De vazenkast

Al een paar keer was mij opgevallen dat het deurtje van het kastje met vazen niet meer dicht ging. En eigenlijk stoorde me dat. Tijd om wat aan die stoorzender te doen. 

Hoe komt dat kastje zo vol? Omdat mijn moeder mij een paar keer per jaar verrast met bloemstukken. Meestal in tweetallen, omdat ze ze samen met onze dochters maakt ;-)
Na verloop van tijd gaan de lege schaaltjes in het kastje, maar dat ze daar nog steeds zijn schiet me natuurlijk alleen maar te binnen als ik er weer wat nieuws bij zet. 

Gisteravond heb ik er wèl aan gedacht! 
Een goed moment, want mijn ouders komen vandaag, dus kan ik ze mee terug geven.


Ik heb er vorige week een grote vaas uitgehaald, daarom paste het deurtje nu wel dicht :-)





Deze schalen gaan terug naar mijn moeder. 


Het rieten windlicht strooit een beetje roet in het eten met zijn pasvorm. 
Maar ik weet even geen andere plek, dus mag 'ie terug. 


Nog even een foto van het kastje in de ruimte èn om te laten zien dat niet alles hier in huis spic en span blijft nadat ik het heb opgeruimd ;-). 
Zie hier en hier hoe het ooit was. 




3 opmerkingen

  1. Weer lekker opgeruimd toch.

    En volgens mij heeft zo iedereen zijn eigen kleefplek. Dit is er volgens mij een van jou ;-)

    Het enige wat je hier aan kan doe is regelmatig opruimen ;-) ik weet er alles van.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha, ik geloof dat je gelijk hebt. Ik zou trouwens van het hele aanrecht wel een kleefplek kunnen maken, maar ik doe erg mijn best om de rest opgeruimd te houden en dan vind ik dit hoekje niet meer zo erg :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Af en toe heb je zo'n zetje van een niet sluitend deurtje gewoon nodig om tot actie over te gaan... Lekker opgeruimd dus weer en oma kan weer nieuwe bloemstukjes maken met de meiden...
    Ik wens je alvast een heel fijn weekend,
    Lieve groet,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen

Wat fijn dat je meeleest. Reacties zijn welkom!