Vroeger konden miskopen mij lang achtervolgen. Met gevoelens van schuld en van falen en pogingen er toch nog iets bruikbaars mee te doen.
Maar weet je....
het is al dat getob niet waard.
Zo kocht ik afgelopen weekend een leuke legpuzzel. Tweedehands. Bij een winkel van een kleine ondernemer voor wie ik sympathie heb en die ik in deze moeilijke Corona-tijd klandizie gun. Met gevaar voor eigen leven begaf ik mij in de publieke ruimte. Op gepaste afstand stond ik in de rij (een ander drong ook nog voor omdat de afstand tussen de wachtenden zo groot was....).
Ik verheugde me op een paar middagen puzzelen met de kinderen en deze puppies, maar wat bleek: vrijwel alle kant-stukjes ontbraken!
Wat een deceptie. Heb nog navraag gedaan, maar helaas geen achtergebleven zakje of bakje met kantjes.
Dus weg met die puzzel! Niet aan vasthouden (ook niet als je opruimvrienden creatieve suggesties doen om de overgebleven puzzel toch te gaan leggen en er dan zelf een nieuwe rand om snijden :-D )
Beter is om miskopen zo snel mogelijk uit je huis te verwijderen. Hoe sneller je er weer van af raakt, hoe minder pijn het doet. Want: het wordt toch niks met die miskoop. Nu niet en nooit niet. Dat geldt ook voor kleding die niet lekker zit, of in net-niet de goeie kleur, voor speelgoed wat prachtig is maar nooit mee gespeeld wordt, voor gereedschap dat bedoeld is voor gemak, maar alleen maar meer werk bezorgd, voor dat sporttoestel dat staat te verstoffen, voor dat dingetje wat zo duur was en-dus-zonde-om-weg-te-doen, voor dat item wat gerepareerd moet worden, maar wat je nu niet mist en eenmaal gerepareerd ook niet gaat gebruiken.
Heimelijk denk ik dat zo'n miskoop zelfs al eerder begint dan je denkt. Omdat je impulsief was, of omdat je je niet goed ingelezen hebt, of omdat je snel moest beslissen of omdat je een verkeerde behoefte vervulde. Want in het geval van deze puzzel heb ik op enig moment het echte nut niet meer gezien. Deze puppies leken me leuk en ik wilde wat doen voor deze onderneemster, maar later bedacht ik me dat het betekende dat ik speciaal voor deze puzzel een ritje moest maken en dat als ik echt die puzzelbehoefte wilde lenigen ik dat ook op een andere manier kon doen. Dus misschien word je met kleine signalen wel gewaarschuwd voor een miskoop?
Dat is mijn wijze raad voor vandaag.
Doe er je voordeel mee :-)
Lees hier welke 14 items je meteen weg kan gooien.
Warme groet,
Anita
Ik vind het vooral jammer dat je je niet hield aan de oproep Blijf thuis! Echt, ik kan best begrijpen dat mensen zich thuis gaan vervelen, dat ze er even uit willen, dat ze graag een puzzel hebben om met de kinderen te leggen, maar je houdt je niet aan de richtlijn. Dat vind ik zo jammer aan de manier waarop Nederland een soort van lockdown heeft, namelijk niet verplicht thuis blijven als je op straat niets te zoeken hebt. Goed bedoeld om je locale ondernemer te willen steunen, maar je brengt daarmee onnodig de gezondheid van jezelf en anderen in gevaar. Wat zou ik er veel voor over hebben gehad om deze afgelopen weken verplicht thuis te zijn gebleven, maar helaas werk ik in een winkel die open blijft, en waar helaas extreem veel "thuisblijvers" naar toe komen, waardoor wij als personeel onnodig heel vaak worden blootgesteld aan besmetting. De ernst van de situatie lijkt maar niet door te dringen in Nederland.
BeantwoordenVerwijderenHet lijkt me best beangstigend als je in een winkel werkt die niet gesloten is vanwege de crisis en waar ook veel mensen komen. Je hebt dan weinig keus. Heb je het gevoel dat je werkgever er zoveel mogelijk aan doet om het werken voor jou acceptabel te maken?
VerwijderenHet is lastig. Er zijn ook zoveel verschillende situaties. Wat voor de een opgaat, gaat voor de ander niet op. Voor mij is het elke keer een afweging; hoe noodzakelijk is het om naar de supermarkt te gaan, naar de bakker, heen om een puzzel. En dan zijn er ook elke keer gradaties binnen die noodzakelijkheid. Binnen de kaders van wat ik voor mezelf verantwoord vind en wat de overheid heeft opgelegd probeer ik een modus te vinden die werkbaar is voor mezelf. Ik ga er van uit dat de rest van het jaar nog een vorm van lockdown blijft en daarbinnen probeer ik een soort nieuwe bewegingsvrijheid te vinden. Ik ga twee keer in de week er op uit om gericht boodschappen te doen, dat is supermarkt of bakker of drogist of dierenwinkel of zoiets als in dit geval een puzzel halen. Ik ga niet winkelen en we doen ook geen uitstapjes, anders dan een rondje lopen.
Ik wens je alle goeds en vooral geen slapeloze nachten. <3
Hopelijk doen de klanten bij jou in de winkel geen miskopen :-))
VerwijderenDeze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderen