Bewuster leven - Het sociale leven

Je eigen leven bewuster invullen kan al een uitdaging op zich zijn, maar hoe ga je er mee om in het sociale leven? Hoe kun je je eigenheid bewaren, trouw blijven aan wat je opvattingen over consumentisme, gezond eten, opvoeding en je geen spelbreker voelen of je geroepen voelen om je te verdedigen of te verantwoorden?

Dat is een lastige, waar niet alleen ikzelf, maar ook anderen mee te maken krijgen.  Zo las ik bij een blogger dat zij met een ander gezin op vakantie was en in de situatie belandde dat het andere gezin over haar budgetten ging beslissen –  weet helaas niet meer bij wie) en de kwestie van hoe je trouw kunt blijven aan je nieuwe levenswijze kwam ook naar voren in een reactie op een van mijn eigen blogposts.

Jullie herkennen denk ik wel uitspraken (al dan niet op mijzelf van toepassing) als:

Gebruik jij geen droger?!
Oh nou, ik wil geen harde handdoeken hoor, ik hou van lekker zacht.

Gaan jullie niet op vakantie?!
Oh nou, ik moet er echt even tussen uit, anders heb ik geen vakantie gevoel.

Dragen jouw kinderen tweedehands?!
Oh nou, mijn kinderen hoeven dat echt niet hoor.

Of de andere kant op geredeneerd:
Oh, heb je een nieuwe fiets voor je kind gekocht?!
Nou, die van mij krijgen gewoon een tweedehandse hoor. Als je even op tijd begint te zoeken, dan kun je heel goed slagen.


Wat er in zulke uitspraken besloten is, is oordeel. En hoewel ik het niet wil, toch merk ik dat ik in de verdediging schiet of mijn handelen ga uitleggen. Eigenlijk wil ik in een gesprek helemaal niet die kant op, want ik hou er altijd een onvoldaan gevoel aan over.

Tegelijk ben ik zelf ook niet vrij van oordeel. Als mensen tegen mij zeggen dat zij van heel eenvoudige dingen houden, dan durf ik dat in gedachten echt wel eens in twijfel te trekken. Ook niet fraai.

Wat volgens mij belangrijk is, is dat iedereen op zijn of haar manier gelijk heeft.
Maar probeer je niet te verbinden met de opvattingen van de ander. Mijn ervaring is als je jezelf gaat verklaren of uitleggen, dat het dan net voelt alsof die mening van de ander een beetje van jezelf wordt. Want de mening van de traditionele consument is behoorlijk dwingend in zijn opvattingen. Ze zijn eigenlijk de echo’s van de reclamemakers. En van die ver-markting van het leven wilde jij nu juist afstand nemen. Zelf hoorde ik nog niet zo lang geleden ook tot die categorie.

Als je je niet verbindt met de mening van de ander, maar er gewoon naar luistert, dan wordt er minder afbreuk gedaan aan jouw eigen opvattingen. Jouw opvatting blijft van jou en die van de ander blijft van de ander.



Ik kwam een mooie wijsheid tegen van Boeddha die ik hier heel erg bij vindt passen.

Op een dag liep Boeddha door een dorp.
Een zeer boos en onbeschofte jonge man kwam hem tegemoet 
en begon hem te beledigen.

"Je hebt niet het recht anderen te onderwijzen. Je bent zo dom als iedereen. Je bent niets anders dan nep.", schreeuwde hij.
Boeddha werd niet verstoord door deze beledigingen. In plaats daarvan vroeg hij de jonge man : "Als je een cadeau voor iemand koopt en die persoon neemt dat cadeau niet aan. Aan wie behoort het cadeau?"

De man was verbaasd dat zo'n vreemde vraag die gesteld werd en beantwoordde de vraag met : "Het zou van mij zijn, omdat ik het cadeau gekocht heb."
De Boeddha glimlachte en zei: "Dat is juist. En dat is precies hetzelfde met je boosheid. Als je boos op me wordt en ik niet daardoor beledigd ben, dan is het de boosheid die op jezelf terugvalt. Je bent dan de enige die er ongelukkig door wordt. 

[de anekdote gaat nog verder, maar tot aan hier vind ik ‘m het meest krachtig]


Consequent

Lang niet altijd ben ik consequent. Soms kies ik voor mijn portemonnee, soms kies ik voor duurzaam. Voor mijn gezin koop ik nog zelden frisdrank, maar voor visite wel. Als ik op visite ga probeer ik me te beperken tot hapjes die geschikt voor mij zijn, maar ik sla niet alles af. Ik denk dan maar aan het advies van Tara Stiles dat je vooral moet waarderen wat je gastheer/gastvrouw voor je geregeld heeft. Soms kan ik een dagje met vrienden of familie wel beïnvloeden (door af te spreken dat we zelf de lunch meenemen bijvoorbeeld), maar soms zal dat niet lukken. Dan moet ik mijn verlies nemen.

Nou ja, eigenlijk kan ik er nog veel meer over zeggen, maar ik laat het hier maar bij. Dan heb ik een volgende keer ook nog weer wat.

20 opmerkingen

  1. Best een interessante kijk op de zaak! Ik ga dat in gedachten houden!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Als je bewust kiest voor een andere levenswijze, kan dat sociaal heel lastig zijn. Dat heb ik jarenlang ervaren, toen wij heel bewust kozen voor een leven zonder suiker en melk. Toen had je nog geen Rens Kroes en andere eet-goeroes: melk en suiker heb je nodig voor de groei, punt (moesten wij vaak aanhoren). Dat ik er dan voor koos voor mijn huid, begreep men nog wel, maar voor kinderen is het zielig. Terwijl één kind niet anders deed dan jammeren en huilen, als hij 'normaal' te eten kreeg. Ik heb er destijds maar voor gekozen om veel van mij af te laten glijden. Gelukkig hadden we ook genoeg vrienden die alle moeite deden om alternatieven te vinden wat we wel konden eten.
    Mooie foto heb je erbij!
    Groetjes, Marijke

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oooh jaaa! Melk! Ik lustte het als kind al niet. Nou, als ik dan ergens was tussen de middag dan kreeg ik verder niks te drinken. Of misschien chocolademelk. En koffie lust ik ook niet. Dat was ook maar lastig. Thee zetten was vaak teveel moeite voor de gastvrouw...want ze had net een pot koffie gezet.
      Ik heb het ook zo vaak gehoord dat ik toch echt melk moest drinken, want hoe kreeg je anders je calcium binnen? Ik kreeg er altijd slijm van in mijn mond.
      Ook dat het zielig is voor kinderen, is nog steeds iets wat ik merk. Soms wordt het niet hardop uitgesproken, maar verpakt in de woorden 'ach, een keer moet toch kunnen.'
      Voor je kind doorsta je heel veel.

      Verwijderen
  3. Mooie woorden, het overdenken waard. Het stukje van Boeddha vind ik een heldere levensles
    met warme groet
    Manon

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Boeddha schrijft prachtig! Van mijn man heb ik veel geleerd. Hij is heel sociaal maar leeft zijn eigen leven, kijkt nooit hoe een ander het doet.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Boeddha schrijft prachtig! Van mijn man heb ik veel geleerd. Hij is heel sociaal maar leeft zijn eigen leven, kijkt nooit hoe een ander het doet.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Die anekdote van Boeddha is geweldig. Ga ik onthouden. Ik vind het mooi als mensen zo zichzelf kunnen blijven en niet reageren of veroordelen. Maar in de praktijk is het niet altijd eenvoudig. En ook wel eens een kwestie van een communicatieprobleempje denk ik.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Anita, ik denk niet dat anderen dan over je oordelen maar zeggen hoe zij het doen.
    Mochten ze wel oordelen o jee wat doen ze dat toch zodra jij het anders doet dan zouden we ons daar niets van aan moeten trekken.
    Ik eet al heel lang geen vlees en ik heb al heel veel keren me moeten verdedigen, doe ik niet meer.
    Ik sta zo achter mijn keuze, ben ook heel trots kan ik t volhou en ik niet mee doe aan het leed van de dieren.
    Ik eet sinds 4 jaar geen suiker meer. Heel veel dingen zijn daardoor verandert wat mijn gezondheid betreft maar niemand die het geloofd, nou ja velen niet.
    Sommigen proberen en houden het niet vol of ervaren net als ik het verschil.
    Ik geloof heel erg in bepaalde dingen zoals dus suiker puur vergif is en dat maakt mij schijnbaar anders.
    Ik ben alleen maar trots dat ik t volhou en blij met wat t me geeft.
    Ik wil niet zoals alle anderen zijn dus ik denk erg na over het leven, de natuur, het voedsel en noem maar op.
    Ieder mag t anders doen en ik mag daar een mening over hebben.
    Ga gewoon lekker zo door met waar jij in gelooft en je een goed gevoel geeft.
    lieve groetjes.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Mooi beschreven en Boeddha geeft weer een wijze kijk.
    Het gaat mij ook steeds beter af maar soms schiet ik nog wel eens in de verdediging en dan voel ook ik me niet happy.
    Ik kocht hier altijd nog vleeswaren voor de tuinders maar dat doe ik niet meer ik vond het niet fijn voelen. En zo kom ik steds een stapje dichter bij mijn eigen ikje
    X Es

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Dat heb je goed verwoord, vooral dat stukje over het 'in de verdediging schieten'... Het is nogal een opgave om dat naast je neer te leggen, dat herken ik ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hi Anita, ik merk regelmatig herkenning in jouw stukjes en ook hier weer. Ook ik zeg: vooral doen zoals jij denkt dat het moet/goed voor jou en je gezin is. Daar voel je je uiteindelijk het beste bij.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik merkte laatst dat ik ook best wat vind en meen over de manier waarop anderen dingen doen en laten. En aan elke kant van het spectrum, of ze dus meer of minder aan minimalisme, vlees eten etc doen. Oftewel, mijn manier is de beste. Kan ik natuurlijk wel vinden, maar is dat ook zo? Leven en laten leven, toch? Ben weer wat bewuster geworden, dat is fijn.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Overigens gisteren een etentje / gesprek gehad, onder andere over oordelen, zelfinzicht, dat soort dingen. Fijn om gelijkgestemden te treffen, te merken dat ik niet de enige ben die hiermee bezig is. Fijn weekend!

      Verwijderen
  12. Ik denk dat we elkaar altijd (onbewust, onbedoeld) een spiegel voorhouden. Zeker mensen die bewust kiezen voor een ander pad, in welk opzicht dan ook. Dat roept reactie op. Iets met gebaande paden en Ego. Trouw zijn aan jezelf impliceert ook zelfkennis en dat vind ik nogal lastig.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mooi Ageeth! Ik denk dat je helemaal verwoordt waar ik op dit moment mee bezig ben. Waarvoor dank!

      Verwijderen
    2. Klopt. Bijvoorbeeld over de hoeveelheid suiker die in ons eten is verwerkt: hoeveel mensen ik al niet gesproken heb die de professor die laatst in het nieuws liever willen geloven dan de onderzoeken die uitwijzen dat suiker de oorzaak is van allerlei kwalen. Dat komt denk ik omdat - als dat waar is - men zijn eigen eetgedrag moet veranderen, dat men dan opeens zelf verantwoordelijk is voor zijn/haar eigen gezondheid. En die verantwoordelijkheid is te groot, daar wil men liever niet aan.

      Verwijderen
  13. Ja, mooi! Ik neem het mee in mijn eigen ontwikkeling.

    BeantwoordenVerwijderen

Wat fijn dat je meeleest. Reacties zijn welkom!