In chaos is geen ruimte voor iets nieuws

Dit weekend schreef ik een stukje voor inspirerend leven. Ik denk dat dat ergens komende week wel online zal komen. Het gaat over spiritualiteit in de tuin, dat seizoenen nut hebben en antwoord kunnen geven op levensvragen als we maar de tijd nemen om er bij stil te staan. Dat met name de verstilling van de winter je meer zicht geeft op de hoofdlijnen, omdat al het andere is weggevallen. Zoals bij een boom die al zijn blad heeft laten vallen, de structuur van de takken goed zichtbaar wordt.

foto via pixabay

Het stukje ging een eigen leven leiden, zo leek het wel. Opeens zag ik overal de boodschap die ik zelf had opgeschreven. Letterlijk, omdat ik kortgeleden de appelboom had gesnoeid. Ik had wat nieuwe snoeikennis opgedaan, namelijk dat je de dikkere takken die zijwaarts groeien moet laten zitten. Overigens was nu ook zichtbaar waar ik het andere jaren niet goed had gedaan…

Ik bracht ook weer wat meer tijd door in mijn ‘bovenkamer’. Ongemerkt was de zolder weer voller gaan lopen. Wil ik nog steeds wat met deze spullen? Heb ik ze nog nodig in deze fase van mijn leven? Eigenlijk wil ik ruimte voor iets anders. Wat moet is er voor loslaten?

Zoals wel vaker gebeurt zijn mijn kinderen altijd heel goede boodschappers om tot een dieper inzicht te komen.

Ik ging de voorzolder stofzuigen en maakte ruimte door de koffer weer achter het schot te doen en de schaatsen weer in hun doos en ook achter het schot op te bergen. Met de wasrekjes aan de kant geschoven was er in het midden opeens heel veel ruimte. Ellie kwam bij me en zei ‘ik ga hier een hut maken met mijn knuffels’.

Ik had letterlijk ruimte gemaakt en dat leverde nieuw spel op voor mijn dochter.

Het is mij wel vaker opgevallen dat mijn kinderen niet gaan spelen in een ruimte die rommelig is. Ze gaan ook geen knutselpapier pakken uit een kast die uitpuilt, ook al hebben ze het zelf de vorige dag er ingepropt. Ze pakken gewoon een nieuw vel papier en beginnen iets nieuws te maken.

En eerlijk gezegd, is het bij mezelf ook al opgevallen dat het in een opgeruimd huis veel uitnodigender is om op te ruimen dan in een rommelig huis. Terwijl er dan toch juist meer te doen is. En ook heb ik meer zin om een schone wastafel schoon te maken dan om een vieze te poetsen. Terwijl het in het eerste geval niet nodig is, en in het tweede geval wel.

Dus daar waar het schoon en opgeruimd is, gaat energie naar toe. Daar is ruimte om het te vullen met jouw bezigheden. Maar daar waar het vies is en vol, wordt de ruimte al in beslag genomen. De spullen en de rommel duwen de energie weg.

Tot slot nog een inzicht van Gemma. Wij waren met z’n tweetjes naar ouder en kindyoga. Dat wilde ze graag een keer samen met mij doen. Het was een erg leuke workshop op een heel sfeervolle locatie. Ik kon niet helemaal goed peilen of Gemma het naar haar zin had gehad. Maar ze vertelde me na afloop dat ze de zaal heel fijn vond. Want ‘je hebt niet veel nodig om het gezellig te maken. Alleen gladde zachte muren, en een paar lampen aan de wand en matjes en kussentjes. En een kast.’ Thuis ging ze meteen aan het knutselen.

Precies! Wat heb je nou eigenlijk nodig?

Dat soort inzichten kun je krijgen in de winter, als je het rustiger aan doet. Zien waar het om gaat, de hoofdlijnen onderscheiden van dezijlijnen, zodat je in het voorjaar weet waar je je energie aan gaat geven.