Kamperen en eenvoud

Mijn zomer was heerlijk. Maar goed, ik ben snel enthousiast. Ook snel tevreden. En soms niet. In ieder geval veel tevredener dan hoe ik vroeger was, dan kon ik me irriteren aan slecht weer. Of aan andere dingen die verkeerd liepen (maar buiten mijn macht lagen). Maar sinds ik eenvoudiger leef gebeurt me dat nog nauwelijks. Dat is een onverwachte bijwerking van eenvoudiger leven. Het heeft geen zin om je iets aan te trekken van het weer, want het weer trekt zich ook niks van jou aan. (Overigens: Het Weer is iets anders dan het Klimaat. Over de staat van het klimaat mag je je zeker wel iets aantrekken). 

Voor mijn dochters duurde het lang voordat we echt op vakantie konden. Ze zijn 14 en vallen soms een beetje tussen wal en schip wat tijdsinvulling betreft. Te oud om nog echt te spelen en te jong om een goeie invulling te vinden voor zóveel vrije dagen. Vooral als vriendinnen op vakantie zijn. Om ze af en toe uit hun zone te trekken heb ik ze klusjes laten doen. Ramen wassen. Kozijnen wassen. Boodschapjes. Wat ik ook geïntroduceerd heb is ze elke week een dag te laten koken. Ik blijf in de buurt, zodat ze mijn hulp kunnen vragen als ze dat nodig hebben. Natuurlijk is het voor mij heerlijk om twee dagen minder per week te koken, maar het is vooral om mijn dochters zelfredzaamheid te leren. 

Naar Normandië

Ook dit jaar gingen we weer kamperen. Door omstandigheden konden we niet met onze eigen camperbus weg – er moet groot onderhoud gedaan worden, waardoor er nu geen geldige APK op zit. Als oplossing voor deze zomer hebben we een camper gehuurd. 

We zijn twee weken naar Normandië geweest. Wat een prachtige regio! Ik was er nog niet eerder geweest. De tuinen van Monet bezocht (erg toeristisch, maar alsnog heel charmant), ’s avonds aan de Seine zitten en sterrenkijken. Langs de kust gereden. Dolfijnen zien zwemmen. Pingpong spelen met dochter. De echtgenoot en ik gingen fietsen. Omaha Beach bezocht – daar waar de geallieerden Frankrijk binnenkwamen, wat het einde van WOII markeerde. Gezamenlijk gewerkt aan diamond painting (we maakten deze tortelduiven). Uitstapjes naar het strand en naar dorpen. Veel kletsen met elkaar. Gewoon tijd doorbrengen met elkaar. 

Het is een traditie geworden dat ik na de zomervakantie een stuk schrijf over mijn inzichten tijdens het kamperen. 

Deze uit 2022 - De aantrekkingskracht van kamperen
Deze uit 2021 - soms wou ik dat ik op een camping woonde
Deze uit 2017 - kamperen is een werkwoord
Deze uit 2018 - Het leven op de camping

Minder voorzieningen, minder gedoe. 

Dit jaar bleven mijn gedachten haken bij mijn observatie dat hoe minder voorzieningen een camping heeft, hoe minder gedoe er is op de camping. 

Deze observatie was niet nieuw, maar dit keer werd het een thema. Je kunt dit thema herkennen bij het opruimen en leven met minder. Iedereen die veel heeft opgeruimd (spullen, gewoontes, sociale contacten, verplichtingen) herkent het: hoe minder van alles, hoe minder gedoe. 

Op de camping met de minste voorzieningen (geen zwembad, geen animatie, geen grote speeltuin, geen springkussen, geen kampwinkel, geen restaurant) daar was de sfeer het prettigst. Ongedwongen. Vriendelijk. De basisvoorzieningen waren er allemaal: sanitairgebouw, gebouw met wasmachine en droger, er was een receptie met de meest basic artikelen, plus lokale producten zoals honing en een boerderij uit de buurt kwam elke dag verse groentes uit eigen tuin brengen. Geld in een blik en klaar was de deal. Er waren twee pingpongtafels en er was een schommel. Ik heb van geen enkel kind op de camping een wanklank gehoord. 

De sfeer was vriendelijk, ongedwongen en iedereen groette elkaar. Er waren kleine gesprekjes met willekeurige andere gasten. Kinderen krijgen een helpende hand toegestoken van een volwassene bij het afwassen. Gereedschap dat uitgewisseld wordt. 

Restboodschappen die weggegeven worden aan gasten die nog blijven. 

Afval dat opgepakt wordt – ook als het niet van jezelf is. 

Voorzieningen worden schoon achter gelaten. 

Door niet te voorzien in allerlei behoeftes, wordt het gezamenlijke gestimuleerd. Het klinkt tegenstrijdig, maar zo werkt het blijkbaar wel. De zelfredzaamheid wordt geactiveerd. Het zelfoplossend vermogen. Er wordt niet meteen naar ‘het gezag’ gerend om een probleem op te lossen. Er ontstaat een gevoel van ‘we gebruiken dit gezamenlijk, dus gaan we er zo respectvol mogelijk mee om'. Ik denk omdat iedereen duidelijker het gezamenlijk belang voelt. 

Zo’n camping als ik hierboven beschrijf raakt in de minderheid. De huidige trend is: méér voorzieningen. Minder tentplaatsen. Meer chalets. Het is natuurlijk ook waar de campinggast om vraagt. En schoon sanitair. En een zwembad. En animatie. En een kampwinkel. En een restaurant o.i.d. En eigen sanitair. En een chalet. En een minigolfbaan. En fietsenverhuur. Het is En En En. 

Het klinkt zo heerlijk: zóveel voorzieningen. Niemand zal zich vervelen! Voor elk wat wils. Maar er zit wel een keerzijde aan. Het gaat ten koste van de rust. Er moet meer onderhouden worden, want er kan ook meer stuk gaan. Er moet meer schoongemaakt worden. Er is meer personeel nodig. Er zijn meer grondstoffen nodig. En dan wordt alles duurder. Waar dan weer over geklaagd kan worden. 

Mijn gedachten waaierden uit naar tot onze samenleving. Het voorzieningenniveau in Nederland is heel hoog. Maar wat levert het op? Ik denk dat de samenleving erbij gebaat is met minder voorzieningen. Er is een term die telkens in mijn hoofd rondrolt: collectief minimalisme. Hoeveel meer zou de samenleving van ons voelen als we minder voorzieningen hadden?

Hier onder nog een paar foto’s. 

Warme groet, 

Anita

==========================================================================

Ervaar je herkenning in een van mijn blogposts? Ervaar je ook spullen als ballast? Wil je wel verandering, maar blijf je steeds op hetzelfde uitkomen? Je bent hierin niet alleen. Er is een oneindige diepte in jezelf te ontdekken, door je huis en je leven holistisch op te ruimen. Hoe meer je opruimt, hoe meer je zingeving en richting in je leven hervindt. Ik kan je verder helpen in je zoektocht, waardoor je voorbij komt aan oude patronen. 

Dat kan op een van de volgende manieren: 

- met artikelen op mijn blog (gratis) - kom regelmatig terug voor nieuwe artikelen of meld je aan voor een maandelijkse inspiratie mail; passend bij het seizoen of waar ik op dat moment mee bezig ben. Aanmelden kan hier. (gratis)
- in 2012 ruimde ik een jaar lang mijn huis op, Elke Dag Een Kastje. Vraag hier het verzamel-pdf op en lees alle blogposts van toen. (gratis - je schrijft je ook meteen in voor mijn nieuwsbrief). Als je al staat ingeschreven voor mijn nieuwsbrief, dan vind je dit document onderaan in de mediatheek van de nieuwsbrief

- deelname aan een van de seizoensopruimbingo's (voorjaar, zomer, najaar, winter - 12 heilige nachten).  €15. Hierin begeleid ik je 30 dagen lang bij het opruimen van je huis. Hou mijn blog in de gaten voor nieuwe startdata. 
zomer
voorjaar
najaar

- luister naar een gesproken geleide meditatie (gratis). 
korte meditatie van 10 minuten waarbij we een driehoek om ons heen plaatsen. Klik hier om te beluisteren.