De geheime tuin - Frances Hodgson Burnett

Sommige verhalen maken zo'n diepe indruk, dat ze je hele leven lang bij je blijven. Het verhaal van De Geheime Tuin is dat voor mij.

Als eerste de film
Als eerste kende ik de film. Een zwart-wit film, gecombineerd met kleur. De scènes in de tuin waren in kleur. (Film uit 1949). Járen geleden gezien op tv. Prachtig vond ik ‘m! Het raakte me op een manier die ik niet goed kon plaatsen. Ik identificeerde me er mee, maar kon niet uitleggen wat het precies was. Het was niet alleen die bloemenpracht die me aansprak. Het was ook het mysterieuze van de verborgen tuin. Het meisje dat haar eenzaamheid verborg achter boos en nukkig gedrag. En die jongen die in de rolstoel verpieterde, maar na de komst van het meisje opbloeide. Hoe ze de geheime tuin opknapten en hij leerde lopen om zo zijn vader trots te maken.
Als eerste dus de film.

Als tweede het boek
Het voordeel van het hebben van kinderen is dat je ze schaamteloos kunt indoctrineren met jouw voorkeuren en je ze alle klassiekers uit de literatuur kunt voorlezen die in jouw jeugd aan je voorbij zijn gegaan. Dus kocht ik dit prachtige exemplaar van De geheime tuin van Frances Hodgson Burnett en las ‘m voor aan mijn meiden.

Ik begon er mee in de winter, rond februari. Dat bleek precies het goede jaargetijde om in dit boek te beginnen, want het boek begint in dezelfde periode. Als je net als ik gevoelig bent voor de verborgen boodschappen van de natuur, dan zul je ontdekken dat dit boek er bomvol mee staat. 

De geheime tuin is ommuurd en afgesloten. Het was de lievelingsplek van de overleden moeder van het jongetje. Het meisje Mary ontdekt de tuin, met hulp van een roodborstje. Het is de tijd van het jaar waarin de natuur nog in rust is, maar er al voorzichtig bloembollen hun weg naar boven zoeken. Heel voorzichtig ontdoet Mary de fragiele groene puntjes van het onkruid dat hen de weg belemmert. Stap voor stap dringt zij het onkruid terug en geeft weer ruimte aan de bloemenpracht. Hoe symbolisch wil je het hebben?!

Zowel mijn meiden als ikzelf hebben er van genoten.

Het boek is al heel veel keren uitgebracht. Er zijn diverse uitgaves van te koop. De uitgave die ik heb is beslist luxe te noemen. De illustraties zijn van Inga Moore en het boek staat er vol mee. Er is amper een pagina te vinden waar géén illustratie op staat. De tekeningen zijn gedetailleerd en Moore lijkt precies de juiste beelden erbij gemaakt te hebben. Werkelijk prachtig!

Welk boek heeft op jouw zo'n diepe indruk gemaakt, dat je de sfeer nog altijd op kunt roepen?

Warme groet.
Anita

Deze blogpost bevat affiliate links. Wanneer je via deze link iets bestelt, ontvang ik een kleine commissie. Het kost jou niets extra, maar het stelt mij in staat om meer boeken te lezen waar ik over kan vertellen.