Dure hobby

Met het afvinken van mijn grote stapel handwerkideeën, heb ik al weer het hele spectrum aan emoties doorlopen die ik ook had bij het een-kastje-per-dag project.
Van: er is geen beginnen aan, het schiet niet op, het resultaat is ook maar mwah. Tot: het vuur van fanatisme weer in me voelen, alles opzij willen zetten en aan een stuk door alle ideeën afmaken, achterom kijken en denken 'heb ik dit allemaal al gedaan?'.
Het verrast me opnieuw wat het effect is van het gezegde elke dag een draadje is een hemdsmouw in een jaar.

Het eerstvolgende project is het naaien van een adventkalender. Deze kocht ik twee jaar (!) geleden, toen ik op zoek was naar de juiste breinaalden en bij Quiltatelier Cordi terecht kwam. In Groningen blijkbaar al 30 jaar een begrip, maar dat begrip was mij geheel ontgaan.
Waaaah, wat een prachtige winkel. Een walhalla aan stoffen, kleuren, wol, garen, breinaalden en dus een adventkalender.
Gekocht, maar nooit mee aan de slag gegaan. Want eigenlijk had ik het pakket niet in een keer compleet gekocht. Er moest ook nog een stofje op de achterkant en vlies tussen en genaaid met een mooie gouddraad.
Die laatste spullen kocht ik vorige week. De voorbeeldadvent kalender hing zelfs nog in de winkel.
Ik had de 20 euro afgerekend en opeens dacht ik: wat een gekkenwerk eigenlijk. Die adventlap was 10 euro, nu nog eens 20 euro erbij: 30 euro voor een bevlieging.

Ik vond het opeens een beetje van de zotte.

Veel handwerkideeen probeer ik weliswaar met materialen te maken die ik al in huis heb, maar voor het heksenkostuum heb ik een bezem gekocht (1,25) en een hoed (3,99) en lint en voering gekocht (zal iets van 8 euro geweest zijn). En voor het spokenkostuum heb ik een laken gekregen, maar ik heb er ook vilt voor gekocht en een kartelschaar. Dat was bij elkaar ook ca. 15 euro.

Zo wordt het opeens een dure hobby.

Ter plekke besloot ik dat ik nog kritischer ga kijken naar wat ik nog moet aanschaffen voor de handwerkideeën en dat het kan betekenen dat ik sommige ideeën maar moet laten varen.


De kant die ik op wil met mijn handwerkhobby is niet alleen dat ik de achterstand heb weggewerkt (net als met het opruimen van mijn kastjes) maar vooral dat ik daarna de ruimte in mijn hoofd en de tijd heb om spontaan iets op te pakken. Nu remmen al die ideeën die er nog liggen me af, net zoals de hoeveelheid rommelige kastjes in huis me afremde.

Ik heb heel veel interesses en kan van heel veel dingen enthousiast worden, maar het wordt tijd om mijn interessegebied wat te vernauwen, zodat ik de dingen die ik doe met meer aandacht kan doen.

Zijn dat wijze woorden of wat?