De energieën van juli

De laatste dagen voelde ik een grote behoefte om weer wat op te ruimen in huis. Zin om afstand te doen van oude spullen en gewoonten. Geen tijd meer besteden aan werk waar ik ooit aan begonnen was, wat al achterhaald is, maar waar ik aan verder wilde werken uit een gevoel van ‘waar je aan begonnen bent moet je ook afmaken’. Zin om van al die oude patronen afstand te doen en ruimte te maken voor iets nieuws. Iets ‘groters’.
Dat gevoel kwam bij me opborrelen zoals bij een geiser. Tegelijk voelde ik me wiebelig en kon ik me intens verdrietig voelen. Tranen borrelden ook naar het oppervlak.

plaatje van het web

Het zal de maan wel zijn, dacht ik.

Ik kreeg zin om al die (half) opgekweekte AH moestuintjes maar gewoon weg te gooien. Want laten we eerlijk zijn, wortels verbouwen was al die 80.000 vorige keren ook niet gelukt, dus waarom zou het nu wel lukken? En bovendien zouden de slakken het opeten zodra ik mijn hielen had gelicht.
Ik kreeg zin om de tuin helemaal kaal te strippen en opnieuw te laten (vooral dat!) aanleggen, inclusief dat mooie atelier slash tuinhuis achter op de tuin. Ik ben niet meer gehecht aan de tuin zoals die nu is. Dan maar geld lenen, want sparen voor zo’n groot project is een gebed zonder end.

De Kerstkaarten die ik bewaarde om mee te knutselen heb ik bij het oud papier gedaan, want de kinderen talen er niet naar en het blijkt nooit nodig om een last minute kaart zelf te maken. Bovendien: ik krijg elk jaar nieuwe.

Ik kreeg zin om de dozen met klein kinderspeelgoed (stuiterballen, magneten, gevonden voorwerpen, trapspiralen, popjes, armbandjes) integraal, ongezien en rücksichtslos weg te gooien. Van dat spul dat je vergeet dat je het hebt, je zoekt er nooit naar, maar als je het in je handen hebt dan weet je het weer precies en kun je er geen afstand van doen (oh ja, dat popje kreeg ik van de kapper/tante/buurmeisje, oh ja, dat kasteeltje kocht ik van mijn zakgeld, jammer dat het deurtje stuk is). Toen ik bij deze spullen een aarzeling merkte, voelde ik wel aan dat hier nog een les voor mij is om te leren. Door alles weg te gooien zou ik het risico nemen dat ik ook playmobil of lego of andere wel waardevolle spullen ook in een keer weg zou gooien….dat durfde ik niet aan. Die tweestrijd voelde ik heel duidelijk en ik heb dat gevoel een paar dagen van alle kanten bekeken, terwijl ik door de inhoud rommelde. Waar mijn kinderen niet meer aan vast houden, hou ik er nog wel aan vast. Een interessante gewaarwording.

Dit weekend zette ik overtollige spullen op de oprit, om gratis te worden afgehaald. Wat er over is, gaat naar de kringloop. Met een beetje mazzel is het geslonken tot een hoeveelheid die ik op de fiets kan vervoeren.


Hoe verrassend was het om mijn gevoel verwoord te zien in een interessant artikel.  (Hele tekst te lezen bij Nieuwetijdskind). Het is inderdaad de maan die zijn krachten laat zien. Ik doe altijd een innerlijk vreugdedansje als ik een artikel tegenkom dat precies aansluit bij de vraagstukken die ik op dat moment heb. Dan staat mijn gevoel niet meer op zichzelf, maar krijgt het meer betekenis voor mij.

Van Nieuwetijdskind:

‘De energieën van juli 2016

Als ik denk aan de energieën van juli word ik herinnerd aan wat er gebeurt als een projectontwikkelaar probeert een parkeergarage te bouwen en dan per ongeluk een oude stad blootlegt. Het hele bouwproject stopt, terwijl archeologen worden ingevlogen om voorzichtig de voorwerpen van een lang vergeten cultuur te verwijderen. Het proces van opgraving, die we deze maand zullen tegenkomen, zal veel verschillende facetten van onze emotionele geschiedenis blootleggen, als we een maand binnengaan waarvan het thema van emotionele schoonmaak ons naar diepten brengt die we nog nooit eerder hebben ervaren, zodat we vervolgens kunnen stijgen tot hoogten waarvan we nooit hadden gedacht dat ze mogelijk zouden zijn. Het zal een energetisch zeer drukke maand worden. We zullen dit zien aan de hoeveelheid aan emotionele energie die we verwerken. Het is niets dan goeds, want we zijn nu in de tweede helft van 2016 en bereiden ons voor op een nieuw begin in 2017. We kunnen geen hogere dimensies binnentreden met bagage uit ons verleden en onze grootste bagage zit geworteld in onze emoties. Laat het schoonmaken beginnen!’