Bijzettafels. Ze zijn zó handig. Multifunctioneel ook. Maar op een of andere manier is de perfecte bijzettafel/salontafel nooit in de winkel te koop.
Al zo lang de echtgenoot en ik bij elkaar zijn hebben we een tafeltje van de Ikea. De loopbaan van dit tafeltje begon ooit in het huis van de echtgenoot en verhuisde met ons mee naar ons gezamenlijk huis. Een simpel vierkant tafeltje. Precies de goeie hoogte, precies het goeie formaat van blad - namelijk niet te groot en niet te klein. Al heel vaak heeft de echtgenoot gezegd 'kan dat ding niet weg?', maar ik ben gewoon nog geen beter tafeltje tegen gekomen! En al helemaal niet voor een fatsoenlijke prijs. Want dat spul van de Ikea is ook zo goedkoop niet meer. Die wij hebben is niet meer leverbaar, maar iets vergelijkbaars kost al snel €50-80. Toch best veel geld voor een plankje en een paar poten?!
In ons vorige huis heb ik het tafeltje al een keer een opknapbeurt gegeven, omdat het blad niet zo mooi meer was. Ik kocht een stukje vitrage met een bloempatroon, legde dat op het blad en lakte er vervolgens overheen met white wash lak. Vitrage er weer afhalen en je kreeg een heel mooi sjabloon. Nog een licht laagje er over heen om het af te lakken en zo ging het weer jaren mee.
vitrage-sjabloon
Totdat we kinderen kregen en ik op een mooie zonnige nazomerdag de kinderen leuk in de tuin liet spelen met het tafeltje en heel veel water en bekers. Enzo. De kinderen waren nog nooit zo lang achtereen zelfstandig en rustig aan het spelen geweest! Sommige mijlpalen vergeet je niet. Alleen het fineer van het tafelblad overleefde het niet en ging op een paar plekken bol staan. Je wint wat, je verliest wat.
Maar nog steeds bleef het tafeltje in gebruik. Toen bedacht ik dat ik het blad kon bekleden met een mooi stuk tafelzeil. Dus kocht ik een neutraal stuk tafelzeil en ging aan de slag.
Eerst goed schoonmaken en schuren.
Zachte deken op de vloer ter bescherming. Daarover het tafelzeil.
Met de goeie kant naar beneden.
Het tafeltje goed neerleggen en daarna uitknippen.
Ik gebruikte meubelspijkers. Korte pin en dikke kop.
Dochter demonstreert even hoe je moet timmeren.
(toen ze heel klein waren, noemde eerstgeborene een hamer een 'timmer'. Want je timmerde er immers mee. Zoals je gaat fietsen met een fiets.)
Tot slot keer je je tafel om en dan ziet 'ie er weer als nieuw uit!
Klaar om weer een paar jaar mee te gaan.
Warme groet
Anita
Elke vrijdag plaats ik een blogpost over 'zelf maken' of 'zelf doen', omdat het heel veel voldoening kan geven om zelf iets te kunnen maken. Vaak voor weinig geld. Meer hier over lees je in 6 praktische tips om meer richting aan je leven te geven.
zeker erg leuk om zelf je dingen op te knappen daar hou ik ook van weggooien hoeft dan immers ook niet
BeantwoordenVerwijderenVooral eenvoudige meubels zijn voor allerlei doeleinden te gebruiken.
VerwijderenGoed idee!
BeantwoordenVerwijderenBij ons heet van zender wisselen geen zappen, maar zenderen. De woordkeuze van oudste, nu 19 en toen een jaar of 2,3.
Zenderen, dat vind ik ook een mooi woord.
Verwijderendat geeft echt de meeste voldoening hé...leuk!
BeantwoordenVerwijderenKlopt, zoiets geeft echt voldoening.
VerwijderenDat ziet er goed uit! Ik heb ook wel eens onze salontafel een nieuwe look gegegeven met tafelzeil. Ik had daarvoor punaises gebruikt.
BeantwoordenVerwijderenHuisvlijt
Leuk! Dat ga ik onthouden. Heb nog twee foeilelijke tafeltjes staan.
BeantwoordenVerwijderenGoed bezig hoor! Tafelzeil is ook wat praktischer voor een salontafel met jonge koters. Zelf heb ik een glazen salontafel, die is ook heel makkelijk in onderhoud. Maar als ik creatief was....
BeantwoordenVerwijderen