Wat zit er in mijn kleding?



Wat er in ons eten zit en wat er in huidverzorgingsproducten zit, daar worden we steeds alerter op. Maar wat zit er eigenlijk in onze kleding? Je stopt het weliswaar niet in je mond, maar het is minstens zo belangrijk om te weten welke stoffen er in je kleding zitten.

Ik was er eerder niet zo mee bezig. Het is niet zo dat ik nog nooit van misstanden in de kledingindustrie had gehoord, maar ik had me er niet in verdiept. Weliswaar heb ik een voorkeur voor natuurlijke materialen, maar ik ben aan de andere kant wel heel erg blij met mijn fleecevest. En softshell jassen vind ik een briljante uitvinding. 

Ik koop over het algemeen weinig kleding en als ik wel wat koop draag ik het heel lang. Als het lukt dan koop ik tweedehands, vooral voor de kinderen, want die kleding wordt vaak maar kort gedragen – vooral als kinderen heel jong zijn – en is dus nog heel goed voor een tweede (en derde) ronde. Dat scheelt behoorlijk in mijn portemonnee, ik breng geen nieuwe kleding in omloop en de kleding is al vaak gewassen, dus de fabrieksrommel is er al grotendeels uit. 

Best goed bezig. Maar ik merk dat ik nog een stapje verder moet gaan en nog kritischer moet zijn over welke kleding ik draag, want er is meer aan de hand met kleding.



Alleen nog maar tweedehandsspijkerbroeken. Dat betekent meestal dat er na ons niet nog een tweede ronde komt :-)

Jeuk van een spijkerbroek

Toen Gemma en Ellie in groep 3 zaten kocht ik een keer een nieuwe spijkerbroek voor Ellie bij de H&M, want tweedehands broeken zonder kapotte knieën in die maten zijn schaars. Broek stond haar hartstikke leuk, ze was er blij mee. ’s Avonds zei ze dat haar benen jeukten. Zaten onder de rode bultjes! Ik wist meteen dat het door die spijkerbroek kwam. Spijkerstof wordt behandeld met agressieve stoffen die die speciale verwassen spijkerbroeklook moet geven. Ook is H&M niet perse het toonbeeld van verantwoord ondernemerschap. Ik waste de broek nog een paar keer met azijn, maar het hielp niet. Exit spijkerbroek.

Dat Ellie erg gevoelig is voor de fabrieksstoffen die in kleding zitten viel niet eerder op, omdat het gros van haar (en van Gemma’s) kleding tweedehands was en al vele malen gewassen. Dat is dus iets waar ik rekening mee hou. Spijkerbroek koop ik niet meer nieuw voor haar, meestal draagt ze toch liever soepele broeken. Zolang zij nog tweedehands wil dragen noem ik dat ‘mooi meegenomen’. Gemma wil liever geen tweedehands meer.

De echt uitdaging kwam toen ik vaker nieuw ondergoed voor ze moest kopen! Tot hun vierde of vijfde jaar was hun ondergoed meestal tweedehands (en nee, dat vond ik niet vies). Ik nam het over van een andere tweelingmoeder. Zij stuurde me een doos kleding en deed daar allerhande andere bruikbare spullen bij. O.a. ondergoed. Van een tweedehands kinderhemd ben ik niet vies. 

Maar met die dozen was ik gestopt vanwege veel te veel. Dus ook geen ondergoed meer. Zelf kopen dus. Ik heb al heel wat soorten geprobeerd, maar heb de ideale nog niet gevonden. Afgezien van de uitdaging van pasvorm, prijs en beschikbaarheid van de goeie maat, blijkt Ellie ook nog eens helemaal onder de uitslag te komen van nieuw ondergoed. Haar hele bovenlijf zit onder de jeukende bultjes als zij een nieuw hemd heeft gedragen. Ook als ik het van te voren was in azijn.





Na een flink aantal keer wassen kan dit ondergoed en deze pyjama gedragen worden, maar ideaal vind ik het niet. 

Organic cotton?

De laatste keer kocht ik organic cotton ondergoed van C&A, want model oogt goed, meiden vonden het uiterlijk aantrekkelijk en ik vond het aantrekkelijk dat het biologisch katoen was en ik vond de prijs aantrekkelijk. Maar dus ondanks biologisch katoen bleek Ellie er niet tegen te kunnen. Want de katoen is misschien wel biologisch geteeld (wat al een hele verbetering is), maar hoe biologisch is de productie verderop in de keten? De verf die gebruikt is? Ook van die leuke pyjama van organic cotton van C&A met die geinige luiaard zat ze helemaal onder de uitslag. 

Het enige ondergoed waar dochter tot nu toe tegen kan is het wolzijden hemd van Little Shop Around the corner (super sympathieke online winkel met allemaal heerlijke wolletjes). Maar da’s een hele prijs voor ondergoed waar ze niet zo lang in zitten. De zoektocht naar geschikt ondergoed is dus nog niet afgelopen.

[Edit 2020-2021 het enige bio ondergoed dat inmiddels goed bevalt wat betreft irritatie (geen irritatie), kwaliteit, pasvorm en bio katoen is van het merk Sanetta. ]


Wolzijden hemd van Little Shop Around the Corner. Geen uitslag, maar wel prijzig en dochter draagt 'm alleen in de winter. Dus ze zal er snel uitgroeien. 

Maar ik heb nergens last van!

Afgelopen weekend las ik in een moedergroep op fb over een terugroep actie van de Zeeman. In de productie van een sweater waren verfstoffen gebruikt die niet toegestaan waren.

‘Uit het onderzoek is gebleken dat er verfstoffen zijn gebruikt tijdens de productie van het vest welke verboden zijn. In Europa is het de norm dat deze stoffen niet boven een bepaalde hoeveelheid aanwezig mogen zijn in kleding en textiel. Deze verfstoffen zijn verboden omdat ze schadelijk zijn voor het milieu en de mensen die in de productie aan het artikel werken. Echter is er pas sprake van een mogelijk gezondheidsrisico bij zeer langdurige en directe blootstelling aan de stof.’

De moeder in de fb groep was bezorgd. Wat moest ze doen? Het waren de lievelingsvesten van haar kinderen en ze waren al heel veel gewassen. Kon het nog kwaad of zou ze ze toch terugbrengen (die vesten he, niet de kinderen ;-))? Iemand reageerde dat het probleem toch vooral in de productieketen zat. M.a.w. als het risico maar ver genoeg weg is, dan bestaat het niet.

Het geeft toch te denken? Als ik het niet zie, bestaat het niet?
Dat ik geen allergische reactie krijg op nieuwe kleding en dat Ellie’s eeneiige tweelingzus Gemma ook geen allergische reactie krijgt is het dan minder schadelijk? Dat Ellie wel uitslag krijgt van spijkerbroeken maar niet van sweatbroeken, wil dat niet zeggen dat er in de sweatstof geen chemicaliën zitten. Als ik het niet ruik, niet zie, of niet merk, betekent dat dan dat het er niet is? De huid is ons grootste orgaan tenslotte. Onze huid neemt alles op waarmee het in contact komt. Als ik er als eindgebruiker geen (merkbare of herleidbare) schade van ondervind, betekent dat dan dat anderen er ook geen schade van hebben ondervonden?

Goed bezig! Toch?!

Tweedehands is een goed alternatief voor nieuw. Het was mooi voor mij dat die andere tweelingmoeder de kinderkleren al vaker had gewassen, maar het spoelwater was allemaal in ons gezamenlijk riool terecht gekomen. Ik vind het soms knap lastig om een keus te maken die ik voor mezelf kan verantwoorden. Een tweedehands Wibra shirt betekent dat ik geen nieuwe heb gekocht, maar het is al wel geproduceerd en belandt na mij op de afvalberg. Met plastic opdruk en al. Ik schreef al eerder het stuk Help, alles is afval. Aan de andere kant is het voor mij te duur om uitsluitend fair fashion te kopen. Sterker nog, alles nieuw kopen in reguliere kleding is ook te duur. Wie zei ook al weer dat duurzaam eenvoudig was? O ja, niemand.

Soms kan ik het echt niet aanzien, hoe nonchalant er nog altijd wordt gedaan en gedacht over zaken die onze leefwereld aangaan, maar daar wordt de wereld niet beter van en voel ik me alleen maar moedelozer van. Ik doe mijn best en ik probeer het beter te doen dan hoe ik het eerst deed. En dat is al winst. 

Warme groet,
Anita

Nog een linkje als je nog niet uitgelezen bent: do your jeans contain hazardous chemicals



31 opmerkingen

  1. Goed stuk, ik wist het wel maar door dit nu weer even te lezen word ik me er weer even bewust van! Af en toe zit je qua duurzaam, verantwoord en milieuvriendelijk op alle vlakken zo in een financiële dan wel morele spagaat vind ik. Helemaal goed kunnen we het onmogelijk doen maar alle beetjes helpen, hoop ik... :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel Jojo. Klopt, het valt niet altijd mee om het goede te doen. Ik denk ook dat alle beetjes helpen. Helemaal niks doen is vaak geen optie meer als je eenmaal wijzer bent geworden. Ieder doet wat binnen zijn/haar vermogen ligt.

      Verwijderen
  2. Super blogpost! Ik hoop dat er hier heel erg veel mensen komen lezen en dat je je steentje zo bijdraagt tot de bewustwording. Al die mensen die naar Primark huppelen voor de mega goedkope kleding, ik hoop dat die eens gaan nadenken en dan ook gaan handelen volgens hun "geweten"! Onlangs zei ik nog aan een nichtje die uitpakte met Primark dat ze daar echt niet mocht gaan kopen omwille van kinderarbeid en slechte werkomstandigheden. En ze antwoordde doodleuk "ja, ik weet het". Toen viel ik pas helemaal omver. Erg toch? En die chemische stoffen die overal inzitten en ons milieu vervuilen maken alles nog veel erger. Ik heb me alvast voorgenomen om geen fleece meer te kopen. Hoe content dat ik daar ook over was. Ook al is het gemaakt van gerecycleerd materiaal het blijft een vervuiler.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel voor je compliment :-)
      De jeugd is zorgeloos en dat hoort ook bij de leeftijd. Daarom vind ik het eigenlijk extra belangrijk dat er door overheid en wetten meer controle op is, dan hoeft er niet meer nagedacht te worden. Omdat het al goed geregeld is.
      Fleece en microvezel is inderdaad een vervuiler. Ik heb mij voorgenomen om geen fleecedekens meer in het huis in te laten.

      Verwijderen
  3. Denk je ook over wasmiddel, wasverzachter etc na? Ben ik zwaar allergies voor. Alleen zelfgemaakt wasmiddel van sunlightzeep verdraag ik.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wasmiddel en wasverzachter kunnen inderdaad ook boosdoeners zijn. In dit geval weet ik dat het daar niet van komt. Wasverzachter gebruik ik niet en dochter krijgt alleen jeuk van bepaalde nieuwe kleding en ook nog van een bepaalde winkel. Een hemd zit direct op haar huid en dat geeft op haar bovenlijf allemaal jeukbultjes. Die dan weer niet op haar armen zitten.

      Verwijderen
  4. Je zet me wel aan het denken. Ik let bij het kopen van kleding nu alleen op of het van natuurlijk materiaal is. Maar dat is meer omdat ik een hekel heb aan polyester omdat het niet ademt.

    Verder koop ik wel veel tweedehands dus dat doe ik gelukkig al wel goed.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik kies ook steeds vaker voor kleding van natuurlijk materiaal. Net als jij omdat synthetische stoffen niet prettig dragen of snel stuk gaan. Maar soms koop ik iets dat modern maar synthetisch is. Omdat ik op dat moment geen betere keus zie.

      Verwijderen
  5. Ik heb gelukkig nergens last meer van sinds ik ander wasmiddel gebruik. Maar of dat her probleem bij jou is weet ik niet. Wens je sterkte ik zie ook geen oplossing.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wasmiddel kan ook allergische reacties geven. Ik vind het niet alleen belangrijk dat ik als eindgebruiker kleding heb dat veilig en vrij van giftige stoffen is, maar ook dat degenen die het gemaakt hebben, niet blootgesteld zijn aan giftige stoffen. Als ik alles er uit was is ook niet helemaal de oplossing, want dan komt het in het riool terecht. We modderen lekker verder :-)

      Verwijderen
  6. Dit is echt lastig. Zeker als ze nog zo hard groeien. Doen wat haalbaar is. Tweedehands van een goedkoop merk beland bij het afval, maar dat gebeurt toch, je draagt met tweedehands niet echt bij aan de productieketen, je 'leent' het even voordat het weggegooid zou worden. Volgens mij ben je dan niet echt verantwoordelijk voor dit afval. Als het ideaal niet mogelijk is moet je kiezen wat dit het meest benaderd. Alles zelf maken is ook zo wat..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat vind ik mooi gezegd: doen wat haalbaar is.
      Bedankt voor je fijne reactie!

      Verwijderen
  7. Heel moeilijk onderwerp, toevallig vandaag een ochtend op het werk over duurzaamheid gehad en dat het 1 minuut voor 12 is :( Hele pakkende filmpjes op YouTube gezien, indrukwekkend, maar hoe moet het nu anders? Wij (ik) kan kleine dingen bijdragen, maar ook de wereldleiders/regeringen zullen echt moeten beseffen dat het anders moet, wat hebben wij anders straks na te laten voor onze kinderen en kindskinderen. Nu wordt je er niet vrolijk van!! Lastig dat je dochtertje niet tegen de nare stoffen in kleding kan, toch lastig in deze tijd. Heb je al gehoord van het boek ‘de verborgen impact’ schrijfster Babette Porcelijn. Ik ga kijken wat ik nog meer kan doen, als ik nu al doe. Groetjes Anita

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik denk ook dat er een stap gemaakt moet worden door overheid en instanties. Als consument hebben we wel macht, maar wij zitten pas aan het eind van de keten.
      Dat boek ken ik niet, bedankt voor de tip.

      Verwijderen
  8. Lastig he! Het lijkt wel of er bijna geen enkele manier is om het echt te doen, op een schaap in de tuin dan en zelf je stoffen weven 😄
    Misschien de goede duurdere eco-merken tweedehands proberen te kopen? Dat lijkt me redelijk win-win. Maar dat zal wel een speld in een hooiberg zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. “echt goed” moet er staan....

      Verwijderen
    2. Tweedehands bio zou mooi zijn, maar denk inderdaad een speld in een hooiberg. Ik moet me ook nog meer verdiepen in de bio-merken.

      Verwijderen
  9. Mooi artikel, goed verwoord! Ik vind het ook lastig om goed te doen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel. Het is lastig om het 100% goed te doen. Als ik het beter dan eerst doe, dan ben ik vaak al tevreden.

      Verwijderen
  10. Ik heb hier eigenlijk nog nooit echt bij stilgestaan.. misschien omdat ik er dus zelf geen uitslag van krijg. Maar inderdaad; als je het niet ziet of ruikt, is het dan niet erg? Iets om overna te denken. Wel koop ik vaak biologische katoen (vooral voor Jasmijn), maar dat zegt dan nog niks over het verloop van het productieproces. Ik ga er eens wat meer op letten, maar dan moet het wel een beetje betaalbaar zijn hihi. Lastig soms! Waar trek je die grens tussen duurzaamheid en de prijs?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Betaalbaarheid is echt een lastige. Vooral bij kleintjes, die er snel uit groeien. Zo weinig mogelijk kleren kopen is ook een goed begin denk ik.

      Verwijderen
  11. Hoi Anita! Ik krijg vaak uitslag van jeansbroeken of zwarte kleding. Mijn tips: ook van bio en fairtrademerken krijg ik soms uitslag, dus denk niet dat je met bio safe zit! (Trouwens, volgens mij mag c&a al biokatoen vermelden als er maar vijf procent biokatoen in zit, helaas). Ik zweer bij tweedehands! Eventueel kan je speciaal op marktplaats oid kijken voor tweedehands ondergoed of kleding van een merk dat altijd goed past?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het verbaasd me niks dat CenA katoen al bio mag noemen met zo’n klein percentage, hoewel dit nog wel erger is dan ik vermoedde.
      Mmmm...ik heb nog geen nieuwe bio katoen spijkerbroeken geprobeerd, maar jouw ervaring is wel een waarschuwing.

      Verwijderen
  12. Goed verhaal, ik hoorde laatst op de radio dat een kledingstuk gemiddeld 7 x wordt gedragen. Doe mij maar iets wat lang mee gaat. Katoen is fijn wol iets minder het neemt vet van je lichaam op waardoor ik er exceem van krijg.
    Zelf ondergoed maken misschien, is helemaal niet zo moeilijk en dan kun je ook recyclen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is ook zoiets: dat heb ik ook gehoord! Een kledingstuk maar 7 x gedragen! Ik draag mijn kledingstukken ongelooflijk lang, dus kun je nagaan hoeveel ongedragen stukken er moeten zijn, om op een gemiddelde van 7 uit te komen.
      Zelf maken is inderdaad ook nog een idee.

      Verwijderen
  13. Ik heb zoveel naars over de kledingindustrie gelezen dat ik me heb voorgenomen dit jaar niks meer van kleding te kopen, behalve tweedehands!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat vind ik een heel mooi voornemen. En ook een mooi statement.

      Verwijderen
  14. Ik vind dat je het soms gewoon ruikt, die chemische rommel erin.
    Toen ik in een kledingzaak heb gewerkt, rook je ook als het van China kwam...

    Mooi stuk!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Die geur zijn we gaan associeren met 'nieuw' en dus beter. Als je het al kunt ruiken in een winkel, kun je nagaan hoe het in de fabriek ruikt!

      Verwijderen
  15. Misschien kun je zelf kinderondergoed maken? Op Pinterest zijn wel tutorials te vinden en je kunt bijv. oude t-shirts gebruiken voor de stof!
    groet, Annemarie

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is ook een mogelijkheid, maar ik vraag me af of de kinderen dat aan willen. Ik heb er wel eens aan gedacht om pyjama's voor de kinderen of nachthemd voor mezelf te maken.

      Verwijderen

Wat fijn dat je meeleest. Reacties zijn welkom!