Nieuwjaarswens 2023

Nieuwjaarswens 2023

Net als voorgaande jaren maakte ik voor mezelf een nieuwjaarswens. Het zijn boodschappen aan mezelf die ik het hele jaar mee wil nemen, als een variant op goede voornemens. Die wensen zijn niet alleen voor mezelf, maar ook universeel. 

In tegenstelling tot andere jaren hou ik het dit keer bij 1 boodschap voor mezelf.

Leun meer achterover. 

Vanaf het moment dat ik besloot om mijn leven te vereenvoudigen ben ik daar vol voor gegaan. Ik was gedreven en had een missie! Ik heb me vol gestort in het opruimen, bewust opvoeden, besparen, huishouden, bloggen, schrijven, gezond koken, helen door meditatie. Met altijd mijn baan ernaast. Die gedrevenheid heeft me veel opgeleverd, maar er leeft ook een bepaalde vermoeidheid in me. Die vermoeidheid is wellicht al heel oud, maar toch, is aanwezig. 

Vorig jaar heb ik tijdens een meditatie trainingsweekend een coachingsoefening gedaan waarbij we in tweetallen elkaar een persoonlijke ervaring moesten vertellen en de ander (in de rol van coach) alleen mocht luisteren. De bedoeling was om te observeren wat dit bij je teweegbracht. Die oefening heeft me geleerd hoe het is om achterover te leunen; om niet meteen de ander te bevestigen, of vragen te stellen, of mijn visie te geven. Er kunnen hele mooie dingen ontstaan als ik leun in plaats van in de actiemodus te stappen. 

Achteroverleunen hoeft voor mij niet letterlijk te betekenen dat ik op de bank ga hangen met mijn armen over elkaar, maar betekent voor mij leunen in het moment en leunen in mijn eigen lijf. Als een van mijn kinderen iets kwijt is, dan kan ik kiezen om zelf te helpen zoeken of ik kan kiezen om een aanwijzing te geven of ze nog wat langer te laten zoeken. Als de echtgenoot noemt dat er onderhoud aan het huis gedaan moet worden, dan kan ik het gaan fixen of ik kan het ook ter kennisgeving aannemen. Als er op mijn werk iets gevraagd of geopperd wordt, dan kan ik actief mee gaan denken of ik kan het proces op zijn beloop laten. Door meer te leunen, wil ik oefenen in het volgen van mijn eigen natuur. 

Stille maan

Ook wil ik nog even stilstaan bij de volle maan van januari: de Stille maan. 

Door de feestelijke stemming van de jaarwisseling en de frisse zin voor het nieuw jaar is het makkelijk om opgezweept te worden door voornemens en goede intenties van anderen. 

Als je meer met de seizoenen gaat leven zal je merken dat in januari de natuur nog niet veel verandert. In de natuur groeien plannen nog langzaam, onder de grond in het duister. In de natuur begint 1 januari niet met een vliegende start. Om je goeie intenties voor het nieuwe jaar niet te snel te laten uitdoven is het goed om niet te hard van stapel te lopen. 

Je kunt ze wel de ruimte geven door goede randvoorwaarden te maken. Bijvoorbeeld door op te schrijven wat zoal in je hoofd opkomt aan plannen (maar nog niet beginnen met uitvoeren). Als je wilt opruimen, hang dan bijvoorbeeld alvast de kledingstukken die je niet meer bij je vindt passen aan een kant in de kast (en beoordeel later of je ze echt weg gaat doen). Of bedenk meteen ’s morgens wat je die dag wilt gaan koken. 

Blijf nog even  - net als de natuur – in het langzame tempo. Meld je nog even niet aan voor die challenge of cursus – de ene nog aansprekender dan de ander - waar je socials zich mee vullen. Vul je agenda nog even niet met allerlei afspraken, uitstapjes. Stel het kopen van materialen voor die hobby die je wilt gaan uitvoeren nog even uit, kijk wat je nog in huis hebt, voordat je je in iets nieuws stort. Blijf nog zoveel mogelijk weg van het nieuws, want dit geeft heel veel innerlijke onrust (en je hebt er als individu weinig invloed op). 

Naast de vele nieuwe prachtige plannen die je wellicht hebt, kan er ook een beetje weemoed om de hoek komen kijken over het jaar dat is afgesloten. Het einde van de Kerstperiode is aan de ene kant het einde van veel prikkels, geregel, indrukken en vaak meer eten dan goed voor je is. Maar het is ook het einde van een gezellige sfeer, het einde van momenten dat je samen was met dierbaren, het einde van de vakantie met je kinderen. Zo keken mijn dochter en ik elke week op vrijdag naar The Masked Singer. Dat was ons moment met z’n twee, waarbij we ongegeneerd door het programma heen konden praten en toastjes met boursin hadden. Nu het programma er niet meer op is, betekent dat we dat specifieke moment met ons tweeën ook niet meer hebben. Dat stemt me weemoedig. Ik zou kunnen kiezen om het lege moment gelijk op te vullen met iets anders, maar ik wacht nog even af. Ik leun nog even achterover. 

Ook in het nieuwe jaar hoop ik weer veel te kunnen schrijven en met jullie te kunnen delen. 

Ik wens ieder van jullie een heel liefdevol, vrolijk en gezond 2023 toe. 

Warme groet, 

Anita

Nieuwjaarswens 2022
Nieuwjaarswens 2021
Nieuwjaarswens 2020