Joebelabambam!!

Mijn meiden kregen het boek De Gorgels van Jochem Myjer cadeau van vrienden. 
Een cadeau om blij van te worden! 

De recensies waren al zeer positief over het verhaal en ik ben zelf ook nog eens fan van de illustrator Rick Haas.  Zulke mooie tekeningen....Hij weet heel goed licht in een donkere ruimte op papier te zetten en de tekeningen hebben vaak een ongewoon perspectief. Ik schreef al eens eerder over hem. (klik)

Waar gaat De Gorgels over

Melle is een jongetje met superogen! Op een avond ziet hij een klein harig diertje: een gorgel!
Gorgels zijn er om kinderen te beschermen tegen groene snotjes en ander onheil. Ze genezen ook schrammen en helen kinderpijn.

Melle's vader is bioloog bij Naturalis (vast een collega van Freek Vonk ;-)) en doet in het geheim onderzoek naar Gorgels. Nieuwsgierig als Melle is gaat hij verder op onderzoek. Dit zorgt voor de nodige spannende avonturen, die o.a. naar Het Eiland leiden. Ze komen ook nog oog in oog met de natuurlijke vijand van de Gorgels: de Brutelaars. Nou, met zo'n naam dan weet je wel dat het geen lieverdjes zijn.

De Gorgels - met knuffel Monstertje erbij van dochter Ellie

De Gorgels is een prachtig, spannend en grappig avonturenboek. Mijn kinderen leefden ontzettend mee met de diertjes en met Melle. De eerste twee hoofdstukken vonden ze te eng, ik mocht niet verder voorlezen. Maar dan las ik eerst een hoofdstuk uit de Gorgels en daarna een verhaaltje uit De avonturen van Kikker en Pad en op een gegeven moment waren ze zo door het verhaal opgeslokt dat ze het spannende wel wilden doorstaan.

Het allerleukst was de kreet van enthousiasme van de Waakgorgel: Joebelabambam!!
Als dat voorbijkwam in het boek dan moest ik altijd even waarschuwen, want dan wilden ze allebei heel hard meeroepen!

Het boek is in hapklare hoofdstukken geschreven, precies lang genoeg om 's avonds voor het slapengaan voor te lezen. Het enige minpunt zijn de wat korte zinnen. In het midden van het boek zit een hoofdstuk waar vrijwel alle zinnen van vergelijkbare lengte zijn. Als je dat voorlees, raak je er buiten adem van, omdat er weinig cadans in zit. Ook begonnen de zinnen - met name in het middelste gedeelte van het boek - vaak met 'Hij ....'. Dus: Hij keek.... Hij deed.... Maar ach, dat vergeef je Jochem meteen, want het verhaal blijft helemaal overeind!

En als ik me niet vergis figureren Myjers eigen kinderen in het verhaal. Da's ook een leuk extraatje.

Volgens mij heeft De Gorgels potentie om een Nederlandse kinderklassieker te worden.

Veel (voor)leesplezier. 

Warme groet, 

Anita