Herfst: laat het los

Ik ben in een wat eigenaardige stemming deze week. Misschien al sinds we terug zijn van vakantie. Alles moet weg namelijk!

Het is net of ik nu pas begrijp wat opruimen is. Of het is gewoon weer een diepere laag van besef, dat is ook heel goed mogelijk. Of het is De Overgang waar ik in zit, waarbij ik me bij steeds grotere vlagen van nergens of niemand iets aantrek. Nog aannemelijker.

Stapels papier de deur uit. Tassen en kliko’s vol! Al twee keer naar de kringloop een partij spullen gebracht. En het opvallende was dat het vrijwel alleen maar om spullen ging die wij zelf zomaar een keer gekregen hadden. Omdat ik ‘ja, dankjewel’ zei of omdat we het ergens gratis bij kregen, voordat ik 'nee' kon zeggen. En ik bedacht: het spul komt makkelijker het huis binnen, dan dat je het er weer uit krijgt!

Heb mijn kledingkast uitgezocht en dat terwijl ik dacht dat er niks meer te ruimen viel. Hup naar de kringloop of ruilwinkel. Ik ga het ook niet meer te koop aanbieden, zelfs niet dat ene mooie rokje, het is me allemaal teveel moeite voor een geringe opbrengt.
Ik heb massa's verkocht via MP de laatste jaren. Op het hoogtepunt, toen ik spaarde voor onze keukenrenovatie, kreeg ik aan het eind van het jaar van MP een overzicht: ik had voor €4000 verkocht. Ik sleet echt alles aan mensen. Ze kwamen de deur niet uit voordat ze een kindershirtje van €0,50 hadden gekocht. (ik moet nog wel eens aan die arme vrouw denken).
Ik was toegewijd om meer geld over te houden, heb er enorm veel tijd in gestoken. Van sommige acties vraag ik me nu wel af of het de beste besteding van mijn tijd was (zoals een shirtje van 50 ct) het gaat ten slotte ook altijd weer ergens anders ten koste van. Meestal was dat mijn tijd, mijn rust of de kinderen.

Dus nu vind ik het wel even best. De tijd die er in gaat zitten is het me nu even niet waard. Bovendien
heb ik nog amper waardevolle spullen. En ik merk dat ik het zelfs niet erg meer vind om kleding die ik voor de kinderen nieuw gekocht heb en gedragen is, gratis door te geven aan een ander of aan de kringloop. Veel plezier ermee. Hebben wij ook gehad.

Ik had nog een computer die best €25 zou kunnen opleveren. Heb ‘m drie keer verkocht en werd tot drie keer toe niet opgehaald. Toen vond ik het wel genoeg. Ook kringloop.
De keukenkasten uitgedund, ongemerkt komen daar spullen in waar je zelf niet om gevraagd hebt. Weg ermee.

Op social media hou ik vaker mijn mond dicht, want ik wilde dan toch vaak weer weten of er iemand was die weer op mijn reactie had gereageerd.  Ik besteed mijn tijd gerichter aan de stukken die ik wel wil schrijven.

Ik was zat van een paar kamerplanten, maar vond het sneu om ze weg te doen want de man had ze gekocht en een levende plant in de kliko gooien krijg ik niet over mijn hart. Dus die zijn ook naar de kringloop verhuisd. Ik heb ze vergeving gevraagd en een goed leven gewenst.

Na die planten zei mijn man dat hij ook nog wel wat kon noemen waar hij zat van was! De lampen. Snap ik. Twee staande lampen, 10 jaar geleden als ‘tijdelijk’ gekocht voor €6 per stuk ofzo bij de ikea en nu staan ze er nog. En een oude staande lamp van mij die volgens de man stroom vreet en waarvan het leeslampje het nog nooit gedaan heeft. Tenminste niet sinds de man bij mij is.
Ik zei: zoek maar wat uit op internet.
Kon me allemaal even niks schelen, ook de prijs niet. Hoewel, op het laatst wel hoor. Hij zocht wat uit, ik bekeek het van een afstand zei ‘best’ en ‘bestel maar’. Hij zei ‘er is een serie van: staande, wand en tafel’.
‘Vin’k ook goed,’ zei ik. ‘Bestel maar.’
De man wist niet hoe hij het had. Hij zal wel gedacht hebben : snel bestellen voordat het moment weer voorbij is ☺
Zo’n soort bui dus.

Ik heb zelfs van de week serieus overwogen om ons huis te verkopen en een grotere verderop in de straat weer te kopen. Ons huis moet net zo opgeknapt worden als dat andere huis. Net als daar moet ook hier de tuin opgeknapt, de slaapkamers vernieuwd en de zolder afgewerkt worden. Konden we net zo goed dat geld en die tijd in een ander huis steken waar meer tuin is, waar meer plek is voor een eethoek, een grotere oprit, al plek op zolder voor een healingpraktijk en een bijkeuken waar je via inpandige garage in kunt komen. Maar dat idee ga ik toch maar niet serieus oppakken. Teveel gedoe.
Nogmaals: zo’n soort bui dus.

Want. De herfst komt er aan! Het is tijd om zaken te laten verwaaien. Dingen los te laten die je niet mee wilt nemen de winter in. De vruchten oogsten, conserveren en consumeren. Al het overtollige kan weg!

Herfstige, opstandige groet ;-)
Anita

Ongeveer een keer per maand verstuur ik een nieuwsbrief met inspiratie en bemoediging voor iedereen die op zoek is naar een opgeruimder, eenvoudiger en zinvoller leven. Spreekt dit je aan, dan ben je van harte welkom om je via deze link in te schrijven.