Minimaliseren heeft me milder gemaakt

Minimaliseren en opruimen heeft zóveel meer effecten dan je van tevoren kunt voorzien. Je leven wordt niet alleen simpeler, maar je gaat ook anders in de wereld staan. Ik ben veel milder geworden. In de eerste plaats milder naar mezelf, maar ook milder naar anderen. 

Vroeger dacht ik veel rechtlijniger. Ergens geloof ik niet dat ik van nature rechtlijnig was, maar ik denk dat dat ontstaan was onder invloed van de maakbare samenleving en door de dingen die ik meemaakte. Sinds ik ben gaan minimaliseren en/of opruimen (ik gebruik de termen door elkaar) komt de nuance ook weer terug in mijn denken en voelen. 

Gedachtes als ‘waarom lukt het me niet om de boel op orde te houden’, ‘waarom moet ik dit doen’, ‘waarom heb je dit niet eerder gedaan’, ‘waarom hou ik die nieuwe routine niet vol’ waren gedachtes die me plaagden. Naarmate je door alle lagen van je spullen heen gaat, ga je ook door alle lagen van jezelf heen en leer je jezelf beter kennen. 

Ik ben ook veel milder geworden over de keuzes van anderen. Natuurlijk ben ik niet vrij van oordeel, en de keus van een ander is niet altijd mijn keus, maar ik heb minder de neiging om met een tegen-reactie te komen. Wie kent ze tenslotte niet; de gesprekspartners die op jouw verhaal over (bijvoorbeeld) een pech-aankoop reageren met ‘ja, maar je moet ook niet bij die en die winkel kopen.’ Wie zit er op zulke gesprekspartners te wachten. Dus waak ik ervoor om er zo eentje te zijn. Liever probeer ik te reageren op het gedeelde in zo’n ervaring. Iedereen heeft tenslotte wel een pech-aankoop gehad in zijn/haar leven. O, daar kun je wel wekenlang van balen. Hoe anders verloopt zo’n gesprek, wanneer je er op die manier op kunt reageren.  

Mijn blik op de wereld is veel ruimer geworden sinds ik bewuster omga met de materiële zaken in mijn leven. Door me stelselmatig minder te verbinden met spullen, komt er meer verbinding voor terug met iets wat groter is dan mijzelf. Met een allesomvattend geheel. Ik ben veel meer verbanden gaan zien, zoals welke effecten het consumentisme heeft op de aarde, en onze dieren en ook het welzijn van de mens. Dat maakbare is verder van me af komen te staan. 

Door zelf te koken en te bakken ontdek je dat het onredelijk is om te verlangen dat het fabriekseten dezelfde kwaliteit, smaak en voedingswaarde heeft als ambachtelijk klaargemaakt. Voor een spotprijs. Door zelf spullen te repareren en te ervaren hoeveel tijd hiermee gemoeid gaat, krijg je inzicht in waarom bepaalde diensten zo duur zijn als ze zijn. Door stil te staan bij welke grondstoffen nodig zijn voor de producten die je koopt (bomen, water, olie, land) denk je wel drie keer na voordat je zomaar iets koopt dat ‘geen drol kost’.

Door te minimaliseren krijg je meer begrip voor beide kanten. Omdat je steeds vaker aan beide kanten van het verhaal hebt gestaan. Je ervaart dat het niet de spullen zijn die je identiteit bepaalt, je ervaart ook dat gebeurtenissen niet jouw schuld zijn. Het is je overkomen. En vanaf dat punt moet je een weg vinden om er vrede mee te hebben. Dat geldt niet alleen voor jezelf, maar ook voor anderen. Met de mildheid die je bij jezelf ontwikkelt, ga je ook een ander milder benaderen. 

Warme groet, 
Anita