Mijn column in Kiind magazine

Het leuke, inspirerende en kritische magazine Kiind plaatste mijn ingezonden column over - wat ik noem - het Columbosyndroom. Het syndroom van het moment waarop je als moeder de deurklink in je hand hebt en je kind uit het niets dringende vragen voor je heeft.

Je kunt het hele artikel hier lezen.

Kiind magazine

Het gaat ongeveer zo:

Het Columbo-syndroom manifesteert zich al op jonge leeftijd, maar komt vooral tot uiting wanneer het kind leert praten. Er zijn meerdere kenmerken, zoals het veelvuldig en herhaaldelijk ‘mama’ of ‘papa’ zeggen, in een poging contact te houden. Maar het belangrijkste kenmerk is dat dit contact zoeken altijd op momenten komt wanneer de ouder de hand op de deurkruk heeft.

Het syndroom is vernoemd naar detective Columbo, van de gelijknamige serie. De serie waarin de moord al aan het begin van de aflevering gepleegd is en de kijker al op de hoogte is van de dader. Aan Columbo de taak om de dader te ontmaskeren. Gedurende de aflevering cirkelt Columbo wat om de dader heen. De dader waant zich onschendbaar, want die slonzige detective met een glazen oog heeft toch niets door. Maar dan komt daar onherroepelijk en elke aflevering weer het zogenaamde deurkruk-moment. Het moment waarop Columbo de ruimte wil verlaten na een tergend lang gesprek met de dader die ontmaskerd dient te worden. Het moment dat Columbo zijn hand al op de deurklink heeft, de deur al bijna achter zich heeft dichtgetrokken, de dader al begint te ontspannen. Dat is het moment waarop Columbo zich omdraait en zegt ‘just one more thing…’ om vervolgens aan de dader een verklaring te vragen voor een of andere inconsistentie in diens alibi. Probeer dan als dader je geduld maar eens te bewaren of te blijven geloven dat je de dans zult ontspringen.

Klik vooral op de link om het artikel van A tot Z te lezen.