Maandagse Motivatie #37

Van de motivatie van vorige week is bij mij helemaal niets terecht gekomen. Op geen enkele dag ben ik in de slaapkamer aan het opruimen of schoonmaken geweest. Het enige wat ik deed was het dekbed rechtleggen en raam openzetten om te luchten.

Waarom niet, vraag ik me af? Want die FlyLady taakjes waren niet moeilijk en het hoefde ook niet veel tijd te kosten. Ik kan zeggen: ik was druk met andere dingen. Het kwam er gewoon niet van. Ik vergat het steeds.
Dat is allemaal waar, maar ik sloeg ook een stap over. 

Namelijk: routine.

Om opruimen te laten slagen heb je de kaders van een routine nodig. Opruimen is één ding, maar voorkomen dat je weer met dezelfde hoeveelheid spullen te maken krijgt is een tweede. Er zal altijd iets op te ruimen blijven, dat is nu eenmaal de realiteit van het leven en het doel moet ook niet zijn om nooit meer iets op te hoeven ruimen.

Routines helpen om die rust die je hebt gecreerd in huis te onderhouden. 

Ik heb in de loop der jaren al veel betere routines aangeleerd. Talloze schema's heb ik geprobeerd en die hielpen me wel op weg. Maar wat me het meest helpt is om heel zorgvuldig te kijken naar wat ik precies nodig heb en waarom ik een routine op papier heel logisch kan vinden, maar het in de praktijk niks van terecht komt.

In het geval van de taakjes voor het opruimen van de slaapkamer (Motivatie #36) en het waarom ik uiteindelijk niets deed:
- ik ben heel vergeetachtig. Ik kan op de wc in de badkamer naast de slaapkamer zitten en denken 'o ja, zometeen even nachtkastjes afstoffen'. Daarna trek ik de wc door, loop uit de badkamer, zie gevouwen was op het krukje en leg dat op de kamer van een van de meiden. Ik denk dan op een willekeurig ander moment weer aan mijn nachtkastjes. Bijvoorbeeld als ik onderweg ben om was uit de wasmachine te halen, of tijdens het koken, of tijdens het autorijden. 'o ja! Dat doe ik zometeen. Of: dat doe ik als ik weer thuis ben' en vergeet het vervolgens opnieuw. 
- ik zie de urgentie van die taakjes niet zo. Wat levert het me op? De slaapkamer is vrij netjes en schoon en dan is de noodzaak van een afgestofte bovenkant van de kledingkast niet erg groot. 
- tussen goeie intenties en uitvoering zit een wereld van verschil. Het is een vorm van een gedroomde versie van mezelf die die taakjes moeiteloos doet en de versie die ik werkelijk ben (iemand die zichzelf moet zetten tot schijnbaar eenvoudige taken). 

Als ik voor mezelf ontleed en uitpluis waardoor er niks van mijn eigen voornemens terecht komt, dan helpt me dat meer dan dat ik mezelf op de kop geef over weer niet doen wat ik zou doen. 

Oplossing voor vergeetachtigheid: 
- meteen doen, ook al zit ik middenin een andere taak. 
- alles noteren

Oplossing voor gebrek aan urgentie: 
- tegen mezelf zeggen dat je pas weet wat iets je oplevert als je het daadwerkelijk doet.
- voor mezelf bepalen welk aspect ik wél urgent vind

Oplossing voor goeie intenties die in het water vallen: 
- proberen eerlijk te zijn: voor wie doe ik het?
 

Het veranderen van routines valt niet altijd mee. Het meeste succes voor het aanleren van een nieuwe gewoonte is om het te laten volgen op een bestaande gewoonte.
Tandenpoetsen is voor de meeste mensen een ingesleten routine en daardoor een uitstekend punt om een nieuwe gewoonte op te laten volgen. Bijvoorbeeld het opmaken van je bed. 
Probeer ook zo specifiek mogelijk te zijn met de nieuwe routine die je wilt integreren. 

Tot slot een bemoediging: het is oké als het niet in één week lukt. Volgende week heb je weer een nieuwe kans. En de week daarna weer een kans. 
 

Warme groet, 

Anita

 

Ps1: Wil je elke week de Maandagse Motivatie in je mailbox? Meld je dan hier aan. 

Ps2: Ik heb ook een Instagram Account waar ik gedachtes en berichten deel.  

1

Maandagse Motivatie #36

 

Goeiemorgen op deze nieuwe maandag!

Januari is een lange maand. Financien zijn mager en ik vermoed dat jullie net als ik minder kookinspiratie hebben. De AH heeft net als vorig jaar een Allerhande uitgebracht met budget maaltijden. Heel handig voor inspiratie. Jumbo heeft op hun website ook aantrekkelijke gerechten. 

In deze blogpost heb ik beschreven hoe ik mijn weekmenu maak. (excuus voor de spelfouten, ga ik nog corrigeren)

Januari is niet de meest lucratieve maand om spullen te verkopen, maar ik heb wel twee blogposts met verkooptips. 

Verkooptips voor mensen met weinig energie deel 1
Verkooptips voor mensen met weinig energie deel 2

Voor wie het FlyLady systeem wil doen: deze week is de slaapkamer aan de beurt, inclusief (inloop)kast en eventueel een extra badkamer. Nederlandse huizen hebben niet vaak een extra badkamer, je kunt er een tweede slaapkamer bij pakken. 

Het idee is dat je elke dag 10-15 minuten besteed aan het opruimen en schoonmaken van je slaapkamer. 
Mijn slaapkamer is niet de meest rommelige ruimte in huis, waardoor ik 'm vaak maar globaal wat schoonmaakte. Door het FlyLady systeem ben meer naar de details gaan kijken. 

Deze kleine dingen zou je kunnen doen deze week in de slaapkamer: 

- sokken, panty's, stropdassen, ondergoed, bh's uitzoeken

- hoofdbord van je bed stofzuigen

- onder je bed stofzuigen

- bovenop de kast afstoffen

- nachtkastjes afnemen

- lampje vervangen

- ramen wassen

- voorselectie maken van je kleding. Welke winterkleding heb je tot nu toe niet aangehad? Van welke voorjaarskleding weet je nu al dat je het toch niet gaat aantrekken (want je twijfelde er vorig jaar ook al over)? 

Deze klusjes doe je niet allemaal in één keer, maar elke dag iets, of in de loop weg. 

Warme groet, 

Anita

Ps1: Wil je elke week de Maandagse Motivatie in je mailbox? Meld je dan hier aan. 

Ps2: Ik heb ook een Instagram Account waar ik gedachtes en berichten deel.  

1

Wat ik leerde van Marie Kondo

Terwijl de rest van Nederland massaal Marie Kondo omarmde, liet ik haar boek lang aan me voorbijgaan. En dan te bedenken dat ik inmiddels al twaalf jaar blog over de magie van het opruimen. Waarom dan geen interesse in haar methode?

Marie Kondo’s methode leek me zo benepen en ging naar mijn smaak teveel in op ideale opbergmethodes (en dat is voor mij niet het interessantste aspect van opruimen) zoals je onderbroeken ritueel opvouwen en je sokken rangschikken op kleur en je spijkerbroeken rechtop zetten en je etiketten van je potten afweken. Nog een reden voor mijn ontwijkende gedrag: er komen weliswaar heel veel goeie dingen uit Japan: ikigai, hara, 100 jarigen. Maar Japan heeft ook een heel benepen culturele kijk op intimiteit. Dit was overigens niet altijd zo, maar is sinds pak ‘m beet 50 jaar zo geworden. (Netflix serie Sex and love around the world). Dus misschien hadden mijn bedenkingen er mee te maken dat ik niet perse alles uit Japan wilde omarmen. 

Toch raakte ik geïnteresseerd in Marie Kondo's manier van het benaderen van opruimen nadat ik haar serie op Netflix had gezien (dat is alweer een paar jaar geleden). Ik zag een charmante verzorgde dame die respectvol met de bewoners omging en respectvol met spullen. Hoe ze als eerste een huis begroet, door even op de grond te zitten en de sfeer van het huis op zich in te laten werken, dat vond ik verfrissend. Haar stijl viel me heel erg mee. 

Na alle afleveringen van Netflix begreep ik haar beter en heb ik zelfs best veel van haar geleerd. Soms was dat wat ik leerde een nieuwe kijk op opruimen, en soms werd ik bevestigd in hoe ik het opruimen ervaar. Later heb ik zelfs ook nog haar boek Opgeruimd! * gelezen. 

Dit is wat ik van Marie Kondo leerde:

• Een net iets andere kijk op afscheid nemen van spullen. Ik was geneigd om bijv. kleding die ik wel mooi vind, maar niet meer draag, lang te bewaren en dan ten langen leste in een zak te doen met een radicaal besluit en onverschillig gebaar ‘doe maar weg, trek ik toch nooit meer aan’. Marie leerde me om hier anders op te reageren; door je kleding (of een woonaccessoires) te bedanken voor zijn/haar werk, voor wat het je geleerd heeft, voor de mooie tijd die jullie samen hebben gehad, voor de het feit dat het je geleerd heeft dat je dit niet weer moet kopen omdat je er maar kort van geniet, of dat drukke prints op kleding jou niet staan, dat die kleur jou niet staat of dat je niet weer met je moeder samen kleding moet kopen etc. Op die manier naar het afscheid van je spullen te kijken, naar wat het je geleerd en gebracht heeft is een hele andere manier van afscheid nemen dan ‘ach, ik gebruik het toch nooit weer’. Je geeft je spullen de kans op een nieuw leven en je geeft jezelf de kans om verder te gaan en van je vorige keus te leren. 

• Door Marie’s aanpak werd ik bevestigd in mijn idee dat het echt heel belangrijk is om al je spullen zelf uit te zoeken. Over elk item moet je zelf een beslissing nemen. Ik voelde zo vaak verzet als ik iets te koop had staan en de echtgenoot dat maar onzin vond ‘dat kan wel in de kliko’. Dat was soms kwetsend. Toch volgde ik mijn eigen plan: ik bepaalde zelf wat ik verkoopwaardig vond en wat niet. Ik bepaalde ook zelf of ik iets weer uit de doos voor kringloop haalde. Het is belangrijk dat je zelf een gewogen keuze maakt, je moet het zelf voelen. Daar groei je van. 

• Ik geef niet zoveel om die strakke volgorde van Marie (eerst je kleding uitzoeken, dan, boeken, dan paperassen…..etc), maar ben het wel met haar eens dat je met iets makkelijks moet beginnen. Bij haar is dat altijd kleding. Maar dat is niet voor iedereen het makkelijkst. Voor een ander zijn dat misschien de keukenspullen. Ben het deels met haar eens om alle soortgelijke items vanuit het hele huis te zoeken en bij elkaar te leggen om te sorteren. Als ik bij het opruimen losse items tegenkwam van speelgoed van de kinderen, dan legde ik dat stelselmatig op een aangewezen plek. Toch denk ik niet dat het voor iedereen werkbaar is om alle gelijke items naar een plek in huis brengen en uit te zoeken. Want als je kamers al overvol zijn en je hebt zoveel kasten en dozen die opgestapeld staan waarvan je niet eens weet wat erin zit of waar, dan is dat niet te doen. Ook denk ik niet dat iedereen de tijd kan maken om een hele week elke dag te gaan zitten om zijn/haar kleding uit te zoeken (want zo lang kan het duren voordat je over elk items een beslissing genomen hebt.) Je moet er toch een bepaalde dosis energie voor hebben om aaneengesloten te werken aan het uitzoeken van je kleding. Ik had die energie in ieder geval niet. En veel van de deelnemers aan mijn opruimtrajecten ook niet. Ik zie ook niet voor me hoe ik dat had moeten doen met jonge kinderen om voor te zorgen, huishouden runnen en ook nog werk buiten de deur. Ik had een mega lange vakantie moeten nemen en de kinderen al die tijd uitbesteden om uit te zoeken wat ik uit te zoeken had. Niet haalbaar in mijn geval (en in veel gevallen van mensen die ik hierover spreek). En ik weet ook niet of ik het had gewild om de kinderen een week lang uit te besteden. 

• Wens je spullen iets toe: bijvoorbeeld ‘ga maar, het is tijd om iemand anders blij te maken’ of ‘fijn dat je me gevonden hebt’, of ‘goeie reis en tot gauw’ of ‘ik ben blij dat je me geleerd hebt welke kledingstukken mij niet staan’. 

• Als je een cursus o.i.d. hebt gedaan hou dan niet het studiemateriaal vast. Als je het idee hebt dat je het nog niet in de praktijk hebt gebracht, volg de studie dan gewoon nog een keer. 

• Haal kleding uit de verpakking. Leg het niet ingepakt in de kast. Haar ervaring is dat spullen onzichtbaar worden als je ze ingepakt in de kast legt. 

• Er zijn twee soorten opruimen; dagelijks opruimen en opruimen voor speciale gebeurtenissen. Het eerste jaar en ook nog lange tijd daarna was ik dagelijks aan het opruimen. Er leek altijd wel iets wat uitgezocht moest worden. Op een gegeven moment kwam er onderscheid: ja, het aanrecht staat vol, maar dat is doordat we dagelijks in ons huis leven. Toen ik meer met de seizoenen ging leven kwam er een verandering. Die verandering voelde ik helemaal sterk toen ik de opruimbingo’s ging organiseren. Daardoor ging ik in een afgebakende periode van 30 dagen opruimen passend bij het seizoen en daarna ging ik over op dagelijks opruimen. 

Uiteindelijk kon ik wel begrijpen waardoor mensen zo’n fan waren van Marie Kondo en bleek ze niet zo extreem anders te zijn als hoe ik naar opruimen kijk. Het was eigenlijk heel prettig om te merken dat zij ook de energetische kant van opruimen belicht. Ik vouw nog steeds mijn broeken op zoals ik het altijd deed en leg ze plat in de kast, maar verder is Marie Kondo’s werk eerlijk en oprecht en bruikbaar. 

‘We moeten niet de herinneringen koesteren, maar de persoon die we zijn geworden door al die opgedane ervaringen in het verleden. De ruimte waarin we wonen is voor de persoon die we nu aan het worden zijn, niet voor de persoon die we ooit waren.’

Warme groet, 

Anita

*de verwijzing naar het boek Opgeruimd van Marie Kondo is een affiliate link. Stel dat je iets besteld via de link, dan ontvang ik hiervoor een kleine vergoeding. Het stelt mij weer in staat om meer te lezen en te delen. 

Ongeveer een keer per maand verstuur ik een nieuwsbrief met inspiratie en bemoediging voor iedereen die op zoek is naar een opgeruimder, eenvoudiger en zinvoller leven. Spreekt dit je aan, dan ben je van harte welkom om je via deze link in te schrijven. 

0

30 lessen van een jaar lang mijn huis opruimen ~ Een Kastje per Dag

 

 

Dit blog begon ik ooit - ruim 12 jaar geleden - als verslag van het opruimproject Een Kastje per Dag. Het project waarmee ik een jaar lang mijn huis opruimde - een kastje per dag. Op dit blog hield ik mijn vorderingen bij. 

Veel van jullie lezen al mee vanaf het vroege begin. 

Het eerste jaar opruimen was het meest intensief. De jaren daarna ging ik in wisselende vorm door met opruimen en schrijven over opruimen. Al een paar jaar geleden haalde ik de blogposts van het eerste jaar van mijn blog af en bundelde ze in een pdf. Mijn blog werd namelijk te vol. Lezers van mijn nieuwsbrief konden het pdf al langere tijd downloaden en lezen. 

In de afgelopen weken heb ik gewerkt aan het updaten van de bundel blogposts van het project Een Kastje Per Dag. Ik heb er 30 lessen uit gefilterd en deze in een kader gezet in het document. 

De lessen uit het eerste jaar bleken cruciale lessen en tegelijk universele lessen. Al die lessen - groot en klein - zie ik bij mezelf en bij deelnemers in de opruimtrajecten telkens weer voorbij komen. Zo zijn ze een continue reminder voor me dat opruimen in cycli gaat en eindeloos verdiept kan worden. 

Het pdf document is een bundel van alle blogposts die ik plaatste in het jaar 2011-2012 toen ik een jaar lang mijn huis opruimde. 
Met eerlijke foto's uit het leven gegrepen. 
248 pagina's waar je heerlijk doorheen bladert. Inclusief de reacties die ik destijds kreeg. Die reacties laten zien hoeveel steun je kunt ontvangen als je de juiste cirkel hebt gevonden. 
Grootte van het bestand is ca 10 MB. 

Hier kun je het pdf opvragen  Blader er op je eigen tempo doorheen, 248 pagina's klinkt veel, maar door de vele foto's krijg je snel een beeld bij mijn verhaal. 

Ik nodig je van harte uit om mijn hele verslag op te vragen en te lezen. 

Les 1. 

De grootste en eerste les die ik ontdekte: er is geen begin. 
Je begint érgens en dan is dát het begin. Ooit was mijn eerste 'kastje' de vaatwasser. Ik snap nog steeds niet waarom ik daarmee begon, behalve dan dat ik vond dat ik de vaatwasser - behalve dagelijks leeghalen - ook een keer goed moest schoonmaken. Als ik me had afgevraagd of dit kastje wel telde, dan was ik misschien niet eens begonnen. Dat het niet uitmaakt waar je begint is een les die ik sindsdien regelmatig herhaal. 

Les 2. 
Verandering komt wanneer iets je zodanig stoort dat je het wilt veranderen. Je hebt er last van en je wilt er vanaf. Je wilt van ergernis af. Je voelt je rot en van dat rotgevoel wil je af. Dit bedenk je niet met je hoofd, maar komt uit je onderbewuste. 

Les 3. 
Je ziet ergens enorm tegenop. Om redenen die je van jezelf in het begin nog niet begrijpt, maar later waarschijnlijk wel. Je ziet er zó erg tegenop, dat je het niet kunt opbrengen om het aan te pakken. Maar als je jezelf ertoe zet, dan ontdek je vaak dat het niet zoveel moeite is als je van te voren dacht. Dat gevoel 'het valt mee', neem je mee naar de volgende ervaring. 

Les 4.
Het project Een Kastje per Dag heeft me geleerd dat weerstand niet slaat op het opruimen en schoonmaken an sich, maar over de gedachten die je erbij hebt: het heeft geen zin, ik wil dat kastje eigenlijk op termijn vervangen, ik krijg het toch niet af, morgen is het weer een rommeltje, al die beslissingen die ik moet nemen is te zwaar voor me!
Hoe meer kastjes ik doe, hoe meer patronen ik in die gedachten zie. Door toch aan te pakken, lukt het me dat gedachtepatroon te doorbreken. 

Les 5. 

Ik dacht dat ik de spiegel weer perfect wilde hebben en daar moest ik moed voor verzamelen, daardoor werd de klus van een veel grotere proportie en dat kon mijn hoofd niet aan. Ik leek te gefixeerd op het resultaat. Maar het was niet het behalen van het resultaat waar ik tegenop zag, maar tegen het NIET halen van het resultaat en de vermoedde teleurstelling daarover. Daardoor zag ik als een berg tegen de klus op. Klusje afgevinkt, wat een bevrijding! 

Les 6. 

De flessen staan nu op de gewenste plek en niet meer naast de koffiemachine. Ik vond dit typisch een klus die zonder het kastje-project nog veel langer was blijven liggen. Door het project heb ik de tijd genomen om het aan te pakken, ik heb er even met afstand naar gekeken en vond toen de moed om het definitief te veranderen. Wat een supergevoel! 

Les 7. 

Verkijk je er niet op het begrip ‘even’. Tijd is een rekbaar begrip. Snel snel. Even even. Weliswaar vallen veel klussen mee als je er eenmaal aan begint - het uitstellen duurt langer dan de klus zelf. Maar ‘even’ is ook maar zelden waar. En bovendien kun je heel erg veel tijd kwijt zijn aan veel kleine klusjes. Probeer realistisch te zijn. 

Les 8. 

Micro stappen. Deel het werk op in ieniemienie stappen. Zoals hier: wc-rol ophangen. Oude rollen weg. Pedaalemmer legen etc. Als de eerste micro stap is genomen, dan volgen er meer. Het is als een diesellocomotief die op gang gebracht moet worden. 

Les 9.

Comprimeren helpt bij het maken van keuzes. Soms zijn spullen gewoon teveel, het is ‘allerlei’, of het zijn losse onderdelen door elkaar. Bij kastje #61 werd mijn om 2,5 stellingkast terug te brengen tot 1 stellingkast. Ik sorteerde er telkens precies zoveel uit, totdat er een hoeveelheid overbleef die in 1 stellingkast paste. 

Les 10.

Korte momenten opruimen is de sleutel. 

Les 11. 

Het kan helpen om wettelijke richtlijnen te kennen. Het hielp mij bij het bewaren/wegdoen van mijn administratie. Het helpt ook bij het afvoeren van spullen: wat is verkoopbare kleding, wat zijn vodden. Welke instanties zijn blij met gedoneerde spullen. Waar hoort verfafval. Oude elektrische apparaten. Wat is recyclebaar en wat niet.

Les 12. 

Een veelgehoorde opruimtip is ‘alles heeft een plek’. Maar dat is niet een tip die voor elk brein makkelijk is te verwerken. De inhoud van de doosjes met allerlei die ik hier beschrijf, hebben niet per sé een vaste plek. Behalve dan het doosje allerlei zelf. Ik heb geleerd dat het oké is om een doosje met allerlei te hebben. En dat ik me niet moet laten vastpinnen op het advies dat alles een plek moet hebben. 

Les 13.

Sprokkelen van tijd is noodzakelijk om zaken gedaan te krijgen als je geen tijd hebt om het groots aan te pakken. 

Maar verbrokkelde aandacht is ook vermoeiend voor de geest. Thich Nhat Hanh hamert erop dat je versnipperde tijd en versnipperde aandacht moet voorkomen. Het maakt je reactieve en haalt je uit het moment waarin je leeft. Hierin zin een tegenstrijdigheid, omdat ik niet had kunnen doen wat ik heb gedaan, zonder het op te knippen in kleine stukjes. Nu is mijn aanvullende advies: zodra je kunt, train jezelf dan weer om zonder afleiding, met aandacht, aan iets te werken. 

Les 14.

Elk jaar kenmerkte zich door een grote levensgebeurtenis. Dit zag ik aan mijn achterstallige administratie. Het is goed om te beseffen dat de spullen in je huis een weerslag zijn van jouw levensloop. Als er grote levensgebeurtenissen geweest zijn, dan stagneert er iets in je ontwikkeling, daar kun je erg veel last van hebben. 

Les 15. 

Spullen achteloos wegzetten creëert volle kasten en maakt onoverzichtelijk. Verbeter je dagelijkse gewoontes. 

Les 16. 

De inspanning is hoog, maar het rendement is vele malen hoger. 

Les 17.

Wissel het soort opruimklussen af. De ene keer fysieke spullen opruimen. Andere keer een klusje afvinken. Ene keer opruimen op microniveau. Andere keer een groter meubelstuk wegdoen. Ik wisselde het inplakken van plakboeken af met meer fysieke klus als het schuiven van spullen. Dat is beter om vol te houden. 

Les 18.

Er komen meerdere punten waarop er ‘iets in de lucht hangt’ waardoor het opruimen niet meer zo gaat zoals het ging. Die momenten zijn vaak universeel. Vaak hoor je van anderen die hetzelfde beschrijven. Het komt vaak door wisseling van de seizoenen. Elk seizoen heeft zo zijn eigen energie en de wisseling van seizoenen is eigenlijk altijd een moment dat het ene niet meer zo goed werkt en je je routines een beetje moet aanpassen. 

Les 19.

Bergruimte erbij kopen is niet altijd de oplossing. Soms wel. Maar in de beginfase van opruimen eigenlijk niet. Ik ben in heel veel valkuilen getrapt (zoals teveel op een dag doen) maar de valkuil om extra bergruimte te kopen dan weer net niet. Ik bedacht me op tijd dat de oplossing er niet in zat om meer boekenkasten te kopen. De ruimte die ik nodig heb, die is er al. 

Les 20.

Er werd me gevraagd of ik een bepaald plan heb met de zolder. 

Wat ik voor ogen had was een huiselijke ruimte voor hobby’s en een ruimte om je terug te kunnen trekken. Niet zoals het was: een soort inpandige garage voor opslag. 

Het is goed om na te denken over een groter plaatje voor jezelf. Waarvoor wil je de ruimte gebruiken. Hoe wil je dat de ruimte voor jou werkt. Als je dat kunt visualiseren, dan kun je er naartoe werken. Het geeft richting aan je leven. 

Les 21. 

Een mens bewaart soms items die staan voor een bepaalde periode. Zo kon ik moeilijk afstand doen van mijn eerste grote-mensen bed. Maar het was een te grote herinnering om te bewaren. Je hoeft niet alles te bewaren om herinneringen op te halen. 

Les 22. 

Soms moet je niet teveel nadenken. Gewoon snel werken, uitzoeken en schoonmaken. 

Les 23.

Stick to the plan: hou het bij 1 kastje per dag. Trap niet in de valkuil van overmoed. Je gaat zo lekker dat je nog een plank/kast/lade/doos aanpakt. Hou je in en stop na 1. 

Bonusles: ik leerde over innerlijke onrust en welke triggers mij raken. Hier werd een oude trigger werd geraakt: het gevoel dat ik NIKS kon doen, zonder dat de meiden erbovenop zaten. Niet hun schuld, maar het bleek een hele grote trigger van mij. 

Les 24.

Een klusje klaren hoeft niet perse te betekenen dat ik het klusje zelf uitvoer. Ik vroeg mijn vader om een plankje te zagen en verven. 

Les 25.

Dingen in je achterhoofd nemen meer ruimte in beslag dan de tijd die het klusje daadwerkelijk kost om te doen. 

Les 26.

Een oplossing dient zich aan voor een probleem waar je niet specifiek een oplossing voor zocht. Dat gebeurt wanneer de dingen op hun plek vallen. Door het opruimen wat ik zelf deed, werkt het ook bij de huisgenoten door. 

Les 27. 

Het voorleven en het goede voorbeeld geven is een cliché. Het zijn niet voor niets clichés. 

Je denkt vaak dat je huisgenoten / kinderen jouw slechte gewoontes niet zien, maar ze zien het wel degelijk. 

Maar wel iets om in je achterhoofd te houden. Als je laat zien hoe je aan jezelf werkt - hoe je je huishouden runt, keuzes maakt, boodschappen organiseert, aan je herstel werkt, schoonmaakt, opruimt. Dan zien ze hoe ze het moeten doen. Ook hoe je ontspanning voor jezelf zoekt. Hoe je vriendschappen onderhoudt. Ruzie maakt en het weer goed maakt. 

Wel een opmerking hier: kinderen hebben ook hun eigen energie en hun eigen aard. Ook als je het goeie voorbeeld geeft (fiets in de schuur zetten, jas aan de kapstok, natte handdoek uithangen) dan wil dat nog niet altijd zeggen dat ze dit overnemen. Ze hebben ook hun eigen aard van het beestje. 

Les 28.

Het is altijd mijn doel geweest om de diepere lagen van het opruimen te ontrafelen. Om te ontdekken waarom ik iets bewaard heb is belangrijker voor me dan dát ik iets bewaard heb. 

Les 29.

Oude hobby’s komen weer bovendrijven. Plezier aan iets wat je lang weggestopt hebt. Je wist niet eens dat je het vergeten was, maar als je gaat opruimen komt er iets bovendrijven van oude liefhebberijen. Dat is een les van het opruimen; iets verdwijnt nooit echt, je hebt er alleen even geen contact mee. 

Les 30.

Ik had geen vastomlijnd plan toen ik begon. Het bleek ook niet nodig om een gedetailleerd vastomlijnd plan te hebben. Iets in me zei: het moet anders! Zo’n vonk is genoeg om te beginnen. 

Slot: 

Zoveel lof op mijn berichten. Daar ben ik stil van. Al die belangstellende reacties zijn een absolute bonus van het bloggen. 

Ik realiseer me nu hoe ontzettend veel geluk ik heb gehad met zoveel lieve volgers. Volgens mij heb ik alleen maar support gekregen. Iedere lezer heeft me zoveel moed gegeven! Ik zie dat nu pas echt met terugwerkende kracht, dat dit een cruciale les was voor het slagen van mijn project: de onvoorwaardelijke steun van anderen én de ontdekking hoe ik die steun kon vinden. Ik kan me niet herinneren dat er oordelende reacties kwamen. Tips die ik kreeg zetten mij op een nieuw spoor. Ik was open en legde mijn hart bloot, publiekelijk. Kwetsbaar. Ik voel me een rijk mens met zoveel steun en bemoediging. Ik voel me nóg rijker doordat ik die steun nu kan doorgeven. 

Download het pdf hier en blader er doorheen om alle lessen te lezen en ook om mij en mijn opruimreis beter te leren kennen. Het is een lange reis, zo'n traject van opruimen, maar je leven wordt een stuk rijker. ❤️

Ik voel me zóveel gelukkiger en veerkrachtiger dan toen. Dankjewel dat ik al dit werk kan doen dankzij jullie en dat ik jullie mag begeleiden. 

Het pdf is kosteloos op te vragen, maar als je een bijdrage wilt geven als blijk van waardering dan kan dat via de betaallink in de bevestiging. Ik deel het document hoe dan ook graag met je, met of zonder bijdrage. 

Warme groet, 

Anita

Ps: er zitten een paar stappen in het proces van opvragen van het document, dank voor je geduld hiervoor. 

0

Maandagse Motivatie #35

 

Afgelopen week bedacht ik me dat in de rol als moeder je toch altijd een beetje geleefd wordt door de agenda's van de kinderen en door de ritmes van het huishouden. 

Dat hoeft niet altijd erg te zijn en velen van ons doen het met liefde, maar het kan wel heel onvrij voelen en beklemmend. Het is gewoon heel moeilijk als moeder om je eigen ritme te volgen. Of nieuwe routines aan te leren. 

Jonge kinderen kunnen jouw klok sterk bepalen door hun slaappatroon, of hun bedritueel. Mijn dochters zijn inmiddels 16, en gaan veel meer hun eigen weg dan toen ze klein waren, maar ook ik merk dat hun agenda nog veel mijn agenda is. 

Het komt nog vaak genoeg voor dat ik mijn eigen werk even moet laten liggen en hen moet helpen met een vraag of advies. Hoe ze een pakje retourneren, of hoe ze op een mail / app moeten reageren. Of gewoon een luisterend oor zijn als ze uit school komen. 

Dat betekent dat je soms maar weinig bewegingsruimte hebt als je zelf nieuwe gewoontes wilt aanleren.

En het begin van een eenvoudiger, kalmer leven is juist het implementeren van routines. Bovendien, aan het begin van het jaar willen veel mensen graag betere routines eigen maken. Jij waarschijnlijk ook. 

Met routines kun je een haat-liefde verhouding hebben. Je hebt ze nodig, want zonder structuur is alles los zand en ben je telkens bezig om het wiel opnieuw uit te vinden, maar alles doen volgens een routine voelt als een keurslijf. Daar wil je dan juist weer uit breken. 

Blogpost Ritme, routine, discipline
Blogpost Routines geven houvast

Het blijft laveren tussen die twee. Het ontwikkelen van goeie routines is voor iedereen anders, maar er zijn toch een paar constante factoren waardoor een routine beklijft.

Dit zijn de 6 factoren van een goeie routine die ook echt beklijft: 

1)    De intentie van je routine is de basis. Waarom wil je een bepaalde routine ontwikkelen? Wil je een agenda trouw bijhouden? Dat is een goed idee, maar bepaal ook het 'waarom' van die wens. Bijvoorbeeld omdat je niet steeds achter de feiten aan wilt lopen, omdat dit je stress oplevert.

Of je wilt oefenen in geduld. Waarom? Bijvoorbeeld omdat je die rots in de branding voor je kinderen wilt zijn, en niet de onvoorspelbare heks. 

2) Bepaal wanneer je je routine gaat doen. Dat kan op een vastgesteld tijdstip zijn. Bijvoorbeeld elke dag om 7.00 u het toilet een snelle schoonmaakbeurt geven. Maar je kunt de routine ook in een al bestaande reeks handelingen invoegen. Bijvoorbeeld, na het tandenpoetsen het toilet een snelle schoonmaakbeurt geven. 

3)     Zet je spullen klaar. Voor schoonmaakroutines zorg je dat je je materialen op een handige plek hebt. Waar je snel een emmer kunt pakken en je doeken en dweilen ook in de buurt liggen. 
Wil je meditaties gaan luisteren, of yoga gaan doen? Kies een paar oefeningen, bookmark ze, of zet ze op een andere voor jou handige manier klaar, zodat je snel kunt beginnen en niet eerst door apps hoeft te scrollen. 

4) Blijf bij je eerste plan. Vooral aan het begin van het ontwikkelen van een routine is het moeilijk om toegewijde tijd er aan te besteden. 10 minuten kan al lang voelen. Die frictie hoort er een beetje bij, dat is ons ongemak. Het wil dan nog wel gebeuren dat we denken dat we de 'verkeerde' routine hebben gekozen. De verkeerde schoonmaakvolgorde. Verkeerde genre boek (te spannend, te ingewikkeld). Verkeerde meditatieoefening (past niet bij actueel issue). Verkeerde yoga oefening (te actief, of te passief). 

De neiging is dan nog wel eens dat je vervolgens weer snel switcht naar een andere routine (andere oefening). Probeer die neiging te weerstaan. Als het om een dagelijkse routine gaat blijf dan minstens een week hetzelfde doen. Liever langer. 

5) Bedenk een simpele beloning voor jezelf. Na de meditatie zet je een lekkere kop thee of gaat douchen met je fijnste zeep. 

6) Hou je vorderingen bij. Dat kan in een app. Of in een dagboek. Of in de notities op je telefoon. Of of Social Media. 

Een fijne geroutineerde week gewenst!

Warme groet, 

Anita

 

Ps1: Wil je elke week de Maandagse Motivatie in je mailbox? Meld je dan hier aan. 

Ps2: Ik heb ook een Instagram Account waar ik gedachtes en berichten deel.  

 

2

Maandagse Motivatie #34

 

Dit is de eerste maandagse Motivatie van 2025. De nummering tel ik maar gewoon door. 

Ik wens jullie allemaal een heel opgeruimd, stress-less, gezond 2025. Zoals elk jaar maak ik een nieuwjaarswens voor mezelf. Komend jaar wordt het thema: keuzes maken. 

De decembermaand is altijd een duurdere maand - ook voor de spaarzamen en de ik-heb-meer-dan-genoeg onder ons. 

Een van de dingen die ik geleerd heb is dat het een natuurlijke neiging is van mensen om van dingen een spelletje te maken. Iets bedenken om saaie, repeterende of vervelende taken leuk te maken. Dat geeft jeu aan de dag. Soms vind je dat misschien kinderachtig van jezelf, dat je de dingen niet gewoon kunt doen uit discipline, of dat je je afvraagt waarom je altijd weer iets anders verzint om hetzelfde eindresultaat te bereiken (zoals telkens een andere schoonmaak- of sportroutine bedenken). 

Ik heb bij het holistisch opruimen talloze spellen en challenges gedaan! Een maand de hand op de knip. Heel veel 30 dagen opruimbingo's. Een maanchallenge om in mijn ritme te komen. Een 40 dagen slow challenge. En ja, dat vond ik soms kinderachtig van mezelf, dat ik dacht, waarom heb je dat nodig, waarom kun je het niet gewoon doen (zoals een ander ;-)) zonder er iets 'moois' van te maken. 

Maar ik ben er anders over gaan denken. Dat spelelement is helemaal niet erg. Het is zelfs een natuurlijke neiging van mensen. Van kinderen vinden we het normaal dat ze iets verzinnen om zichzelf te vermaken, maar eigenlijk is het net zo leuk voor volwassenen om die speelsheid te zoeken, het plezier in het leven. 

Na de duurdere decembermaand heb ik weer extra zin om te besparen. Voor komend jaar heb ik een nieuw 'spel' bedacht: van elke besparing op vaste lasten, zet ik het verschil op de spaarrekening. Het gaat om toevallige besparingen. Zo had ik bijvoorbeeld een onderhoudsabonnement op mijn naaimachine. Dit was €2,50 per maand (belachelijk laag bedrag) en dan werd mijn naaimachine 1 x per jaar opgehaald voor een onderhoudsbeurt. De monteur is ermee gestopt per 1 januari, dus gaat die €2,50 maandelijks in de spaarpot. We hebben ook een andere auto gekocht, die we nu hebben is goedkoper in de wegenbelasting en dat verschil gaat ook maandelijks in de spaarpot. Verder heb ik dit jaar mijn aanvullende zorgverzekering omlaag gezet. Ik kijk het een jaar aan of dit uitkan of niet. 

Door er een spelletje van te maken, maak je het leuk voor jezelf. Het kind in jezelf vermaken is heel gezond. Verzin ook iets leuks voor jezelf. 

Een paar andere spaarideeën:

* no-spend month. 
* een jaar alleen tweedehands kopen
* op insta of facebook zag ik een leuk filmpje van twee vrouwen die in de Tuinland gingen raden hoe duur iets was. Als iets minder dan x bedrag kostte dan mochten ze het van zichzelf kopen. Heel vaak hadden ze het bedrag fout geraden, dan moesten ze het terug zetten. Het leuke aan dit spelletje is dat je zelf een waarde gaat geven aan een item (wat is het voor jou waard) en vervolgens bij jezelf te rade gaan wat je ervan vindt als je iets wél mag kopen of wanneer je het fout geraden hebt en je het niét mag kopen. Vind je dat jammer of vind je dat niet jammer. 
* automatisch afronden en sparen. 
* handmatig je spaarpotjes afronden naar een mooi getal. Na elke bijboeking van spaarrente heb je weer een oneven getal en kun je het bedrag opnieuw leuk maken. 

Warme groet, 

Anita

Ps1: Wil je elke week de Maandagse Motivatie in je mailbox? Meld je dan hier aan. 

Ps2: Ik heb ook een Instagram Account waar ik gedachtes en berichten deel.  

1