Wat zal ik doen vandaag?

Dat dacht ik vanmiddag toen ik thuis kwam van kantoor. Wat zal ik doen vandaag? Ik had het plan om een grote keukenla aan te pakken, maar het is zulk lekker zomerweer, dus zal ik niet liever een klein klusje doen en dan lekker op het terras in de tuin gaan zitten? Stiekem weet ik dat ik alleen maar aan het ontwijken ben.
De meiden zijn weer uit logeren, deze keer bij andere opa en oma.
Ik keek op de klok en bedacht dat als ik een uur besteedde aan de keukenla, dat ik daarna nog best veel tijd had om op het terras te zitten. Dat was ook een poging om het voor mezelf overzichtelijk te maken. Klussen opdelen in half uurtjes en uurtjes en mezelf dwingen om bij de les te blijven.

Al geruime tijd stoor ik me aan deze keukenla. Hier zitten kruiden in en bakingrediënten. En nog veel meer. Maar ik zit me aldoor een ongeluk te zoeken naar het juiste kruid! 'Ik dacht toch echt dat ik kerrie/kurkuma/kardemom/gist/vanillesuiker had, het moét er gewoon zijn.'

Wekenlang zat ik te zoeken en denken dat ik graag uniforme kruidenpotjes wilde. Het moest het perfècte potje worden. Met een transparante deksel en dan zou ik met een lettertang er allemaal labels op maken en dan zouden ze zo mooi strak in het gelid in mijn la staan.
Begin deze week vond ik het perfecte potje, maar als ik ging tellen hoeveel ik er dan nodig zou hebben, dan liepen de kosten aardig op. En gisteren besloot ik om níks te kopen, maar de boel eerst op te ruimen. Dat is wel een uitdaging die ik me met het kastjesproject stel: proberen om geen investeringen te doen met het idee dat je door dat ene perfecte opbergsysteem opeens wel opgeruimd bent. Want het ligt meestal niet aan een tekort aan stapelbare opbergbakken, filingsystemen, maar aan teveel spullen en onachtzaamheid.

Wat weer een lange introductie, dat was ik helemaal niet van plan.

Ik denk niet dat ik het probleem verder hoef uit te leggen. 

Dit komt er allemaal uit. 

Eerst schoonmaken. 

Een paar blikken gaan naar de overkant. Eerst stond hier mijn naaidoos, maar die is verhuisd naar zolder. Sindsdien is de leeggekomen plek de conservenplank geworden. 

Dit kan weg. 

Het was een gepuzzel en er zijn spullen naar een andere kast verhuisd, maar nu is er weer overzicht. 

Ik heb de bakspullen gegroepeerd en ook de kruiden. 

Ook heb ik er op gelet dat het gewicht evenredig verdeeld is in de la. Dat is beter voor het behoud van de keukenla. Tenminste, dat geloof ik zo. 

Het kostte me een klein uur en daarna kon ik buiten zitten. 

Schrijven aan mijn moord mysterie in het gezelschap van Indy en wachten tot Michel thuiskomt zodat we zijn facebook prijs kunnen gaan verzilveren. Hij had een 5 gangen diner gewonnen bij Houdt van eten. 

We hebben genóten van het heerlijke eten. Het was smaakvol, gevarieerd en we werden allerhartelijkst ontvangen. Er stond zelfs een bos bloemen voor ons klaar. 

We hopen daar nog een keer terug te komen. 

Maar nu eerst: naar bed.