Wanneer weet je dat je klaar bent met opruimen?

Gedurende 10 jaar ben ik aan het opruimen geweest. Het eerste jaar vrijwel elke dag, hier schreef ik hoe leerzaam dit was. De jaren daarna ruimde ik gestaag verder. Niet meer elke dag, maar toch zeker meerdere keren per week. Om mezelf te motiveren deed ik af en toe mee mee aan opruimchallenges, zoals een opruimbingo en ik vond steun in een facebookgroep. Opruimen is zó’n leerzame bezigheid! Het is nog steeds een dankbaar onderwerp voor mij om over te schrijven. Telkens was ik weer verbaasd, maar vooral geraakt hoe anderen met dezelfde worstelingen te maken hebben. Er zijn heel veel mensen die te lijden hebben onder de last van hun spullen. Ik vond er telkens herkenning in. En ik kon anderen helpen met wat ik zelf al geleerd en ervaren had. 

Wanneer ben ik klaar met opruimen?

Het afgelopen jaar begon ik me af te vragen wanneer ik klaar zou zijn. Want daar doe je het toch ook voor; om ooit klaar te zijn met opruimen. 

Ik was beduidend minder aan het opruimen dan in het begin. Er kwam veel minder mijn huis binnen en dat wat er weer uit ging was tweedehands gekocht, vervolgens gebruikt en kon weer weg. Ik was nog wel aan het opruimen, maar het ging steeds vaker om normale huishoudelijke opruimhandelingen (schoenen die te klein of versleten zijn uitzoeken, kinderkleding die te klein is geworden uitzoeken en weg doen, afscheid nemen van mislukte kweekprojecten in de tuin, spullen die over datum zijn weggooien), het ging veel minder om moeilijke spullen.

Toch viel me op dat ik steeds terugviel op het opruimen. Als ik even niet wist hoe ik ergens mee verder moest, wanneer mijn hoofd in de knoop zat, dan ging ik maar opruimen. Als ik merkte dat ik onrustig werd, dan ging ik opruimen. Dat werkte kalmerend.

Waarom? Dat vroeg ik me steeds vaker af. 

Steeds vaker bekroop mij het gevoel dat ik mezelf bezig aan het houden was. 

Ik viel net zo terug op opruimen zoals iemand anders terug kan vallen op winkelen of eten. 

Was opruimen eerst nog een middel om tot een bepaald doel te komen, nu leek het afleiding te worden. Was dit een kwestie van nog niet klaar zijn met opruimen of was het een makkelijke uitweg aan het worden? Durf ik wel in die ruimte te stappen die ik voor mezelf heb vrijgeruimd?

Na het feest komt de afwas

Ik sprak er over met mijn opruimvriendin - we zitten heel vaak op hetzelfde punt in ons leven - en dan zei ik dat ik wel een beetje klaar was met opruimen. 

Ik heb niet veel meer wat van waarde is en ongebruikt staat te wezen en daarom verkocht zou kunnen worden. Het speelgoed van de kinderen had ik teruggeschroefd en inmiddels zijn ze de fase van speelgoed voorbij. Ik heb een dagelijkse routine met het wasgoed, de meiden hebben veel minder kleding en zo is de was goed bij kan houden. Ik heb de oude administratie uitgeplozen, ik heb spullen achter de knieschotten gemarginaliseerd, mijn badkamerkastjes hebben geen flesjes of doosjes wat over datum is. Ik besteed nog maar weinig tijd aan het verkopen van items. Deels omdat ik niet veel meer heb wat na gebruik nog veel waarde heeft, maar ook omdat de inspanning die ik daarvoor moet leveren niet meer in verhouding staat tot wat het oplevert. 

Natuurlijk heb ik nog zat spullen in huis die ik niet vaak gebruik, maar ik merkte steeds vaker dat ik minder last had van bepaalde spullen. 

Mijn vriendin ervaarde hetzelfde. En toch konden we een week later weer tegen elkaar zeggen dat we weer behoefte hadden om op te ruimen. Dat we voelden dat we op een bepaald vlak weer schoon schip wilden maken. 

Daar op die scheidslijn zat iets om te leren, tussen opruimen om meer rust te krijgen of het opruimen om de rust te vullen. 

Wat blijft er van je over als je alle ballast hebt opgeruimd? Die vraag onderzoeken kan heel pijnlijk zijn. Je komt weer terecht in lastige stukken, die je vervolgens wilt opruimen. Er is een boek waar ik aan moest denken: Na het feest komt de afwas. Het consumentisme leidde tot het hebben van veel spullen (feest). Daarna moet er opgeruimd worden (afwas). Je hebt mensen die de hele tijd feesten en je hebt mensen die de hele tijd afwassen. Was ik iemand geworden die de hele tijd aan het afwassen was en nooit klaar om te gaan feesten?

Laat het proces zijn gang gaan

Niks forceren, dat is wat ik geleerd heb van de afgelopen jaren. Antwoorden vinden op zulke vragen komt als je het proces zijn gang laat gaan. Helderheid volgt, als je de vraag aan jezelf stelt. Ik wachtte geduldig totdat ik het moment zou kunnen omschrijven waarop je kunt zeggen ‘ik ben klaar’. 

Een tijd lang dacht ik dat dat punt niet zou komen, of dat het geen duidelijk punt zou zijn, maar dat duidelijke punt kwam er wel. Het opruimen gaat in cycli, zoals er cycli zijn in dag en nacht, seizoenen, menstruatie. 

Op een gegeven moment kom je op een punt waar je al eerder geweest bent, maar sta je er met een ander gevoel tegenover. 

Je hebt 100 keer die vaas (of flamingo) die je nooit gebruikt en eigenlijk lelijk vindt in handen gehad, maar die je om een of andere onbestemde reden niet weg kunt doen. Totdat je ‘m voor de 101e keer in handen hebt en opeens is je gevoel ten opzichte van de vaas anders. Je heb tientallen keren die doos met herinneringen terug gezet in op zolder, omdat je het te moeilijk vond om er een beslissing over te nemen. Totdat je het in handen hebt en je zeker weet dat je het wilt bewaren (of zeker weet dat je het wilt weggooien). Je hebt in cirkels gelopen en je bent weer bij het begin. Maar je gevoel ten opzichte van het begin is anders. Je kijkt er met een ander gevoel naar. Het begin is niet meer het begin, maar is een deel van de cirkel geworden. Je hebt een deel in jezelf geheeld. 

Dan weet je dat je klaar bent met opruimen. 

Warme groet, 

Anita

==================================================================

In 2012 begon in mijn leven te vereenvoudigen door het opruimen van mijn huis. 

Mijn belevenissen over opruimen en minimaliseren, over eenvoudiger leven ben ik bij gaan houden op dit blog. Hier lees je mijn terugblik. Omdat ik het een enorm leerzaam proces vond - en nog steeds vind - ben ik blijven bloggen en vertellen over hoe je op een praktische manier meer richting aan je leven kunt geven en veerkrachtiger wordt en een groter gevoel van zingeving krijgt. 

Wil je op de hoogte blijven, meld je dan aan voor mijn maandelijkse nieuwsbrief. Elke maand deel ik mijn gedachtes, meditaties of tips die passen bij het seizoen.