Derde Kerstdag

foto via canva.com

De dag na Kerstmis heeft altijd een bijzondere lading. Er kruipt iets onder onze huid. Het Grote Omzien begint, plannen voor het nieuwe jaar worden gemaakt, maar we willen de (belofte van) gezelligheid van Kerstmis niet al achter ons laten. Dat kan een beetje weemoedig stemmen. 

Ik sliep vanochtend op Derde Kerstdag vrij lang. Ik zal het wel nodig gehad hebben, maar tegelijk vond ik het ook jammer van alle tijd die alweer voorbij gegaan was. Ik was van plan geweest om aan wat teksten te werken, maar gooide nu toch mijn plan om, omdat de energie in mij anders was. Ik had geen zin om nog weer een groot deel van de dag binnen te zitten, ik had behoefte aan buitenlucht en aan natuur. 

"Als je gaat wandelen, komen er endorfines of gelukshormonen vrij in je lichaam, met als resultaat dat je je gelukkiger voelt. Wanneer je stevig doorloopt, produceren je hersenen het 'gelukshormoon' dopamine. Daarbij maak je serotonine aan, een hormoon dat je nachtrust bevordert, wat weer essentieel is voor je mentale welzijn." 
Uit: Het geluk van wandelen.*

Onder het wandelen bedacht ik me hoeveel soorten derde kerstdagen ik al gehad heb. De ene keer is het een beetje een zwart gat 🕳️ waarin je na zoveel gezelschap opeens weer alleen bent. Of een dag van frustratie omdat je maar blijft malen over de familie-valkuilen waar je weer in bent getrapt. Soms is Derde Kerstdag een dag van totaal gebrek aan inspiratie. Soms juist overlopen van plannen en ideeën. Soms wil je het kerstgevoel zo lang mogelijk vasthouden en soms wil je alles anders en nieuw, of een reset naar hoe het was vóór Kerst. 

Ik bedacht me dat Kerstmis vieren misschien wel nooit helemaal zo wordt, dat we relaxt door de feestdagen laveren, zonder hinder te ondervinden van onze oude kwetsuren, nieuwe inzichten, triggers en trauma’s. Perfect zal het nooit worden. Maar wel veerkrachtiger, zachter, met meer zelfvertrouwen en stevigheid.

Dus als je denkt: bah, het was alwéér stressen dit jaar, alwéér meegedaan met iets wat voor jou niet hoeft. Alweer teveel eten gekocht, te weinig vegetarisch, te weinig zelfgemaakt en nog meer in dit rijtje. Bedenk dan wat je al wél hebt bereikt; misschien minder cadeaus, binnen budget gebleven, geen prullaria, niet ingegaan op bepaalde gespreksonderwerpen. Want naast alles waaraan we nog wíllen werken is er ook altijd al veel waaraan je al gewerkt hebt. Dat wil ik met dit bericht nog even benadrukken. Ik weet dat veel van jullie al heel veel (innerlijk) werk verzet hebben. Misschien voelt al dat holistisch opruimwerk nog een druppel op de gloeiende plaat, je vraagt je misschien af 'waar doe je het allemaal voor?!' - want de huisgenoten lijken je inspanningen alleen maar teniet te doen, maar uiteindelijk gaat al je noeste arbeid vruchten afwerpen. Blijf op je eigen pad wandelen, blijf trouw aan jezelf. Het gaat niet onopgemerkt voorbij. Werken aan jezelf is werken aan het collectief. 

Warme groet, 

Anita 

*dit is een affiliate link naar Bol.com. Mocht je via de link iets bestellen, dan ontvang ik daarvan een klein percentage. 

Ongeveer een keer per maand verstuur ik een nieuwsbrief met inspiratie en bemoediging voor iedereen die op zoek is naar een opgeruimder, eenvoudiger en zinvoller leven. Spreekt dit je aan, dan ben je van harte welkom om je via deze link in te schrijven.