De hand op de knip; hoe ging dat eigenlijk?

In april vorig jaar hield ik de hele maand de hand op de knip. Elke uitgave werd kritisch gewogen en het liefst voorkomen. Inmiddels is er een heel jaar voorbij, zelfs de maand april is al weer voorbij. Destijds wilde ik verslag doen van mijn ervaringen, maar op een of andere manier kwam het er niet van.

Dit jaar wilde ik weer in april de hand op de knip houden. Ik had het zelfs al weer aan mijn lieftallige huisgenoten aangekondigd. Ik kreeg wederom steun - of er werd gezwegen, en wie zwijgt stemt toe tenslotte - maar deze keer liep het niks uit. Sterker nog, het werd eerder het tegenovergestelde van de hand op de knip. Er werd uiteindelijk kwistig aan cadeaus en uitstapjes en whatnot geld uitgegeven. Al na een paar dagen zei ik dat het niks werd met de hand op de knip, waarop Gemma heel wijs zei: 'Mama, misschien moet je een jaar overslaan'.

Juist deze tegenstelling in mijn ervaring met de hand op de knip, maakt het nog leerzamer. Bovendien heb ik een jaar na kunnen denken om de grootste ergernissen en teleurstellingen te kunnen laten zakken en zo de leermomenten er uit te kunnen destilleren.

Ik had een lijst bijgehouden van aankopen, maar die kan ik helaas even niet vinden, maar gelukkig weet ik nog wel wat uit mijn hoofd. Dit is wat mij vorig jaar is opgevallen:

Kleine bedreigingen van de portemonnee
Al vrij snel kwam ik er achter dat je met goed fatsoen niet onder sommige uitgaven uit kunt. Zoals het buurkind dat een koek komt verkopen voor haar vereniging. Of de collectant. Of de lief en leed pot op het werk. Helaas niet te vermijden. Weliswaar kleine bedragen, maar kan al met al flink oplopen.

Impulsen
Mijn ontdekking is dat de meeste aankopen gedaan worden op een impuls. Hé, de waterkoker lekt een beetje. Nieuwe? De gymschoenen van de kinderen beginnen te klein te worden. Nieuwe? De inkt van de printer is bijna op. Nieuwe? Dit soort aankopen zijn allemaal gerechtvaardigd, maar wat ik ontdekt heb door niet meteen tot actie over te gaan is dat een alternatieve oplossing zich soms aandient. Doordat een kennis bijvoorbeeld gymschoenen over heeft. Of omdat het helemaal niet meer nodig blijkt. Of omdat er nog een oude waterkoker in de kast staat, die je best nog een poosje kunt gebruiken. Of omdat je opeens in huis het lampje vindt dat precies past in de lamp die stuk was gegaan. Of omdat blijkt dat die inktcartridge nog best veel printjes kan maken op een bijna lege tank.

Vooruitplannen
In het verlengde van het bedwingen van de impulsen ontdekte ik dat er héél veel tijd gaat zitten in het uitkienen van je aankopen. Het betekent letten op aanbiedingen, meerdere winkels (offline en online) in de gaten houden. Proberen of je het tweedehands kunt kopen, dus meerdere kringloopwinkels en mp in de gaten houden. Uitkienen wat je gaat eten, wat is er in de aanbieding, wat heb je daar nog meer bij nodig. Wie is er wanneer jarig, welk cadeau geef je? Ga je het zelf maken, heb je tijd om een acceptabel tweedehands versie te vinden?
Je wordt er creatief in en met voortuitplannen valt er veel voordeel te behalen, maar daarvan kon ik me wel voorstellen dat er mensen zijn die dat absoluut niet zouden willen. Niet iedereen wil aldoor bezig zijn met het scoren van een winterjas voor de kinderen terwijl het nog voorjaar is. Of wil uitrekenen welke maat snowboot of regenlaars hun kind heeft over een half jaar, omdat nu de boots voor een habbekrats te koop zijn. Ik denk dat er generaties zijn die blij waren dat de welvaart wat toenam zodat ze hier niet constant mee bezig hoefden te zijn.

Zelf maken
Er gaat dus wel eens wat stuk. En er zijn ook jarigen wanneer jij je hand op de knip wilt houden. En de kinderen verzinnen ook wel eens wat. Dat vraagt om creativiteit en nodigt uit om oplossingen te zoeken met wat je in huis hebt. Ik maakte voor mijn jarige schoonmoeder een insectenhotel en deed er een fles vlierbloesemsiroop bij.  Verder kreeg Gemma een obsessie voor panda's - die overigens nog niet is overgegaan - en wilde dolgraag een pandapak. Tja, dat wilde ik ook wel voor haar. Dat soort enthousiasme wil ik liever niet inperken. Ik was zelfs zo ver dat ik er maar een voor haar wilde kopen, toen ze zelf bedacht dat we van oude kleding een panda pak konden maken. Ik maakte van restjes vilt en een restje elastiek een panda masker. Ik had nog zwarte kniekousen en we maakten onder de voeten witte voetkussentjes. Een zwarte longsleeve en een wit t-shirt completeerden het geheel. Ellie verkleedde zich als een leeuw (geloof ik). Zij heeft op de foto het panda masker op. Gemma heeft de kousen met de voetkussentjes aan.
Van de hele maand hand-op-de-knip was dit de meest leuke besparing.

Uitstel
Met uitstel van aankopen kom je een heel eind. Rek de tijd maar op waarvan je denkt iets nodig te hebben. Die tube tandpasta bijna leeg? Probeer maar eens hoeveel dagen je er nog wat uit krijgt. Ik was verbaasd! Niet dat ik voorheen dan die oude tube vroegtijdig weggooide, maar ik kocht wel eerder een nieuwe, gewoon om niet zonder te hoeven zitten.
Het uitstellen van aankopen vond ik heel leerzaam. Meestal verdwijnt de noodzaak of vond ik een heel acceptabel goedkoper alternatief.
Maar....over het algemeen was het uitstel van een aankoop die uiteindelijk onvermijdelijk is. Dan heb je die aankopen in de maand erna.

Tegenwerking
Michel maakte het me niet gemakkelijk. In de maand mei gingen wij op vakantie naar Zweden en hij was bezig met de voorbereidingen en vond dat een nieuwe navigatie wel nuttig zou kunnen zijn. De oude had al jaren geen update gehad en was zwaar verouderd. Ik geloof dat er ook geen updates meer voor te krijgen waren. In Nederland was die oude software meestal geen probleem, hoewel we ook een keer naar een stad moesten waar intussen een rondweg was aangelegd. De tomtom gaf aan dat we rechtsaf moesten slaan en wij zagen alleen een hoge vangrail en het dorp een paar meter lager liggen....Maar goed, een nieuwe navigatie dus. Kon dat niet later? Nee, manlief leek het beter om tijdig te kopen, zodat hij zich in Nederland het ding nog eigen kon maken. Goed punt. Vooruit dan maar.

Maar ik was not amused toen hij daarna zonder overleg nog een nieuwe mobiel kocht, want 'die was ik toch al van plan te kopen.'

Al met al een heel leerzame ervaring. Je leert je eigen valkuilen heel snel kennen. En dat je moet incalculeren dat je huisgenoten je plan ondermijnen. Ik ga het zeker nog een keer weer doen, alleen afgelopen april kan ik wegstrepen.

Lieve groet,
Anita