Winteren en opruimen

Het is alweer een tijd geleden sinds mijn laatste blog. Vanaf de Kerstvakantie heb ik veel aandacht besteed aan innerlijk werk. Ik groef en liep vast en ik groef verder. Ik rustte en reflecteerde. Ik kreeg inzichten en liep ook weer vast. Ik verbond nieuwe punten met elkaar en voelde weer hoop. Het was (en is) een periode van Winteren. *

“Winteren is een periode van kou. Het is een braakliggende fase in je leven waarin je afgesneden bent van de wereld, je afgewezen voelt, buitenspel gezet, belemmerd in je vooruitgang, of gedwongen in de rol van buitenstaander. Misschien vloeit het voort uit ziekte, of een ingrijpende gebeurtenis als een overlijden of de geboorte van een kind; misschien komt het door een krenking of een mislukking. Misschien bevind je je in een overgangsperiode en ben je tijdelijk tussen twee wereld gevallen. Sommige winters besluipen ons trager […], sommige winters zijn ontstellend onverwachts […]. Hoe het zich ook aandient, winteren is meestal onvrijwillig, eenzaam en intens pijnlijk.”

Uit: Winteren van Katherine May

In de beginjaren van mijn zoektocht naar een eenvoudiger, opgeruimder, minimalistischer leven, konden zulke winterse periodes (voor zover ik me daar aan over kon geven) somber maken en voelde het eerder alsof ik weer terug bij af was, maar wat ik inmiddels geleerd heb is dat je met elk seizoen, elke goeie periode, maar ook elke taaie periode steeds dieper groeit in jezelf.

Een hoop spullen

In de tussentijd hebben spullen zich opgehoopt in mijn werkkamer. Slingers nog van de verjaardag in oktober van de dochters, deels gesorteerde Lego en Playmobil. Kleding voor de verkoop, dan nog een grote categorie ‘allerlei’. Maar vooral veel notitieboeken en -schriften. Ideeën om over te schrijven, snel genoteerd op een los vel. Aantekeningen van meditatiebijeenkomsten of van trainingen. Tijdschriften met interessante artikelen. Schetsen en tekeningen. Huishoudadministratie, wachtwoorden en inlogcodes. Van de afgelopen jaren. Eigenlijk is het één grote backlog aan werk. 

Ik ben begonnen om te sorteren, wegdoen, opbergen. Ik wil met name minderen in mijn aantekeningen, vooral de losse vellen zijn natuurlijk hopeloos. Ik heb namelijk meer aantekeningen dan ik ooit in een leven kan uitwerken. En ik weet inmiddels dat wat er op de briefjes staat telkens opnieuw uit mijn pen komt, elke keer vanuit een andere invalshoek. Dus ik hoef niet bang te zijn om het te vergeten. 

Maandag 19 februari start een nieuwe ronde van het Voorjaarsopruimtraject. Ik heb er hele mooie nieuwe opdrachten aan toegevoegd. 

Ik ben alvast begonnen met opruimen, omdat ik me belast voelde door alle spullen in mijn werkkamer. Het gaat erg mondjesmaat, niet in de laatste plaats omdat dochters hun kamers veranderd hebben en er intussen een uit elkaar geschroefd bed, bodem en matras op mijn werkkamer bij is gekomen, dus het voelt een beetje hopeloos op dit moment. Wanneer het Voorjaarsopruimtraject start, dan hoop ik meer toegewijde tijd aan opruimen te besteden. 

Wat ik tot nu toe gedaan heb: 

- ik heb nogal de gewoonte om documenten die ik snel moet downloaden uit de mail op mijn desktop te parkeren. Met name op het werk doe ik dat. Dan moet er een handtekening in, of gegevens aangevuld worden en dan sla ik het snel op, verwerk het en stuur weer terug.  Vervolgens blijft het maar staan op mijn desktop en weet ik niet meer precies wat de status ervan is. De afgelopen weken heb ik bijna elke dag een document van mijn desktop opgeruimd, op de juiste plek bewaard of weggegooid. 

- op mijn privé pc heb ik ook een volle map met downloads. Van deze map heb ik elke dag iets weggegooid of op de juist plek opgeborgen. 

- de stoffen slinger die ik maakte voor mijn dochters van sentimentele kleding heb ik afgemaakt. Er moesten nog een paar vlagpunten aan genaaid worden, veel minder dan in mijn herinnering, dus de klus viel mee (een goeie les van het opruimen, die ik nog wel eens vergeet). Ook heb ik losse naden van handdoeken en washandjes dichtgenaaid. 

- ik heb een lijst met alle accounts en wachtwoorden. Aangezien je tegenwoordig voor elke scheet en boer online een account moet aanmaken is dat een lange lijst geworden. Maar er zijn best veel die niet meer actueel zijn. Webwinkels waar ik of de kinderen niet meer bestellen. Of platforms waar op de basisschool voor ingelogd moest worden. 

- op mijn naaibureau heb ik een dienblad met ‘allerlei’. Hierin gaan alle kleine onderdelen die ik bij het opruimen tegenkom. Kleine stukjes lego, kralen, knikkers, munten, haarspelden, naaigerei, linten. Dat werd inmiddels zóveel, teveel om uit te zoeken, dat ik voor mijn visuele rust, alles in een doos gedaan heb, zodat ik in ieder geval weer een leeg dienblad heb (en zonder dat ik het van plan was heb ik alsnog items weggedaan of bij elkaar gelegd). 

- van een slapende spaarrekening heb ik de inloggegevens opgevraagd en weer geactiveerd. 

Nog meer tips en suggesties en bemoediging: 

Wat ik in het verleden gedaan heb: 

- mijn huishoudadministratie lag op verschillende plekken in huis; in de keukenlade, op mijn bureau, in een krat, in een ordner. Gaandeweg heb ik alles bij elkaar gebracht. Alles ouder dan 7 jaar heb ik vernietigd, behalve polissen en akten. 

- hele jaargangen ontvangen kerstkaarten had ik bewaard, soms met het idee om ze te recyclen en soms zonder vooropgezet plan in de kast gelegd. Alle gekregen kerstkaarten deed ik weg. 

- we hadden een hele grote boekenkast. Die stond eerst in de woonkamer, maar ik vond dat op een gegeven moment visueel te rommelig. De kast en de boeken verhuisden naar zolder. Hoewel ik een boekenkast prachtig vind en lezen heerlijk is en het bezit van boeken me blij maakt, werd het teveel. De gehele boekenkast is weg en ik denk 80% (ik denk wel 300 boeken) van de boeken is ook weg gegaan. 

- al op de basisschool leerde ik mezelf naaien met de naaimachine. Hoewel ik dol ben op mooie stoffen en in alles iets bruikbaars zie, heb ik hele tassen vol coupons weggedaan. Ik had meer dan ik ooit zou kunnen verwerken. 

Ik ben nog steeds een beetje aan het winteren. Ik hou het een beetje bij de basistaken. Mijn baan in loondienst, huishouden, gezin. Eén sociale activiteit per week; afspreken met een vriendin of een oude bekende, maar ook mijn meditatiegroep of mijn antroposofische groep. Iets wat echt helemaal voor mij is en voedend voor mij is. Voor de rest veel introspectie en rust. 

foto via web (volgens mij etsy)

Tot slot nog even een huishoudelijk punt. Voor het versturen van de nieuwsbrief en de Opruimtrajecten maak ik gebruik van het verzendprogramma LaPosta. Daar gebruikte ik mijn gmail adres voor, maar dat kan niet meer omdat grote providers (gmail, AOL, yahoo etc) iets veranderd hebben in hun voorwaarden. De enige oplossing was om een emailadres aan te maken bij een provider, waar ik ook een bijpassende website zou hebben. Nu wilde het dat ik al een tijdje erover dacht dat het misschien tijd voor me werd om over te stappen van een blog naar een website. Dit had ik niet heel hoog op de prioriteitenlijst, maar nu door omstandigheden heb ik dit toch maar geregeld. Ik drukte veel te voorbarig op de knop ‘publiceren’ en nu zie je een website met AI gegenereerde tekst. Ik was verbaasd over hoe passend deze teksten zijn. Het enige woord dat ik nooit zou gebruiken is mindset, maar verder had ik het allemaal zelf geschreven kunnen hebben. De website heb ik OpgeruimdRichtingWijzer genoemd en het komende jaar ga ik dat verder vullen met mijn echt eigen teksten en foto’s. 

Maar wat ik wilde zeggen: als je mijn nieuwsbrief ontvangt, kijk dan ook even in je spambox. Door de recente veranderingen gebeurt het nog wel eens dat het daarin terecht komt. Hopelijk gaat het vanaf nu weer goed, met het nieuwe mailadres vanaf @opgeruimdrichtingwijzer. 

Fijn om even weer met jullie bij te praten <3

Warme groet, Anita

*de link naar het boek Winteren is een affiliate link. Het boek heb ik zelf gekocht. Mocht je daar iets bestellen, dan ontvang ik hiervan een kleine commissie. Dat helpt me om te investeren in nieuwe leesinspiratie of trainingen.