maar eens in de constructiehoek moest. Ze besprak het met mijn moeder en tja, wat moest die er op zeggen. Maar ik weet nog dat het voelde alsof ik uit mijn veilige paradijs getrokken werd. Ik vroeg nog aan de jongetjes in de constructiehoek of zij naar de huishoek moesten, maar ze hadden geen idee waar ik het over had. Ik vond het stom, maar ik paste me aan. Hoe klein ik ook was, een trend was gezet. 


Kwaliteiten dragen we allemaal bij ons. Een voorliefde voor lezen, of fotografie, of film of muziek. Een voorliefde voor werken met je handen, of juist puzzelen met je hoofd. Een voorliefde voor wonen in de stad of wonen op het platteland. We worden allemaal naar specifieke dingen toegetrokken. 

Omdat die aantrekkingskracht op wat ons het meest aan het hart ligt geen schijnbaar nut heeft, (want het gaat ons vaak makkelijk af om naar onze kwaliteiten te handelen) gaan we voorwaarden aan onze kwaliteiten stellen. Dan gaan we maar doen wat de buitenwereld (andere volwassenen, ouders, leraren, tijdschriften, reclames) van ons verwacht. We gaan denken: als we maar voldoen aan wat de ander van ons wil, dan blijft er daarna nog wel wat ruimte voor ons over. Maar die ruimte is klein en wordt steeds kleiner. 

We moffelen weg wat ons juist het meeste na aan het hart ligt. Dat wordt naar de achtergrond verdrongen. Maar we leven dan niet voluit. We leven niet voluit naar onze kwaliteiten. Dat kun je heel lang volhouden. Maar er kan een tijd komen dat het niet meer voor je werkt. Dan moet het anders. 


En toen ging ik opruimen. 

Daarna hervond ik mijn oude voorliefdes. Stap voor stap en steeds een beetje meer van elk. 


Ik ging weer schrijven (zie hier dit blog wat je nu leest)

Ik volgde mijn eigen gevoel in de opvoeding van mijn kinderen (en vond herkenning bij het natuurlijk ouderschap)

Ik pakte mijn liefde voor handwerken weer op

Ik ging me verdiepen in gezond eten en zelf eten koken met basisproducten

Ik ging me serieus verdiepen in de spirituele wereld 

en volgde een meditatieopleiding



Opruimen was voor mij laagdrempelig – ik hoefde er de deur niet voor uit. Het kostte niks – het leverde vooral iets op. Niet alleen de opbrengsten van wat ik verkocht, maar ook ruimte. Tegenwoordig vind ik een beetje rommel prima. Zelf wel een beetje prettig. Maar het allerbelangrijkste was dat ik mijn eigen waarden in het leven terugvond. Dat wat voor mij wezenlijk was in het leven. Niet in een jaar, ook niet in twee jaar, maar elk jaar steeds een beetje meer. Steeds minder leven op de automatische piloot en naar de waarden van de buitenwereld, maar leven met de opvattingen en bezigheden die ik zelf belangrijk vind. 


“Ik kan alleen loslaten wat ik heb aangenomen

Ik kan alleen maar dat laten gaan wat ik heb aangenomen. Ik kan mijn leven alleen maar loslaten als ik het graag geleefd heb. Wie nooit echt geleefd heeft, kan zijn leven niet loslaten.” ~ Anselm Grün


Warme groet, 

Anita



21 juni start de Zomer-opruimbingo. 
30 dagen lang opruimen in je huis en in je leven. 
De energie van de zomerzonnewende helpt ons hierbij. 
Als je mee wilt doen, is het handig dat je je op tijd aanmeldt. De eerste opruimdag is op 21 juni, maar ik stuur een dag of twee van te voren al een mail met tips hoe je je kunt voorbereiden. 
Als je wel mee wilt doen, maar je kunt niet gelijk starten op 21 juni, dan kun je je ook aanmelden en de opdrachten doen in je eigen tempo. 
Meer lees je in mijn vorige blogpost. 

1 opmerking

  1. Heel herkenbaar, dat verlangen naar orde om je heen. Het leven is best ingewikkeld en onvoorspelbaar. Daarom denk ik altijd: 'Waar mogelijk orden ik het!' Daarom zorg ik dat het bij ons thuis netjes opgeruimd is. Dat geeft rust.

    BeantwoordenVerwijderen

Wat fijn dat je meeleest. Reacties zijn welkom!