Sinds mijn kinderen geboren zijn, moet ik sterk terugdenken aan die tijd daar. Sterker dan anders. Het is een soort verlangen, maar niet het soort verlangen waarbij ik er naar terug wil verhuizen.
Hoewel ik in het huis waar we later naartoe zijn verhuisd veel langer heb gewoond (mijn ouders wonen daar nog altijd) heb ik voor mijn gevoel veel meer herinneringen aan de tijd in het eerste huis.
Voor mij was het een magische plek. Als klein meisje zag ik er het eind van de regenboog, in de kleine plantenkas van mijn moeder. Ik kon 'm zó aanraken! Ik at pruimen van de pruimenboom. Maakte met mijn broer een echte iglo en zag hoe mijn vader en zijn broer onhandig een kip slachtten.
Het was ook een hele stille plek. Ik fantaseerde over de rest van de wereld, ik was er als kind heel nieuwsgierig naar. Ik dacht dat de wereld daarbuiten lag. Maar nu bekruipt me soms het gevoel dat ik de wereld heb achtergelaten. Alsof ik mezelf daar heb achtergelaten en dat ik mezelf nu pas weer aan het terughalen ben. Al die tijd reikte ik naar buiten, nieuwsgierig naar wat de wereld nog meer te bieden had. Maar wat als ik niet naar buiten had moeten reiken, maar naar wat ik binnenin me al had?
Het huis in 2007.
De oprit is verlegd. Die ligt nu rechts van de boom, i.p.v. links.
Verder is er een stuk aangebouwd en de voorgevel heeft geen raam boven meer.
Over dit paadje en dit bruggetje fietste ik vaak.
Vroeger had de brug maar een leuning.
Wat een HEERLIJK huis!!!
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat dat soort dingen leeftijd gerelateerd zijn, als je jong bent wil je je vleugels uitslaan en zoveel mogelijk beleven en als je een ietsepietsie ouder wordt verlang je juist weer naar die rust en stilte, althans zo gaat dat bij mij merk ik....
Superleuk om weer te zien, dat oude ouderlijk huis denk ik??
Ja, een gek fenomeen is het.
VerwijderenDie keren dat ik weer langs mijn geboortehuis kom (is niet zo vaak hoor) vind ik het vooral onwerkelijk.
Het zou hier vlak bij kunnen zijn. Hier staan ook dergelijke huisjes. Lekker vrij en blij op het platteland. Ik rij ook nog weleens langs ons oude huis maar niet waar ik geboren ben. Toen ik 9 was verhuisde ik voor de 3e keer, daar voelde ik me helemaal thuis, op het platteland midden in de weilanden.
BeantwoordenVerwijderenJa, er was heel veel ruimte om het huis, bijvoorbeeld geen overburen en het was een doodlopende straat.
VerwijderenOndanks dat ik nu in de stad woon (nou ja, wel helemaal aan de buitenrand ;-)) blijft er toch een dorpsmeisje in mij schuilen. :-)
Wat lijkt me dat een prachtige plek om op te groeien.....
BeantwoordenVerwijderenHet soort verlangen wat je beschrijft, is herkenbaar voor mij. Iets wat was koesteren, zonder dat je er naar terug wilt.
Klopt het trouwens dat dit huis ergens in het noorden staat?
Misschien is de reis door de 'buitenwereld' nodig om te ontdekken wat 'thuis', in onze binnenwereld, aanwezig is....
Je hebt trouwens al weer heel wat berichten geschreven, ik loop hopeloos achter ;-).
Wat mooi gezegd....iets wat was koesteren, zonder er naar terug willen.
VerwijderenHet klopt dat het huis in het Noorden van het land staat! Wat goed van je.
De buitenwereld heb ik nu wel een beetje ontdekt, nu is het tijd om mijn binnenwereld te ontdekken.
Momenteel beleef ik enorme schrijfexplosie! De stukjes blijven maar komen. Ik doseerde het eerst, maar ik laat het nu maar komen zoals het komt. Later zal er wel weer een andere tijd komen, dan kan iedereen weer rustig bijlezen :-)
Wat leuk zeg, om zo even terug te blikken bij jouw geboortehuis. Ik ben zelf met Ben een aantal jaar geleden ook even bij mijn geboortehuis wezen kijken. Dat ligt in Anna Paulowna, in de polder... lijkt me eigenlijk wel leuk om nog een keer terug te gaan, om er ook een paar foto's van te maken... Misschien doe ik dat wel deze zomer. Ik kom er regelmatig in de buurt als ik Ben weer ophaal in Den Helder...
BeantwoordenVerwijderenHeel fijne avond,
Liefs,
Mirjam
Ik weet zeker dat jij je geboortehuis in heel veel mooie foto's weet te vatten!
Verwijderenleuk om zo herinneringen op te halen is dit Drente / Groningen ??
BeantwoordenVerwijderenHet is Groningen :-)
VerwijderenWat een prachtige herinneringen heb je!
BeantwoordenVerwijderenHuisvlijt
Ja, eigenlijk heb ik best veel mooie herinneringen...die komen langzaam weer terug.
VerwijderenWat leuk, ik woon in die omgeving en weet dus waar het is. Ben zelf opgegroeid in een dorpje verderop. Zelf ook leuke herinneringen aan deze omgeving.
BeantwoordenVerwijderenWat leuk om je reactie te lezen! Bij het plaatsen van dit bericht was ik wel benieuwd of iemand het huis of de omgeving zou herkennen, maar had niet verwacht dat het zou gebeuren.
VerwijderenWat een mooi huis om in op te groeien.Heel bijzonder dat jij je alles nog zo goed kunt herinneren.
BeantwoordenVerwijderenGroet Thea
Leuk om op deze manier even terug te gaan naar je eerste kinderjaren. Wat had je daar ook heerlijk de ruimte. Ik heb tot mijn vijfde in ons eerste huis gewoond, maar heb daar minder herinneringen aan. Dat huis staat er niet meer, er is nieuw gebouwd (nu ook al weer 50 jaar oud). Groetjes,
BeantwoordenVerwijderen