Feesten zijn er om gevierd te worden

En dan zijn de Kerstdagen maar zo weer voorbij. De aanloop er naartoe duurt langer dan de dagen zelf. De beide Kerstdagen waren heerlijk ontspannen na de drukke tijd er aan vooraf. Dochter was weer opgeknapt. Ze moest zich gewonnen geven en haar medicijn nemen nadat ik nog een keer met haar bij de huisarts was geweest. Andere dochter begon inmiddels nadrukkelijk en luidruchtig haar positie in het gezin weer op te eisen nu haar zusje zoveel aandacht had gekregen. Het is niet allemaal halleluja om een tweeling te zijn. 

Eigenlijk was ik helemaal niet van plan om een soort samenvatting te maken van de Kerstdagen. Ik had al een andere blogpost klaar staan voor vandaag, maar die heb ik er weer afgehaald. Die komt later deze week wel weer voorbij. 
Ik las zoveel en hoorde zoveel van mensen dat ze het wel gehad hebben met Kerst, dat alles wel weer gewoon mag zijn. Dat al die poeha en tierlantijnen maar zo overdreven is, dat je ook met eenvoudige dingen kunt genieten. En dat is allemaal waar, maar ik kreeg ook de drang om een andere kant te laten zien. Dat een (Kerst)feest ook bedoeld is als feest, als dagen om uitbundig te zijn, als dagen die anders zijn dan de andere gewone doorsnee dagen. Als dagen waar je naartoe leeft in een donkere winterperiode. Waarvoor je je lekkerste eten bewaart en je mooiste kleren voor aantrekt. Dat het daarna ook weer voorbij is, dat is ook de bedoeling. Feestdagen moeten zich onderscheiden van de dagelijkse dagen.  
En zo smolten die gedachtes een beetje samen met een andere blogpost die ik half af had. 

Eerste Kerstdag

Eerste Kerstdag waren we met ons viertjes, rommelden wat in huis. We hadden pakjes onder de boom. Ik wilde dierenonesies kopen, maar vond niks wat in aanmerking kwam en koos toen maar pyjama's (daar lopen ze toch de hele dag in, als ze de kans krijgen), een zak spekjes en een pak chocomel. De echtgenoot veraste ook nog met pakjes. Lego Friends voor de meiden en ik kreeg een mooi kersttafelkleed van de Dille en Kamille. We deden een partijtje sjoelen op de sjoelbak die ik vorig jaar tweedehands geregeld had voor Sinterklaas. Mijn moeder poetste ‘m toen helemaal op met een walnoot. Zonder de harde dop natuurlijk, alleen de binnenkant ;-). 's Middags maakten we een prachtige wandeling bij het Dwingelderveld in de motregen. Een typisch gezinnetje waren we. Alleen de hond ontbrak nog. Ik zei tegen de man dat een 21 jarige dit vast retesaai zou vinden. Maar wij genoten er van.


Ik zag een prachtige eik. Dochter Gemma zei: ‘mama ga jij maar even luisteren naar wat hij zegt.’
Gemma: Wat zegt hij?
Ik: ik weet niet, hij voelt koud.
Gemma: Ik denk dat hij zegt dat hij dankbaar is dat jij aandacht voor ‘m hebt, terwijl iedereen ‘m voorbij loopt.
Dat was lief
Dat maakte de boom blij. En mij ook. 


Thuis dronken we warme chocomelk. Uit een pak. Met slagroom. 
Daarna maakten we met z’n allen de hapjes klaar voor de kaasfondue. Ik had spijt dat ik niet eerder een goed pak kaasfondue had gekocht, nu was er alleen nog maar de geraspte variant. Dat kostte wat moeite (van de man) om die mooi vloeibaar te krijgen. Uiteindelijk smulden we al het lekkers op. Heel ingewikkeld was het allemaal niet. Olijfjes, worstjes, bloemkoolroosjes (even voorgekookt), paprika reepjes, stokbrood, komkommer. 

Tweede Kerstdag

Tweede Kerstdag waren we bij mij ouders. Mijn moeder had het huis versierd met allerlei moois. Bij mijn ouders eten we tussen de middag warm en toen de tafel gedekt was bleken we hetzelfde maal te hebben als Evert en Evelien uit mijn kerstverhaal Hond in de pot. Mijn inspiratie komt van dichtbij, zal ik maar zeggen. 


Mijn moeder is vaak bezig met het maken van bloemstukken. Kijk eens naar die mooie boeketten naast het bord! ‘s Middags nog een wandeling met de wind mee waaiden we bijna vooruit. Ik heb van de dag genoten. Ik voelde me dankbaar. Mijn beide ouders leven nog en zijn in relatief goede gezondheid. Er wordt gepraat over nu en over vroeger en dat neem ik allemaal in me op. We vierden het niet overdadig met grote aankopen vooraf, maar we zorgden er wel voor dat het feestelijk was. Dat we iets gingen doen waar iedereen blij van werd, dat we eten hadden dat iedereen lekker vond. Dat het anders was dan al die andere dagen. 


Flink uitpakken

Mijn opvattingen over de combinatie kinderen-cadeaus en feestdagen heb ik de laatste jaren steeds wat bijgesteld. 
Eerst was ik vooral van het standpunt ‘het hoeft allemaal niet zoveel, want kinderen hebben alles al’.  Zo kocht ik nuttige cadeaus  of bewaarde ik dingen die ze toch moesten hebben tot aan Sinterklaas. Maar die verfschorten vonden ze ooit (3 jaar waren ze volgens mij) wel een beetje een onzinnig Sinterklaascadeau. En dat vond ik bij nader inzien zelf ook. Zo pas ik mijn mening over wat de beste cadeaustrategie is voor kinderen elk jaar een beetje aan. 

Er is dat Amerikaanse gezegde dat cadeaus voor Kerst (of Sinterklaas) moeten bestaan uit:
Something they want, Something they need, Something to wear , Something to read

Dat vond ik ook een tijdje een mooi houvast, maar er was iets wat sluimerde. Namelijk: is het cadeau iets waar ze zelf om vragen? Voldoen ze aan de wensen van het kind zelf? Want waarom zou ik mijn kind op een kinderfeest als Sinterklaas iets – weliswaar heel verantwoord – geven, maar waar ze zelf niet om gevraagd hebben. Voor wie is dat feest dan? 

Toen las ik het boekje Het geheim van Sinterklaas van Pieter van der Ree. Een boekje over de oorsprong van het feest. Die oorsprong is niet te herleiden tot een heilige, maar tot meerdere. Het is een verbeelding van een viering. In de wintertijd is de sluier naar Het Hemelse dun, we mogen onze verlangens kenbaar maken. Zo is er de mythe van Wodan. Die met zijn gevleugelde paard door de lucht vloog. Zijn twee zwarte raven luisterden aan de schoorstenen om naar de wensen van de mensen te luisteren. Mede daardoor en door mijn eigen observaties ben ik nu vooral van mening dat de grote feesten in het leven van kinderen verjaardag – Sinterklaas –Kerst moeten zijn dat op die dag hun wensen vervuld worden. Dat ze het gevoel hebben dat hun verlangens gehoord zijn. Is dat een kwestie van verwennen? Ja, want daar zijn die dagen voor. 

De crux zit ‘m er in dat je niet alle dagen van het jaar tot feestdagen omdoopt. Dat je cadeaus best mag uitstellen en sober leeft. Maar feesten zelf zijn er om gevierd te worden en hoeven niet sober. Dat maakt dat ik de feesten in grotere dankbaarheid kan vieren. 





Een leuk artikel dat ik de afgelopen periode las. The year I only spent $50 on Christmas (and why I won’t do it again). 

16 opmerkingen

  1. Prima verwoord. Zo voel ik het ook. Hoogtijdagen zijn dagen die gevierd moeten worden en speciaal zijn, er blijven nog genoeg gewone en normale dagen over in een jaar.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel. Het zit 'm inderdaad in de afwisseling. Nu ik het verschil zie, kan ik ook beter genieten van de feestmomenten.

      Verwijderen
  2. Wat heb je dat mooi gezegd, helemaal je laatste alinea. En heerlijk gevierd zo te lezen. Het hoeft ook allemaal niet groots en uitbundig, maar wel met aandacht voor elkaar en wat extra's op zijn tijd.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel. Na zo'n feest is iedereen weer verzadigd. Kijken naar mijn kinderen vind ik zo leerzaam! We denken als volwassenen dat we ze maar steeds iets leuks en iets lekkers moeten geven, maar van nature hoeven de meeste kinderen dat niet.
      Ik las het ook bij jou en je kinderen. Voor gelegenheden hoort smullen bij de festiviteiten, maar als je ze zelf laat kiezen, pakken ze eerder een appel of een komkommer.

      Verwijderen
  3. Mooi om te lezen over hoe jullie de dagen doorgebracht hebben. Ik weet nog hoe ik vroeger zelf van het kerstfeest genoot. Het kerstfeest in de kerk (met traditioneel boek, mandarijn en kerstkransje) en alle gezelligheid thuis. Eén jaar had mijn moeder de kamer niet versierd, omdat ze er niet aan toegekomen was. Misschien ivm ziekte, dat weet ik niet meer. Ik weet nog hoe enorm teleurgesteld ik daarover was. Verder heb ik heel veel fijne en warme herinneringen hoor. Maar dat is mij altijd bijgebleven. Inmiddels vier ik kerst in de eerste plaats om de inhoud en daarbij het gezellig samenzijn. Maar tradities, hoe simpel ook, zijn belangrijk. Mijn man heeft vaak geen zin in al dat gedoe met sinterklaas (gedichten en surprises). Maar ik hou voet bij stuk, de kinderen en ikzelf genieten ervan. En hijzelf uiteindelijk ook altijd. ;-)
    Fijne dagen verder!
    Groetjes, Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Tradities zijn zo'n houvast voor kinderen. Ik kan me de teleurstelling van jou als kind levendig voorstellen. Ik had het een keer andersom. Mijn moeder lag in een Kerstperiode in het ziekenhuis. Met mijn broer en mijn vader gingen we de kerstboom versieren en wij mochten spuitsneeuw hebben. Iets wat van mijn moeder zeker niet had gemogen! Er kwam ook wat spuitsneeuw op de muren....oeps...dat heeft er nog jaren gezeten...

      Verwijderen
  4. Wat fijn om te lezen.Ik werd een beetje naar van al die blogs van mensen die klaar zijn met Kerst.
    Jij beschrijft het zo goed met het kerst gevoel erbij.Dank je wel.
    Jose

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik werd er ook een beetje naar van. Deels snap ik het wel hoor, maar als je verder kijkt dan dat het een opgeklopt, commercieel gebeuren is, dan zie je nog steeds wat de achterliggende gedachte van het feest (en andere feestdagen) is.
      Dank je voor je reactie.

      Verwijderen
  5. Oh, wat verfrissend om jouw blog te lezen. Ik las tot nu toe ook alleen maar blogs waarop mensen verzuchtten dat ze blij waren dat het klaar was. Ik was vooral moe 2e kerstdag maar dat kwam omdat het toch wel spannend was dat mijn vader voor het eerst nadat hij in een verpleeghuis kwam 3 uurtjes naar huis kwam bij mijn moeder. Heel bijzonder en heel waardevol om mee te maken en extra bijzonder met kerst. Dus ja, die dankbaarheid voel ik ook. En 2e kerstdag was ondanks de vermoeidheid ook heerlijk, met een geweldig zelfgekookt diner met ons gezin.
    Ik begrijp ook wel de tegenzin in kerst bij veel mensen hoor, toch kun je het ook op zo veel verschillende manieren geweldig maken. Zo fijn om bij jou dit te lezen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh dank je wel! Wat fijn dat je vader weer een paar uurtjes thuis kon zijn. Maar zoiets vermoeit wel.

      Verwijderen
  6. Fijn om te lezen. Ik leerde van een collega over pyamadagen, toen oudste net geboren was. Zo wilde ik wel meer zaken leren en al doende gebeurt dat ook.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dank julliewel voor jullie reacties. Ik zat maar te worstelen om het stuk op papier te krijgen en wilde eigenlijk nog meer dingen benoemen (over veels te veel koopwaar in winkels) maar dan zou het alle kanten opvliegen. En ik wist niet zeker of ik nou wel net de kern had weten te raken van wat ik wilde vertellen. Maar afgaande op jullie reacties is dat toch gelukt. Dus dank!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat een mooie en goede boodschap! Die ga ik zeker onthouden.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Het lijkt ook al jaren dat kerst om eten en dure kleding gaat. Het gezellig samen bij elkaar zijn wordt helemaal vergeten. Hier was het rustig. Mijn man is na de kerst jarig dus komt het gezellig samen zijn altijd na de kerst.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Jullie hebben zo te horen een heerlijk Kerstfeest gevierd. Wij waren eerste kerstdag bij mijn zusje en haar gezin, waar we met z'n allen aan het kerstontbijt zaten. Ook mijn ouders, die beiden ook nog leven, waren erbij aanwezig. Heerlijk was het. Ben had een pan erwtensoep gemaakt en 's avonds aten we die samen op. Dat was ons Kerstdiner. Mijn beide kinderen kwamen ieder afzonderlijk op een andere datum, de ene voor de kerst en de andere na de kerst. Dus we hadden buiten die dagen ook nog twee keer een uitgebreid kerstdiner. Tweede kerstdag was voor ons een dag van klusjes, we hebben onder andere de keuken verder getegeld. Er moets nog net een stukje in een hoekje gedaan worden. Ook weer af...
    Fijne dag,
    liefs,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Jullie hebben mooie dagen gehad zo te horen! Ik probeerde dochterlief (destijds 3) ook te leren dat Kerst niet om cadeautjes draait, waarop ze zei: maar waarom liggen ze dan onder de boom...? Tja.... fijn uiteinde!

    BeantwoordenVerwijderen

Wat fijn dat je meeleest. Reacties zijn welkom!