30 lessen van een jaar lang mijn huis opruimen ~ Een Kastje per Dag

 

 

Dit blog begon ik ooit - ruim 12 jaar geleden - als verslag van het opruimproject Een Kastje per Dag. Het project waarmee ik een jaar lang mijn huis opruimde - een kastje per dag. Op dit blog hield ik mijn vorderingen bij. 

Veel van jullie lezen al mee vanaf het vroege begin. 

Het eerste jaar opruimen was het meest intensief. De jaren daarna ging ik in wisselende vorm door met opruimen en schrijven over opruimen. Al een paar jaar geleden haalde ik de blogposts van het eerste jaar van mijn blog af en bundelde ze in een pdf. Mijn blog werd namelijk te vol. Lezers van mijn nieuwsbrief konden het pdf al langere tijd downloaden en lezen. 

In de afgelopen weken heb ik gewerkt aan het updaten van de bundel blogposts van het project Een Kastje Per Dag. Ik heb er 30 lessen uit gefilterd en deze in een kader gezet in het document. 

De lessen uit het eerste jaar bleken cruciale lessen en tegelijk universele lessen. Al die lessen - groot en klein - zie ik bij mezelf en bij deelnemers in de opruimtrajecten telkens weer voorbij komen. Zo zijn ze een continue reminder voor me dat opruimen in cycli gaat en eindeloos verdiept kan worden. 

Het pdf document is een bundel van alle blogposts die ik plaatste in het jaar 2011-2012 toen ik een jaar lang mijn huis opruimde. 
Met eerlijke foto's uit het leven gegrepen. 
248 pagina's waar je heerlijk doorheen bladert. Inclusief de reacties die ik destijds kreeg. Die reacties laten zien hoeveel steun je kunt ontvangen als je de juiste cirkel hebt gevonden. 
Grootte van het bestand is ca 10 MB. 

Hier kun je het pdf opvragen  Blader er op je eigen tempo doorheen, 248 pagina's klinkt veel, maar door de vele foto's krijg je snel een beeld bij mijn verhaal. 

Ik nodig je van harte uit om mijn hele verslag op te vragen en te lezen. 

Les 1. 

De grootste en eerste les die ik ontdekte: er is geen begin. 
Je begint érgens en dan is dát het begin. Ooit was mijn eerste 'kastje' de vaatwasser. Ik snap nog steeds niet waarom ik daarmee begon, behalve dan dat ik vond dat ik de vaatwasser - behalve dagelijks leeghalen - ook een keer goed moest schoonmaken. Als ik me had afgevraagd of dit kastje wel telde, dan was ik misschien niet eens begonnen. Dat het niet uitmaakt waar je begint is een les die ik sindsdien regelmatig herhaal. 

Les 2. 
Verandering komt wanneer iets je zodanig stoort dat je het wilt veranderen. Je hebt er last van en je wilt er vanaf. Je wilt van ergernis af. Je voelt je rot en van dat rotgevoel wil je af. Dit bedenk je niet met je hoofd, maar komt uit je onderbewuste. 

Les 3. 
Je ziet ergens enorm tegenop. Om redenen die je van jezelf in het begin nog niet begrijpt, maar later waarschijnlijk wel. Je ziet er zó erg tegenop, dat je het niet kunt opbrengen om het aan te pakken. Maar als je jezelf ertoe zet, dan ontdek je vaak dat het niet zoveel moeite is als je van te voren dacht. Dat gevoel 'het valt mee', neem je mee naar de volgende ervaring. 

Les 4.
Het project Een Kastje per Dag heeft me geleerd dat weerstand niet slaat op het opruimen en schoonmaken an sich, maar over de gedachten die je erbij hebt: het heeft geen zin, ik wil dat kastje eigenlijk op termijn vervangen, ik krijg het toch niet af, morgen is het weer een rommeltje, al die beslissingen die ik moet nemen is te zwaar voor me!
Hoe meer kastjes ik doe, hoe meer patronen ik in die gedachten zie. Door toch aan te pakken, lukt het me dat gedachtepatroon te doorbreken. 

Les 5. 

Ik dacht dat ik de spiegel weer perfect wilde hebben en daar moest ik moed voor verzamelen, daardoor werd de klus van een veel grotere proportie en dat kon mijn hoofd niet aan. Ik leek te gefixeerd op het resultaat. Maar het was niet het behalen van het resultaat waar ik tegenop zag, maar tegen het NIET halen van het resultaat en de vermoedde teleurstelling daarover. Daardoor zag ik als een berg tegen de klus op. Klusje afgevinkt, wat een bevrijding! 

Les 6. 

De flessen staan nu op de gewenste plek en niet meer naast de koffiemachine. Ik vond dit typisch een klus die zonder het kastje-project nog veel langer was blijven liggen. Door het project heb ik de tijd genomen om het aan te pakken, ik heb er even met afstand naar gekeken en vond toen de moed om het definitief te veranderen. Wat een supergevoel! 

Les 7. 

Verkijk je er niet op het begrip ‘even’. Tijd is een rekbaar begrip. Snel snel. Even even. Weliswaar vallen veel klussen mee als je er eenmaal aan begint - het uitstellen duurt langer dan de klus zelf. Maar ‘even’ is ook maar zelden waar. En bovendien kun je heel erg veel tijd kwijt zijn aan veel kleine klusjes. Probeer realistisch te zijn. 

Les 8. 

Micro stappen. Deel het werk op in ieniemienie stappen. Zoals hier: wc-rol ophangen. Oude rollen weg. Pedaalemmer legen etc. Als de eerste micro stap is genomen, dan volgen er meer. Het is als een diesellocomotief die op gang gebracht moet worden. 

Les 9.

Comprimeren helpt bij het maken van keuzes. Soms zijn spullen gewoon teveel, het is ‘allerlei’, of het zijn losse onderdelen door elkaar. Bij kastje #61 werd mijn om 2,5 stellingkast terug te brengen tot 1 stellingkast. Ik sorteerde er telkens precies zoveel uit, totdat er een hoeveelheid overbleef die in 1 stellingkast paste. 

Les 10.

Korte momenten opruimen is de sleutel. 

Les 11. 

Het kan helpen om wettelijke richtlijnen te kennen. Het hielp mij bij het bewaren/wegdoen van mijn administratie. Het helpt ook bij het afvoeren van spullen: wat is verkoopbare kleding, wat zijn vodden. Welke instanties zijn blij met gedoneerde spullen. Waar hoort verfafval. Oude elektrische apparaten. Wat is recyclebaar en wat niet.

Les 12. 

Een veelgehoorde opruimtip is ‘alles heeft een plek’. Maar dat is niet een tip die voor elk brein makkelijk is te verwerken. De inhoud van de doosjes met allerlei die ik hier beschrijf, hebben niet per sé een vaste plek. Behalve dan het doosje allerlei zelf. Ik heb geleerd dat het oké is om een doosje met allerlei te hebben. En dat ik me niet moet laten vastpinnen op het advies dat alles een plek moet hebben. 

Les 13.

Sprokkelen van tijd is noodzakelijk om zaken gedaan te krijgen als je geen tijd hebt om het groots aan te pakken. 

Maar verbrokkelde aandacht is ook vermoeiend voor de geest. Thich Nhat Hanh hamert erop dat je versnipperde tijd en versnipperde aandacht moet voorkomen. Het maakt je reactieve en haalt je uit het moment waarin je leeft. Hierin zin een tegenstrijdigheid, omdat ik niet had kunnen doen wat ik heb gedaan, zonder het op te knippen in kleine stukjes. Nu is mijn aanvullende advies: zodra je kunt, train jezelf dan weer om zonder afleiding, met aandacht, aan iets te werken. 

Les 14.

Elk jaar kenmerkte zich door een grote levensgebeurtenis. Dit zag ik aan mijn achterstallige administratie. Het is goed om te beseffen dat de spullen in je huis een weerslag zijn van jouw levensloop. Als er grote levensgebeurtenissen geweest zijn, dan stagneert er iets in je ontwikkeling, daar kun je erg veel last van hebben. 

Les 15. 

Spullen achteloos wegzetten creëert volle kasten en maakt onoverzichtelijk. Verbeter je dagelijkse gewoontes. 

Les 16. 

De inspanning is hoog, maar het rendement is vele malen hoger. 

Les 17.

Wissel het soort opruimklussen af. De ene keer fysieke spullen opruimen. Andere keer een klusje afvinken. Ene keer opruimen op microniveau. Andere keer een groter meubelstuk wegdoen. Ik wisselde het inplakken van plakboeken af met meer fysieke klus als het schuiven van spullen. Dat is beter om vol te houden. 

Les 18.

Er komen meerdere punten waarop er ‘iets in de lucht hangt’ waardoor het opruimen niet meer zo gaat zoals het ging. Die momenten zijn vaak universeel. Vaak hoor je van anderen die hetzelfde beschrijven. Het komt vaak door wisseling van de seizoenen. Elk seizoen heeft zo zijn eigen energie en de wisseling van seizoenen is eigenlijk altijd een moment dat het ene niet meer zo goed werkt en je je routines een beetje moet aanpassen. 

Les 19.

Bergruimte erbij kopen is niet altijd de oplossing. Soms wel. Maar in de beginfase van opruimen eigenlijk niet. Ik ben in heel veel valkuilen getrapt (zoals teveel op een dag doen) maar de valkuil om extra bergruimte te kopen dan weer net niet. Ik bedacht me op tijd dat de oplossing er niet in zat om meer boekenkasten te kopen. De ruimte die ik nodig heb, die is er al. 

Les 20.

Er werd me gevraagd of ik een bepaald plan heb met de zolder. 

Wat ik voor ogen had was een huiselijke ruimte voor hobby’s en een ruimte om je terug te kunnen trekken. Niet zoals het was: een soort inpandige garage voor opslag. 

Het is goed om na te denken over een groter plaatje voor jezelf. Waarvoor wil je de ruimte gebruiken. Hoe wil je dat de ruimte voor jou werkt. Als je dat kunt visualiseren, dan kun je er naartoe werken. Het geeft richting aan je leven. 

Les 21. 

Een mens bewaart soms items die staan voor een bepaalde periode. Zo kon ik moeilijk afstand doen van mijn eerste grote-mensen bed. Maar het was een te grote herinnering om te bewaren. Je hoeft niet alles te bewaren om herinneringen op te halen. 

Les 22. 

Soms moet je niet teveel nadenken. Gewoon snel werken, uitzoeken en schoonmaken. 

Les 23.

Stick to the plan: hou het bij 1 kastje per dag. Trap niet in de valkuil van overmoed. Je gaat zo lekker dat je nog een plank/kast/lade/doos aanpakt. Hou je in en stop na 1. 

Bonusles: ik leerde over innerlijke onrust en welke triggers mij raken. Hier werd een oude trigger werd geraakt: het gevoel dat ik NIKS kon doen, zonder dat de meiden erbovenop zaten. Niet hun schuld, maar het bleek een hele grote trigger van mij. 

Les 24.

Een klusje klaren hoeft niet perse te betekenen dat ik het klusje zelf uitvoer. Ik vroeg mijn vader om een plankje te zagen en verven. 

Les 25.

Dingen in je achterhoofd nemen meer ruimte in beslag dan de tijd die het klusje daadwerkelijk kost om te doen. 

Les 26.

Een oplossing dient zich aan voor een probleem waar je niet specifiek een oplossing voor zocht. Dat gebeurt wanneer de dingen op hun plek vallen. Door het opruimen wat ik zelf deed, werkt het ook bij de huisgenoten door. 

Les 27. 

Het voorleven en het goede voorbeeld geven is een cliché. Het zijn niet voor niets clichés. 

Je denkt vaak dat je huisgenoten / kinderen jouw slechte gewoontes niet zien, maar ze zien het wel degelijk. 

Maar wel iets om in je achterhoofd te houden. Als je laat zien hoe je aan jezelf werkt - hoe je je huishouden runt, keuzes maakt, boodschappen organiseert, aan je herstel werkt, schoonmaakt, opruimt. Dan zien ze hoe ze het moeten doen. Ook hoe je ontspanning voor jezelf zoekt. Hoe je vriendschappen onderhoudt. Ruzie maakt en het weer goed maakt. 

Wel een opmerking hier: kinderen hebben ook hun eigen energie en hun eigen aard. Ook als je het goeie voorbeeld geeft (fiets in de schuur zetten, jas aan de kapstok, natte handdoek uithangen) dan wil dat nog niet altijd zeggen dat ze dit overnemen. Ze hebben ook hun eigen aard van het beestje. 

Les 28.

Het is altijd mijn doel geweest om de diepere lagen van het opruimen te ontrafelen. Om te ontdekken waarom ik iets bewaard heb is belangrijker voor me dan dát ik iets bewaard heb. 

Les 29.

Oude hobby’s komen weer bovendrijven. Plezier aan iets wat je lang weggestopt hebt. Je wist niet eens dat je het vergeten was, maar als je gaat opruimen komt er iets bovendrijven van oude liefhebberijen. Dat is een les van het opruimen; iets verdwijnt nooit echt, je hebt er alleen even geen contact mee. 

Les 30.

Ik had geen vastomlijnd plan toen ik begon. Het bleek ook niet nodig om een gedetailleerd vastomlijnd plan te hebben. Iets in me zei: het moet anders! Zo’n vonk is genoeg om te beginnen. 

Slot: 

Zoveel lof op mijn berichten. Daar ben ik stil van. Al die belangstellende reacties zijn een absolute bonus van het bloggen. 

Ik realiseer me nu hoe ontzettend veel geluk ik heb gehad met zoveel lieve volgers. Volgens mij heb ik alleen maar support gekregen. Iedere lezer heeft me zoveel moed gegeven! Ik zie dat nu pas echt met terugwerkende kracht, dat dit een cruciale les was voor het slagen van mijn project: de onvoorwaardelijke steun van anderen én de ontdekking hoe ik die steun kon vinden. Ik kan me niet herinneren dat er oordelende reacties kwamen. Tips die ik kreeg zetten mij op een nieuw spoor. Ik was open en legde mijn hart bloot, publiekelijk. Kwetsbaar. Ik voel me een rijk mens met zoveel steun en bemoediging. Ik voel me nóg rijker doordat ik die steun nu kan doorgeven. 

Download het pdf hier en blader er doorheen om alle lessen te lezen en ook om mij en mijn opruimreis beter te leren kennen. Het is een lange reis, zo'n traject van opruimen, maar je leven wordt een stuk rijker. ❤️

Ik voel me zóveel gelukkiger en veerkrachtiger dan toen. Dankjewel dat ik al dit werk kan doen dankzij jullie en dat ik jullie mag begeleiden. 

Het pdf is kosteloos op te vragen, maar als je een bijdrage wilt geven als blijk van waardering dan kan dat via de betaallink in de bevestiging. Ik deel het document hoe dan ook graag met je, met of zonder bijdrage. 

Warme groet, 

Anita

Ps: er zitten een paar stappen in het proces van opvragen van het document, dank voor je geduld hiervoor.