Samen naar de kringloop

Af en toe is het nodig dat ik iets met een van mijn dochters afzonderlijk doe. Even een-op-een aandacht. Even niet samen met zus. Ik kan merken aan hun gedrag wanneer het daar weer tijd voor wordt. Dan gaan ze elkaar wat sneller in de haren zitten. Dan wil de een niet meewerken, terwijl de ander heel gezeglijk is. Of klaagt over hoofdpijn of buikpijn. Even het gevoel krijgen 'mama ziet me nog wel'. 

Laatst was Ellie uitgenodigd voor een verjaardagsfeestje en Gemma niet. 
Dat vond Ellie in eerste instantie vreselijk, want 'ik kan niet zonder Gemma!'
Gemma vond het opvallend genoeg helemaal niet erg, ze was ook niet jaloers. Totdat ze hoorde dat het feestje naar Monkey Town ging. 

Toen was het opeens heel oneerlijk dat zij niet was uitgenodigd. ;-)

Niet getreurd, Gemma en ik maakten er wat leuks van. Wij gingen naar de kringloop en naar een nieuw geopende konditorei en we kochten heel veel nagellak. Gemma scoorde een enorme Tweetie voor 1,75 bij de kringloop en was daarna meteen klaar met winkelen. Om mij te plezieren (nou ja, meer omdat ik aanhield...) liep ze nog met mij door de rest van de winkel. Ik kocht twee lieve vaasjes. 

Eerder die week was ik ook al naar een kringloop geweest (ik had echt weer eens zin in kringlopen) en kocht toen, zomaar voor de heb, een vaasje en een doos met blokken. Een leuke blokkenset met aan de ene kant van de schijf een letter en aan de andere kant een afbeelding. Ach, Gemma en Ellie zijn er misschien al wat te oud voor, maar toch hebben ze er nog leuk mee gespeeld en hé...ik kocht het natuurlijk gewoon voor mezelf. 

Nou moet je niet denken dat die tijd samen-apart hier bij blijft. Dat de ene naar een feestje gaat en de ander wat met mij doet. Nee, want wat zus heeft/doet, dat wil ik ook!
Dus ging ik een week later met Ellie naar de kringloop. Zij stevende recht af op de kinderhoek en koos een enorme krab. Ook zij kon niet wachten om de winkel weer te verlaten en wel voor een bezoek aan de binnenstad. Maar ik liet mij een rondje kringloop niet zo snel bekorten en neusde nog wat verder. Ik vond een schattige bloemenpers, met papieren er nog in. Ellie wees 'm voor mij aan. Ze zei 'kijk mama een minitafeltje'. 
Zoals is al een beetje hoopte zaten er ook nog bloemen tussen. Tussen krantenpapier uit 1983. Mijn jeugd. Op zulke momenten is kringlopen gelijk aan schatzoeken.

Gemma vond het leukste van die middag dat we elkaars nagels hebben gelakt. 
Ellie zei zomaar dat ze het leuk had gehad met mij. 
Dat soort mooie woorden, daar kan eigenlijk geen kringloopvondst tegenop.