De rafelrandjes van ons huis

foto via het web

Afgelopen weekend keek ik een YouTube filmpje van opruimcoach Cas the Clutterbug. Ze heeft een hele leuke test over type mensen en hun voorkeursmanieren van opbergen. De een houdt van open manden in open kasten. De ander houdt van dichte opbergbakken achter gesloten deuren. Ze onderscheidt type: Butterfly, Ladybug, Cricket en Bee. 

Ik ben een cricket. 

A Cricket is a hidden organizer who prefers to have their

items stored behind closed doors. They are also very

detail oriented and like to sort their items into many,

small categories. A Cricket doesn't mind stopping to

open a lid or sort items when putting things away.

In het youtube filmpje vertelt ze dat ze een ander huis hebben gekocht en dat ze haar eigen huis wil opruimen voor een snelle verkoop. Ze laat zien hoe ze in één weekend 2000 items heeft opgeruimd. Da's best veel spullen. Ik dacht aan de eerdere filmpjes die ik van haar had gezien, haar geordende bijkeuken, haar gerangschikte keukenkasten en vroeg me af welke 2000 items ze dan weg zou doen. 

Het blijkt dat ze de garage bomvol heeft met spullen, net als de tool shed, en een rommelkast (denk aan de verborgen rommelkast van Monica in de serie Friends). Ook heeft ze een wasmand vol met - ik denk wel 100 -  eenlingsokken, zit er ondergoed in de lades van haar kinderen die 6 maten te klein is en liggen er veel te veel verpakkingen van acryl nagels in haar badkamermeubel. 

Eerlijk gezegd zat ik er aanvankelijk met grote ogen van verbazing naar te kijken. Hoe kun je 100 eenlingsokken hebben en hoe heb je het kunnen missen dat er in de lades van je kinderen nog ondergoed ligt van 5 jaar geleden? En tig pakjes acryl nagels in het badkamerkastje, terwijl ze de badkamer neat & tidy houdt? Ik dacht stiekem, hoe kan je dat gemist hebben, als je de kamers zo netjes hebt?! 

Maar als ik het oordeel achterwege laat (dan word ik milder), dan kan ik naar het grotere plaatje kijken. En dan herken is hoe universeel het is om onaangeroerde kasten en bergingen te hebben. Iedereen heeft zo zijn zwakke plekken en blinde vlekken. Sommige taken vermijden we gewoon het liefst, sommige ruimtes gaan we uit de weg, sommige taken gaan we uit de weg (bijvoorbeeld de te kleine schaatsen van de kinderen verkopen, zoals Cas in het filmpje laat zien). Het gaat vaak om taken waar we niet zo vertrouwd mee zijn. Iets houdt ons tegen. Al dat andere – badkamer schoonhouden, wastafel leeg – daar hebben we een routine voor. 

De rafelrandjes van ons huis

Het zijn eigenlijk de rafelrandjes van ons huis, die ruimtes die telkens overgeslagen worden. Misschien zelfs wel de rafelrandjes van ons leven.  

-Het aanrecht is opgeruimd, maar achter de deurtjes is het bomvol.

-We vertrekken tiptop gekleed het huis, maar de kledingkast zelf is een chaos.

-De kamers waar we dagelijks komen zijn aan kant, maar de vliering is helemaal volgestouwd. 

-De achtertuin die wel bijgehouden wordt, maar de voortuin niet. 

De randen van ons huis, daar waar binnenwereld overgaat in buitenwereld. Welke route nemen we het vaakst, wat is het meest vertrouwd en wat doen we alleen als het echt niet anders kan?

Als je dit bij je eigen huis merkt, is het heel interessant om daar eens wat aandachtiger naar te kijken. Misschien zijn er stemmetjes die je parten spelen? ‘daar heb jij geen verstand van’, ‘dat leer jij toch nooit’, ‘dat ga je toch niet zélf doen?’ Het zijn vaak opgelegde ideeën en meningen van anderen, die je vroeger iets te vaak gehoord hebt, maar je in het leven van nu nog belemmeren. Het is nu aan jou om te onderzoeken of die zinnen nog wel bij je passen en je de rafelrandjes net zo eigen te maken als de bekende routes. 

Warme groet, 

Anita