Een volkstuin aan huis

Had ik al verteld dat ik in de achtertuin een moestuin ben begonnen?
Een of twee jaar geleden hadden een vriendin en ik het idee om samen een volkstuin te nemen. Dat leek ons bij nadere bestudering misschien toch niet zo'n goed idee vanwege te weinig tijd.
Maar sinds dit voorjaar heb ik in de achtertuin een groot stuk grond omgespit. Het speelhuis is verkocht en ik heb het hele stuk gazon dat er nog lag omgespit. Een moestuin in de achtertuin is veel praktischer dan eentje op een complex. En we hebben wel de ruimte. Min of meer.

Wat is dat leuk om een moestuin bij huis te hebben! Er is gewoon altijd wat te zien en wat te doen (niet alsof ik verder niks te doen had, maar toch). Mijn tuin is best eenvoudig, met opzet probeer ik om al te ambitieuze plannen van mezelf te beteugelen.  Aardappelen zijn dankbare groeiers, zonder al te veel werk. Ook heb ik peulen gezaaid. Een paar aardperen. Rode biet heb ik gezaaid, maar dat wordt niks vermoed ik. In de border staan japanse wijnbes, braam, framboos en druif. De kinderen wilden graag een vijvertje met vissen. Die zit onder het net achter de boom. Ik heb een speciekuip ingegraven (budgettip: koop niet bij het tuincentrum een vijverkuip, maar ga naar bijv. de Gamma, daar kun je een speciekuip kopen voor ca. 8 euro. En die kuipen zijn allemaal rond en zwart, soms is alleen de prijs het verschil!).

In aparte bakken heb ik sla gezet. Sla zet ik maar niet meer in de volle grond, want dan roepen de slakken tegen elkaar 'aan tafel!'

Bovenste bak: kleine plantjes gekocht. Spikkelsla en gewone sla.
Onderste bak zijn de gekweekte zaadjes van de AH. 

's Avonds loop ik even rond mijn tuintje en denk aan de raad van oude mannetjes. Het advies van mijn oom 'Als je elke dag even door de tuin loopt en de slakken wegplukt, nou, dan kom je al een heel end zonder bestrijdingsmiddelen.'  En de man van het volkstuin complex die zei dat je kleine plantjes beter niet kunt bewateren, want dan gaan ze oppervlakkig wortels vormen in plaats van diep in de grond. En dan geef ik toch mijn kleine kiemplantjes water en denk dat ik het beter weet :-).  En dat mag, want het is lekker mijn tuintje.

aardappelen

aardpeer

het voordeel van foto's maken: het lijkt een kleine idylle!

Kater Indy is altijd goed gezelschap voor me. 

Lieve groet

Anita