Het licht in onszelf

Deze tijd van het jaar zit vol symboliek van het licht. De viering van Sint Michaël, die de draak verslaat met bliksemschichten uit zijn zwaard. Met Sint Maarten lopen we met een lampion langs de deuren. Net als tijdens Halloween. Het Sinterklaasfeest waarin we in het donker wachten op cadeautjes die wij verlangen, waar ons hartje vol van is. En het Kerstfeest met de ster van Bethlehem. Vooral als je die jaarfeesten niet heel erg letterlijk bekijkt, maar als je kijkt naar de bredere boodschap en de symboliek er van, dan zie je hoe al deze feesten overeen komen met de donkere tijd van het jaar. 

kaarsen in de winkel van kaarsenmakerij Wilhelmus in Leens

Al die feesten zijn naar mijn idee een vorm van het brandend houden van het licht in onszelf. Juist omdat het donker is om ons heen in de herfst en de winter. We branden kaarsen, warmen ons bij de kachel of bij de haard. Om op die manier het licht in onszelf brandend te houden. Op 22 december is de kortste dag, daarna lengen de dagen weer. In dit licht kun je weer laten groeien wat er in jou leeft. 
In december worden er door het hele land meditaties en bijeenkomsten georganiseerd die te maken hebben met licht. Zelf ga ik naar deze bijeenkomst. 

De vorm van de kaars is ook symbolisch, het wordt wel vergeleken met het lichaam van de mens zelf. De vlam naar boven. De rechte kaars, als een ruggenwervel. Wanneer je mediteert kunt je het licht in jezelf ook tegenkomen als je met je aandacht naar je ruggengraat gaat.

Houd het licht in jezelf brandend. Anderen zullen jouw licht overnemen waardoor het nooit verdwijnt. 

* voor Annelies *