Laat maar waaien

Ik zit in de laatmaarwaaien-modus.

Ik vond dat ik een stapje terug moest doen, een rustiger leven hebben. Minder van alles en nog wat, zodat ik meer tijd zou hebben voor schrijven en persoonlijke ontwikkeling. En eigenlijk ook voor gezin en familie. Zeg maar, de ècht belangrijke dingen voor mij op dit moment.
Ik mis de veerkracht - zowel fysiek als mentaal - merk ik om aan alles aandacht te geven. Het lukt me gewoon niet meer. Minder van alles dus.

Als eerste dacht ik aan mijn werk, maar ik ontdekte dat daar niet veel winst meer valt te behalen. Daar heb ik de laatste jaren al heel veel geschrapt. Als tweede vond ik dat schoolactiviteiten teruggebracht moesten worden. Dat lukt best goed, ik bied me niet meer meteen aan als er hulp gevraagd wordt en voor de bibliotheekboeken had al een andere ouder zich gemeld. Dat vond ik ook wel een beetje jammer, want dat was iets wat ik graag mocht doen, maar het scheelt me wel veel tijd.

Al dat geschrap heeft een heel apart effect. Dat kalmer leven is op zich prettig, want tenslotte nauwkeuriger, maar daardoor wordt opeens alles inspanning. Is alles teveel moeite. Een soort glijdende schaal van prioriteiten stellen, naar nonchalance naar desinteresse. Het laatallemaalmaarzitten-gevoel.

Zo moet ik eigenlijk naar de kapper. Maar dan moet ik weer bellen voor een afspraak…. laat maar zitten.
Zelf iets bakken…alweer?
Voedzaam en gevarieerd en goedkoop en in balans eten? Pfff….moet ik nou al weer naar de winkel voor die vergeten groente…wat zeg je lieverd? Wil jij wel een patatje halen? Oh, vooruit dan maar, want ik kan ècht niks beters bedenken. Dan blijf ik nog even in mijn chill hut. Morgen heb ik wel weer inspiratie voor iets beters. En anders overmorgen wel.
Een seizoenstafel maken…..ik kan het niet opbrengen.
Leuke ideetjes uitwerken voor mijn blog….ach, wat er niet is kun je ook niet missen.

Ik moet aan het St. Michaelfeest denken. Aan het donker dat komt en het zoeken naar het innerlijk licht. De bomen laten de blaadjes vallen. De wind waait alles weg. Laat maar waaien. Het zal de herfst wel zijn.

Warme groet, 

Anita 

Ongeveer een keer per maand verstuur ik een nieuwsbrief met inspiratie en bemoediging voor iedereen die op zoek is naar een opgeruimder, eenvoudiger en zinvoller leven. Spreekt dit je aan, dan ben je van harte welkom om je via deze link in te schrijven.