De lange weg van opruimen

Soms begin je aan iets, zonder dat je een duidelijk omlijnd idee hebt waar je uit gaat komen.

Het opruimen van mijn huis bleek nog maar het begin van een weg naar meer diepgang in het leven, naar meer zingeving en meer richting. Je denkt dat het de spullen zijn die je in de weg liggen, om vervolgens te ontdekken wat daar onder ligt en wat dáár weer onder ligt. 

Je komt van alles tegen bij jezelf. Eerst het meest actuele, vaak een crisispunt waardoor je aan het opruimen gaat. Voorbeelden van crisispunten: verhuizing, verbroken relatie, stressvolle zwangerschap en/of bevalling, ontslag, overlijden van een dierbare. 

Daarna kom je pijnlijke punten tegen uit je werkende leven. 

En als je denkt dat je die hebt opgeruimd, dan kom je pijnlijke punten tegen uit je middelbareschooltijd. 

En als je denkt dat je die hebt opgeruimd, dan loop je tegen ingrijpende voorvallen aan op de basisschool en opeens schiet een gebeurtenis uit je kleutertijd je in herinnering. 

En wanneer je je tegen deze tijd op je weg van opruimen verdiept in meditatie, dan ervaar je wat je bij je geboorte hebt meegemaakt. 

En dan, als je denkt dat je alles gehad hebt, ontdek je dat er opvallende gelijkenissen zijn tussen jouw issues en die van je voorouders. 

Zo op een rij, stuk voor stuk opgesomd, klinkt het wellicht weinig bemoedigend. Als je van tevoren weet wat je allemaal tegenkomt, dan begin je er misschien niet aan. Het beginpunt is vaak dat moment waarop je het gevoel hebt vast te zitten. Niks lijkt meer te werken in je leven. Wat tot dan toe een prima leven voor je leek, lijkt opeens niet meer te passen. Het vooruitzicht dat als je hier niks aan doet en er niks verandert, is dan bijna nog erger dan de overweldigende lange weg van opruimen. 

Ik wist van tevoren niet waar ik aan begon toen ik mijn huis Een kastje per dag begon op te ruimen (= link naar het verzamelpdf van alle kastjes). Het was een grote ontdekkingstocht en alles leek aanvankelijk niets meer dan het probeersel van iemand die het ook allemaal niet weet. En toch, elke keer als ik iets over mezelf ontdekte en erover ging schrijven of lezen, bleek alles universeel. Dat betekent dat je uiteindelijk nooit jouw last alleen hoeft te dragen. Het heeft mij heel erg gesteund dat ik weet dat al die voorouders op hun manier aan hun issues gewerkt hebben en daardoor heb ik ook meer oog voor het geworsteld van anderen. 

Je bent nooit alleen. 

Warme groet, 

Anita

==========================================================================

Ervaar je herkenning in een van mijn blogposts? Ervaar je ook spullen als ballast? Wil je wel verandering, maar blijf je steeds op hetzelfde uitkomen? Je bent hierin niet alleen. Er is een oneindige diepte in jezelf te ontdekken, door je huis en je leven holistisch op te ruimen. Hoe meer je opruimt, hoe meer je zingeving en richting in je leven hervindt. Ik kan je verder helpen in je ontwikkeling, waardoor je voorbij komt aan oude patronen. 

Dat kan op een van de volgende manieren: 

- met artikelen op mijn blog (gratis) - kom regelmatig terug voor nieuwe artikelen of meld je aan voor een maandelijkse inspiratie mail; passend bij het seizoen of waar ik op dat moment mee bezig ben. Aanmelden kan hier. (gratis)

- in 2012 ruimde ik een jaar lang mijn huis op, Elke Dag Een Kastje. Vraag hier het verzamel-pdf op en lees alle blogposts van toen. (gratis - je schrijft je ook meteen in voor mijn nieuwsbrief). Als je al staat ingeschreven voor mijn nieuwsbrief, dan vind je dit document onderaan in de mediatheek van de nieuwsbrief

- deelname aan een van de seizoensopruimbingo's (voorjaar, zomer, najaar, winter - 12 heilige nachten).  €15. Hierin begeleid ik je 30 dagen lang bij het opruimen van je huis. Hou mijn blog in de gaten voor nieuwe startdata. 
zomer
voorjaar
najaar

- luister naar een gesproken geleide meditatie (gratis). 
korte meditatie van 10 minuten waarbij we een driehoek om ons heen plaatsen. Klik hier om te beluisteren.